Mabilis kong pinatay ang ilaw gamit ang switch sa room saka mabilis na binuksan ni Mich ang flashlight at itinutok sa bidang gumaganap.
Marami ang nanonood mula sa labas ng room namin, kulob ang aming silid at ang tanging naroon lang ay ang mga tauhan na gaganap sa eksaktong senaryo para hindi magkagulo.
Nang makita ko ang pasimpleng pag-kumpas ng kamay ni Jerome, ito na ang hudyat na bulungan ang ibang tauhan sa hallway na dahan-dahan pumasok.
Patay pa rin ang ikaw at nakatutok sa huling linya ng bida. Walang ingay na maririnig at pigil hininga na matapos ng maayos ang napaagang pagtatanghal na dapat sana'y mamayang ala-kwatro pa.
Nang tumalikod na ang bida ay saka pinatay ni Mich ang flashlight bago ko binuksan ang switch ng ilaw sa silid, dahilan para bumungad ang lahat ng karakter sa mismong harapan ng aming Filipino Teacher na Adviser din namin.
"Hoo! Natapos din!"
"Sshhh!" saway ko agad kay Mich nang makalabas ito.
Hindi pa naman lubos na tapos dahil nagkakantahan pa sila, iyon na ang huling parte ng pagtatanghal ng El Fili, Isa kami sa mga nagsisiksikan sa mga nanonood sa labas ng aming silid.
"Mahusay! Mahusay! Palakpakan ang inyong mga sarili!" masayang pagpupunyagi ni Ma'am.
"Properist! Tara na rito!" sigaw ni Jerome dahilan para magsipasok na rin kami.
Napansin namin ang pagkakunot ni Ma'am na nakatingin pa sa amin.
"Properist?" pagtataka nito.
"Properist Ma'am, yong mga props sila po kasi gumawa kaya properist, parang tiktokerist, singerist, dancerist, gano'n!" pagmamalaki ni Jerome dahilan para magsitawanan ang iba.
"Mabuti na lang direktor ka, o sige, minus 10 direct to the card, gano'n!" panggagaya ni Ma'am dito.
Tanging tawanan lang ang bumalot sa loob ng silid dahil sa mga napuna ni Ma'am. Next week na kasi magaganap ang periodical test kaya minadali ang mga proyekto namin.
"Sige na't mag-ayos na at magpahinga dahil gagawin niyo na yong Isa niyong proyekto. Paalam 10-Mendel," pamamaalam nito.
Nagsitayuan kami saka buong siglang namaalam.
"Paalam na rin po, pinaka-magandang binibining Justo!"
Matapos non ay inayos agad nila ang mga upuan at kanya-kanyang make-up na. Wala pa namang Esp pero naghahanda na sila.
"Tara na ming!" tawag sa'kin ni Gerald.
"Mamaya pa kami ni Cath!" bungad agad ni Mich habang tinutupi ang karton.
"Sabay-sabay na dapat, mamaya recess na ng kabilang building, marami gagamit ng Cr, epal toh si Kulot!" pagtutukoy nito kay Mich.
May punto naman siya, mahirap gumamit ng Cr kapag maraming tao. Tumawa na lang ako ng mahina saka kinuha ang paper bag mula sa ilalim ng upuan ko.
"Tara na, para hindi tayo magmadali mamaya," wika ko na sinunod agad ni Mich.
Natatawang tinuro-turo pa siya ni Gerald para mas lalong mainis ito.
"Bakit ba nagmamadali ka rin? E, magkaibang Cr naman ang gagamitan natin," sabi ko rito habang naglalakad.
"Kaya nga! Anong gagawin namin ni Cath? Taga tanggal ng zipper mo? Tapos ipagmamayabang mo yong brief mo na spiderman?"
Mahinang tinulak ni Gerald si Mich dahil sa mga sinabi nito, napatawa pa kami dahil sa biglaang pag-irap nito na madalas niyang gawin kaya napagkakamalan niyang bakla.
