Bakit madalas ang mga pangako hindi nagagawa?
Bakit kailangan pang may masaktan sa mga pangakong binibitaw mo?
Matupad mo parin kaya ito kahit lumipas na ang mahabang panahon.
Authors note:
First story ko po sana magustuhan niyo 😊
chapter one
Naglalakad ako kasama ang bestfriend kong si Jov papunta kina Walden dahil may pa foodtrip daw sakanila.
Syempre gora naman kami ni Jov. Inaasahan kong makita si Annie dun, nililigawan ni Walden at saka si Patrick na friend din nina Walden, hindi kami masyado close eh.
Buti na lang walking distance lang ang bahay nina Walden sa bahay namin ni Jov.
Yes, iisang bahay lang kami ni Jov since parehas nasa abroad ang parents namin and since we've known each other since baby pa kami and friends din ang parents namin. Kasama din namin ang kapatid kong si Zyna at katulong namin na si Ate Aireen.
Napansin namin ni Jov ang sasakyan na naka park sa harapan ng bahay nina Walden. Siguro may bisita pa siya, well agad na kaming pumasok sa bahay nila at nakita rin naman namin agad na nasa sala sila nanonood.
"Oh nat dito na kayo" sabi saamin ni Walden.
Nag smile naman si Patrick samin.
Naupo kami sa gitna ni walden at ni annie at nakita ko kung gaano siya nadismaya nang hindi na niya katabi si Annie.
"Oh eto na lilipat na kami, yung mukha mo gusot na hahaha tabi ulet kayo" sabi naman ni Jov na panay ang iwas tingin kay Patrick
Hmmm.. I smell something fishy
Nanood kami ng A Walk To Remember at kitang naiiyak na sina annie at jov habang ako kain lang ng kain nang tacos na prinepare ng mommy ni Walden.
Nang matapos ang movie lumipat naman kami sa garden area nila. Naupo kami sa grass at nag kwentuhan
"Walden, nabalitaan mo na ba?" tanong sakanya ni Patrick
"Ang alin?"
"Babalik na ata si James dito sa Pinas grabe 3 years din siyang nawala ah"
"Talaga? Kanino mo naman nalaman?"
kwentuhan sila ng kwentuhan na parang wala ako dito
"Sa pinsan niyang si Joshua sa makalawa na ata and dating di man lang nag sasabi satin"
Bigla silang natigil sa pag kkwentuhan.. Ako naman nakayuko lamang hawak hawak ang panyo ko
Napansin kong sinenyasan ni Walden si Patrick na andito ako at nakikinig ako..
Bigla naman nilang iniba ang usapan..
Naging malaking parte ng buhay ko si James. Hindi kami pero mutual ang feelings namin sa isa't isa. We care for each other na parang official kami. Hindi kami commited sa isa't isa pero masaya kami sa kung ano man ang meron saamin noon, ang dami niyang pangako sakin.
Na babalik din daw siya..
Na hindi siya magbabago..
Na walang iba kundi ako lang..
Na hindi namin puputulin ang communication namin..
mga pangakong sa tingin ko ay napako
natahimik ako ng ilang oras habang sila patuloy parin sa kwentuhan
"Nathalie, okay ka lang? bigla ka atang natahimik"
nagtinginan naman si Walden at Patrick
"Ay oo naman" at ngumiti ako sakanya
"Hoy guys 6pm na dito na kaya kayo mag dinner, yaya ni Walden"
"Ano bang ulam niyo?" Tanong naman ni Patrick
"Maraming prinepare si Mommy kasi may dumating din siya na bisita"
Sa bisita nila siguro yung sasakyan na naka park sa harap ng bahay nila.
"Sige dito na rin kami mag dinner ni Nathalie" sabi naman ni Jov
Pumasok ulit kami sa bahay nila at napansin ko ang bisita nina Walden parang familiar, pag harap niya sakin..
"Nathalie! Ano ginagawa mo dito? Boyfriend ka ba ng anak ni Issa?"
"Ay tita nancy hindi po kaibigan ko lang po si Walden actually po andito yung nililigawa niya"
at turo ko ki Annie. Si tita nancy ay pinsan ng mommy ko.
"Ay ganun ba sorry, anong ginagawa niyo dito?"
"Nag foodtrip lang po kaming mag kakaibigan dito? sainyo po ba yung sasakyan sa labas?,"
"Oo bagong bili namin ni Tito Gary mo"
"Guys lika na kain na tayo" alok ni Tita Issa
pumunta na kami sa table katabi ko syempre si Jov at Tita Nancy, sinabi din ni Tita nancy na pamangkin niya ako.
Masarap ang inihandang pagkain nina Tita Issa and sobrang busog din ako.
Napagpasyahan din namin na umuwi na since mag e 8 pm na.
Kanya kanyang uwi na kami maliban syempre ki Annie na ihahatid ni Walden
buti na lang maliwanag at madaming tao sa village namin kaya't hindi nakakatakot mag lakad pauwi.
"Oy narinig ko yung usapan ni Walden and Patrick kanina" sabi ni Jov at kitang concern siya sa mararamdaman ko kapag bumalik na si James
"Hayaan mo na yun." Sabi ki naman
"Anong hayaan? Ayokong makita kang umiiyak ulit dahil sa mokong na yun"
"Siguro hindi na ako iiyak matagal na rin kasi yung amin, saka lumipas na 3 taon na wala siya siguro okay na puso ko"
"Sus siguraduhin mo lang ah.. Si patrick naman kasi ang daldal pwede naman nilang pag usapan yun na silang dalawa lang ni Walden bakit kailangan nasa harap ka pa talaga nila"
"Hoy speaking of Patrick! bakit iwas na iwas yang mata mo sakanya na parang ayaw mo mag eye to eye contact kayo"
"Eh kasi diba yung sabi ko sayo last week na may crush ako, siya kasi yun. awkward na awkward ako sakanya kaya ganon. Masyado bang halata?"
"Siguro, nahalata ko nga eh"
"Nako nakakahiya sakanya wag na wag mong sasabihin ki Walden na crush ko si Patrick ah for sure aasarin ako nun"
"Hahaha ano ka ba hindi ko sasabihin"
Nang pumasok na kami sa bahay kitang naghihintay samin si Ate Aireen
"Kumain na ba kayo?" bungad nito samin
"Ay oo na ate, si zyna po?"
"Nasa kwarto niya kumain narin naman yun, kaso lang yung batang yun bakit hindi mabitaw bitawan ang cellphone kahit kumakain palaging hawak"
"Ay baka po nanonood nanaman ng koreanovela" sabi naman ni Jov
"Ay oo ate sigurado ako koreanovela pinapanood nun"
"tapos po laging may kausap sa telepono"
"Ay bago yan ah! wala naman yan nakakausap sa telepono dati ah"
"Feeling ko nathalie may boyfriend na yan kapatid mo" sabi saakin ni Ate Aireen
"Nako ate dapat makilala ko muna yun"
"O siya mag lilinis muna ako dito sa sala, umakyat na kayo dun sa kwarto niyo"