Matapos takasan ni Chanise ang kaibigang si Saga. Umakyat na siya sa departamento nila para magpa-encode. Aanhin naman niya ang numero sa kahera kung hindi pa naman nakukuwenta ang babayaran niya.

Saka tiwala siyang iwan ang kaibigan sa kamay ni Shannon. Sa loob ng apat na taon na magkaklase sila, hindi naman niya ito nakitaan nang masamang pag-uugali. Kaya alam niyang wala itong gagawing masama kay Saga. Ang problema lang, hindi ito pala salita. Hindi tulad ng pinsan nitong si Kieron na mas madaldal pa sa babae.

Nakita niya ang kanyang mga kaklase na nakapila sa encoding room. At kasama nila si Devlin. Agad siyang pumila para makasabay sila sa pagbabayad sa cashier mamaya.

“Sabi kasi sa inyo, dapat maaga rin tayong nagpa-encode kahapon. Maaga sana tayo sa W ngayon.”
“Sino ba kasi iyong nagpahintay kahapon?”

“Tapos sa W lang din dumiretso.”

“Ba't ako sinisisi ninyo. Sino ba nag-aya kahapon maglaro?”

At hayon, maingay na naman sila. Hindi naman makapagreklamo ang ibang year dahil nasa sinyor year na sila.

Napalingon sa gawi niya si Skip. “Uy! Chanise, nandyan ka pala.” Ngumiti ang binata.

“Kanina pa.” Ngumiti rin siya pabalik.

Nahinto sila sa pagkukuwentuhan at tila may hinahanap sa likuran niya. Kaya naman napalingon siya.

Anong mayroon?

“Teka, bakit mag-isa ka lang yata?” tanong ni Judas.

“Dapat ba dalawa ako.” Kumunot ang noo niya sa binata.

“Wala na naman si Sadge?” Seryoso ang mukha ni Devlin.

Hindi naman bago sa mga kaklase ni Saga na laging itong wala sa klase.

Malaking ngiti ang binigay niya rito. “Nasa baba. Nagbabayad na.”

“Cashier!” sabay-sabay na sabi nina Kieron, Skip, at Judas.

Ang weird lang nila, ah. Kumunot ang noo niya.

Nagpapalitan pa sila nang nakakalokong ngiti. Pakiramdam niya may masama na naman silang balak.

“Bakit?”

“Wala naman. Nandoon din si Shannon, eh. Hindi nga ako hinintay at nagmamadaling magbayad ang isang 'yon,” kunwaring nagtatampong sabi ni Kieron.

“Magkasama sila.”

Halos lumuwa na ang mga mata nila nang marinig iyon.

“Baka ngayon nasa kalahati na sila ng pila.”

“Anong number nila?” Tuluyang tumabi si Kieron sa kanya.

“704 iyong kay Sadge. Kaya 706 iyong kay Shannon.”

“Sayang. May 705 pa.” Naiiling ito.

Inabot niya ang numero ng cashier sa binata.

“Ikaw 'yong 705.” Humakbang ito paatras habang nanlalaki ang mga mata. Mayamaya pa ay lumaki ang ngiti nito.

“May problema ka ba?”

“Wala. Hulog ka ng langit, Chanise. Ililibre kita mamaya.” Kung hindi lang nakakahiya, luluhod pa ito sa harapan niya.

Isang himalang manlilibre ang lalaki. Mukhang may nakain itong kung ano kanina at handang gumastos.

“Sure ka?” Tinitigan niya ito nang mabuti. Baka kasi pinapaasa lang siya nito.

“Oo.”

“Ililibre mo ako kahit ano?” paniniguro niya.

“Kahit ano.”

“Okay. Wala ng bawian, ah. Tatandaan ko iyan.” Sa likod ng isip ni Chanise, nag-iisip na siya ng posibleng bumutas sa matabang pitaka ng binata.

“Oo. Basta para sa pinsan ko. Handa na akong gumastos.”

Eh? Para kay Shannon. Bakit mas lalo pa siyang naging weird?

“Hoy! May masama kang binabalak ano.” Pinagkrus niya ang mga braso sa kanyang dibdib.

