ANNA
ISANG umaga habang papasok sa gate ang magkaibigan na sina Anna at Carina ay napansin nila ang ibang mga grupo nang mga kababaihan na nakalingon sa kanila, partikular kay Anna.
"Ano'ng meron?" takang tanong ni Carina sa kanya at
saka siya sinulyapan.
"Ano'ng malay ko rin!?" Kibit-balikat na tugon niya.
"Kahapon nag-usap kayo ni Greg, mayroon ka bang
hindi binanggit sa akin?" dudang tanong ng kaibigan.
"Huh!? Wala rin? 'Di ba sinabi ko naman sa 'yo lahat?
Kunot-noong sagot n'ya.

"Then, why are they all staring at you? Ang weird na
naman nang mga tao sa paligid ko ngayong araw!" Nailing na saad nito. Maging si Anna ay labis na nagtaka at nailang dahil sa siya talaga ang tinitingnan nang mga ito.
"Hindi ka-" naputol ang iba pang sasabihin ni Carina
nang matanaw nito na papalapit si Greg sa kanila na halatang masaya. "Oh, he's coming!"
Nilingon naman ni Anna ang direksyong tinitingnan.
Kumunot ang kanyang noo. 'Hindi kaya may alam s'ya kung ano'ng nangyayari?' tanong niya sa sarili.
"Hi, love!" bigla bati nito at mabilis na dumampi ang
halik sa kanyang pisngi na hindi naman nito dating ginagawa sa kanya.
Nanlaki pareho ang mata nila ni Carina sa ginawa at
sinabi nito. Inakala tuloy ng kaibigan niya na sila na at hindi iyon sinabi ni Anna sa kanya.
"Kayo na? Kelan pa?"
"Ha? Wait!" naguluhang sagot niya. Hindi tuloy niya
malaman kung ano'ng drama na naman ng lalaking 'to. Pati ba naman s'ya ay balak nitong gawing laughing trip? Hindi naman yata pwede 'yon.
Mabilis niya na hinila ito sa polo nito'ng suot kaya
halos magdikit na ang kanilang mga mukha.

"Opps! Easy ka lang, masyado ka naman mainit! Ang
daming nakatingin, oh!" Nakangising sabi nito na bahagya pang nilingon ang paligid.
"Ako'y tigil-tigilan mo sa mga kalokohan mo? Ano
na namang palabas 'to, ha? Ipaliwanag mo nga!?" nanggigigil at mahina niyang bulong dito, ngunit sapat pa rin na marinig ni Carina na katabi lang niya habang nagtataka at nalilito sa kanilang dalawa.

"Ano ba talaga?"
"Okay, okay! Sasabihin ko naman, pero hindi dito, oh,
baka pagtawanan tayo, oh!" sabay nguso sa mga tao sa paligid.
"Sabihin mo kung ayaw mong tuhurin kita rito. Hindi
nakakatuwa!" banta ni Anna kay Greg na walang kangiti-ngiti.
Hinawakan nito ang kamay niya nakahawak sa polo
nito, "Okay! Pero pwede ba tanggalin mo muna 'yang pagkakahawak mo sa damit ko? Baka kasi kung ano'ng sabihin nila, eh!"
Parang biglang napaso, binitawan niya ang hawak na
damit nito. Pinagpag nito iyon at inayos, saka seryoso ang mukha na muling nagsalita.
"Maaga pa naman, siguro p'wede muna tayo'ng mag-
usap sandali sa canteen?" anito.

Sinulyapan muna ni Anna si Carina na mabilis naman
tumango at nakaunawa. Seryoso na sumunod siya kay Greg na tinungo ang canteen.
"Pasensya ka na kung nabigla yata kita!" ani Greg.
"Ano na naman ba ang ginawa mo at lahat na yata ng
tao rito ay nakatingin sa akin?"
"Hindi ko alam kung tama ba, pero ito lang kasi ang
alam kong paraan para hindi ka na nila pinag-uusapan. Ipinaalam ko sa lahat na girlfriend kita, at ang sino man na maririnigan ko ng hindi maganda tungkol sa 'yo ay sa akin mananagot!"

"What? Ginawa mo 'yon?" Nagulat na bulalas niya.
dahilan para mapalakas ang tinig niya at mapatampal ang palad sa mesa sabay tayo.
"Hey! Lower your voice! Nasa canteen tayo at may
ibang nakakarinig!" paalala nito.

