HINDI MAIWASANG mapatingin ni Jack kay Kaiya, tinatanaw niya ito mula sa malayo. Nasa VIP seat kasi siya, samantalang si Kaiya ay nasa gilid ng stage na nakatayo kasama si Ms. Laurel, nanunuod din ito ng Catwalk, at animoy inoobserbahan ang bawat galaw ng mga model.
Nang matapos ang women's collection ay kasunod na ibinida ang men's fashion collection, nang maglabasan ang mga lalaking model ay napansin ni Jack na titig na titig dito si Kaiya, at halos ay hindi man lamang ito kumukurap.
Kahit naman medyo malayo ito sa kanyang kinatatayuan ay kitang kita parin niya kung paano mag ningning ang mga mata ng dalaga sa mga kalalakihang rumarampa sa stage.
Tila ba ay uminit ang ulo ni Jack dahil doon, di na siya nagdalawang isip na pumunta sa kinatatayuan ni Kaiya. Nais niya din kasing purihin si Mrs. Laurel para sa isang tagumpay na show na inorganize ng kanyang team.
Nang makalapit siya dito ay hindi man lang siya napapansin ng dalaga dahil nakatuon padin ang pansin nito sa mga lalaking naglalakad noon sa stage. Sa labis na pagkainis ni Jack ay binaba niya ang suot na sumbrero ni Kaiya hanggang sa matakpan ang mata nito.
Napangisi naman ang lalaki sa kanyang ginawa, agad siyang lumapit kay Ms. Laurel upang kausapin ito kaya't wala ng nagawa pa si Kaiya.
Bandang alas 10 ng gabi ay natapos na din ang show. Nag uuwian na din ang mga tao noon. Maging si Kaiya ay nagpaalam na sa kanyang mga kasamahan at maging kay Ms. Laurel.
Antok na antok na noon si Kaiya at mahigit kalahating oras din siyang nagiintay ng bus ngunit wala padin dumadaan na papunta sa kanila. Nakakatulog na nga siya sa bus stop noon, ngunit ilang sandali pa ay may dumating ng bus na sasakyan niya.
Agad siyang pumasok sa loob at umupo sa may bandang gitna, agad niyang isinandal ang kanyang ulo sa bintana, dahil hindi na talaga mapigilan ang pagpikit ng kanyang mata. Halos isang oras padin naman ang byahe niya pauwi kaya't okay lang kung makakaidlip siya sandali. Labis din kasi siyang napagod dahil kung ano anong inuutos sa kanya ni Ms. Laurel.
Nakatulog na noon si Kaiya, maraming taong nagsakayan pagdating sa kasunod na bus stop, may tumabi sa kanyang isang lalaki, hindi naman maiwasan ni Kaiya na mapabaling ang ulo niya sa balikat ng lalaki, ngunit animoy nandiri ang lalaki sa kanya at tinagkal ang kanyang ulo sa balikat nito kaya't nagising ang dalaga.
"Ano ba yan miss" matapang na wika ng lalaki.
Agad namang humingi ng pasensya si Kaiya, sa lalaki, umalis na din ito sa kanyang tabi at lumipat ng upuan ng may bakanteng makita. Muli namang pumikit si Kaiya, at ilang sandali pa ay nakatulog nanaman ang dalaga, nakasandal na ulit ang ulo nito sa bintana habang yakap yakap ang kanyang bag.
Maya maya pa ay biglang nagpreno ang bus, may isang lalaking agad na ihinarang ang kanyang braso upang hindi mapasubsob ang ulo ang dalaga. Hindi man lamang naalimpungatan si Kaiya sa nangyari, marahil ay malalim talaga ang tulog nito.
Muli ay bumaling siya sa kaliwa at tuluyang bumagsak ang kanyang ulo sa balikat ng kanyang lalaking katabi.
KANINA bago umalis ng Stadium ay nakinig ni Jack na nagpaalam na si Kaiya kay Ms. Laurel upang umuwi. Maya maya pa ay lumapit na din sa kanya ang kanyang driver upang ihatid siya nito pauwi, ngunit sinabi niya dito na mauna na ang driver at ihatid na lamang ang kotse niya sa kanilang bahay.
Hindi niya alam kung ano bang pumasok sa isip niya para sundan noon si Kaiya na noon ay papalabas na ng stadium, hanggang sa makarating ito ng bus stop ay nakasunod padin siya dito.
Dinukot niya ang isang itim na facemask sa kanyang bulsa, dahil napapansin niyang pinagtitinginan na siya ng ibang taong naglalakad, hindi niya alam kung bakit ngayon ay lagi na siyang may nakahandang facemask sa bulsa.
Isinuot na ng binata ang mask, nasa bus stop din siya noon at hindi kalayuan kay Kaiya, ngunit hindi naman siya nito napansin dahil nakaidlip ito habang naghihintay ng bus.
