Ilang linggo na lang at bakasyon na ni Saga. Siya lang. Dahil karamihan sa mga kaklase niya ay may nakuha ng ojt para sa summer. At siya? A-attend lang naman sa “wedding of the year” ng kanyang pinsan. May bakasyon engrade kasi siya.
Pero bago siya umuwi ng kanilang probinsya, kailangan muna niyang makuha ang grade slip niya sa departamento ng fine arts. Bachelors of Fine Arts ang kursong kinuha niya. Majoring in Visual Communication.
Isa siya sa mga estudyanteng hindi pinalad na makakuha ng gate pass para sa ojt.
Nang araw na iyon kaunti lang ang mga estudyante sa kampus. Puro diyunyor at sinyor ang nasa departamento nila.
Lumapit siya sa lalaking nagbabantay ng CSG Booth. Hindi ito pamilyar sa kanya kaya hindi niya alam kung anong posisyon nito. Pero sigurado siyang hindi ito galing sa sinyor year. Kundi sa lower year.
“VC-3B, Saga Lovisa Sincuya.”
Agad nitong hinanap ang pangalan niya sa folder ng section VC-3B. Nang makita iyon, may pinapirmahan itong papel. Saka nito ibinigay ang grade slip.

Tiningnan niya ang mga subject na bumagsak. Tulad ng inaasahan, full load na siya sa susunod na semestre.
“Ilan ang back load mo?”
Napalingon siya sa lalaking nagtanong noon. Si Devlin Recomono iyon na nakasuot ng simpleng yellow collar shirt at maong pants. Dati niya itong crush noong nasa presman sila. Pero hindi na ngayon.

Binigyan niya ito nang masamang tingin. Sa sinabi nito, para ding ipinagdadasal nito na magkaroon siya nang sangkatutak na back load.

“Marami.” Mabilis niyang itinupi ang slip para itago iyon sa kanyang likuran.

Sa totoo lang nag-aalala siya kung makukuha pa ba niya ang mga subject na dapat na kunin sa susunod na semestre. Gusto pa rin niyang makapagtapos sa loob lang ng apat na taon. Ngunit napaka imposible na noon.

“Paano ba 'yan, classmate tayo ulit next sem.” Sumilay ang isang maliit na ngiti sa labi ni Devlin.
Tinaasan niya ito ng kilay. “Paano ka naman nakasisigurong classmate tayo ulit?” labas sa ilong na tanong niya.
Habang tumatagal na kausap niya ang binata lalo siyang naiilang. Ramdam kasi niya ang tingin ng mga estudyanteng malapit sa kanila. Mali. Kay Devlin talaga sila nakatinging.

Nanalo itong Mr. CEAFA 2017 noon. Pinatapos niya ang event na iyon kahit pa inabot sila ni Chanise ng gabi. At sa sinyor year naman ngayon ang nanalong Mr. CEAFA 2019. Sa section iyon mismo ng kaibigan.

Hindi na rin naging aktibo ang binata sa anumang aktibidad tuwing Fine Arts Month sa departamento nila. Maliban kasi sa irregular student na ito, once in a blue moon pa kung pumasok.

Mas pinagtutuunan kasi nito ng pansin ang nobya. Oh, sandali. Ang babaeng iyon ay nagtataglay ng dalawang mukha. Two timer kasi ito. Hindi naman imposible iyon dahil may maganda itong mukha. Isama pang sikat talaga ang babae sa Rosehills Academy.
Ngumisi ito. “Basta alam ko lang.”
Lakas din ng instinct niya, ah. Kailangan ko pa lang kontrahin ang mantra niya pag-uwi ko mamaya. Baka kasi magkatotoo ang sinasabi niya.
Tumingin ito sa paligid na parang may hinahanap. “Sina Ram, nakita mo?”
“Hindi.”
Simula nang dumating siya roon ay wala pa siyang nakikitang kaklase nila.
“Sige. Hanapin ko muna sila.”
Kumuha siya ng evaluation paper nang mawala ito sa kanyang paningin. Inilagay niya roon ang mga grado niya. Pati na ang mga subject na puwedeng kunin para sa susunod na semestre. Sa susunod na pasukan ay diyunyor na siya. Sa sinyor year naman ang kaibigang si Chanise.
—•—
Panay-panay ang kuha ng retratista ng larawan. Hindi pa naman nagsisimula ang kasal. May isang oras pa bago mangyari iyon.

“Lovisa, halika rito para may picture naman tayo ng papa mo,” anang ina niya.

“Seline, pakikunan nga kami ng picture.” Inabot ng ginang ang aparato sa pamangkin.

Si Seline ang pinaka malapit sa pinsan niyang ikakasal.

Lumapit si Saga sa kanyang magulang. Sa gitna siya pumwesto. Inihanda nila ang kanilang matamis na ngiti nang itaas ni Seline sa ere ang cell phone.