Umikot ang mata niya sa ere, "Ano'ng iisipin nila sa
'tin? Sa halip na hindi lalala ang problema ko, mas lalo mo pang pinapalaki!" inis na sabi niya rito. Ngunit hindi maiwasan na may kumudlit na saya sa puso niya sa isiping nagpanggap ito bilang kasintahan niya, para lang hindi s'ya pag-usapan nang mga nasa paligid nila. "Hindi mo ba naisip na mas lalo silang magagalit sa 'kin? Baka nga pag-pyestahan pa ako nang mga 'yan, eh!"
"Don't worry, sinisiguro ko, walang kahit na sino ang
ang gagawa sa 'yo ng masama hangga't narito ako!" At hinawakan nito ang palad niya na nakapatong sa mesa.
Agad na binawi niya ang palad dito. Ewan ba, pero
parang napapaso s'ya sa tuwing madidikit sa binata. Napasimangot s'ya at napahalukipkip ng mga braso sa dibdib, "Bawiin mo ang sinabi mo sa kanila!"
"What?"
"Ano'ng 'what' ka d'yan? Sabi ko bawiin mo! Bingi ka
ba? Hindi nakakatuwa ang ginawa mo!" Namumula ang kanyang mukha at hindi makatingin dito.
"Hindi mo ba gusto ang ginawa ko?" biglang lungkot
ang tinig nito, "Akala ko pa naman matutuwa ka, hindi pala!"
Napasulyap pa s'ya rito, laglag ang balikat nito na tila
talunan. Bigla siyang nakaramdam ng awa rito.

"Hindi naman sa ganun! Pero kasi sinabi mo sa kanila
na girlfriend mo ako at alam mong mahirap gawin iyon, dahil magkaibigan lang naman tayo!"
"Ano'ng mahirap 'dun? Palagi na nila tayo nakikita na
magkasama, at ganun pa rin naman 'yon, walang mababago. So, ano'ng mali dun?"
"Ah, basta, hindi ko gusto ang idea mo!" aniya. 'Kasi
kung magpapatuloy tayo na magpapanggap bilang magkasintahan, ibig bang sabihin palagi mo rin akong mahahalikan at hahawakan, oh no!' dagdag na sabi niya sa kanyang isip. Pinamulahan siya ng mukha sa isiping iyon na kaagad na napansin ni Greg, kaya mabilis niyang iniwas ang mukha rito.

"You're blushing!" anito na pilit pang hinuhuli ang
kanyang tingin. "You like my idea, right?"

"Hindi, ah!" mabilis na tanggi niya. "Basta, bawiin
mong sinabi mo sa kanila, masyado ka namang ilusyonado!" nanghahaba ang nguso na sabi niya.

"Titigan mo ako sa mga mata at saka mo sabihin 'yan,
'na ayaw mo sa idea ko,' kapag nagawa mo, babawiin ko ang sinabi ko sa kanila, kapag hindi mo naman ginawa, mananatili tayong magkasintahan sa mga mata nila!" sabi nito na sadyang nagpapungay pa ng mata.
"A-Ano? Tumigil ka nga! Basta ayaw k-ko! B-Bawiin
mo ang sinabi m-mo sa kanila!" kanda-utal na sabi niya na hindi makatingin dito ng diretso.
"Kita mo na, hindi mo magawa?" tudyo nito. "Kaya
mula ngayon papayag ka at magpapanggap na girlfriend ko hangga't magsawa sila." Saka nito pinindot ang tungki ng ilong niya. "Mula ngayon araw-araw mo na akong makikita kahit na ayaw mo! Hayaan mong inggitin natin sila!"
"Ikaw, ang unfair mo talaga! Sabi nang ayaw ko, eh!"
Nakasimangot na sabi niya at tinampal ang daliri nito na lumapat sa ilong niya. Natawa ito at hustong nag bell hudyat na pasukan na.
Inis na tumayo s'ya upang lumabas at mabilis naman
na sumunod si Greg at inalalayan s'ya.
"Ano ba!? Kailangan pa ba talaga ang ganyan? Pwede
naman hindi!" taray niya rito sabay bawi sa braso.

"Syempre naman, ah! Girlfriend nga kita, remember?"
halatang nang-iinis pa na sabi nito at mabilis na kinuha ang palad niya at ini-lock ang mga daliri nila sa isa't isa. Walang nagawa si Anna kundi ang bilisan ang mga hakbang upang makatakas sa mga matang kanina pa nakamasid sa kanila.
NAGPATULOY ang araw-araw nilang routin sa pagpapanggap na magkasintahan. Sinabi niya sa kaibigang si Carina ang lahat ng plano ni Greg kung kaya nauwi sila sa gan'ong set-up.
Ngunit habang tumatagal, may kudlit na pag-asam sa
puso ni Anna, sana nga ay totoo na lang ang kanilang ginagawa. Unti-unti niyang nakikita ang magagandang katangian ng lalaki na ipinapakita sa kanya. Maalalahanin, Maalaga at Malambing. Kahit na walang klase o malayo man, hindi nakakalimot si Greg na i-check kung ayos lang ba s'ya, kung kumain na o nakatulog ng maayos. Palaging sinusundo at sinasamahan kahit saan s'ya magpunta. Kasama niya sa pamamalenke ng kanyang mga personal na pangangailangan. Sabay rin sila tuwing araw ng linggo sa pagpunta sa simbahan. At lumalabas na kumakain, o namamasyal. Kapag hindi masyadong abala si Anna sa kanyang mga gawaing pang-school, niyayaya siya nito sa labas. Lahat nang iyon ay hindi magawang tanggihan ni Anna. Sa tulong nito ay unti-unting lumalawak ang mundo niya na hindi lamang school-bahay ang kanyang ginagalawan. Habang dumadaan ang mga araw, unti-unti nang napalagay ang loob nila sa isa't isa at tila normal na para sa kanila ang pagpapanggap.
Isang hapon, habang abala pa siya sa kanyang pag re-
review, nang tumunog ang kanyang phone, si Greg ang nasa linya.
"Hello?"

