AFTER that incident at the Cafe, kaagad kong inubos ang pagkain at lumabas sa lugar. Unti-unti nang dumidilim. Nakatanggap rin ako ng mensahe galing kay Gwen kanina. She's already waiting for me so I gotta go.
But in the middle of driving, hindi ko parin maiwasang isipin ang babae kanina. I regret saying such weird things instead of asking her to be my model. Hindi ko pa man nasisimulan ang pictorial, alam kong babagay siya doon.
Everything in her screams the words "naturally beautiful". With her wearing a simple dress and being surrounded by flowers, butterflies, and mountains would be a great picture.
But really. It's too bad. Puro kaweirdohan ang sinabi ko.
Napailing-iling nalang ako at itinuon ang tingin sa daan. Damn. I really need to get that out of my head. Mas lalo lang akong mapapatagal sa pagbiyahe. Baka mag-alala pa si Gwen. Or worse, magalit.
Nang makarating ako sa Hacienda Olivar, kaagad akong sinalubong ng mga maid. Bubuksan ko na sana ang trunk ng kotse para kunin ang bag ko pero bago ko iyun magawa, may tumawag saakin.
"Babe!" Her excited voice made me turn my head on her. Nakatayo si Gwen sa may pintuan ng malaking Mansyon nila habang kumakaway.
I raised one of my hands and wave back at her. Ngumiti kaagad ako at naglakad papalapit.
"Hey," she embraced me with her arms. "What took you so long?"
I hugged her back, "the view?"
Kumawala kaagad siya sa pagkakayakap saakin. She looked at me with her sharp eyes, "mas importante talaga iyung mga tanawin, ha?" Nakasimangot niyang sabi.
Napabuntong-hininga ako. "Babe, that's not it. Medyo traffic rin kaya napatagal ako."
"Tss," she rolled her eyes. Napakamot nalang ako sa ulo. She's really hot-headed. She didn't even ask me if I'm tired. Napakahaba pa naman ng biyahe ko kanina.
"Gwen, I'm sorry, okay?" Ako na ang naunang magsalita. Hinalikan ko kaagad ang noo niya sabay ngiti, "well, I'm already here. Huwag ka ng magalit."
I noticed her sighed. "Fine. Pumasok na tayo sa loob."
"Kukunin ko muna ang mga gamit ko--"
"Nah. Let the maids be," putol nito saakin.
Napasulyap ako sa kotse ko. It's not a big deal but isn't it necessary for me to get it since it's mine? Maaabala ko lang sila.
"Babe," napatingin ulit ako kay Gwen nang tinawag niya ako. She held my hand and pulled me inside, "come on. Mama and Papa is waiting for you."
Napabuntong-hininga nalang ako. Wala akong ibang nagawa kundi ang magpahila.
Malaki ang Mansyon nila Gwen. Considering that it's inside the Hacienda, it's even bigger than I thought. Tatlong beses lang akong nakapunta dito kaya naman sigurado akong hindi ko pa nalilibot ang bawat sulok ng lugar. I want to. Not just a tour inside the Mansion but also the whole Hacienda. Ngunit sa tuwing pumupunta kami ni Gwen dito, umaalis rin kami kaagad dahil pareho kaming busy sa trabaho namin.
Though this time we're staying for a week. I already cleared my schedule. Buti nga at pinayagan ako kahit na nasa kalagitnaan ng proyekto. Well, after this I'm sure I'll be even busier with work.
"Yaya," natigilan ako ng biglang tumigil si Gwen sa paglalakad. While holding my hand, she faced one of the maids. "Ugh. Pwede bang huwag kang paharang-harang sa daan?"
Napakunot ang noo ko. Tiningnan ko kaagad ang pinagsasabihan niya. The maid is in the middle of sweeping the floor. Ngunit dahil kay Gwen, kaagad itong yumuko at naglakad papunta sa gilid.
"Sorry po, Ma'am." Paghingi kaagad nito ng tawad.
"Seriously, the maids here isn't good." Gwen murmured.
Huminga kaagad ako ng malalim, "Gwen stop it."
She looked at me, lifting her eyebrows. "Why? Trabaho nila na maging comfortable tayo sa sarili nating bahay. It's not good to have them in our way."
I gritted my teeth. What she said is really disrespectful. Sinulyapan ko kaagad si Ate. Nanatili itong nakayuko, halatang natatakot.
"Okay, but don't talk to them like that. It's unnecessary." Kaagad kong sabi na ikinasimangot niya. Napabuntong-hininga ako. "Hindi ka naman nasaktan dahil sa kanila, 'di ba?"
"Yeah, but still!" She insisted.
"Babe," I squeezed her hand. "Can we just see Tita and Tito?"