"Nahiya ako a, baka nga sa'yo may ribbon ribbon pa e, o baka hello kitty? Sus! Kulot! Kulot!" pang-aasar nito bago pa kami tuluyang humiwalay sa kaniya.
Natapos ang pagbibihis namin, walang nagmamadali dahil kami lang at tanging section one lang ang kasabayan namin, ang iba sa kanila ay nginitian ko lang at ang iba ay nakipag-kwentuhan pa. Hindi ko naman sila masyadong close.
Matapos non ay nagpasya na kaming bumalik sa silid para makapag-pahinga na at kumain. Ang iba sa kanila ay nagkakabisa pa ng mga sasabihin, at todo pagpapaganda. Samantalang ako ay nakasuot lamang ng simpleng black skirt na above the knee naman at polo na kulay pula, maputi naman ako kaya dinaan ko na lang sa simpleng pagsusuklay at tamang polbos lang.
"Pila na raw lahat sabi ni Ma'am!" sigaw ni Jomar sa pintuan.
"Teka lang!"
"Tabi tayo Riza!"
"Find your height dapat!"
Kanya-kanyang sigawan ang mga kaklase ko habang hawak ang mga polbos at mga liptint, nakaharap sa salamin habang pinagmamasdan kung maayos na ba ang costume at ang iba naman ay naglakabisa pa rin ng sasabihin kung bakit iyon ang napili nilang pangarap.
"By attendance raw mga tanga!" Muling sigaw ni Jomar dahilan para magreklamo ang iba.
Nakangiting kinindatan ako ni Mich dahil magkatabi na agad kami sa pila, mauuna nga lang siya kaysa sa akin. Nakasuot lamang ito ng simpleng black skirt at white polo, maaliwalas ang mukha nito dahil sa simpleng wavy niyang buhok at kumurba ang katawan.
"Anong sasabihin mo niyan?" mahinang tanong ko habang nakasunod sa ibang kaklase naming lumalabas na ng room.
"Ewan ko tih, mema na lang siguro, sabihin ko na lang "future ko ma'am yong makatagpo ng sugar daddy at handa siyang ihatid hanggang sa kabilang buhay, hatid lang," mga gano'n, at isa pa, wag kang mag-alala sa'kin tih, alalahanin mo yong isang ka-wonder pet natin," pagtutukoy nito kay Gerald.
Hindi ko mapigilang matawa dahil sa sinabi niya, napalingon ako sa kabilang linya kung na saan ang pila ng lalaki at namataan ko siya sa pangalawang pila, Nasa unahan kasi si Abayon, at dahil Adlawan ang apelyido niya pangalawa siya.
Nakasuot lamang ito ng simpleng maong at t-shirt, tipikal na suotan niya lang sa tuwing pupunta ng praktis. Effortless naman ang pag-aayos niya dahil may itsura naman siya at maputi siya.
Hindi ko maiwasang kabahan lalo na't natanaw ko na ang quadrangle kung saan namin ibibida ang proyekto namin. Nakakatakot, oo dahil ayokong mapahiya lalo na't kasabayan namin ang section one na mga naging kaklase ko rin. Recess din ng kabilang building kaya posibleng may mga manood.
"Kumpleto na ba lahat?" tanong ni Ma'am Esp saka nagsi-tanguan ang iba.
Dahil nanghiram lang si Ma'am ng oras namin ay kami agad ang pina-una, kaya hindi magkamayaw sa pagbubulungan ang iba at nagtutulakan pa kung sino ang muuuna.
"By attendance tayo 10-Mendel, say what's your future and why you choose it," sabi nitong nakangiti habang nakaupo sa gilid.
"Abayon."
Pumwesto agad ito, sa amin siya nakaharap habang si Ma'am ay nasa gilid naman na nakikinig habang hawak ang class record. Naka-mikropono naman kaya siguradong maririnig ang bawat magsasalita.
