Bleu's POV:
Naupo ako sa isang mahabang sofa habang nakaupo naman si Daddy sa katapat na sofa ng inuupuan ko.
"Dad, you can't do this to me. Kababalik ko lang.", I said in disbelief.
Kakarating ko lang from Bukidnon few hours ago tapos kailangan ko patulugin ang dalawang anak ko just because kakausapin daw ako ni Daddy.
Imagine going back after being gone for 5 years tapos isang kakaibang welcome back ang madadatnan mo?
"You promised me na hindi ka magrereklamo as long as sundin ko ang hiling mo 3 years ago.", sagot niya sa akin.
I can't believe na tototohanin niya 'yon tapos naaalala niya pa.
"I know, Dad. Pero kararating ko lang, that fast?", reklamo ko, ayoko rin talagang pag-usapan. Baka makalusot pa ako.
Huminga siya ng malalim.
"I've talked about it with my kumapare kahit no'ng ando'n ka pa sa Bukidnon. Just marry his son para may katuwang ka sa pagpapalaki ng mga apo ko."
Napahilot ako sa aking sentido. Eto 'yong bungad niya sa akin pagka-uwi ko mismo, jusko.
It's not the first time that I've been set up to marry his kumpare's son, una ay nireto ako sa panganay but then kinasal na raw, kaya ngayon sa bunso naman ako nirereto.
Me and my father made up after the huge fight that happened between us no'ng nabuntis ako. Pa'no kami nagkaayos? Natunaw ang matigas niyang puso nang ipinanganak ko si Tobi, my youngest child.
I made a promise to him na gagawin ko lahat ng gusto niya just to grant me a wish, and that's the reason kung bakit kinukulit niya ako ngayon na e-meet next week 'yong anak ng kumpare niya na kababalik lang daw sa US para daw we can get to know each other before proceeding sa engagement namin.
He told me na ikabubuti raw iyon ng kompanya namin at para rin daw may katuwang na ako sa buhay. Hindi ko alam kung saang telenovela ako sumali pero pumayag ako dahil I was desperate at that time.
Ang hiniling ko sa kanya, 3 years ago... Is my eldest child.
It's to legally adopt Laine.
I promised to come back para kunin siya and yes, I kept that promise. Matatanda na rin ang mga magulang ni Kevin, hindi rin mabantayan ng mga kapatid niya si Laine kasi hindi nila makasundo ang bata kaya I had to do something. Humiling ako kay Dad na payagan maging adopted daughter ko si Laine, ayaw niya talaga no'ng una hanggang sa maisip niya 'yong kapalit ng pagpayag sa kahilingan ko.
Binibisita pa rin naman namin from time to time ang mga magulang ni Kevin, binibista ko rin si Kevin kasama si Laine at Tobi.
"Okay, okay. Just tell me where to meet him next week."
My plan is gawing kakuntsaba 'yong anak ng kumpare niya, malay mo hindi niya rin kagustuhan ang engagement diba? If we both don't agree then walang kasalan na mangyayari. Masyado na akong matanda para sa ganito, I should have my own decisions, I'm only doing this kasi I made a promise.
No'ng una pa lang talaga actually ay naka plano na pakakasalan ko 'yong panganay ng kumpare niya once I turned 21, they started planning it out ng malapit na akong grumaduate, that's one of the reasons kung ba't galit na galit siya sa akin nang malaman niyang buntis ako. Apparently, kinasal 'yong panganay kaya akala ko 'di na matutuloy tapos may bunso pa pala, h*yop na 'yan.
Ibahin na natin ang usapan kasi nakakastress isipin.
Me and my kids have our own place. Bago kami makauwi ay naka-arrange na lahat. Dito lang kami dumeretso sa bahay nila Dad kasi marami-rami pa kailangan ayusin doon sa bahay namin.
Pagkatapos namin mag-usap ni Daddy ay umakyat na ako pabalik sa taas para tignan ang mga anak ko. Pagkabukas ko ng kwarto ay naabutan ko si Laine ng gising.
"What's wrong, darling? Ba't ka nagising?"
Laine can understand and can speak tagalog na by the way, she learnt so fast.
Nilapitan ko siya at naupo sa edge ng kama, hiniga niya ulo niya sa kandungan ko.