Maya maya pa ay may nakita siyang estudyante doon na naghihintay din ng bus at may binabasang magazine, napansin niyang iyon ang Dawnson Fashion Magazine nila noong nakaraang October.
Lumapit siya doon sa estudyante at balak hingin ang magazine upang ipantakip din sa kanyang mukha.
“Hi. Can I borrow this? Or can I just buy it, I really needed this one,” Wika ni Jack sa estudyante.
Napakunot naman ang noo ng estudyante at animoy nagtataka pa sa ekstrangherong lalaking lumapit sa kanya, ngunit maya maya pa ay nanlaki ang kanyang mga mata ng makilala kung sino ito, nakilala niya ang binata kahit nakasuot na ito ng facemask.
Sisigaw pa sana ang estudyante dahil sa excitement ngunit agad siyang sinenyasan ni Jack na wag maingay, napatikom naman ng bibig ang estudyante at kinikilig pa nga ito na makaharap ang kanyang idolo, binigay din ng babae kay Jack ang magazine na hawak niya kapalit ng isang autograph.
Ilang sandali pa ngang paghihintay ay dumating na ang bus na dapat nilang sakyan, sila na lamang ang natitira ni Kaiya sa bus stop dahil ang iba ay nakasakay na, ngunit kahit na ganun ay hindi parin siya nito napapansin o nakikilala dahil nagtatakip din siya ng magazine sa mukha.
Nang makasakay sila ng bus ay umupo siya sa bandang hulihan ng bus samantalang si Kaiya ay sa may bandang gitna, napuno ang bus ng tumigil ito sa kasunod na station at nakita niyang may umupo sa tabi ng dalaga na isang lalaki.
Labis ang pagkainis ni Jack ng alisin ng lalaki ang ulo ni Kaiya sa pagkakasandal sa balikat nito, at pwersa pa ngang itinulak ang ulo ni Kaiya dahilan upang magising ang dalaga.
Puno ng pagpipigil ang nararamdaman ni Jack, ayaw din niya kasing magsimula ng eskandalo kahit pa gustong gusto na niyang suntukin ang lalaking katabi ni Kaiya dahil sa ginawa nito.
Umalis din naman ang lalaki ng makakita ito ng bakanteng upuan, agad siyang lumapit kay Kaiya at umupo sa tabi nito, sakto naman noon ang biglaang pagpreno ng bus, mabuti na lamang at agad niyang naiharang ang kanyang braso upang hindi masubsob ang ulo ang dalaga na noon ay mahimbing pading natutulog.
Hindi maipaliwanag ni Jack ang bilis ng tibok ng kanyang puso ng mapasandal ang ulo ni Kaiya sa kanyang balikat, pakiramdam niya ay tumigil ang pag-ikot ng mundo, kasabay pa noon ang pagtugtog ng isang romantic song sa loob ng bus na ‘This I Promise you’ ng Nsync.
Uso kasi sa bus tuwing maghahating gabi ang magpatugtog ng mga medley song o romantic song na talaga namang mapapasenti ka habang bumabyahe.
Hinayaan lamang ni Jack na nakasandal ang ulo ni Kaiya, medyo humihilik pa ng ito kaya't iniiwasan niya din na ito ay magising, kayat halos hindi siya gumagalaw.
Bawat lyrico ng kantang ‘This I promise you’ ay tila ba tumatagos sa puso ni Jack. Iyon din ang mga bagay na hindi niya magawa para sa dalaga, katulad ng mangako na habang buhay ay aalagaan niya ito, dahil alam niya sa kanyang sarili na hindi pa niya ito kayang gampanan.
KINABUKASAN, ay araw ng sabado, parehas silang walang pasok ni Kaiya, at parehas ding nagkukulong sa kwarto kahit alas dose na noon ng tangahali.
Isang katok ang bumulabog kay Kaiya..
Agad namang nagbukas si Kaiya ng pinto at bumungad sa kanya si Aling Rosita na namumugto ang mata at napansin niyang may mga dala itong mga gamit at nakaimpake ito.
“Iha, hindi muna ako makakapasok ng isang linggo, pasensya kana, kailangan kong maalagaan ang asawa ko, naaksidente kasi siya sa minamanehong tricycle, kanina lamang ay tumawag ang anak ko, “ wika ni Aling Rosita na noon ay hindi mapigilan ang mahagulhol.
“Ha ganun ho ba manang, sige ho andito naman po si po manang Maria, kamusta ang asawa niyo?” Nag aalalag tanong ni Kaiya.
“Hindi ko rin alam iha sa ngayon, hindi ko na muna inusisa dahil inuna ko ng mag impake, sandali lang iha at hindi pa ako nakakapagpaalam kay sir Jack,” wika ni Aling Rosita na humahangos pababa ng hagdan, sinundan naman ito ni Kaiya pababa.
