- EL's POV -
"Mr. Cañeda, welcome."
Tumango ako sa sinabi ni Yzon. Seryoso kaming magkatinginan sa isa't isa.
Last year, sa hospital, he challenged me to grow up and be a man. He wants me to face their family---Ysabelle's family, na hindi ko nakilala kahit mag-asawa kami. Pero hindi sa lagay ng status ko last year.
Kaya pumayag akong magpasakop sa pamilya ng tatay ko dahil sila ang makakatulong sa'kin para mabago ang status ko sa buhay.
Ang importante sa'kin ay si Ysabelle.
"Nasaan si Ysabe----"
"Now, now, let me introduce you first." putol niya sa sasabihin ko
Tapos ipinakilala niya ako sa mga lalaking kasama niya na member din dito.
Nakipag-shake hands ako sa kanila
"Wow man! You're big!" komento nu'ng isang member na may malaki ding katawan, "Gym instructor ako, gaano ka kadalas mag-gym?" tanong niya pa
"Thrice a day." sagot ko
"What?! That's awesome!"
Tumango lang ako. Nitong mga nakaraan ay mas madalas akong mag-gym bukod pa sa ume-extra ako sa underground pero hindi alam ng tatay ko dahil babarilin na niya ako.
Lihim akong humugot ng malalim na hininga nang isali pa nila ako sa usapan nila tungkol sa ilang bagay gaya ng trabaho at negosyo. Si Yzon ay madalang magsalita, hindi masyado nakikisali sa usapan.
Luminga ako sa paligid ko. Nagkakasiyahan pa ang mga tao, hindi ko matanaw si Ysabelle.
Geez, gusto ko siyang makita.
I've been stalking her account for a year now. Hindi ko alam kung hindi talaga siya naga-update o sadyang naka 'except' ako sa account niya. Hindi naman ako blocked.
"Who's you're looking for Mister? I can help you, you know." ani Yechezkel na hindi pa umaalis sa tabi ko
"Talaga? May kilala ka bang Ysabe----"
"Yechezkel, you want something to eat?" putol na naman ni Yzon sa sasabihin ko
Tingin ko ay nananadya na siya tuwing babanggitin ko ang pangalan ni Ysabelle.
"I'm full Uncle, I will go to Mommy na lang." sambit nu'ng bata
"Sure, go ahead."
Nagpaalam na rin sa'kin si Yechezkel, nasundan ko siya ng tingin.
"Mr. Cañeda."
Hindi ko pinansin ang tawag ni Yzon, nakatingin lang ako kay Yechezkel habang paalis siya.
Gusto ko lang siyang sundan ng tingin.
"Mr. Cañeda!"
Napilitan akong lingunin si Yzon dahil sa inis na nahimigan ko sa tinig niya.
"Yeah? You're calling me?" pagpapanggap ko, kunwa'y di ko narinig 'yung tawag niya kanina
"Oh, the master is pissed. Hahaha! We better go now brod." ani nu'ng isang member
Tapos nagtawanan sila, mukhang sanay na sila sa mood ni Yzon.
"I called you twice already! Did you just ignored me?" ani Yzon
Nabalitaan ko naman na short-tempered siya kaya iniiwasan ng mga member na inisin siya. Desisyon daw siya sa pagba-ban dito sa Playa kapag nagalit.
"Sorry, sorry, I was looking for my wife." sambit ko
"Wife? Who's your wife?" tanong nu'ng isa
"Ysabelle Alejos." sagot ko, kay Yzon ako nakatingin dahil tutal siya ang pumipigil sa'kin na hanapin si Ysabelle
"Ysabelle?! The hell with that! May asawa na si Ysabelle?"
"Hey hey, low down your voice."
Ang sama ng tingin sa'kin ni Yzon dahil sa sinabi ko. Malakas kong hinampas ang braso niya.
"Sorry man, she's important to me. Don't try to stop me, 'kay?" sambit ko pa na may pagbabanta
"Woah, woah! May humamon sa hari!"
Geez, wala akong pakialam kahit diyos pa siya dito sa kalupaan niya. Hindi ako natatakot sa kanya!
"Speaking of Ysabelle, she's here. Just look around."
Napangiti ako.
"Darn you David! Shut your mouth!" galit na sambit ni Yzon
"Yareee ka David! Lumuhod ka na bago ka pa ma-ban dito. Hahahaha!"
"Sorry, sorry, master. Hahahaha!"
Dahil sa sinabi nu'ng David, luminga ako sa paligid ko. Pilit hinahanap ng mga mata ko si Ysabelle.
"Hoy Cañeda, don't you dare to...."
Hindi ko na narinig ang mga sinasabi ni Yzon. Na-focus ang mga mata ko sa isang magandang babae na naglalakad palapit sa'min.
"Ysabelle." mahina kong usal
She is smiling at the people around her as they greet her.
