KAUSAP ni Daisy sa kanyang cellphone ang kanyang kuya, isinugod daw sa hospital ang daddy nila dahil sa mild stoke. Ayon dito maayos naman na daw ang kalagayan ng ama nila pero 'di pa din niya maiwasan ang mag alala.
"Magpapaalam ako mamaya kay Sir Gregorio, uuwi na ako bukas kuya." Ani Daisy sa kausap.
"Tapusin mo na lang ang ilang araw na natitira mo diyan. Maayos naman na ang kalagayan ni Dad," ang sabi ng kuya niya sa kabilang linya.
"Nag-aalala kasi ako kay Dad," naluluhang sabi ni Daisy. Gamit ang mga daliri pinunasan niya ang luhaang mga mata.
"Huwag ka ng mag-alala, kami na ang bahala kay Dad. Gusto mo ba makausap ang Dad?"
"Sige po kuya, please." Sagot ni Dianna.
Saglit lang at ang Ama na nito ang kausap.
"Huwag ka ng mag-alala saakin,anak. Maayos naman na ang kalagayan ko." Sabi ng ama niya sa kabilang linya.
Umiyak naman si Daisy nang marinig ang boses ng ama.
"Dad naman, siguro kumain ka na naman ng taba ng baboy ano?" Usisa ni Daisy sa ama. "Dad, naman kasi iwasan mo na po ang mga pinagbabawal saiyo ng doktor." Narinig ni Daisy ang mahinang tawa ng ama.
"Ang Mom mo kasi ang sarap mag uto." Biro pa ng kanyang ama. Narinig ni Daisy ang mahinang tawa ng kanyang kuya.
"Si Mom daw ang sisihin mo!" Singit ng kanyang kuya. Kahit papano nabawasan din ng kaunti ang kabang nararamdaman niya. 
"Tapusin mo na lang ang bakasyon mo diyan sa San Victoria. Excited kami anak na makita ang mga masterpiece na ginagawa mo diyan." Sabi pa ng ama niya na ang tinutukoy ang kanyang mga matatapos na painting. 
"Basta promise mo magpagaling kana po agad ha, Dad?" 
"Oo anak, sige na at medyo inaantok na ang ako anak. Mag iingat ka palagi diyan, wag ka magpapalipas ng gutom, huwag kang pumunta sa kung saan-saan ha." Pangaral pa ng kanyang ama.
Napatango-tango naman si Daisy kahit na hindi naman iyon nakikita ng kanyang ama.
"Yes po, i love you, Dad. Pasabi nalang din po kay Mom at kuya na mis ko na kayong lahat!" 
"Oo anak, mag-iingat ka diyan ha, i love you!"
"Bye Dad!" Paalam na ni Daisy. Ine-off na ng dalaga ang celphone.
"Ang sweet naman!"
Napalundag sa gulat si Daisy nang may biglang magsalita sa likuran niya. Bigla siyang napaharap sa nagsalita. Si Maureen at Charlotte ang nakita niya.
"Kayo pala." Nakangiting sabi ng dalaga. Isinuksok nito ang hawak na cellphone sa bestidang suot nito na may bulsa sa magkabilang gilid.
Naupo sa bench ang mga bagong dating, naupo na din si Daisy sa tapat ng mga ito.
"Bakit parang malungkot ka?" Tanong ni Maureen. "'Diba dapat masaya ka kasi nakausap mo ang Dad, mo?" dugtong pa nito.
Narinig kasi ng mga ito ang huling sinabi ng dalaga, nabanggit nito ang salitang "Dad,"
"Hindi ko lang maiwasan mag - lala para sa Dad ko, isinugod kase siya sa hospital."
"What happened?" Panabay na tanong ng dalawa.
"Mild stroke daw," maiksing sagot  ni Daisy. Inabot nito ang  bulaklak na rosas na kulay puti, maingat na hinakan iyon ni Daisy. "Nasa maayos naman na daw na kalagayan ang Dad, pero hindi ko pa din maiwasan ang mag-alala. Sabi ko nga baka umuwi ako bukas,"
Tila naman nalungkot ang dalawang dalaga sa narinig. 
"Iiwan mo na din kami," ani Charlotte habang nilalaro naman nito ng kanang paa ang maliliit na halaman.
"Hindi pa naman ako sure kung makakauwi nga ako bukas, pero susubukan ko na magpaalam  mamayang gabi kay Sir." Tukoy ni Daisy sa artist.
"Papayagan ka naman siguro ni Sir, eh yong dalawa nga hindi man lang nagpaalam ng umalis." Ani Maureen na tinutukoy ang dalawang kasama na sina Sofia at Miguel.