"Splendid! Next Adlawan," ngiting pamumuri nito at tinawag na si Gerald.
Pigil na pigil ang tawa nito at bahagya pang kinukusot ang ilong.
"Hmm, ako po si Gerald Adlawan, ang future me ko po ma'am ay maging tatay," diretsong sabi nito na naging seryoso na.
Humagalpak ng tawa ang iba kong mga kaklase lalo na si Mich na mas nangingibabaw pa, gano'n din ang kabilang seksyon.
"Chingchong namin yan!" sigaw ni Mich saka kumaway.
"Wow! To become a Father? Why?" ngiting tanong ni Ma'am.
"Wala lang ma'am, gusto ko lang po. Tsaka para hindi sayang yong sperm," pigil na tawa nito. "Yon lang po muna ma'am, wala pa talaga akong balak kung anong propesyon," nakangiting sambit niya.
Nakangiting umiling na lang si Ma'am saka may kung anong isinulat sa papel.
Natatawang sa amin agad pumunta Gerald at nakipag-apiran pa.
"Lakas tama mo tay a," natatawang sabi ni Mich.
"Ganda ng surprise ko diba?" bilib na sabi nito.
"Sana maganda rin ang grade," bulong ko na sinimangutan niya at napatitig sa suot at hawak ko.
"Anong future mo? Surprise rin ba?" Bulong nito na tinanguan ko nang kaunti.
Masayang nagbabahagi ang iba sa kung anong gusto nilang maging pag-laki nila. Hindi ko maiwasang maiingit sa mga taong may plano agad at alam na ang tatahaking daan papunta sa reyalidad. Sigurado na silang maging guro, pulis, doktor, sundalo at kung ano-ano pa. Samantalang ako, nangangapa pa rin. Marami akong pangarap, pero hindi katulad sa mga propesyon nila.
"Wala po akong maisip ma'am e, pero gusto ko po gawin yong sa YouTube, yong blog blog ma'am, parang ganito ma'am yong opening 'Hi blog! Welcome to my guys!' gano'n po," nakangiting sambit nito na hindi mo malaman kung nahihiya ba o natatawa.
Nag-thumbs up si Ma'am nang nakangiti saka tumango.
"Amazing Maneja," sambit nito sa apelyido niya.
Napapalakpak na lang ito dahil tapos na raw siya. Tumapik ito sa akin saka inginuso ang parte kung saan siya tumayo.
"Ms. Orihuela," tawag nito sa akin.
Ramdam ko agad ang panginginig ng mga tuhod ko, napalunok na lang ako nang makita ko ang mga kaklase kong nakangiti sa akin lalo na ang mga section one.
Bawal ang magkamali, ayokong mahusgahan ng mga matang perpekto.
"You want to be a Publish Author?" nakangiting tanong ng aming guro.
Naikagat ko na lang ang labi ko at saka umiling ng mahina kaya napakunot ito. Ngumiti ako ng kaunti saka hinarap ang mga taong naghihintay sa aking sasabihin.
"I-I'm Catherine Orihuela from 10- Mendel, I have many dreams, but one of those is, I want to be a S-Storyteller," mahinang sambit ko sa mikropono.
Tahimik at tanging pintig lang ng aking puso ang aking maririnig marahil dala ng kaba, para akong nangangapa sa gitna ng mga tingin nila kung ano ang susunod kong sasabihin.
"Continue," pagpuputol ni ma'am sa mga negatibong naiisip ko.
"For those future kids or next generation, I will tell them a story on how the girl become strong even the world leave her alone, I will tell them on how to become a happy were in this world full of rejection. T-That's it."
Isang ngiti ang iginawad ko at ang malakas na buntong hininga. Mahigpit na hawak sa mga libro upang hindi mahulog at ang mga labing aking itinikom dahil sa wakas ay tapos na.
I want to be a voice of the past and tell the present to those future.