CHAPTER 6: SECRET
              TOD
              Kilala akong tao kaya hindi maiwasang madami akong kalaban sa kompanya at hindi lang sa kompanya kundi pati sa pagiging mafia kaya hindi ako pwedeng magpakita ng kahinaan lalo pat bawat hakbang ko ay may nakatutok na camera.
              Bilang kilalang tao hindi rin maiwasan na alamain ang private life ko, kaya never din ako nag balak na magkaaroon ng babae sa buhay dahil baka madamay pa siya sa dami ng  may gustong pabagsakin ako.
              “ tod, nasa kabilang opisina na si menzy” si raul.
              “ hindi ba sila nagtaka??” tinignan ko si raul.
              “ hindi naman, dahil napaka common ng pananamit ni menzy at light make up lang siya. Hindi na sila naintriga kung sino pa siya” sagot ni raul, mabuti naman kung ganun.
              “ okay, tara na at puntahan na natin baka kung ano na ginagawa sa opisina niya” tumayo na ako at pinuntahan siya sa opisina niya, gaya nga ng sabi ko. Kung ano ano na ang ginagawa niya, trabaho ang pinunta niya pero nag linis siya?
              “ ay ang panget kasi ng pagkakaayos ng mesa ko kaya inayos ko na tapos hindi malinis” ngumiti siya,  tsk! Hindi ko alam kung paano ako nakuha ng babaeng itto.
              “ sana sinabi mo kay raul at siya na ang bahala” sagot ko.
              “ huh?? Trabaho niya pa ba iyon???” tinignan niya si raul.
              “ si raul kaya niya lahat” sagot ko uli.
              “ talaga ba???!!! Parang hindi naman, kaya mong dilaan ang ilong mo??” napa ngiti si raul, well pag mga ganyan syempre hindi na. ang ibig kong sabihin ay ung mga bagay bagay.
              “ puro ka kalokohan, tapusin na natin para maka pag trabaho na” inalis ko ung coat ko at tinulungan siya.
              “ teka bakit ka tutulong? Boss ka diba??” tinaasan ko siya ng kilay.
              “ kami na ni raul” nanlaki ang mata ko.
              “ kayo na nni raul??” tinignan ko si raul na nagulat din at mukhang natakot.
              “ oo! Kami na bahalang mag ayos” rinig ko ang mahinang buga ni raul.
              “ wag na, tayo na” banat ko naman.
              “ tayo na???” tanong naman niya.
              “ oo, wag ka ng choosy” binuhat ko na ung bubuhatin niya at tinignan ko siya.
              “ ano na? saan ko ito ilalagay??” naka awang pa kasi ung bunganga niya.
              “ doon” turo niya.
              Mabilsi lang namin tinapos ung pag aayos ng opisina niya at not bad, naging mas maganda nga at kita mo ang view habang nasa mesa niya.
              “ oh diba??” masaya niyang sabi.
              “ oo na, start na  ng trabaho” dinala na ni raul ung mga trabaho namin.
              Sa kompanya ang ipina trabaho ko kay menzy habang ako kay sa mafia, may mga dapat din akong aysuin. Mahirap dahil madami akong inaasikaso pero kinakaya ko naman, hindi naman ako magiging successful kung hindi ko nagagawa ang lahat.
              “ nagugutom na ako” kumunot ang noo ko, wala pa sa isang oras ay gutom na siya.
              “ wala pang kainan” sagot ko.
              “ naglinis ako diba, na drain agad kaya nagugutom ako” sagot niya, bumuntong hininga ako at tinignan si raul.
              “ bibili lang ako” sabi agad ni raul, tumango ako.
              Kakaiba din naman eto, masyadong maluho sa pagkain. Pinag patuloy ko ang pag tra-trabaho ko ng mapansin ko ang pag gawa niya ng airplane.
              “ mag trabaho ka, hindi mag laro” sita ko sakanya.
              “ hindi ako maka pag trabaho pag gutom ako” itinaas niya ung papel na airplane na gawa niya.
              “ hindi ka naman marunong, ganito dapat” kumuha ako ng pael at binuo ko.
              “ hala, ang sosyal naman ng airplane mo. Kaming mahihirap ganito lang” bwelta naman niya.
              “ hindi pang mahirap yang sayo, pang grade 1 yang gawa mo” tinignan niya ung gawa niya, pambihira ang tanda niya na hindi niya pa alam gumawa ng plane gamit ang papel.
              “ eto kaya mo?” gumawa siya ng bangka naman.
              “ ang easy niyan” sagot ko, gumawa ako ng barko at napa awang ang labi niya.
              “ ayoko na!!! sosyal naman ng mga gawa mo” reklamo niya, nag palumbaba siya.
              “ kaya nga sabi ko mag trabaho ka na lang kaysa kung ano ano ginagawa mo” sumimangot siya.
              Dumating na ung pagkain namin, lumiwag agad ung mukha niya. Ibingay na ni raul ung pagkain sakanya saktong may ibinulong si raul saakin, biglang nawala ang ganda ng araw ko.
              “ kailan pa??”tanong ko.
              “ kagabi lang, mabuti nga at nakita siya ng mga tao natin” tinignan ko si menzy, makulit talaga ung suitor nito at talagang hindi takot lumapit sa lungga ko.
              “ gusto ko siyang makausap” nanlaki ang mata ni raul.
              “ hindi na, kami na kakausap sakanya” bumuntong hininga ako, as long as sana ay maiwasan na maki pag kita ako dahil nga sa napaka delikado.
              “ okay sige, tiyaking niyong tumigil na” tumango siya.
              “ sinong titigil?” singiit ni menzy.
              “ bilisan mo na lang diyan dahil andami mo pang trabaho” sumimangot siya.
              Ginabi na kami sa trabaho namin, pinilit ko kasing matapos namin ung trabaho namin. Madami pa kasing nakatambak na trabaho. Tinignan ko si menzy na tulog na, inayos ko ung buhok niyang naka harang sa mukha niya.
              “ teban” umiba agad ang ihip ng hangin dahil sa sinabi niya, tumayo na ako at iniwan siya.
              Si raul na lang mag uuwi sakanya, umuwi na akong mag isa.  Lagi na lang niyang binabanggit si teban, everytime na lang kasama niya ako ay puro teban. Akala ko ba iniiwasan  niya ung taong iyon? Bakit bukang bibig naman niya.
              Hindi na ako kumain at diretso tulog na ako, hindi ko din alam kung nakauwi na sila raul kasama si menzy.  Pakuha pa lang ng antok ko ay nakakuha ako ng tawag, nag madali akong pumunta sa ground namin.
              “ pumalpak tod” tinignan ko ung kasamahan ko na sugatan.
              “ paano nangyare?? Ako nag plano niyan at pulido ako mag plano” sagot ko.