"Hi love, busy ka ba ngayon?" malambing na tanong
sa kabilang linya.
"Hey, walang ibang nakakarinig sa 'yo para tawagin
mo ako sa endearment mo!"
"Eh, ano naman? Wala naman masama sa nasabi ko,
ah? Busy ka ba ngayon?"
"Umn… nag re-review ako ngayon, bakit ba?"
"Magbihis ka at susunduin kita d'yan mamaya!"
"Ha? At saan naman tayo pupunta?"
"Basta! Malalaman mo mamaya! Basta magbihis ka
at susunduin kita, okay?"
"Eh, hindi nga pwede! Kailangan ko na mag review
dahil malapit na ang finals namin, alam mo naman na hindi ako pwedeng magpabaya, 'di ba? Sa 'yo okay lang 'yun, kasi may pera naman kayo, pero sa 'kin 'di talaga uubra 'yan. Sige na, pass muna ako!" tanggi niya.
"Basta, maghanda ka, pupuntahan kita d'yan. Promise,
hindi naman tayo magtatagal, eh! Saka ito lang naman ang wish ko sa 'yo, hindi mo ba ako pwedeng pagbigyan?"
"Wish!? Ano bang mer'on ngayon para mag-wish ka,
aber?"
"Basta nga! sige na, please??? Pumayag ka na naman,
oh! Pagbigyan mo na ako!" pakiusap nito.
Tumirik ang mga mata n'ya, "Sabihin mo muna kasi
kung anong meron at baka mapag-isipan ko pa!"
"Birthday ko lang naman po! At gusto ko na kasama
kita ngayon sa special day ko! Please???"
Bigla siyang kinabahan. Kung kaarawan nito, ibig ba
sabihin ay sa bahay nila Greg siya nito isasama? Bigla siyang natakot na makaharap ang mga magulang nito base sa sinabi noon ni Carina sa kanya.
"O, ano na!? Pumapayag ka na? Silence means, yes!"
masayang untag nito sa kanya.
"Ahmn… Greg?"
"Yes, I'm still here, love!"
"S-Saan mo ba talaga a-ako isasama, sa b-bahay n'yo
ba?" lakas-loob niyang tanong.
Natawa ito, "Relax!? Alam ko naman na mas lalong
hindi ka pa handang sumama kung sa bahay namin. Sa labas lang tayo! 'Yung mga kaibigan ko kasi, may hinandang party para sa 'kin. Syempre, gusto ko na kasama rin kita r'on para makita mo! O ano, sasama ka, ha? Susunduin kita at exactly 7:00 pm."
Gustuhin man niya na muling tumanggi, ngunit naisip
niya na kahit iyon man lang ang maibigay niya sa lalaki, since wala naman siyang regalo rito para sa kaarawan nito. Linggo rin naman bukas at hindi siya mag-aalala na baka mapuyat siya.
"S-Sige!"
"Thanks, love! o, pa'no, ibababa ko na rin muna 'to!
Hintayin mo ako d'yan mamaya!"
"S-Sige, Bye!"