Ysabelle...
Naglakad ako para salubungin siya. Bumilis ang tibok ng puso ko nang magtama ang paningin namin at ngumiti rin siya sa'kin.
Ngumiti siya sa'kin.
Pero nilampasan niya ako.
What?
"Yzon, nandito ka lang pala." narinig kong sambit ni Ysabelle
Salubong ang mga kilay kong tiningnan ko siya.
Wait... she just smiled at me then... nilampasan niya ako! What was that?
Sa kalituhan ko, lumapit ako kay Ysabelle at hinawakan ko siya sa braso niya.
"Ysabelle!" sambit ko
Tumingin siya sa'kin, nakangiti siya.
"Hi, bago ka dito?" tanong niya
Hindi ko maintindihan ang inaakto niya.
"What's your name?"
Lalo akong nagulat sa kasunod na itinanong niya.
What's my name? The hell with that!!!!
Kahit sina David ay tila nagulahan. Humigpit ang pagkakahawak ko sa braso niya.
"Ahm excuse me but you're hurting me." sambit niya sa'kin
Biglang may nag-alis sa kamay ko mula sa braso niya.
"You're hurting my Mommy, Mister! Don't do that again!"
Natingnan ko 'yung bata.
Yechezkel.... mommy?
Naipilig ko ang ulo ko. Naguguluhan ako!
"Anyway Yzon, go and greet the newly weds." utos ni Ysabelle kay Yzon
Sa sobrang inis ko, hinila ko si Ysabelle palabas ng hall na 'yun.
Sh*t! Ano'ng nangyari?! Ano 'to?!
"Hey! Who the hell are you! Let me go!" pagkontra ni Ysabelle sa panghihila ko sa kanya
Pero hindi ko siya binitawan hanggang sa makalabas kami ng hall kung saan kakaunti ang tao.
Hinarap ko siya.
"Ysabelle!" medyo malakas kong sambit sa pangalan niya
"Why? What do you need?" casual niyang tugon
"Ano'ng ibig mong sabihin kanina? Hindi mo ako kilala?!"
Tiningnan niya ako ng matagal. Seryoso ang mga mata niya, ang expression niya.
Then ngumiti siya sa'kin.
"El, right?" nakangiti niyang tanong, "You're the new member here, nabanggit sa'kin ni Yzon na darating ka ngayong araw. Welcome, El."
This is weird! She's acting so weird!
Hindi ako tumugon sa sinabi niya. Nakatingin lang ako sa kanya. Iniisip ko kung bakit gan'yan siya umakto.
"Ano'ng nangyari?" seryoso kong tanong
"Hmm? What are you talking about? You're weird Mr. Cañeda." sagot niya tapos tumawa siya ng mahina
Hinawakan ko sa magkabila niyang braso.
"Ysabelle!" mariin kong sambit sa kanya
Hindi ko siya maintindihan. Bakit umaakto siya na parang hindi niya ako kilala?
"Hey Mr. Cañeda----"
"Mr. Cañeda! Mr. Cañeda! Don't just mister mister me Ysabelle! You are Mrs. Cañeda! Asawa kita!" inis kong sambit ko sa kanya
"Hey let me go! Why are you hurting me! I am not your wife!" sambit niya sa'kin
Niyakap ko siya.
"It's okay, it's okay." pang-aalo ko sa kanya, "Alam kong nasaktan ka pero hindi mo kailangang magpanggap na hindi mo ako kilala."
Itinulak niya ako palayo sa kanya at malakas niya akong sinampal.
"How dare you touch me, Mr. Cañeda!" mariin niyang sambit sa'kin, "It's okay? NO, IT WAS NOT OKAY! AND IT WILL NEVER BE OKAY! Huwag ka ng magpapakita pa sa'kin!"
Pagkasabi niya nu'n ay tinalikuran na niya ako at bumalik siya sa loob ng hall.
Sh*t! She's Ysabelle, she's my wife! Why is she acting like she didn't know me?!
- Ysabelle's POV -
"Mommy, I think someone is looking for you."
Tiningnan ko si Yechezkel.
"Really?"
"Yup, he's nice. He helped me earlier."
Tumango ako.
"Where's your Uncle Yzon, anak?" tanong ko sa kanya
Nasa reception na rin ang bagong kasal pero hindi ko pa natatanaw si Yzon.
"He was with the guy I mentioned." sagot ni Yechezkel
The guy, huh.
"Do you know the name of that guy, Yechezkel?"
"Yup! I heard Uncle Yzon calling him 'Mr. Cañeda'."
EL!!!
Ngumiti ako kay Yechezkel.
"Okay. I think Mommy will rest muna ha?" sambit ko kay Yechezkel
"I will go with you Mommy."
Humawak si Yechezkel sa kamay ko at naglakad na nga kami. Ngumiti ako sa mga taong nakasalubong ko at bumabati sa'kin.
