BUMALIK sa alala ni Gregorio ang malagim na nangyari sa kanyang pamilya. Nilooban ang bahay nila ng masasamang tao habang himbing sila na natutulog, hindi pa nakontento sa paglimas ng kanilang pera at alahas pinatay pa ang kanyang asawa't anak. Sinubukan din siyang patayin ng mga ito pero nakaligtas siya dahil bago siya lagutan ng hininga nag dasal siya sa panginoon ng kadiliman na iligtas ang kanyang buhay. Masama ang loob niya sa dios ng langit dahil sa malagim na nangyari sa kanyang pamilya.
Bilang kapalit ng kanyang buhay, kailangan niyang mag alay ng buhay sa kanyang panginoon na si Satanas. Kailangan niyang gawin ito para makamit ang buhay na walang hanggan.
Nakapaghiganti na din siya sa mga taong pumatay sa kanyang mag-ina, nag bayad siya ng tao para ipapatay ang mga ito. Ngunit kailangan pa din niyang mag alay ng buhay ng tao para patuloy siyang mamuhay ng matagal sa mundong ibabaw.
DAY TWO SA MANSIYON.
Umaga nasa hapag-kainan na ang mga estudyante bukod kina Sofia at Miguel. Hindi maiwasan mag tanong ng bawat isa kong nasaan ang dalawa.
"Nasaan na nga ba sina Miguel at Sofia?" Tanong ni Gregorio sa mga estudyante. Kung  pagmamasdan ang artist mukha din itong walang alam sa pagkawala ng dalawa. Hindi kahit sinuman iisipin na may kinalaman siya sa pagkawala ng mga ito. "Noel, 'diba naiwan kayo sa sala kagabi. Hindi n'yo ba napansin ang dalawa na magkasama?" Tanong pa ng artist sa dalawang binata bago humigop ng mainit na kape.
Nagpalitan ng tingin sina Carlos at Noel.
"Kasama po namin si Miguel kagabi, Sir," Si Carlos ang sumagot.
"Tama po si Carlos, pero iniwan niya kami ng makita niya si Sofia. Nakita pa po namin na dito sila sa kusina pumunta." Sagot naman ni Noel.
Tumango-tango si Gregorio. "Ano ba ang ginawa nila dito kagabi?"
"Hindi po namin alam Sir, basta ang alam namin dito lang sila sa kusina kagabi. Hininantay pa nga po namin silang dalawa na lumabas mula dito sa kusina pero hindi namin sila nakitang lumabas. Hinayaan nalang din namin ni Carlos, nauna na kaming umakyat ng kuwarto," mahabang paliwanag ni Noel.
"Wala ang mga gamit ni Sofia sa kuwarto." Sabad naman ni Charlotte.
"Wala din ang mga gamit ni Miguel." Sabi naman ni Carlos bago sumubo ng pagkain.
Samantalang sina Alyssa at Maggie panay ang palitan ng tingin. Blanko din ang kanilang mga isip sa pagkawala ng dalawang kasama. Halata naman nila na parang may gusto sa isat-isa ang dalawa pero hindi naman siguro maiisipan ng mga ito na magtanan.
Nabulunan siya sa huling naisip kaya agad na inabot ni Alyssa ang baso na may laman na tubig.
"Okay ka lang?" Nag aalalang tanong sa kanya ng kaibigan na si Maggie. "Dahan -dahan lang kase ang subo girl maraming pagkain oh," biro pa nito sa kanya.
Inirapan naman ni Alyssa ang kaibigan. 
"Tapusin na muna ninyo ang pagkain tapus mamaya magtulungan kayo na hanapin ang mga kasama ninyo. Baka naandito lang ang mga iyon at baka nakatulog lang sa kung saan." Mahabang sabi ni Gregorio. "Uutasan ko na lang din si Mang Nestor na pumunta ng bayan para magtanong doon baka namasyal lang 'yong dalawa." dugtong pa nito.
Sumang-ayon naman ang lahat, magana pa din silang nag almusal.
Pagkatapos mag-agahan nagsimula na ngang maghanap ang mga estudyante sa dalawang kasama. Ngunit nilibot na nila ang buong paligid ng mansiyon pero ni anino ng mga ito hindi nila nakita.
Sa kanyang silid mahigpit na hawak ni Gregorio ang dalawang aparato na kung tawagin ay cellphone. Pagmamay - ari ito ng dalawang nawawalang estudyante.
Una niyang pinakialaman ang cellphone ni Sofia, nakita niyang madami ng call at messages para sa dalaga na galing din mismo sa mga kasama nito sa mansyon.
Binasa niya ang isang mensahe, galing ito kay Charlotte ang kasama nito sa kuwarto.
"Sofia, nasan ba kayo ni Miguel? Kanina pa namin kayo hinahanap." Ito ang isa sa mga mensahe na nabasa ng artist.
Kinuha niya ang salamin sa mata na nasa loob ng drawer ng tokador at nang makuha ito ay agad na isinuot. Sinagot niya ang mensahe na galing kay Charlotte at nag panggap siya bilang si Sofia.
"Kasama ko si Miguel, umalis kami kanina madaling araw. Sumama ako sa kanya na pumunta ng bayan, taga dito daw kasi isa sa mga kaibigan niya. Biglaan kasi kaya 'di na kami nakapagpaalam. Pakiusap pakihingi nalang kami ng paumanhin kay Sir Gregorio. Pagka-send agad na ini-off ng artist ang cellphone ni Sofia.
Ang cellphone naman ni Miguel ang pinagtuunan nito ng pansin. Marami na din itong mga mensaheng natanggap galing sa mga kasama sa mansiyon. Ang mensahe ni Noel ang binasa nito.
"Bro, saan ka na ba dinala ng pagnanasa mo kay Sofia? Kanina pa namin kayo hinahanap! Mag pakita na kayo." Ito ang bagong mensahe na galing kay Noel agad naman na nag reply ang artist nag panggap ulit siya bilang si Miguel naman.
"Bro, pasensya na kayo sa naging abala namin ni Sofia, may biglaan lakad kase kami. Nalaman ko kase kagabi na taga dito pala ang isa sa mga kaibigan ko. Ang tagal ko na kase na hindi siya nakita kaya nag pasundo kami kaninang madaling araw. Ikaw na bahala mag paliwanag kay Sir at sa ibang kasama natin. Salamat, bro!" Agad na din na ini-off ng artist ang cellphone ni Miguel. Itinapon niya ang mga cellphone sa trashcan na nasa loob ng kuwarto na malapit sa pintuan.
Nautusan na din ni Gregorio ang katiwala na sunugin ang mga gamit ng dalawang biktima. Sinamantala katiwala na tulog ang mga estudyante, sinigurado nitong walang bakas ng dalawa ang makikita ng mga kasama nito.
Tumayo si Gregorio. Nakapamulsang naglakad papuntang bintana, bahagya niyang hinawi ang makapal na kurtina. Buhat sa bintana ng kanyang kuwarto nakikita niya ang mga estudyante na naghahanap at isinisigaw ang pangalan ng dalawang biktima niya.
"Sige lang maghanap kayo sa wala!" Bulong ni Gregorio sa sarili. Natutuwa pa siya sa nakikitang pagpupursige ng mga estudyante na mahanap ang dalawang kasama. "Mapapagod na lang kayo pero hindi n'yo na makikita sina Sofia at Miguel!"