Tinitigan niya ako ng ilang segundo. I smiled at her, trying not to add fuel in the fire. Sa huli, napabuntong-hininga nalang siya. "Fine, let's go."
Sinimulan niya ulit ang paglalakad habang hawak-hawak ang kamay ko. Kaya naman wala akong ibang nagawa kundi ang sumunod nalang sa kaniya.
Though before we can get far, I glanced at the woman she scolded and smiled at her apologetically.
I'm sure Gwen scared her. Mas mabuting ako na muna ang humingi ng tawad in behalf of my girlfriend.
Ipinagpatuloy namin ang paglalakad. At nang makapasok kami sa loob ng dining room, bumungad kaagad saakin si Tito Rafael at Tita Gina.
"Theo!" Pagtawag ni Tito saakin. They're in the middle of preparing the foods with the help of the maids. Ngunit nang makita ako, tumigil sila at lumapit.
"Naku, ang tagal na nung huli kitang nakita." Sabi nito. Ngumiti kaagad ako sabay mano, "kaawan ka ng diyos."
"Theo, hijo." Napatingin ako kay Tita na tumigil rin sa ginagawa. She faced me with a smile on her lips. Gaya ng ginawa ko kay Tito, nagmano rin ako sa kaniya. "Bless you, Theo."
"Kumusta na po?" I asked while smiling comfortably. Sa tuwing nandito ako, talagang sinasalubong nila ako ng ngiti. It's warm.
"Naku, okay pa naman. Nakakailang rounds pa--" natigilan si Tito Rafael ng sikuhin siya ni Tita. Napatawa nalang ako ng mahina.
"Eww, you're talking dirty na naman, Pa?" Kunot-noong tanong ni Gwen. Nagsitawanan kaagad kaming lahat. Maliban sa kaniya na napailing-iling lang.
"Anyway," ilang saglit pa'y itinuon ni Gwen ang pansin sa mesa, "you don't need to help, Ma. Kaya na nila iyan."
Umiling-iling kaagad si Tita. Ako naman, kaagad na nilingon ang mesang puno ng pagkain. I stared at it as my eyebrows furrowed. Wow. May fiesta ba?
"Naku, it's fine. Nasisiyahan rin naman kami ng Papa mo kaya hayaan mo na," nakangiting sabi ni Tita sabay tingin sa hapagkainan. "Mae, can you leave the drinks there, please?" Utos nito sa isa sa mga naghahanda ng pagkain.
Tumango ang dalaga, "sige po, Señora."
Tita smiled, "thank you."
Napangiti ako dahil doon. Seriously, they're warm.
"Ugh. Talking polite again," mahinang sabi ni Gwen. Dahil doon, napalingon ako sa kaniya, "they're not even doing their jobs right."
Kaagad akong napabuntong-hininga matapos iyung marinig. Why is she like this? Hindi ba pwedeng intindihin niya ang mga taong nasa paligid niya? I'm sure they did a lot of good things, but she only sees the wrong ones. And if I'm wrong, appreciating small good things from them is nice, too.
Though, wala naman talaga akong nakikitang mali sa kanila.
"Come on," Tito who doesn't heard what Gwen said called us. Naglakad siya papalapit sa mesa at inaya kaming maupo.
"Kakain na tayo?" tanong ni Tita na para bang hindi sang-ayon.
Napairap kaagad si Gwen, "yeah, Ma. Huwag mo ng hintayin iyung mahuhuli. I'm sure she's doing something else first instead of coming home."
Kakaupo ko lang nang marinig iyun. My eyebrows furrowed as I heard them talk about someone. May darating pa maliban saakin?
Tita sighed, "I guess we should eat first."
Ngumiti kaagad si Tito at tumango, "naku, darating din ang batang iyun. She seriously missed us. Matagal narin iyung hindi nakakauwi dito."
This time, my eyebrows furrowed even more. Umupo kaagad si Tita sa bakanteng upuan. Dahil sa kuryosidad, napatingin ako kay Gwen upang magtanong.
"Sinong pinag-uusapan niyo?" I asked in a small voice.
Tita who heard what I asked answered with a smile, "kapatid niya, hijo."
"Kapatid?" I asked, confused.
Tumango kaagad si Tito. "Yup. Paparating narin iyun dito."
I tried to nod, as if I understand what they're saying. Ngunit ang totoo, nalilito ako ngayon.
Gwen have a sister?
Ilang saglit pa ay napatingin ako kay Gwen na nasa kalagitnaan ng paglalagay ng pagkain sa pinggan ko.
"Babe," sambit ko. Lumingon kaagad siya saakin, "you have a sister? Bakit hindi mo sinabi?" I asked, whispering.
We've been together for four years already. Bakit hindi ko alam na may kapatid siya?
Napairap siya at nagpatuloy sa ginagawa, "you never ask. At isa pa, hindi naman importante si Johanna."