And I'd give up forever to touch you
Cause I know that you feel me somehow
You're the closest to heaven that I'll ever be
And I don't wanna go home right now
Kasabay ng pagpikit ko ng mga mata ay ang pagdama ko sa lyrics ng kanta. Sa muling pagmulat ko ay tumama ang mga mata ko sa walang buhay na mata ng isang lalaki. Walang reaksyon ang kanyang muka na nakatitig sa akin, hindi sya pamilyar sa bar na 'to kaya nasisiguro kong bago lang sya rito. While I staring to his lifeless eyes, suddenly I felt like we're the only people in this Beer Garden.
I can feel the unexpected feelings. The butterfly in my stomach and my heartbeat doubled, cliché right? But what can I do? That's what I really feel.
And all I can taste is this moment
And all I can breathe is your life
And sooner or later it's over
I just don't want to miss you tonight
Para akong hinihigop ng mga mata nya at dinadala sa kakaibang pakiramdam na ngayon ko lang naramdaman. I can't fall in love right away for a person at first sight right? That's impossible.
And I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
Sa mata pa lang nya ay ramdam ko nang hindi maganda ang pinagdaraanan nya. Base sa walang reaksyon na muka at sa pirmi ng mapupulang labi ay may mabigat na nakadagan sa dibdib nya. 'Yung mga taong ganyan ay may masakit na naranasan. Tipong kahit na anong gawin nyang pagtakip sa mga iyon sa pamamagitan ng ganyang muka at malamig na personalidad ay nahahalata ko pa rin.
And you can't fight the tears that ain't coming
Or the moment of truth in your lies
When everything feels like movies
Yeah, you bleed just to know you're alive
Mas masakit kapag ganyan. Tipong kailangan mong maging matatag, panatilihin ang tapang sa lahat ng oras at maging sa mga taong nakakasalamuha mo para lang masabihan na matapang kang tao. Pero kabaliktaran non ang nararamdaman mo, they wanted so bad to cry but there's no free shoulder to cry on.
And I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
I just want you to know who I am...
Araw araw kang gigising sa nakakapagod na mundo para lang bumangon sa wala. Humarap sa mga taong hindi man lang kayang tanungin sa 'yo kung ayos ka lang ba o kumusta ka.
Lahat nang 'yan ay nakikita ko sa kulay abo nyang mga mata. Pagod. Siguro may isang mabigat na bagay syang hindi mabitiwan kaya nags-stay pa sya sa mundo, kasi nakikita ko parang konting kembot na lang ay ready na syang tumalon sa pinakamataas na building nang sa ganon ay tuluyan nang matapos ang buhay nyang pakiramdam nya'y wala nang saysay.
Palakpakan ng mga nasa loob ng bar ang nagpabalik sa katinuan ko. 'Di ko namalayang natulala na pala ako sa lalaking umiinom na ng alak ngayon. Hindi na rin nakatoon ang maganda nyang mata sa akin, pasulyap sulyap ako sa kanya habang ngumingiti sa mga regular customer ng bar na palaging sumusubaybay kapag tumutugtog kami rito.
"Thank you Araneta, charottt!" birong sigaw ni Yuan.
Nagtawanan ang mga tao sa bar dahil sa sinabi nya. Loko loko talaga 'tong mga bandmates ko kahit kailan.
Aayusin na sana namin ang mga instrumento nang lumapit si Elsa sa amin, 'yung bakla na palaging nag-aasikaso tuwing may gig kami rito.
"Mamaya na kayo mag-ayos, may nagrequest. Isa pa raw kanta magbabayad daw si pogi kahit magkano," kinikilig na sabi nya.
"don't worry, nasabi ko na kay Manager." Kumindat sya.
Tahimik lang kaming nagtitinginan ng mga kabanda ko.
"Ano raw bang kanta?" tanong ni James.
"Eto." Iniabot nya ang kapirasong papel na may nakasulat na title ng isang kanta. Home by Chris Daughtry.
"Mim, itodo mo sa ganda 'yang boses mo ah? Para bumalik-balik si pogi rito, bago lang sya 'Teh!" Ngumisi si Elsa ng nakakaloko.
"Siguraduhin mong malaki ibabayad nyan ah? Sino ba 'yon?" Nagpalinga linga ako para tingnan ang may bagong muka sa loob nitong bar.
"Secret, baka agawin mo sa 'kin." Tumawa sya ng malandi kasabay ng pag-alis nya nang kumekembot ang baywang.
Napailing na lang ako.
Nagsenyasan kaming apat. Nagsimula ang tugtog pagkatapos ng tatlong hampas ng stick ng drums. Sinabayan iyon ni Jackie ng electric guitar at maging ang bass ay isinabay. In-strum ko na ang acoustuc guitar at nagsimula na ulit kumanta.
I'm staring out into the night,
Trying to hide the pain...
Muli ay tumingin ako sa pwesto kung saan nakaupo ang lalaki kanina. Napangiti ako nang muli kong masilayan ang perpekto nyang muka. Tipong wala kang maipipintas ni katiting man lang.
