Kahit masakit pa ang kanyang katawan ay maaga pa
rin bumangon si Anna. Halos wala pa siyang tulog dahil mag-uumaga na nang matapos ang kanyang asawa at mga kasama nito sa pagsasaya. Hindi naman siya pwedeng magreklamo dahil alam naman niya na hindi iyon magugustuhan ng kanyang asawa.
Mabilisan siyang nag shower. Matapos ay sinilip niya
ang asawa sa kabilang kwarto kung saan ito natutulog. At ayun, himbing na himbing pa rin ito.
Bumaba siya sa kusina para ihanda ang kanyang mga
lulutuin para sa umagahan. Napansin niya na halos ubos na ang laman ng ref. Kailangan na naman niyang mamili mamaya.
Napansin niya sa gilid ang mga basura na hindi niya
nailabas kagabi, dahil sa hindi siya pinahintulutan ng kanyang asawa. At ang sabi pa, baka dahilan lang daw niya iyon para makipagkita sa lalaki niya.
Hindi rin niya alam kung saan nagmumula ang mga
ipinaparatang nitong gan'on sa kanya. Hindi naman ito dati ganito. Malayong-malayo sa ugaling nakikita niya ngayon.
Dinampot niya ang garbage plastic at lumabas sandali
upang itapon iyon. Pabalik na siya nang tawagin naman siya ng isang ginang na kanilang kapit-bahay.
"Anna, maaari ba kitang makausap sandali?" tawag
nito sa kanya.
"Opo! Tungkol po ba saan 'yan?" aniya na huminto sa
may gilid ng kalsada.
"Narinig ko na maingay na naman kasi kagabi dyan sa
bahay n'yo, at halos magdamag na yata? Nakakatulog ka pa ba sa ganyang klase ng paligid mo? Baka mamaya niyan makasama rin sa 'yo?" nag-aalalang tanong nito.
"Huwag na po kayong mag-alala, Ate, okay naman po
ako," bahagya siyang ngumiti rito.
"Sigurado ka ba? Hindi ka ba niya sinasaktan?"
"Umiiwas na lamang po ako kapag lasing na s'ya para
hindi na kami magkasagutan pa. At saka, magsasawa rin naman siguro siya sa ganyang ginagawa niya?"
"Naku! Kung ako lang ang masusunod at ganyan ka-
iresponsable ang asawa ko, malamang na matagal ko nang iniwan," anito sabay iling.
"Mabait po si Greg, nadadala lang po siguro ng alak
at barkada kung minsan, kaya siguro parang sinasapian," pagtatanggol n'ya rito.
"Naku! Huwag kang masyadong umasa pa! Mabuti pa
kung iwan mo na lamang siya habang maaga pa, mahirap na baka mamaya lumala pa!"
"Hindi naman na po siguro. Isa pa, asawa ko pa rin po
siya at kasal kami. Saka ayaw ko rin naman na lumabas ang anak ko na walang ama na magigisnan," aniya at bahagyang hinimas ang hindi pa naman kalakihang tiyan. Apat na buwan na rin ang kanyang dinadala. Medyo may kaselanan ang kanyang pagbubuntis ngayon ayon sa kanyang OB, kailangan niya na mag doble ingat sa kanyang mga ginagawa o iniisip.
"Nagbigay lang naman ako ng opinyon ko. Hindi rin
kasi namin matiis kapag naririnig namin na parang nag-aaway kayong dalawa. Alam namin na hindi tamang manghimasok, ngunit minsan talaga mahirap din magtimpi. Lalo na at alam namin na nasa maselan kang kondisyon."
"Salamat po! Hayaan n'yo po, palagi naman po ako'ng
nag-iingat," aniya at bahagyang ngumiti rito.
"Oh, siya. Pumasok ka na at baka magalit na naman
ang asawa mo kapag walang nahanap," taboy nito sa kanya. "Basta huwag kang mahihiyang magsabi kung kinakailangan, ha?"
"Opo! Salamat po sa concern n'yo."
"Wala iyon, Sino ba'ng magtutulungan, kung hindi rin
tayo?"
Ngumiti siya at tumango rito bago tuluyang pumasok
sa bahay.
"Saan ka na nanggaling?" dumagundong ang tinig ng
asawa niya nang makapasok s'ya, na ikinagulat pa niya.