"Si Tobi kasi ang likot matulog, he hit my nose."
Medyo natawa ako pero hindi ko pinahalata kasi pikon 'tong si Laine, maiinis agad hahahha.
"Sleep again, I know you're tired.", sabi ko habang hinahawi ang buhok niya.
"Mom, why aren't you sleeping?"
Ngumiti ako.
"I will, when you go back to sleep, okay?"
Napanguso siya.
"Okay.", mahina niyang sabi sabay hikab, pinikit niya ang mga mata niya.
Napatingin naman ako kay Tobi na napakahimbing ng tulog.
He looks exactly just like his Father.
Right, alam ko kung sino ang tatay niya.
Bawat araw na lumalaki siya ay napagtatanto ko ang resemblance nila.
Tobi was 2 years old when I realized na anak siya ni Zane. I've been fooled by that witch. Sana talaga madapa siya ngayon, now that I'm mentioning her.
Nang panahon na iyon, naipaglaban ko kaya si Tobi sa karapatan niya bilang anak ni Zane kung hindi lang nagsabay-sabay ang mga problema ko noon?
Ang babata pa ng mga anak ko pero minulat ko kaagad sila sa katotohanan kasi ayokong lumaki sila sa kasinungalingan. I told Tobi that me and his Father broke up kaya wala ito, and Laine already know what happened to Kevin.
They're both smart and mature for their very young age.
Tobi never once asked kung sino at saan ang ama niya after ko mag-explain sa kanya na hindi nag work out 'yong sa amin ni Zane.
Ngayon bumalik na ako dito sa Makati, natatakot ako sa mangyayari sa oras na magkita si Tobi at Zane, maliit lang ang mundo kaya alam kong darating rin ang panahon na 'yon.
Hanggang ngayon ay nagdadalawang isip pa rin ako kung sasabihin ko ba kay Zane ang tungkol kay Tobi kasi may pamilya na siya at ikakasal na rin naman ako sa lalaking hindi ko pa name-meet. What kind of messed up world am I living?
Nang mapansin kong mahimbing na ang tulog ni Laine ay dahan-dahan ko binaba ang ulo niya sa unan para makatayo ako.
Hapon na kami nakauwi kanina at kung hindi ako nagkakamali ay madilim na sa labas ngayon, kailangan ko ipaghanda ng makakain ang dalawang 'to kasi alam kong gugutumin ang mga 'yan sa oras na magising.
Nang magpunta ako sa kusina ay naabutan ko si Manang Cynthia kasama ang dalawang katulong na hindi ko kilala, naghahanda sila ng dinner.
Nilapitan ko si Manang at niyakap siya sa likuran niya kaya gulat siyang napalingon sa akin.
"Kumusta ka na Manang?", nakangiti kong tanong sa kanya.
Humarap siya sa akin at niyakap ako.
"Akala ko hindi mo na ako papansinin.", sabi nito sa gitna ng yakapan namin.
"Bakit naman? Daddy kasi, kinausap ako agad pagkarating ko kaya hindi kita nalapitan agad."
Bumitaw kami sa isa't-isa, hinawakan niya ako sa magkabilang braso ko at tinignan ako mula ulo hanggang paa.
"Ang laki ng pinagbago mo, mas gumanda ka pa lalo."
"Manang naman hahaha"
Sa lahat ng mapapansin 'yon pa hahaha. Kakapal mukha kong makapal na.
Sinabihan ako ni Manang na siya na raw bahala sa dinner kaya magpahinga nalang daw muna ako, since pagod na pagod din talaga ako ay pumayag na ako.
Paakyat palang ako pabalik sa kwarto nang mag-ring ang cellphone ko na kanina ko pang hawak-hawak.
Buti nalang talaga dala-dala ko 'to, 'di ko pala na-silent, baka nagising si Tobi at Laine 'pag naiwan ko 'to sa taas.
Kunot noo kong sinagot ang tawag nang makita ang pangalan ni Dave.
'Tong lalaki na 'to, nag-text ako na puntahan ako dito sa bahay kasi nakauwi na ako kanina pero wala man lang reply tapos ngayon lang tatawag.
"Oh?", sagot ko sa tawag.