I'm going to the place where love
And feeling good don't ever cost a thing.
Sya kaya ang nagrequest ng kanta? Kasi saktong sakto sa kanya, kung hindi ako nagkakamali ay sya lang ang nakita kong bago o sya lang talaga ang tinitignan ko kaya wala na akong ibang makita?
And the pain you feel's a different kind of pain.
Matapos ang kanta ay muli kaming nagpasalamat. Inayos na namin ang mga intrumento. Isinukbit ko sa likuran ang acoustic guitar, tinulungan ko rin sila Yuan at James na isakay ang mga gamit nila sa likuran ng pick-up. Maging ang mga gitara ay roon din namin inilagay ni Jackie. 'Yung drums lang naman kasi ang mahirap buhatin at ilagay sa kotse.
Matapos namin roon ay saktong paglabas ni Elsa. Iniabot nya sa amin ang puting sobre. Kumunot ang noo ko sa lapad ng ngiti nya at sa kislap ng mga mata nya. Anyare rito?
"Heto na 'yung bayad na binigay ni pogi!" Impit na tili nya at nagpapadyak padyak pa.
Inabot iyon ni James at tinignan ang laman ng loob. Nanlalaki ang mata.
"Oh shit! Doble 'to sa kita natin ah?"
"Sabihin mo sa lalaki mo, salamat." Ngumisi si Yuan at kinindatan si Elsa.
"Uuwi na ba kayo? Party muna tayo, harapin natin si pogi. Lonely eh, kawawa naman," humahagikgik na sabi ni Elsa.
Nagtinginan si Yuan at James, si Jackie ay tahimik na naman.
"Let's go, malaki naman kita natin ngayon." Hinila ako ni James papasok ulit sa loob. Si Yuan naman ay hinila si Jackie dahil paniguradong tatanggi iyan.
Nagpalinga linga ako upang makita ang lalaking tinitignan ko kanina. Nandito pa kaya iyon?
"Doon tayo daliiii!" excited na sabi ni Elsa at nagtitili pa.
Sumunod kami sa kanya. Nakarating kami sa mga upuang pang-maramihan. Nakatalikod mula sa kinatatayuan ko ang isang lalaki. Kumabog ang puso ko habang lumalapit sa upuan kaharap nito.
Tangena! Bakit ganito na lang kung humampas ang puso ko? Hindi naman ako kabado. Normal akong umupo sa harap ng lalaki, nang tignan ko sya ay halos mahulog ako sa upuan ko!
Sya! 'Yung lalaki kanina. Ibig sabihin sya nga ang nagrequest ng isang kanta? Nalunok ko ang laway ko ng 'di oras nang mapagmasdan sya. Kung sa malayo ay napaka-gwapo na nya, sa malapitan ay sobra-sobra pala.
"Guys, this is Koeld," pakilala ni Elsa. Hindi bumaling ang tingin ko sa kanya at kay Koeld lang talaga naka pirmi.
Tinablan lang ako ng hiya nang isara ni James ang nakanganga kong bunganga. Napatingin si Koeld dahil sa nangyari kaya binigyan ko sya ng isang nakakahiyang ngiti.
"Kulang na lang ay tumulo ang laway mo," asar ni James saka ngumisi ng nakakaloko.
Bored nyang pinaglalaruan ang alak sa baso. Tahimik sya at hindi nagsasalita, buti na lang talaga at maiingay 'tong dalawang lalaki sa amin saka madaldal.
"Order lang akong drinks." Tumalikod na si Elsa at naglakad patungo sa bar counter ng kumekembot.
Nahihiya na tuloy akong tumitig dahil sa ginawa ni James kanina. Bwisit kasing lalaking 'to, mamaya ka lang makikita mo.
"Woy Jackie!" Kinalabit sya ni Yuan.
"Bakit?" walang buhay na sagot nito.
"Ang tahimik mo, nung nakaraang araw ka pa ganyan. Ano bang problema mo?" tanong ni Yuan sa natatawang tono.
"Oo nga! Siguro nakipag-break 'yung jowa nya sa kanya." Nagtawanan sila ni James saka nag-apir.
"Gagoo! May jowa ba ako?" naiinis na sagot ni Jackie.
"Kaya pala nagda-drama, gusto ng jowa!" Nagtawanan ulit sila.
"Siraulo kayo." Pinaghahampas ni Jackie ang dalawa.
"Aray, potah! Oo na, tama na! Aray ko!"
Habang nagkukulitan ang tatlo ay pasimple akong tumingin sa lalaking nasa harapan namin. Nanlaki pa ang mata ko nang maabutang nakatingin din ito sa akin. Agad nyang iniwas ang paningin nang magkatinginan kami. Hindi natigil sa lakas ng kabog ang dibdib ko, para pa ngang gusto nitong lumabas.
"I'm backkkk!" Dala ni Elsa ang mga inumin at masayang inilapag sa gitnan ng table namin. Kasunod nito ang mga pulutan na dala ng mga waiter sa bar.
Muli kong tiningnan si Koeld pero hindi na ito nakatingin sa akin. Kundi sa mesang nasa gitna namin.