โอดะที่นอนกับทัสตยาอยู่ดีเขาก็พูดว่าข้าจะให้เจ้ายึดอำนาจจากโนฮิเมะให้ข้าเจ้าว่าอย่างไรทัตสยา:ได้คะท่านแต่แน่ใจหรอคะว่าจะให้เป็นฉันจริงๆโอดะ:เจ้าถามอะไรแปลกๆแน่ใจสิทัตสยา:ฉันกลัวท่านรับกับความดุดันของฉันไม่ได้โอดะ:ได้สิทัตสยา:ถ้าคนรับใช้ของฉันไปหาท่านท่านต้องมาหาฉันนะคะโอดะ:ได้สิหลังออกมาจากห้องโอดะทัตสยา:โนฮิเมะเตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยฉันจะให้แกรู้รสชาติของความเจ็บปวด อย่างแรกต้องกดหัวพวกชั้นต่ำก่อน 2ลงโทษ 3ให้รางวัล4แสดงอำนาจเธอเรียกทุกคนที่ตำแหน่งต่ำกว่ามาพูดคุยทัตสยา:พี่สาวทุกคนมาแล้ว ตลอด1ปีพี่สาวสบายดีหรือไม่นางซะกะ:สบายดีน้องสาวกลับมาไปอยู่วัดมาหน้าตาก็ดูดีมีราศีขึ้นมากโอดะก็ยิ่งโปรดปรานน้องมากเป็นพิเศษทัตสยา:พี่สวยชมเกินไปแล้วโออิจิ:บางทีก็อิจฉาพวกคนชั้นต่ำอยู่เหมือนกันนะเรื่องต่ำๆข้าไม่สามารถทำได้แต่ถ้าเป็นคนชั้นต่ำย่อมทำได้เป็นแน่ทัตสยา:จะสูงต่ำดำขาวเมื่ออยู่บนฟูกแล้วก็มาตรฐานเดียวกันหมดแล้วจะสนใจทำไมว่าใครผู้ดีผู้ไพร่ ผู้ดีเรียบร้อยแต่ไร้ซึ่งประสบการณ์ไพรรักก็ไร้ค่า คงเป็นเพราะเหตุนี้สินะบรรดาสามีทั้งหลายจึงต้องมีอนุภรรยาและก็อืมไปร่วมประเวณีกับนางฟ้าชำนาญไพรักในหอสตรีใครจะไปทนอยู่กับภรรยาจืดชืดเป็นน้ำแกงที่ลืมเติมเกลือไปทั้งปีทั้งชาติกันล่ะทำได้ทุกๆหน้าที่แล้วเขาจะมีอนุภรรยาน้อยกับสตรีในหอสตรีไปทำไมเจ้าว่าจริงไหมมิยะมิยะ:จริงเจ้าคะท่านเจ้านายชนชั้นสูงบางคนก็กินแบบตาย อด ตายอยากเลยนะเจ้าคะท่านเจ้านายโออิจิ:เจ้าหมายถึงใครทัตสยา:น้องสาวมีอะไรหรือพี่หมายถึงนิสัยผู้ชายปกติน่ะ หรือน้องสาวคิดว่าไม่จริงของอะไรถ้าหวานจนแสบคอก็กินไม่ได้หวานกับคาวมันต้องไปด้วยกันถึงจะถูกโออิจิ:ข้ากลับก่อนทัตสยา:ยังกลับไม่ได้มาดูสัตว์เลี้ยงพี่ก่อนว่าแล้วเธอให้คนรับใช้เอาเสือขาวตัวใหญ่ออกมาก่อนจะโยนไก่เป็นๆให้มันกินมันขยำไก่อย่างอร่อยสร้างความสยองให้กับทั้งสองคนอย่างมากทัตสยา:อินุเจ้ากินให้มันเรียบร้อยหน่อยได้ไหมเข้าใจได้ว่าเจ้ายังไม่อิ่มแต่ไม่เป็นไรนะถ้ายังไม่อิ่มมีคนอีกเป็นจำนวนมากให้กินเลยแหละถ้านักโทษมันไม่สะใจเจ้าเจ้ากินไม่อิ่มข้าก็จะเอาคนในประสาทนี้สักคนสองคนมาให้กินนะมองไปที่ทั้งสองคนทั้งสองเลยขอตัวกลับเมื่อทั้งสองกลับไปโนฮิเมะก็เข้ามาหาพร้อมกับกองผ้าเปื้อนเลือดที่โยนมาให้กับทัตสยาโนฮิเมะ:นี้มันอะไรกันสัตว์เลี้ยงของเจ้ากินคนของข้าทัตสยา:สัตว์เลี้ยงของข้าจะกินคนรับใช้สักสองสามคนมันอะไรกันนักหนาล่ะห๊ะที่โนฮิเมะเป็นเดือดเป็นร้อนเพราะเจ้าอินุกินแม่นมของนางไปนั้นเองทัตสยานางแสดงความน่ากลัวออกมาด้วยการเอาปิ่นปักผมของตัวเองมากรีดเนื้อของตัวเองแล้วตะโกนให้คนช่วยแล้วเอาปิ่นยัดใส่มือโนฮิเมะไว้โอดะได้ยินเสียงคนทะเลาะกันเลยมาดูเห็นทัตสยาหน้าเป็นแผลและโนฮิเมะก็ถือปิ่นอยู่โอดะ:มันต้องฆ่ากันเลยไหมแบบนี้ไม่มีใครแย่งตำแหน่งเจ้าได้เนี่ยเจ้ายังไม่พอใจอีกหรือโนฮิเมะ:นายท่านข้าไม่ได้ทำนะนางทำตัวเองไม่เกี่ยวกับข้าโอดะ:ยังจะแก้ตัวอีกครั้งนี้เจ้าทำเกินไปนะปิ่นนั้นก็เป็นของเจ้า แล้วมันก็อยู่ในมือเจ้าด้วยโนฮิเมะ:นางต้องขโมยของข้าไปแน่ๆเจ้าค่ะ โอดะ:เงียบไปเลยนะโนฮิเมะ:ถ้าท่านจะไม่สนใจเรื่องนี้ก็ควรจะสนใจเรื่องที่นางไม่มาแนะนำตัวกับข้าไม่แสดงความเคารพข้าโอดะ:อย่าเอากฎเกณฑ์ไร้สาระนั้นมาคุยกับข้าไม่งั้นเจ้าจะมีฐานะเท่ากับทุกคนทัตสยา:ท่านคะหนูไม่ยอมนะไม่เอาสิทธิของหนูอยู่ไหนที่ท่านต้องออกกฎไม่ให้ทุกคนทำลายหนูหรือลงโทษหนูไม่งั้นหรือจะไปมีคนรักใหม่อืมแล้วอีกอย่างหนึ่งคือหนูจะไม่ไปแสดงเครพท่านทุกเช้านะถ้ามีอะไรจะคุยกับหนูให้คนของฝ่ายหน้าที่ขึ้นกับท่านโดยตรงหรือไว้ใจได้มาตามเท่านั้นนํ้าหนูไม่อาบนะตอนเช้าอ่ะหนูจะอาบตอนบ่ายกับตอนเย็นเท่านั้นแล้วก็ใกล้เครื่องหมดแล้วซื้อให้หน่อยนะโอดะ:ได้สิได้เลยข้าจะจัดการให้ไม่เป็นไรนะ
อ่านแปบน๊า~~~~
1d
0ชอบ
10d
0ดีมาก
14d
0Tingnan Lahat