Sakto naman ang paglabas noon ni Jack mula sa kanyang kwarto at napansin niya si Manang Rosita na umiiyak. Agad nman niyang tinanong kung ano ang nagyari dito at pinaliwanag din ni Aling Rosita ang dahilan.
“Sige ho manang, pero ihahatid ko ho kayo sa sakayan. Magpapalit lang ho ako ng damit.” Wika ni Jack na noon ay nag-aalala din.
“Sandali, sasama ako!” Wika ni Kaiya ata agad din bumalik sa itaas upang magpalit nadin ng damit.
Maya maya pa ay nakarating sila sa sakayan patungong batangas, ngunit wala pang byahe noon at alas tres pa daw ng hapun ang 2nd trip.
Nagdesisyon na si Jack na ihatid na mismo si Aling Rosita patungong batangas, Pamilya narin naman ang turing nila dito at limang taon narin itong nanilbihan sa kanila simula ng ikasal sila ni Kaiya.
Ilang oras din ang naging byahe nila bago marating ang bahay nila aling Rosita sa batangas. Alas kwatro na sila na ng hapon nakarating doon.
Tumigil ang sasakyan ni Jack sa isang maliit na barong barong, at pagbaba na pagbaba ni Aling Rosita ay nakita siya ng kanyang anak na babae at sinalubong siya nito ng yakap.
“Kamusta ang itay mo?” Agad na tanong ni Aling rosita sa kanyang anak pagkabitiw nilang ng yakap. Nalaman nila na hindi naman pala malubha ang nangyari sa asawa ni Manang Rosita nagkaroon nga lang ito ng bali at puro mga gasgas at pasa sa katawan.
Pinakilala ni Aling Rosita ang kanyang anak na babae kila Jack at Kaiya, nanlaki pa ang mga mata ng batang babae ng makilala si Jack.
“Nay totoo nga, akala ko nagbibiro lang kayo na si Sir Jack ang amo mo.” Wika ng batang babae at hindi pa din maka get over na nasa harap niya ngayon ang kanyang iniidolo.
Ngayon ay nasa loob sila ng bahay ni Aling Rosita, labis ang pagpapasalamat ng matanda kay Kaiya at Jack dahil sa paghatid ng mga ito.
“Wala ho iyon manang, pamilya ho ang turing naman sa inyo.” - wika ni Kaiya.
“Siguro ho manang ay mauna na rin kami dahil malayo padin ho ang byahe namin pabalik ng Manila,” wika ni Jack.
“Ay ganun ba, magpahinga muna kayo sandali bago umalis, hindi pa kayo nakakapagpahinga. Meron jan dagat na malapit, kaunting lakad lamang at mararating niyo na,” wika ni Aling Rosita.
“Talaga ho manang?” Tanong ni Kaiya, at tila ba nagningning ang mga mata nito ng marinig ang salitang dagat.
“Oo iha,” sagot ni aling Rosita.
“Anak, mabuti pa ay samahan mo silang magtungo sa dalampasigan,” wika ni aling rosita sa kanyang anak.
Noon din ay iginaya sila ng anak ni aling Rosita patungo sa dalampasigan at tama nga ang sinabi ng matanda, ilang sandaling paglalakad lamang ay natanaw nila ang asul na dagat.
Agad na tumakbo si Kaiya patungong dalampasigan at animoy para itong isang bata na ngayon lang nakakita ng dagat, tumatalon talon pa ito.
Naiwan naman si Jack at ang anak ni Aling Rosita, at pinagmamasdan lamang si Kaiya habang patakbo takbo sa dalampasigan.
“Kuya, Girlfriend mo ba siya?” Tanong ng bata.
“No, she’s my wife.” Wika ni Jack at napangisi pa nga ito sa kanyang sinabi, at sinenyasan din niya ang bata na wag ipagkalalat, lumakad na din ang binata patungo sa kinaroroon ni Kaiya.
Naiwan naman ang bata doon na napanganga at nanlaki ang mga mata sa sinabi ni Jack. Dahil hindi siya makapaniwala na may asawa na ito.
Naupo si Kaiya sa dalampasigan, at tinabihan naman siya ni Jack, maganda ang lugar, tahimik at halos sila lamang ang tao doon.
Natatandaan pa ni Kaiya ng huli siyang makapunta sa dagat ay noong nabubuhay pa ang kanyang mga magulang, ngunit hindi na niya iyon masyadong maalala dahil nga sobrang bata pa niya noon.
Tumingala siya sa langit at unti unti naring nag iiba ang kulay nito, dahil papalubog na din noon ang araw.