MAINGAY ang lugar na pinasok nila. Sa totoo lang, first time ni Anna na pumasok sa ganitong klaseng lugar. Kung bakit ba naman kasi ay pumayag pa siya, tuloy pakiramdam niya ay hindi siya komportable. Sinubukan niyang magpasama kanina kay Carina, ngunit wala ito sa mood at antok na raw. Sana ay hindi na lang din s'ya sumama. Sa Bar sila nagpunta, may iba't ibang kulay ng ilaw na sumasabog sa paligid kasabay ang maharot na tugtugin na sinasabayan ng indak nang mga naroon.
"Bakit hindi mo sinabi sa 'kin na dito sa bar pala tayo
pupunta?" sita niya kay Greg na nakaalalay sa kanya habang papasok sila. Halos ingat na ingat ito na hindi siya masagi nang kahit na sino.
"Pasensya na, nawala na sa isip ko! Mabuti na rin kasi
baka tumanggi ka na naman kapag sinabi kong dito," simpleng sagot nito sabay kibit-balikat.
"To be honest, ayaw ko talaga sa ganitong lugar!"
"Don't worry, ngayon lang naman, at birthday ko!"
"Hmp! Pasalamat ka lang hindi ko alam! Dahil kapag
nagkataon na alam kong dito, sorry ka na lang!"
"So, blessing naman pala na hindi ko nasabi sa 'yo?"
Nakangising sabi nito at sinabayan pa nang kindat sa kanya na naging dahilan para mag-blush s'ya.
NAGPATULOY ang kanilang pagsasaya. Nagulat s'ya nang abutan siya ni Greg ng isang baso na may lamang alak. Kaagad siyang tumanggi dahil hindi naman siya umiinom.
"Sige, isa lang! Isa pa, hindi naman ito nakakalasing,
mas makakatulong ito para ma-relax ka!"
"Pero hindi talaga ako umiinom n'yan!"
"Kaya mo 'yan! Subukan mo muna!" kinuha ni Greg
ang palad niya at ipinatong ang malamig na baso. Napalunok si Anna, kakaiba ang kiliting hatid ng mainit na palad ng lalaki at ng malamig na baso na kanyang balat. Parang biglang nanuyo ang kanyang lalamunan.
"Go, Go, Anna! Go, Anna!" cheer pa nang iba habang
nakatingin sa kanya. Wala siyang nagawa kundi tanggapin iyon sa bahagyang nanginginig na palad at diretsong nilagok. Halos mapangiwi siya nang lunukin iyon. Naramdaman niya ang init na gumuhit sa kanyang lalamunan hanggang sa tila naramdaman niya ang pagnanais na muling subukan. Tama sila, hindi naman matapang ang inumin. Halos siya na ang kusang kumuha at naglagay sa kanyang baso. Hindi na niya namalayan kung naka-ilang baso siya. Nakaramdam na lamang siya nang bahagyang hilo.
"I-I t-think, I n-need t-to s-sleep na, G-Greg!" nautal
na bulong niya sa lalaking katabi at bahagya pang isinandig ang ulo sa balikat nito.

"Are you sure you wanna go home?"
Tumango na lamang siya at hindi na sumagot. Agad
na nagpaalam si Greg sa mga kasama at inalalayan si Anna palabas sa bar. Hilo na ang pakiramdam ni Anna nang mga sandaling iyon. Hindi niya namalayan ang mga sumunod na sandali. Naramdaman na lamang niya nang bahagya siyang tapikin ni Greg sa pisngi upang gisingin.
"Hmnnn…" ungol niya.

"We're here, wake-up!"
Langhap na nila ang amoy ng alak sa isa't isa. Halos
magkadikit na rin ang mga mukha nila. Hindi sinadyang natukso si Greg na halikan ang dalaga. Dahil parehong naka-inom ay hindi nila napigil ang kanilang mga sarili na angkinin ang labi ng isa't isa.
NAGISING kinabukasan si Anna na masakit ang ulo at katawan. At ang isa sa nakakapanibago ay ang masakit niyang kipay.
"Umnn… What time is it?" sabi niya na nakapikit pa.
"It's already 10:00 a.m!" tinig ni Greg.
Bigla na napabalikwas nang bangon si Anna matapos
marinig ang tinig nang sumagot.
"Greg!? Why are you here?" biglang tanong niya.

"Hey!" natawa na lumapit sa kanya. "Natural, pad ko
ito kaya nandito ako? Anyway, good morning! How was your sleep?" may naglalarong pilyong ngiti sa mga labi nito habang nakatutok ang tingin sa kanyang harapan.
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. At nang
makita ang tinitingnan nito ay mas lalo siyang nataranta dahil nalilis ang kumot na nakatakip sa kayang hubad na katawan. Bigla siyang pinamulahan ng mukha at nalilitong tumingin ulit kay Greg.
"A-Ano'ng ibig sabihin nito? P-Paano akong napunta
rito? A-Ang akala ko ba inuwi mo ako sa dorm ko? A-at saka, bakit ako n-nakahubad?" bigla siyang namutla sa naisip. Patuloy ang kanyang pag-iling na hindi tama ang nasa isipan niya.
"I can explain, love!" ani Greg na lumapit sa kanya.
"N-No! Don't come closer! Ano'ng nangyari?" piyok
ang tinig na tanong niya habang nagsisimula na rin na mag-init ang kanyang mga mata sa nagbabantang pagpatak ng luha.
"Don't panic! Ano mang nangyari sa 'tin, pangako na
nakahanda akong managot," matatag at seryosong sagot nito na mas lalong nakadagdag ng bigat at alalahanin sa kanyang dibdib.