One year.
It's been a year.
Pero parang kahapon lang nangyari. Sariwa pa sa'kin. Masakit pa.
"He is the guy. He's looking at you Mommy." ani Yechezkel sabay turo
Yeah, I know.
While I'm greeting and smiling at the people around me, hindi ko pa man siya nakikita.... ramdam ko na ang mga tingin niya sa'kin.
Hanggang sa magtama na ang mga namin.
"Ysabelle." mahina niyang usal sa pangalan ko
I smile at him as I passed by.
"Yzon, na'ndito ka pala." casual kong sambit kay Yzon, binati ko rin sina David na kasama niya
"Ysabelle!"
Nilingon ko si El na tumawag sa'kin. Muli ko siyang nginitian.
"Hi, bago ka dito?"
Halatang naguguluhan siya sa inaakto ko.
"What's your name?" isa ko pang katanungan na nakadagdag sa pakalito niya
Bigla ay hinawakan niya ang braso ko, mahigpit na pagkakahawak.
Ngunit hindi ako nasaktan. Manhid na ba talaga ako?
"Ahm excuse me, but you're hurting me." sambit ko
Nakita ko ang kamay ni Yechezkel na pinalis ang kamay ni El sa braso ko.
"You're hurting my Mommy, Mister. Don't do that again." saway pa ni Yechezkel
Tiningnan ni El si Yechezkel. Of course naguguluhan siya.
"Ano'ng nangyari?" seryoso niyang tanong
Lalo yata akong namamanhid kapag nakikita ko siyang gan'yan.
Pero hindi ko siya pinansin. Sinabi ko kay Yzon na lapitan na niya ang newlyweds para batiin.
Ngunit ako aware ako sa inis at galit na nakalarawan kay El.
Hindi na ako nagulat nang bigla na lang niya akong hilahin palabas ng hall. Pero paninindigan ko ang paglimot ko sa kanya!
"Hey, who the hell are you?! Let me go!" inis kong sambit
Hinarap niya ako nang makalabas na kami ng hall.
"Ysabelle!"
"Why? What do you need?"
"Ano'ng ibig mong sabihin kanina? Hindi mo ako kilala?!"
Ngumiti ako sa kanya.
"El, right? You're the new member here, nabanggit sa'kin ni Yzon na darating ka ngayong araw. Welcome, El."
Mababasa sa expression ni El ang pinaghalong pagkalito at inis.
Sige lang, magalit ka lang.
"Ano'ng nangyari?!" frustrated niyang tanong
"Hmm? What are you talking about? You're weird Mr. Cañeda."
Hinawakan na naman niya ako sa magkabilang braso ko.
"Hey, Mr. Cañeda-----"
Hindi niya ako pinatapos sa sasabihin ko.
"Mr. Cañeda! Mr. Cañeda! Don't just mister mister me Ysabelle! You are Mrs. Cañeda! Asawa kita!"
Kunwa'y nagulat ako sa sinabi niya.
Shame on you, El! If you just chose our child over me!!
"Hey let me go! Why are you hurting me! I am not your wife!"
Pero imbis na pakawalan niya ako, niyakap niya ako.
Pinigilan ko na sakupin ako ng kahit na anong emosyon ko nang maramdaman ko ang braso niya na nakayakap sa'kin.
This man! This damn man!!!
"It's okay, it's okay." bulong niya sa'kin, "Alam kong nasaktan ka pero hindi mo kailangang magpanggap na hindi mo ako kilala."
Here you go again, El! Telling me that everything is okay when for me it's not!
Sa sinabi niya... itinulak ko siya palayo at malakas ko siyang sinampal.
"How dare you touch me, Mr. Cañeda!" mariin kong sambit sa kanya pagkatapos ng isang malakas sa sampal, "It's okay? NO, IT WAS NOT OKAY! AND IT WILL NEVER BE OKAY! Huwag ka ng magpapakita pa sa'kin!"
Pagkasabi ko nu'n ay tinalikuran ko na siya at nilayasan.
Nararamdaman ko na tutulo na naman ang mga luha ko.
Ayokong makita niya 'yun. Guguho ako. Guguho ang lakas na inipon ko para harapin siya ng may pagpapanggap ngayon.
I composed myself and try to smile again as I go back inside the hall.
Tahimik ang mga tao sa loob.
Kumakanta ang groom para sa bride niya. They look really happy. I envy them. I want to be happy too!
But I'm numb. I'm a loser. I lose my child. I hate my husband. I hate myself.
Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko pero agad kong pinunasan 'yun.
Well, destined na siguro talaga na malungkot ang maging buhay ko dito sa lupa.
"I wish you a happy married life Mr. and Mrs. Ortazon." mahinang sambit ko then umalis na rin ako
Baka mamatay lang ako sa inggit.