Agad kong nailayo sa tainga ko ang aking cellphone nang marinig ko ang malakas na tugtog ng sound system na nanggagaling sa kabilang linya.
Nasa club na naman ba siya?
"Hoy! Asan ka?"
[Nasa Zip8Open ako hahahha ngayon ko lang nabasa message mo.]
Halatang-halata sa boses niya na lasing na siya, tapos ano? Sa Zip80pen? (read as zip-it-open-).
Sa club na 'yon...
"Naghiwalay na naman kayo ng girlfriend mo kaya nandyan ka?"
May girlfriend si Dave, 2 years na sila. 2 years tapos hiwalay-balik na sitwasyon, nakakahilo.
[Pupunshan kita, t-teka... Aray, t*ngina hahaha natisod ako hahahha]
Hindi man lang sinagot tanong ko.
[I'll drive as fast as I can to get there quickly kaya 'wag kang mag-alala... Asan ko ba pinark kotse ko? Teka...]
Nanlaki mga mata ko sa sinabi niya,
"Hoy! Ikaw baliw ka! Wag kang gagalaw! Stay put ka lang diyan, hoy!"
[Alis! Ba't paharang-harang ka sa daan? Tabi!]
"T*angina ka Dave, 'wag kang gagawa ng gulo!"
Bago ko pa marinig ang sunod na mangyayari sa kabilang linya ay naputol ang tawag.
L*ntek na lalaki 'to oh.
It's not the first time na may nakaaway siya sa club dahil sa kalasingan niya, l*nghiya talaga.
Ano bang gagawin ko?
Ang laking perwisyo talaga nga naman, jusko!
Patakbo akong umakyat patungong kwarto ko kung saan natutulog sila Tobi at Laine pero dahan-dahan at maingat ako nang makapasok ako sa kwarto kasi ang himbing ng tulog ng dalawang anak ko.
Kinuha ko ang susi ng kotse ko doon sa taas ng side table ng kama at dahan-dahang lumabas sa kwarto saka tumakbo.
Dumeretso pa akong kusina para sabihin kay Manang na e-text ako agad if nagising ang mga anak ko kasi may pupuntahan ako saglit.
Pagkarating ko sa kotse ay deretsong pinaharurot ko 'yong sasakyan ko, habang maingat akong nagmamaneho ay tinatawagan ko ang number ng jowa ni Dave pero hindi sumasagot.
Last time no'ng nag-away sila pinuntahan ako ni Dave sa Bukidnon tapos doon nag lasing, nakahanap pa ng away dahil sa kalasingan niya tapos 'pag tinatawagan ko girlfriend niya hindi sumasagot.
Ayoko talaga sa girlfriend niya eh pero ano bang magagawa ko? Gusto niya eh.
Hindi nawala si Dave sa tabi ko all these years, kahit ang layo ng Bukidnon ay lagi niya akong binibisita doon. Ando'n rin siya nang ipinanganak ko si Tobi, kaya laki ng selos ng jowa niyan sa akin.
Marami silang pinag-aawayan tapos isa na ako doon, ang hindi ko lang alam anong away nila every time na naglalasing si Dave.
Nag park ako sa harap ng club.
Hindi ako lumabas agad, napatingin ako sa labas mula dito sa loob ng kotse ko. Ang raming tao, walang masyadong pinagbago... Ba't ako kinakabahan pumasok sa loob? Hindi ko naman naramdaman 'to nang papunta ako dito?
Bago lumabas ay dinial ko ulit number ng girlfriend ni Dave pero hindi pa rin sumasagot, dinial ko naman number ni Dave at walang ring response.
'Pag 'tong lalaking 'to may ginawang kag*guhan na naman tapos ako maglilinis ng kabaliwan niya, malilintikan talaga siya sa akin.
Paglabas ko bigla akong napatingin sa suot ko tapos sa suot no'ng mga pumapasok sa club, sa pagmamadali ko 'di ko napansin na ang suot ko ngayon ay 'yon rin suot ko ng makabalik ako dito sa makati, jusko naman.
I'm wearing a nude thin sleeveless top covered with a long brown coat, black skinny jeans and boots.
Pagtitinginan ako nito kasi no doubt iisipin nilang maling lugar ata napuntahan ko.