"Ah, inilabas ko ang mga basura na hindi na naitapon
kagabi, dahil ayaw mo. Isa pa, mangangamoy naman iyon kapag hindi tinapon agad."
Inilang hakbang nito ang pagitan nila at hinawakan
ang kanyang leeg. Pakiramdam niya ay sinasakal siya nito sa sobrang higpit nang pagkakahawak nito.

"Siguraduhin mo lang! Dahil kapag nagkataon nahuli
ko kayo ng lalaki mo, baka pareho ko pa kayong mapatay!" nanggigigil na sabi nito at agad rin na binitawan siya at iniwan. Halos mapaubo siya sa ginawa nito.
Nang mahimasmasan, agad na tinungo nya ang kusina
para magluto. Sobrang nag-iba na ang ugali nito ngayon. Madalas nang dumadampi ang mga kamay nito sa kanya, hindi para i-comfort siya, kundi saktan. Hindi rin naman malinaw sa kanya ang pinagmumulan nang pagdududa nito sa kanya. Bahagya siyang napailing.
Tiyak na maghahanap na naman ito ng pagkain nito.
Wala siyang mahanap maliban sa itlog at hotdog. Alam niya na hindi mahilig sa itlog ang asawa niya, subalit wala naman siyang pagpipilian. Iprinito niya ang itlog at hotdog. Hustong katatapos pa lamang niya sa ginagawa nang pumasok ito muli sa kusina at nakabihis na.
"Kumain ka muna bago ka umalis."
Kumunot ang noo nito nang mapansin ang pagkaing
nakahain sa mesa. "Bakit iyan ang niluto mo? Hindi ba alam mo naman ang pwede at hindi pwede?" singhal nito sa kanya.
"Pasens'ya na muna, wala na kasing laman ang ref-"
"So, problema ko pa pala ngayon kung walang laman
'yan? Hindi ba binibigyan naman kita nang pambili mo?" para na naman itong leon na handang manila ng biktima nito.
"Pasensya na, mamimili na lang ako mamaya."
"That's bullshit!" itinaas nito ang kamay at akma nang
idadampi na sa kanya, subalit nakapagpigil at agad rin ibinaba bago padabog at walang sabing lumabas ng kusina.
KADARATING pa lamang niya galing namili nang bigla siyang salubungin ng kanyang asawa na galit na galit, nanlilisik pa ang mga mata nito sa kanya.
Hindi pa man niya naibababa ang kanyang dala nang
bigla siya nitong daluhungin at sinampal sa magkabilang pisngi na halos mabiling ang kanyang mukha. Maluha-luhang napatitig s'ya rito na nagtatanong.
"Akala mo ba hindi ko malalaman?" galit na galit na
sabi nito at hindi pa nakuntento na hinila siya sa sala. "Walang hiya ka talaga! Ang kapal naman ng mukha mo para gawin ito sa akin? Saan pa ba ako nagkulang? Ha? Sagutin mo!" galit na bulyaw nito sa mukha niya.
Nagimbal siya na nakikitang sobrang galit sa mukha
nito. Para itong sinapian ng demonyo.

"H-hindi ko alam ang s-sinasabi mo?" aniya na hindi
maiwasang tumulo ang mga luha. Ito ang pagkakataon na mas sumobra ito sa pananakit sa kanya. Kung dati ay masasakit na salita lamang, ngayon ay pinagbubuhatan na siya ng kamay nito.
Bigla siya nitong hinila muli palapit sa sala. Pabalya
na iniupo siya sa mahabang sopa. Napasaldak s'ya sa upuan. Kasunod nito ay halos madurog ang puso at kaluluwa n'ya sa hindi inaasahang mangyayari.
Napapikit siya, kasabay nang sakit na naramdaman sa
kanyang dibdib ay ang pagtulo ng kanyang mga luha.