SAMANTALA, si Jack ay napatulala na lamang sa babaeng nasa tabi niya habang pinagmamasadan itong dinarama ang hampas ng malamig na hangin, tila ba ay bumabalik sa isip niya ang mga ala-ala noong mga bata pa sila ni Kaiya bago siya magpunta ng ibang bansa.
Hindi niya namalayan ay napangiti na lamang siya.
Lumingon sa kanya si Kaiya, at napakunot ang noo ng dalaga ng makitang nakangiti si Jack habang nakatingin sa kanya.
“Hoy, ano? Gandang ganda sakin?” Mapang-asar na wika ni Kaiya.
“You're not my type!” Mariing wika ni Jack at noon ay umiwas na ng tingin kay Kaiya at ibinaling na lamang ang tingin sa dagat, medyo nahiya din ang binata dahil hindi niya na pala namalayan na nakatitig siya sa dalaga.
“Let's go home.” Wika pang muli ni Jack at tumayo na ito.
“Wait lang! Ang ganda pa dito oh.” Wika ni Kaiya.
“Okay then. Go home by yourself!” Masungit na wika ni Jack.
Wala namang nagawa si Kaiya kundi ang tumayo na din at sundan si Jack. Nagtungo na muli sila sa bahay ni Aling Rosita at nagpaalam na din sa mga ito.
Bumyahe na din sila, medyo liblib na lugar ang bahay ni Aling Rosita, at wala pang mga poste ng ilaw doon tanging ilaw lang ng sasakyan ang nagsisilbi nilang liwanag, gabi na rin kasi noon at mag aalas syete na.
“Alam mo kanina pa tayo bumabyahe? Alam mo ba talaga ang daan?” Tanong ni Kaiya.
Ang totoo ay hindi talaga alam ni Jack kung asan na sila, wala din kasing signal ang kanilang cellphone kaya't hindi makagamit ng waze. Maya maya pa ay bigla nalang tumigil ang kanilang sasakyan dahil sa overheat.
Agad na bumaba si Jack, upang tignan kung anong nangyari. Napansin niyang tumatagas na pala ang kanilang langis.
Napamura naman si Jack ng makita iyon at sinipa pa ang kanyang sasakyan sa labis na inis, lumabas na din ng sasakyan si Kaiya.
Inilibot nila ang tingin sa paligid, meron namang pailan-ilang bahay doon ngunit magkakalayo. Nakakita sila ng isang maliit na tindahan, nagtungo sila doon upang magtanong.
“Manang, meron ho bang talyer or gasolinahan na malapit dito.” Tanong ni Kaiya sa matandang nagtitinda.
“Ay iha, sa bayan pa iyon medyo malayo layo pa iyon mga 10 kilometro pa ang layo mula dito.” Wika ng matanda.
“We can't go there, It's too far!” Wika ni Jack.
“Eh pano tayo makakauwi?” Tanong ni Kaiya.
“Kung gusto mo maglakad ka,” Pabalang na sagot ni Jack.
“Alam mo ang panget mo kausap” - sagot naman ng dalaga.
“Let's find some place to stay the night!” Wika ni Jack.
“Ay, meron jang resort sa malapit mga ilang metro lang ang layo,” wika ng matandang tindera, hindi nila alam ay tahimik pala itong nakikinig sa kanila.
Agad nagtungo ang dalawa doon, sinubukan nilang buhusan ng tubig ang makita at paandaring muli, nagbabakasaling umandar kahit papaano ang sasakyan. Mabuti na lamang at nabuhay ito, dahan-dahan na lamang nila itong pinaandar. Ilang minuto din bago sila makarating sa nasabing resort.
Pumasok sila doon at agad na nagtanong sa information.
“Miss, may available pa bang room?” Tanong ni Kaiya.
“Yes po mam saktong sakto po, nag iisa na po para sa inyo ni sir.” Wika pa ng babae,
“Dalawang room kailangan namin.” - mariing wika ni Kaiya. Tinignan naman siya ng babae na parang nagtataka kung bakit dalawang room pa ang kailangan nila.
“Sir, mam talaga, LQ po ba kayo?” Biro pa ng babae.
“We will take the room,” Wika ni Jack at humarap sa babae, mabuti na lamang at may dala dala siya ulit na facemask noon, ngunit kahit ganon ay mababakas padin ang kagwapuhan nito, tila pa nga kinikilig ang babaeng receptionist.
“Okay sir, Ito po ang susi. Room 8 po. Deretso lang po kayo jan sa aisle.” Wika ng babae at itunuro nito ang daan.
Agad namang kinuha ni Jack ang susi at naglakad na papunta doon, naiwan naman si Kaiya na napatulala ng maisip niyang magsasama sila ni Jack sa iisang room.
Please don't forget to like, follow and share. Thank you ❤️
Itutuloy...