"Gusto ng Dad ko na tapusin ko ang ilang araw na ilalagi ko pa dito. Kaso natatakot ako na baka atakehin na naman ang siya. P'wede ko naman ipagpatuloy ang pag-aaral ng painting kahit nasa Manila na ako."
"Umuwi ka na nga lang siguro, hindi ka rin naman din makakapag pukos ng mga gagawin mo dito kung ang laman ng isip mo ang kalagayan ng ama mo." Maureen said.
Sumang ayon naman si Charlotte sa sinabi ni Maureen.
Naiintindihan din naman ng dalawang dalaga ang nararamdaman nito para sa Ama.
Si Charlotte, aminado siya sa sarili niya na kulang siya sa aruga at pagmamahal ng mga magulang, pero ni minsan hindi niya ginustong mapahamak ang mga ito. Mahal niya ang mga magulang kahit na iba ang paraan ng mga ito na mapatunayan na mahal din siya ng mga ito.
"Magpapahangin ba kayo kaya nagpunta kayo dito sa harden?" Pag-iiba ni Daisy ng usapan.
"Actually nasa beranda kami ni Charlotte kanina, napansin ka namin na nag-iisa dito sa harden kaya pinuntahan ka namin." Sagot ni Maureen. "Hmm, naisip kasi namin na baka nahihiya kang makipagkwentuhan sa mga ka roomate mo." Tukoy nito sa magkaibigan na Alyssa at Maggie.
"Para sana samahan ka dito," sagot naman ni Charlotte.
Ngumiti sa mga ito si Daisy. 
"Salamat sa inyo ha, pero ayos naman ang samahan namin tatlo sa room. Iniwan ko silang dalawa sa kuwarto na naghaharutan, kase tumawag nga ang kuya ko."
Napatango-tango naman ang dalawa sa sinabi nito. Hanggang sa pinag-usapan na naman ng mga ito ang planong pag-uwi ni Daisy. Suportado naman siya ng dalawang kasama.
"Gusto mo samahan ka namin ni Maureen na magpaalam kay Sir?" Tanong ni Charlotte.
"Naku, huwag na!" Nahihiyang sagot ni Daisy. "Ako na lang ang magpapaalam, nakakahiya naman sa inyo maabala ko pa kayo."
Bahagyang tinapik ni Maureen sa braso ang dalaga. "Ano ka ba, nahiya ka pa. Parang pamilya na din tayo dito."
"Promise, ako na lang talaga. Salamat sa inyong dalawa."
"Okay ikaw ang bahala," kibit-balikat na sabi naman ni Charlotte. Tumayo ito at inayos ang kasuotan. "Tara pasok na tayo sa loob mukhang dumidilim na." 
Tumayo na din ang dalawa, Maureen at Daisy.
"Sana mag kita-kita pa tayo pag katapos ng isang linggo na pananatili ninyo dito." Sabi ni Daisy.
"Naku pag planuhan natin yan!" Nangingiting sagot ni Maureen. "Mag set tayo ng date at lugar kung saan tayo magkikita-kita.''
"Game ako diyan!" Tuwang sabi naman ni Charlotte.
May ngiti sa labi ng bawat isa ng magpalitan sila ng mga cellphone number. At habang naglalakad papasok sa mansiyon pinag-uusapan ng tatlo ang plano nilang pagkikita-kita pagkatapos ng isang linggo. Sinabi na din ni Daisy na siya na ang bahalang mag sabi sa magkaibigan na Alyssa at Maggie tungkol sa plano nila. Si Charlotte naman ang umako na siya na ang magsasabi sa dalawang binata ng tungkol sa plano nila.
"Kailangan ba kasama pa si Noel?" Taas kilay na tanong ni Maureen. Ewan ba niya sa tuwing nakikita niya ang binata parang kumukulo ang dugo niya dito.
"Isan-tabi mo nalang kaya muna ang inis mo kay Noel." Sagot ni Charlotte. Hindi naman kase lingid sa kaalaman nito na naiinis ito sa binata.
Umismid si Maureen. "Ano pa nga ba," pasuyang sagot nito.
"The more you hate, the more you love daw!" Tukso dito ni Charlotte.
"Tse!" sabay irap dito ni Maureen."Never! marinig ko lang pangalan niya kumukulo agad dugo ko noh!" Tila nandidiri pa nitong sabi.
Tinawanan naman ito ng dalawa. Natigil lang ang pag-uusap nilang tatlo ng makapasok na ng mansiyon.