Hindi ko na inisip kung ano man ang magiging tingin ng iba, tumungo na ako papasok sa club tapos on my way inside ay may nabangga ako, muntik kong mabitawan cellphone ko kasi nga tinatawagan ko si Dave while on the way.
"What the.", inis kong reaksyon sabay nilingon 'yong nakabangga sa akin pero deretso lang siyang naglalakad palayo na parang hindi niya ako nabangga.
Barag siyang naglalakad palayo tapos parang pinupunasan niya labi niya.
Kung minamalas ka nga naman, ang rami talagang ang babastos ng ugali, nakabangga na nga tapos isang sorry hindi mabigay.
Binalik ko nalang atensyon ko sa entrance ng club at binalik sa tenga ko ang aking cellphone habang pinapakinggan 'yong ring nito sa kabilang linya.
Ginagawa ba ng lalaking 'yon?
[Hello]
A cold deep tone of voice answered the phone at alam kong hindi si Dave 'yon kasi lasing na iyon nang tumawag sa akin kanina, and his voice isn't this deep.
It's a familiar voice.
"Hello? Sino 'to?", tanong ko at pumasok na sa club.
Naglakad-lakad ako para hanapin si Dave at tama nga naman hula ko na pagtitinginan ako, gano'n ba ka-weird suot ko?
[Girlfriend ka ba ng may-ari ng cellphone na 'to?]
Tanong no'ng sumagot ng tawag. Ako naman na nacu-curious kung ba't niya tinanong 'yon ay ang nasagot ko oo.
[Can you get him? He kinda fought with my brother, it's not that serious since I just arrived in time.]
Napakamot ako sa batok ko habang nililibot ng tingin ang paligid, nagbabakasakali na mahagilap ko si Dave.
Nagpatuloy ako sa paglalakad.
"I'm actually at the club right now to get him, where are you guys?"
Medyo malakas kong pagkakasabi kasi hindi kami nagkakaintindihan dahil sa lakas ng tugtog.
Hindi ako nakatanggap ng sagot mula sa kanya kaya nagtaka ako, hindi niya ba ako narinig?
"Hello? Saan kayo? I'm actually at the club right now to get him."
[Y-yeah, we're in a table close at the bar counter.]
Counter? Asan ang counter?
Gano'n pa rin sa labas ang club pero nang pagpasok ko kanina ay maraming nag-iba, kaya hindi ko alam saan na ang ang bar counter ngayon.
"What are you wearing ba?", tanong ko.
[I'm like... Just wearing a white sweater right now...]
Habang sinasabi niya 'yon ay may nahagilap akong lalaking nakatalikod na may kausap sa cellphone, he's wearing a turtle neck white sweater.
"And a black pants?", 'di ko siguradong tanong habang dene-describe kulay ng pants ng lalaking nakikita ko na naka sweater.
[Yeah, that's right. How did you know?]
Baka akala nito manghuhula ako hahahah.
"I think I found you, nasa likuran mo ako."
A sweater?  Sa loob ng club? Mukhang out of place kaming dalawa hahah
[Oh...]
Naglakad ako palapit sa kanya habang nakikita kong unti-unti siyang lumilingon sa akin, siya nga.
"He—"
I stopped walking.
Ibababa ko na sana ang tawag pero nanigas ako sa kinatatayuan ko, nakatayo ako doon, nakatapat pa rin sa tenga ko ang aking cellphone.
This is not happening...
I expected at alam kung darating rin ang araw na 'to pero but this soon? Ng ganito kabilis?
Nakita kong napahinto rin siya sa kinatatayuan niya, dahan-dahan niyang naibaba ang cellphone ni Dave na nakatapat sa tenga niya ngayon lang.
Ramdam ko ang panlalamig ng mga palad nitong mga kamay ko.
Sinubukan kong kumalma at umaktong hindi ako nagulat, nagpatuloy ako sa paglalakad palapit sa kanya pero dumeretso ako kay Dave na natatakpan niya kanina kaya di ko makita.
"G*gi ka, ano 'yan? K.O?", kulang nalang manginig boses ko habang sinasabi kay Dave 'yon.
Knock out talaga, literal. Paano ko 'to bubuhatin? Nakita kong may galos ito sa pisngi niya kaya napahawak ako doon.