Bakit nga ba maglalabas ng pera ang isang Kieron Gelvezon para sa wala. Paniguradong may malaki iyong kapalit. At kung hindi ito aamin ngayon, uubusin talaga niya ang pera nito.

“Ang bait-bait ko kaya. Anong masama naman ang gagawin ko? Gusto lang naming tulungan si Shannon.”

Nanliit ang mga mata niya. Nagtataka kung anong mayroon kay Shannon.

“Tulungan saan?”

Kaunti na lang at sasakalin na niya ito sa dami ng paligoy-ligoy nito.

“Kay Saga,” si Devlin na ang sumagot.
Nalipat dito ang atensyon niya.

Kay Saga? May gusto si Shannon kay Saga.

Bigla niyang naalala ang pabirong chat message niya kay Shannon. Naku, patay. Iyong sinent ko kay Saga sa Facebook kagabi.
“Teka, anong oras kayo natapos maglaro kagabi?”

“Mga nine yata.”

9 pm? Sinong gumalaw ng account ni Sadge?

“Hindi ba pinatay ni Shannon iyong pc na ginamit ni Sadge kahapon?” Lumingon siya kay Kieron.

Naku, malilibing talaga siya nang buhay ng kaibigan kapag nalaman nito ang totoo.

“Ewan ko. Siya pinaka huling umalis ng fourth floor, eh. Kung 'di pa sinundo ng kuya niya, 'di pa kami makakauwi.”

Kapag tinanong ko kung anong oras bumaba si Shannon, magtataka na ang isang ito.

Ang kailangan lang niyang gawin ay patahimikin ang mga ito. Aba, kilala niya si Saga. Baka sa sobrang hiya, isang linggo itong hindi magpakita sa kanya.

Tiningnan niya muli si Devlin na abala na ulit sa pakikipagkuwentuhan kina Judas.

“May laro kami mamaya, sama kayo,” pag-aaya ni Kieron.

“Sinabi ko na kay Shannon 'yan. Alam niyang sasama kami.”

“Ayos. Balik na ako sa pila. Ako na sunod, eh.”

“Nakapila ka pa pala.”

“Sama mo sa akin.”

Tinawanan lang niya ito. “Shu! Shu! Doon ka na nga sa pila mo.” Umarte pa siyang parang nagtataboy ng langaw.

Matagal na umusad ang pila. Nang si Kieron na ang papasok sa encoding room biglang nawalan ng internet connection. Kaya hindi muna sila tatanggap ng magpapa-encode.

Nakatanggap ulit ng numero si Chanise. Ngayon sa encoding room naman. Bumalik na lang daw sila pagkatapos ng isang oras.

“May balat ka ba sa puwet, Kie?” tanong ni Judas.

“Baka ikaw.” Lukot na lukot ang mukha ni Kieron sa sobrang pagkaasar.

Hindi naman bago iyon kapag enrollement. Mas mabilis pa ang internet café booth malapit sa canteen. Kaya minsan kahit pangalawang linggo na ng Hunyo, mayroon pa ring nagpapatala sa departamento nila. Paniguradong ganoon din sa ibang kurso.

Naupo sila sa bangko na bakante malapit sa encoding room. Iyong isang oras na paghihintay, katumbas iyon ng dalawang oras.

“Legendary Master!”

Napatingin si Chanise kung saan nakatutok ang mga mata ni Skip.

Sina Shannon at Saga iyon.

“Ang bilis talaga.”

Hindi niya alam kung sino ang nagsabi noon. Pero sigurado siyang si Shannon ang sinasabi nitong mabilis.

Magkasabay silang umakyat ni Sadge. Close agad sila? Hindi kaya may gusto rin talaga itong babaeng ito kay Shannon. Pero ayaw lang niyang sabihin dahil naunahan ko na siya?

Tiningnan niya nang mabuti ang mukha ng kaibigan. Walang kakaiba sa itsura nito. Kapag namumula ang pisngi nito, senyales iyon na kinikilig ito sa kasamang binata. Ngunit normal na may rosy cheek ang dalaga. Kaya hindi rin niya masabi.

Isa pa, magaling magpigil ng kilig si Saga. Kahit yata makipagtitigan ito kay Shannon, hindi mamumula ang mukha nito.