“One, two, three!”

Nakailang kuha pa sila ng larawan bago masilayan ang papasok na bridal car sa tarangkahan ng simbahan. Agad silang pinapila ng wedding coordinator.

“Wala tayong picture.” Nag-angat siya ng tingin sa lalaking nasa kanan niya. Isang linggo pa lang niya itong nakakasama. Dahil iyon sa wedding rehearsal nila. Kaibigan ng groom ang binata. Hanggang ngayon hindi pa rin niya alam kung anong pangalan nito. Hindi rin naman na siya mag-aabalang magtanong pa dahil hanggang ngayon na lang niya ito makikita.
“Sure.”
Inilabas nito mula sa bulsa ng suot na slacks ang sariling aparato. Naka-front camera iyon. Nagbiglang ito hanggang tatlo at ngumiti siya bago pa nito mapindot ang screen.
“Gusto mo ng copy?”
“'Wag na. Kuha na lang tayo rito sa phone ko.”
Agad niyang inilagay sa kanyang timeline ang larawan bago pa man sila magmartsa papasok ng simbahan.
Ang motif ng kasal ay pula. Kaya ang mga abay ay nakasuot ng cocktail dress na pula. Ang mga groomsmen naman ay may pulang vest at itim na long sleeves. Wala silang coat.
Rosas ang ginamit na pandisensyo sa simbahan. Simple lang naman ang ayos ng lugar. Hindi gaanong magarbo tulad ng ibang kasal. Dahil iyon ang gusto ng pinsan niya.
Ang suwerte ng pinsan ko. Head over heals sa kanya ang groom niya. Sa tingin ko hindi na sila maghihiwalay pa.
Pagkatapos niyang maglakad sa pasilyo at maupo sa bangko, tiningnan niya ang kanyang aparato. Naramdaman niyang nagba-vibrate iyon habang naglalakad siya kanina.
May notification siyang natanggap mula sa kaibigan. Hindi pala niya napatay ang internet data. Nag-comment si Chanise ng heart sticker at may kasunod pa iyon.
Chanise Lavista Lo
Ang pogi naman, Sadge.
Umikot ang mga mata niya sa komentong iyon. Mas marami kaya itong kaklase na guwapo. Sayang lang at puro pa-graduate na ang mga ito.
Lihim siyang napailing sa kaibigan. Mukhang hindi pa immune sa mga magagandang nilalang.
Saga Lovisa Sincuya
Buti 'yong kasama ko napansin. Ako hindi.
Chanise Lavista Lo
Tampo ka naman agad. Syempre maganda ka. As always.
Isang big heart lang na sticker ang ni-reply niya. May ilan pang nag-comment. Kasama roon si Devlin.
Devlin Recomono
Naks. Enrolled ka na ba?
May kasamang laughing face iyon.
Saga Lovisa Sincuya
Hindi pa enrolment.
Nang-aasar ba ang taong ito. Nakalimutan na ba nitong huling linggo ang pagpapatala para sa mga irregular student.
Mayamaya may nag-pop-up na private message.
Devlin Recomono
Sabay ka na sa amin.
Amin? Sino-sino naman kaya iyon? Hindi niya sinagot iyon. Nag-offline siya agad. Saktong nagmamartsa naman ang bride. Kumuha pa siya ng ilang larawan ng pinsan.
Maganda ang balloon gown nito. Pero hindi iyon ang mga istilo na gusto ni Saga. Mas gusto niya iyong mermaid tail. Iyong may sobrang habang tail at backless. Pero long sleeves at may kaunting plunging neckline. Mas seksi tingnan para sa kanya.
Hindi na nagbukas ng social media account si Saga hanggang matapos ang wedding ceremony. Pagdating nila sa reception ay nawalan na siya ng oras para gawin iyon. Kabi-kabilaan ang mga kamag-anak nilang nakikipagkumustahan sa kanila.

“Lovisa, picture daw tayo kasama ang bride.” Hinila siya ni Seline papunta sa presidential table.
Nandoon din ang ibang bridesmaid at ang maid of honor. Magkatabi sila ni Seline. Mayroon ding larawan kung saan kasama ang groomsmen. Tapos iyong huli ay groomsmen lang ang kasama ng bagong kasal.
Ilang sandali pa nang magsimula ang programa. Nang mag-announce ang host na maupo na, hinila siya ni Seline sa table na para sa mga bridesmaid.
“Wala pa pala tayong picture.” Abala sa pagkalikot ng kung ano si Seline sa sariling aparato.
Nag-picture sila habang nakaupo sa pabilog na mesa. Halos lahat ng mga bisita ay nakaupo na rin. May groupie pa sila bago tuluyang nakinig sa host ng event.
Ilang sandali pa nang tawagin ang lahat ng single na dalaga para sa bouquet toss. Hinawakan siya ni Seline sa kanang braso. Akmang hihilain patayo mula sa kinauupuan.
“Sali tayo, 'wag kang KJ.”
“Ayoko nga.” Inalis niya ang kamay nito. Pero kapit-tuko naman ang pinsan niya.
“Dali na.”

