สองหนุ่มที่วิ่งตากฝนตัวเปียกโชกมาสักพักก็รู้สึกเริ่มสิ้นหวังเพราะทั้งสองหาซ่อนกลิ่นทุกที่แล้วแต่กลับหาไม่เจอเลยแม้จะพยายามเท่าไหร่ก็ตาม
จนกระทั่งเริ่มเดินออกนอกเส้นทางมาเรื่อยๆ มันเป็นป่าช้าหลังวัดที่ครูห้ามนักห้ามหนาไม่ให้เข้าเพราะกลัวนักเรียนหลง
สุริยุปราคาไม่รู้ว่าเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ไร้ซึ่งการรายงานจากทีวี จู่ๆก็มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยทำเอาบรรยากาศรอบๆตัววังเวงบวกกับฝนที่ตกกระหน่ำทำให้น่ากลัวกว่าเดิม
รอบตัวทั้งสองมืดจนมองไม่ค่อยจะเห็นเสียเท่าไหร่ จู่ๆต้นก็ฉุกคิดขึ้นได้
`` บิว..จำได้มั้ย คืนแรก ซ่อนกลิ่นบอกว่ามีไอ้สิ่งที่เราสองคนไม่เห็นมายืนมอง
หรือว่าโดนลักตัวไป..หรือผีลักซ่อนแบบที่แม่ฉันเคยเล่าให้ฟัง ``
ต้นเอ่ยก่อนจะหันไปมองบิว สีหน้าบิวดูตระหนกมากพอตัวก่อนจะก้มมองพื้นดิน
`` ..ต้น แม่ฉัน เคยบอกว่าดินป่าช้าทำให้มองสิ่งที่มองไม่เห็นได้นะ.. ``
ว่าแล้วบิวก็ใช้นิ้วถูๆพื้นดินจนดินติดนิ้ว แถมยังเลือกบริเวณที่ใส่กระดูกคนตายเสียด้วย
`` เอาละนะต้น กำตะกรุดรอเลย ตะกรุด3กษัตริย์ของเรา หลวงปู่ทวดเคยบอกว่า..ไม่มีอะไรทำร้ายเราสองคนได้ ถ้ายังมีตะกรุดนี่อยู่... ``
ตะกรุด3กษัตริย์ ของดีที่หาขอฃแท้ยากในปัจจุบัน พวกเขาได้มาจากหลวงปู่ทวดในตอนที่ไปบวช มันเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าใส่ๆไปก็คงไม่มีประโยชน์และมีโทษอะไร แต่ตอนนี้กลับมั่นใจ
ว่าที่ซ่อนกลิ่นอยู่ติดกับพวกเขาตลอดหรือตอนที่บังไม่สนิทกับบิวก็อยู่ติดกับต้นตลอด
ก็เพราะตะกรุด3กษัตริย์ทำให้เจ้าพวกนั้นมันเข้ามาใกล้เธอไม่ได้
`` 1 ``
`` 2 ``
`` 3 ``
ทั้งสองลืมตาขึ้นและหัวใจก็แทบจะวายเพราะในระยะห่างจากพวกเขาเพียง10ก้าวนั้นมีสิ่งที่เรียกว่า ผี ยืนจังก้ายืนจ้องหน้าอยู่
แต่ท่าทางของมันก็ดูแปลกๆ เพราะมือมันชี้ไปทางกองฟอนหรือที่เผาศพของคนสมัยก่อน
ต้นกับบิวลืมความกลัวทันทีก่อนจะวิ่งไปยังที่ที่ผีตนนั้นชี้ ก็พบว่าซ่อนกลิ่นนอนตากฝนอยู่บนกองฟอนนั้น ข้างกองฟอนก็มีผีตนที่เธอเคยเห็นยืนฟ่อนรำราวกับกำลังสังเวยเธอ
ต้นเห็นดังนั้นก็เดินบุกเข้าไปทันที เขาไม่ได้กลัว เขาโกรธ โกรธ ที่มันตั้งใจพรากเธอผู้เป็นที่รักไปจากเขา

`` ขอโทษนะ..ไม่รู้หรอก ว่าเป็นผีเวรที่ไหน แต่ พวกฉันมาขอซ่อนกลิ่นคืน ``
บิวใช้จังหวะที่ต้นเกลี้ยกล่อมและเบี่ยงเบนความสนใจผีตนนั้นค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ๆกองฟอน ปีนเอาเธอลงมา แต่ก็ได้แปปเดียว ต้นถูกจับโป๊ะเสียแล้ว
เสียงกรี๊ดที่ดังลั่นทำเอาบิวตกใจจนพลาดตกลงมาถูกไม้แทงเข้าแขน
แน่นอนว่ามันเจ็บจี๊ดเข้ากระดูกจนขยับแทบไม่ไหว แต่เขาก็ยังกอดซ่อนกลิ่นไว้แน่นไม่ยอมให้บสดเจ็บแม้แต่นิดเดียว
`` มา ! ฉันอุ้มให้ รีบตามมาทนหน่อยบิว !! ``
ต้นเอ่ยพร้อมอุ้มซ่อนกลิ่นขึ้นและฉุดเพื่อนรักแบบบิวขึ้นยืนก่อนที่ทั้งสองจะออกวิ่งสุดฝีเท้า
แน่นอน คนบ้าไรวะจะอยู่ตีกับผี หนีได้ก็หนี
เลือดของบิวไหลไม่ยอมหยุดจนเสื้อขาวเริ่มแปดเปื้อนสีแดง แต่ทางที่พวกเขาวิ่งไปมันไม่ใช่โบสถ์ แต่เป็นทางอ้อมไปโบสถ์อีกทาง ยังไงเขาคิดว่าต้องถูกดักอีกทางแน่ๆ เลยอ้อมมาหลังโบสถ์ดีกว่า
แต่เขาคิดผิด ผีมันตามพวกเขามาติดๆและดักทางไว้แล้ว...