"As I said, he kinda had a fight with my brother..."
Napaharap ako sa kanya.
"May kapatid ka pala... ", ang naisagot ko.
Just proves na ang rami ko pang hindi alam sa kanya.
"Half-brother.", mahina niyang sagot pero rinig ko kahit ang lakas ng tugtog.
Napatango ako.
Inilahad ko ang kamay ko, no'ng una parang hindi niya na-gets pero maya-maya lang ay inabot niya sa akin ang cellphone ni Dave, binulsa ko ito kasama ng cellphone ko sa bulsa ng mahabang kong coat.
"Salamat at 'di mo siya iniwan."
'Di niya ba naalala si Dave? Oh well, hindi naman sila nagkikita ng gano'n kadalas noon.
Mukha lang akong kalma ngayon pero 'yong puso ko parang lalabas na sa katawan ko dahil sa pagwawala nito, ang hirap huminga.
"It's been years... Bleu. You look good."
Parang may kung ano sa katawan ko ang nabuhay nang marinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko.
Pilit akong ngumiti.
"You look... Good as usual.. "
Napahinto ako, ang dali lang sabihin ng pangalan niya sa isipan ko pero ang hirap pala 'pag mismong sa bibig ko na manggagaling.
"... Zane.", patuloy ko.
There's an awkward silence between us after that, parang hindi ko na naririnig 'yong malakas na tugtugin dito sa loob ng club, nakakabaliw.
"S-sige, we gotta go.", sabi ko.
"Kaya mo ba siya?", tanong niya pertaining to Dave kasi walang malay nga.
"Oo naman.", sagot ko saka tinignan si Dave at medyo malakas na hinampas ang braso nito kaya nagising ito bigla.
Kita ko pang nagulat si Zane sa ginawa ko.
"Bleu?", nanlalaking mata na tanong ni Dave habang nakatingin sa akin.
"Tumayo ka diyan! Kailangan pinupuntahan kita lagi 'pag nag eemote ka? Kaya pala hindi mo ako nirereplayan kanina pa.", may halong inis kong sabi.
Napatayo ito agad at hinawakan ko sa braso kasi muntik matumba, takot naman pala sa akin ba't kailangan iinisin pa ako?
Sinamaan ko siya ng tingin kaya napayuko siya ng saglit.
"Tara na, ayusin mo lakad mo kundi puputulin ko mga paa mo.", mahina kong sabi para siya lang makarinig, binalik ko tingin ko kay Zane at nakatingin siya sa amin.
Nagkatitigan ang mga mata namin pero bumaba 'yong tingin ko sa kamay niya...
He's wearing his wedding ring.
"Una na kami, salamat.", pagpapaalam ko ulit.
Bago kami tuluyang umalis ni Dave doon ay napatingin ako sa huling pagkakataon sa mga mata niya...
Those eyes... The look of his eyes... It looks just as the same as the day we have last seen each other, sa harap ng restaurant na 'yon.
Ang mga mata niya na parang ang raming gustong sabihin.
Maingat kong inalalayan si Dave sa kotse ko and while sinasakay ko siya sa backseat ay napatingin ako doon sa isang kotse na naka-park 'di kalayuan sa kotse ko, may lalaking nakasandal doon... Hindi ko mahagilap ang mukha niya pero kilalang-kilala ko ang suot niya... It's that guy na bumangga sa akin ng hindi man lang humihingi ng tawad.
Nakita kong napatingin ito sa gawi ko kaya umirap ako at sumakay na sa kotse ko.
Tinignan ko si Dave sa likod at knock out na naman siya ulit, saan ko ba 'to iuuwi?
Pinaandar ko na 'yong kotse ko at maingat na nag-drive palabas sa parang parking area, nang mapadaan ako doon mismo sa harap ng club ay saktong palabas na rin ng club si Zane... Nagtama ang mga mata namin.
Napahawak ako sa bandang dibdib ko habang nakahawak sa manibela 'yong isa kung kamay, ang lakas-lakas ng tibok nitong puso ko...
It's the first time after years, akala ko hindi na titibok ulit ang puso ko ng ganito pero I'm wrong... It started beating again just like before at katulad rin noon... Tumitibok lang ito sa iisang tao.
———