“Tapos na kayo?” Umangat ang tingin niya kay Saga nang huminto ito sa harapan niya.

Tumango lang ito.

“Sa W lang ako. May gagawin lang akong files.” Nalipat kay Shannon ang tingin niya.

“Shannon!”

Akmang aalis na ito nang may maalala. Nagtatanong ang mga mata nitong nakatuon sa kanya.

“Pinatay mo ba iyong pc na ginamit ni Sadge kahapon?”

Muntik na siyang mapatili nang maramdaman ang patagong pagkurot ni Saga sa tagiliran niya. Mabilis na nakalipat ito sa gawing kaliwa niya.

“May gumalaw kasi ng account ni Sadge.”

Lumipad kay Saga ang tingin ni Shannon.

Alam niyang nagkaroon ito nang long time girlfriend. Sopomor pa lang ito noon sa high school pero may nobya na. At nagtagal hanggang noong third year sila. Technically, single ito nang ilang buwan.

Narinig lang niyang naghiwalay ang dalawa bago pa matapos ang pangalawang semestre. Halos kakatapos lang din noon ng Fine Arts Month.

Pero dahil hindi naman ito mukhang broken hearted. Kaya pakiramdam ni Chanise na hindi pa ito hiwalay sa girlfriend nito. O baka ito talaga ang nakipagkalas kaya ganoon?

“Naki-clear ang mga data at history kapag nag-restart ang computer. Pinapatay naman nila 'yon bago sila maglinis.” Hindi naalis ang tingin ni Shannon kay Saga na para bang ito ang nagtanong.

“Ayan, hindi ka na siguro mag-aalala. Wala nang magbubukas ng ulit account mo, Sadge.”

“Bakit may nang hack ba ng account mo?” Hindi nila alam kung saan kumukuha ng utak si Judas. Kapag may salitang lumalabas sa bibig nito, hindi nila malaman kung may katuturan ba iyon o wala.

“Kakasabi ko lang may gumalaw ng account niya 'di ba?” Binigyan niya ito nang masamang tingin. “Bingi-bingihan lang, Judas?”

“Malay mo naman kung tinitingnan lang kung may boyfriend na ba si Saga. Baka wala namang ibang ginalaw sa account ni Sadge.” Ngumiti pa nang pagkalaki-laki ang sira-ulo.

Kahit hindi nito sabihin nang diretsahan, parang sinabi na rin nitong tiningnan ni Shannon ang account ni Saga. Ang malala, nagbigay pa talaga ito ng rason.

Hindi naman sumagot si Shannon. Patay-malisya lang ang binata. Hangga't hindi ito magsasalita, walang puwedeng huliin.

Si Saga iyong tipo ng babaeng kapag nalaman na may gusto sa kanya ang isang tao, talo pa ang makahiya sa pagtatago. Kung ano-anong kuwento pa ang ginagawa nito para hindi maligawan.

Tumayo na si Chanise at hinila si Saga. “Kieron, may bibilhin lang kami sa baba. Text mo ako kapag puwede na magpa-encode.” Nakakailang hakbang pa lang sila nang may sumagi sa isip niya.

Ngingiti-ngiting lumapit siya kay Kieron. Saka inilahad ang kaliwang palad. Nakipag-apir naman ito sa kanya.

“Anong akala mo sa akin, manghuhula.” Salubong na salubong ang kilay nito nang hindi makuha ang ibig niyang sabihin.

“Pahinging one-hundred pesos.”

“Ano ako bangko mo? May patago ka ba sa akin.”

“Service fee ko iyon. Sige ikaw rin.”

Nang maisip nito kung anong tinutukoy niya, napilitan din itong magbigay ng isang daang peso mula sa mamahaling pitaka.

Napangiti naman nang pagkalaki-laki si Chanise. Ngayon pa lang makakatipid na siya nang malaki sa pagkain.

“'Wag kang mag-alala, bibilhan kita ng food. Text mo ako, huh.” Iwinagayway pa sa ere ang pera.

“Tara, Sadge.”

“Saan tayo pupunta?”

Hinila niya ito sa kanang braso. “Basta.”