`` เค้าจัดการเองต้น..วางลงเถอะ ``
ซ่อนกลิ่นที่ลืมตาตื่นก็บอกให้ต้นวางลง เธอดึงไม้อ้อที่ปลูกอยู่ตรงนั้นออกมาก่อนจะง้างสุดวงแขน
`` อีผีร้าย ! กูไม่รู้หรอกว่ามึงทำแบบนี้เพื่ออะไร
แต่หากมึงไม่ยอมปล่อยวาง มึงก็ไม่มีทางหลุดพ้น ! จงทุกข์ระทมดั่งตอนเป็นมนุษย์ !! ``
ซ่อนกลิ่นสบถคำหยาบก่อนจะหวดไม้อ้อเต็มแรงใส่ผีจนผีตนนั้นกรี๊ดลั่นและสลายหายไปเพราะความเจ็บปวด
ดูเหมือนมันจะกินพลังชีวิตเธอไม่น้อยเธอถึงดูล้าขนาดนั้น
`` เอากลับบ้านด้วยไม้นี่น่ะ..ไม้อ้อน่ะ ฟาดผีก็ได้ ฟาดคงกระพันชาตรีก็ดี ยิ่งปฃูกบริเวณวัดหรือป่าช้ายิ่งดี ``
`` ไป..กลับกัน ``
ว่าแล้วก็น็อคกลางอากาศและห่าฝนไปอีกรอบ ต้นก็อาสาอุ้มไปอีก แต่มันดันมีอีกอุปสรรคน่ะสิ..บิวเสรยเลือดมากจนเป็นลมล้มพับไปเสียแล้ว
เขาแบกบิวขึ้นไหล่และหิ้วซ่อนกลิ่นไว้ข้างเอว ถึงจะหนักและโบสถ์ไกลไปหน่อย แต่เขาก็ทนไหว
วันนั้นต้นแบกบิวและซ่อนกลิ่นกลับไปถึงโบสถ์ เมื่อเข้าไปในโบสถ์แล้ว ตอนนั้นเขาก็ถึงลิมิตตัวเองแล้ว
ต้นที่ตากฝนจนอุณหภูมิในตัวต่ำลงก็เป็นลมล้มพับไปอีกคน แต่ก็ยังกอดน้องๆไว้แน่น
ครูและนักเรียนต่างวิ่งกรูเข้ามา แม้แต่พระสงฆ์และเณรด้วยเช่นกัน สัปเหร่อวิ่งไปยังร้านค้าที่ห่างไปไกลพอตัวให้ติดต่อรถพยาบาลมารับทั้งสามไปโรงพยาบาลก่อนจะเกิดอะไรขึ้นอีก
ติดตามชมตอนต่อไป
ฝากกดติดตามและคอมเม้นพูดคุยด้วยนะคะ
FB : แม่วันทอง ฯ.
IG : aemwanthng.9
คุยท้ายบท : ซ่อนกลิ่นเป็นเด็กที่เรียกว่า บัวบานก่ำกึ่ง อยู่ระหว่างความเป็นความตาย ไม่แปลกที่ผีจะลักตัวไป เพราะหากซ่อนกลิ่นตาย ตนก็จะหลุดพ้นจากบ่วงทั้งปวง
------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร

บิว หนุ่มน้อยผู้ที่ฐิติสูงและหัวอ่อน ใครพูดอะไรก็เชื่อ รวมถึงที่เขาเกลียดซ่อนกลิ่นก็เพราะถูกเป่าหูมา เป็นคนหูเบามากๆ แต่จริงๆเป็นคนที่ใจดี ตลก และร่าเริง เอาจริงๆไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย เพียงแต่เขาแค่หัวอ่อนและตามใครไม่ค่อยทัน แถมใช้ชีวิตไม่เป็นด้วยนั่นละนะ เป็นคนที่ยังคงเหมือนเด็กอยู่วันยังค่ำ และมีทัศนคติต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ขี้เบื่อมากพอตัว แต่เป็นคนที่เด็กๆเข้าหา สาวๆหลงและมาไม่ขาดสาย แต่เขาก็ยังไม่คิดที่จะเปิดใจให้ใครเลยสักคน