“Ayaw ko nga, eh. Kayo na lang.”
Sa huli ay hindi siya nito nadala. Kaya ang ibang abay ang hinila nito.
“Ba't ayaw mong sumama?” tanong ng isa sa groomsmen.
“Ayaw ko lang.”
Hindi na siya kinausap nito pagkatapos noon. Ang atensyon niya ay nasa aktibidad na.
Nilagyan nila ng piring ang bride na siyang may hawak sa bulaklak. Habang nakapaikot naman ang mga sumaling abay. Hindi simpleng bouquet toss ang gagawin nila.
Ang groom ay nasa likuran ng bride. Ito ang magga-guide sa bride paikot. Kapag sinabi ng host na stop, kung sino ang matatapatan ng bride, iyon ang makakakuha ng bouquet.
Ang ayaw ni Lovisa sa parteng iyon, ang nakakuha ng bungkos ng bulaklak ay makakapareha nang makakakuha ng garter. At ang bagay pa na maaaring ipagawa ng host.

Napuno ng hiyawan ang buong hall nang magsimula sila. Isa sa mga abay ang nakakuha ng bungkos. Pero hindi si Seline. Iyong babaeng katabi nito ang nakakuha.

“Sayang, lumagpas pa.” Bumalik sa tabi niya si Seline.

“Bouquet lang 'yon 'no. Bumili ka kung gusto mo.”

“Ang KJ mo.”

Umikot ang mga mata niya. Kill joy kung kill joy. Fine.

Natapos ang araw na hindi na siya nagbukas pa ng social media account. Sa sobrang pagod, nakatulog agad siya pag-uwi ng bahay. Maaga naman silang umuwi. Hindi rin kasi siya puwedeng mapagod nang sobra-sobra.
—•—
Marami siyang natanggap na text message mula kay Chanise. Lahat ng iyon ay tungkol kay Delvin Recomono. Tulad ng, close daw pala sila. Bakit hindi niya man lang naikuwento. Tapos iyong huli, tulungan daw niya itong mapalapit sa binata.
Anong tingin niya sa akin, tulay?
Hinayaan lang niya ang mga text nito at hindi sinagot.
Nag-ayos siya at nag-check ng mga gamit na dadalhin. Pupunta sila ngayon sa isla. Tatlong araw at dalawang gabi sila roon. Kasama ang ilang kaanak. Saka babalik na sila ng Maynila pagkatapos.
Ilang linggo lang naman ang bakasyon niya sa Bicol. Kailangan din nilang umuwi dahil may trabaho pa ang mga magulang niya. At hindi sila maaaring mawala nang matagal pa sa dalawang linggo.
Hindi na nila kasama ang bagong kasal sa isla. Siguradong nakaalis na rin ang mga ito para sa kanilang honeymoon.
Inilabas ni Saga sa sala ang bag pack matapos tingnan iyon. Sa stipa niya iyon nilagay saka pumunta sa kusina.
“'Ma, anong oras po tayo aalis?”
Naghahanda ng mga pagkain ang ginang. Iyong iba baon nila.
“Hintayin lang natin silang dumating. Wala kasi tayong pag-iiwanan ng kotse roon.”
Excited siya. Ngayon lang kasi siya makapupunta sa islang iyon. Kasama na iyon sa mga top visited island dito sa Pilipinas.
“Kailan pala ang enrolment mo?” Sinulyapan siya nito.
“Third week pa po ng May.”
At dahil pinaalala ng ginang, saka lang niya naalala ang mensahe ni Devlin. Mamaya na lang niya iyon sasagutin dahil nagugutom na siya.
“Pagbalik natin, puwede ka ng bumili ng mga gamit mo.”

“Okay po.”

Kung noong elementary siya, excited siyang bumili ng mga gamit. Naalala pa niya ang mababagong pambura ng lapis na may cute na disenyo. Nang tumatagal, hindi na siya excited. Parang naging normal na lang iyon.

Lalo na nang maging sakitin na siya. Mas madalas pa yata siyang bumisita sa doktor kaysa makita ang mga guro at propesor niya.

“Tita!” Si Seline iyon. Dire-diretso ito sa pagpasok hanggang sa kusina.

Sa lakas ng boses nito, parang aabot na yata iyon sa tabing-dagat. Napapikit si Saga at parang tingin niya ay magkakaroon na siya ng problema sa pandinig. Napakatinis kasi ng boses ng pinsan.

“Alis na po tayo.”
Bumagsak ang balikat ni Saga. Hindi pa nga siya tapos kumain, aalis na sila agad.

“Kumakain pa ako.” Umikot ang mga mata niya.

“P'wede ka namang kumain habang nasa biyahe.”

Yeah, right.