Afuro Terumi's PoV:
Nagtitimpla ako ng kape ngayong umaga, kailangan para gising ang buong diwa ko. Hindi ako nakatulog nang maayos dahil sa nangyari kagabi.
Tumatayo talaga ang balahibo ko sa tuwing naiisip kong nakita niya ang buong katawan ko. AAARGH KUMUKULO DUGO KO! Baka nga pinagnanasaan niya na ako sa isip niya!
Umupo muna ako sa sofa para pakalmahin ang sarili ko bago mag-asikaso para makaligo. Kaso may narinig akong katok mula sa labas ng unit namin ni Kira, kaya naman tumayo muna ako at inalam kung sino.
May lalaking pulang buhok ang nakatulala sa harapan ng unit nang makita niya ako. Sino naman kaya ito?
"M-Magandang umaga," nagtataka niyang sambit. "Si Kira, gising na ba siya?"
"Sino po kayo?"
Nagbigay siya ng matamis na ngiti. "Ako pala si Tatsuya, kapatid ni Hiroto."
K-Kapatid?
"Kapatid ka ni Kira?"
"Uh huh."
Pero ba't hindi sila magkamukha? Anyare? 'Yung kuya ng roommate ko kahit papaano mas gwapo kaysa sa kaniya.
"Miss?"
Hindi ko namalayang nakatitig na pala ako sa mukha ni Tatsuya. "P-Po?"
"Pwede pumasok? Maghahanda lang ako ng kakainin niya." Nakangiti niyang saad. In fairness, buti pa 'to medyo positive kaysa sa manyakis na 'yon.
Napatango na lang ako sabay pinatuloy ko siya sa unit namin ni Kira. Una niyang pinuntahan ang kusina kung saan nagtaka siya kung bakit ang daming laman ng ref.
"Nakita ko kasi na walang masyadong pagkain kaya mabuti na lang at nagbaon ako noong nakaraang araw mula sa Tokyo."
"Ang swerte naman pala ng kapatid ko kasi ikaw ang naging ka-roommate niya."
Eh?!? Puwes ako ang minamalas nang todo mula sa Kira na 'yon!
Hinayaan ko lang siya na kumuha ng ilang gulay at salmon.
Habang nagluluto siya, hindi ko na rin maiwasang maintriga sa ka-roommate ko.
"Uhm, Tatsuya, pwedeng magtanong?"
"Hmm?"
"Bakit magkahiwalay kayo ni Kira ng unit? Bakit hindi kayo magsama dito?"
"Ewan ko, siya mismo nagbukod sa sarili niya eh."
Hindi naman sa nangingialam ako ng buhay, pero gusto ko lang talaga malaman. Nahihiwagaan din kasi ako kay Kira eh.
Mula sa isang masayang ngiti, biglang nag-iba ang aura ng kausap ko.
Anong nangyayari?
Hindi siya humarap sa'kin at para bang may yelo na bumabalot sa kaniya.
"Hindi sa sinisiraan ko ang kapatid ko pero kung ako sa'yo, kahit magka-roommate kayo ni Kira, 'wag na 'wag kang lalapit sa kaniya
kung ayaw mong mapahamak."
Pati boses niya nag-iba rin. Pero teka, bakit naman niya ako pinalalayo sa kapatid niya? Tsaka anong mapapahamak?
"Pero bakit?"
"Hindi mo pa naiintindihan sa ngayon kasi bago ka pa lang naman dito. Pero papaalalahanan na kita– lumayo ka sa kaniya."
There's something behind those words. Mas lalo tuloy akong naku-curious.
Pinatay niya na ang kalan at dumiretso siya sa kwarto ng roommate ko samantalang ako naman ay naghanda na para maligo.
Something bothers me, hindi ako mapakali.
‘'wag na 'wag kang lalapit sa kaniya kung ayaw mong mapahamak.’
Bigla na lang akong nakarinig ng sigaw mula sa kwarto ni Kira, kaya napasulyap ako doon bago pumasok sa loob ng banyo. Hindi naman sa nangtsi-tsismis ako pero gusto ko lang malaman kung anong nangyari.
"BWISIT NAMAN OH!" Rinig ko ang malakas na boses ni Kira. Hindi niya ba alam na may mga kapitbahay kami dito sa apartment? "Gusto ko pa matulog!"
Kita ko si Kiyama na hawak ang alarm clock ni Hiroto. "Ako na nga gumising sa'yo kaysa sa malakas mong alarm, tapos ayaw mo pa? Sige ibabalik ko na lang ulit 'yung 4:30 am na gising mo tuwing umaga–"
"Akin na nga 'yan!" Sabay kuha ni Kira ng alarm clock niya at in-adjust ito. "'Wag mo na kong pupuntahan dito sa unit ko, istorbo ka
sa'kin."
Narinig kong humagikgik si Kiyama.
Teka. Ayaw niyang maging malapit ako sa kapatid niya. Hindi kaya nagseselos si Kiyama sa'kin?
Sabagay, sino ba namang kapatid ang hindi magseselos sa mas nagiging ka-close ng kapatid niya?
Ay! Ewan bahala sila doon, pinasasakit lang nila ang ulo ko.
Dumiretso na lang ako sa banyo para maligo.
Napapaisip pa rin ako, bakit ayaw ni Tatsuya na maging malapit kami ni Kira? Mapapahamak ako? Mula saan?
Chapter 5.Stalker
Afuro Terumi's PoV:
Ilang araw na rin akong nag-aaral dito sa Raimon. Naninibago pa rin ako dahil sa mga patakaran dito. Ang luwag kasi eh.
Habang naglalakad ako sa tapat ng lobby papuntang locker room para sa PE ngayong umaga, nakaramdam na naman ako ng presensiya ng taong nakasubaybay sa bawat ikinikilos ko.
Biglang tumayo ang balahibo ko, kasi ako lang mag-isa ang papunta sa locker ko para magpalit ng t-shirt. Nabasa kasi ako ng tubig kanina noong kinukuha ko 'yung bote kay Hiroto.
Mang-aagaw 'yon ng baunan, porket pinayagan ko lang siya na pwedeng manghiram ng gamit, nakita ko na lang na may pangalan na niya sa ilalim ng bote ko. Walang konsiderasyon!
Ilalagay ko pa lang sana ang susi ko sa tapat ng susihan nang may mapansin akong kakaiba sa locker ko.
May gasgas.
Paanong nagkaroon ng gasgas 'yon eh maingat naman ako sa pagsususi ng locker?
"Uy Aphrodi! Okay ka lang?"
Nabigla ako sa presensya ni Ootani. "Kanina ka pa ba nandiyan?" Balik kong tanong sa kaniya.
"Hindi naman. Kinuha ko lang ang flashcards ko para sa pretest ng sprinting. Ikaw?"
"Nabasa kasi 'yung t-shirt ko kaya magpapalit sana ako."
"Sabay na tayo kung gano'n!" Masaya niyang tugon.
Sa buong klase, si Ootani pa lang talaga ang bukod tanging babae na lumapit sa'kin para kaibiganin ako. 'Yung iba kasi naming kaklase
katulad ng Vice President namin na si Kazemaru ay madalas busy dahil sa schoolworks. Hindi maistorbo kahit saglit.
Nagtataka pa rin ako kung bakit may gasgas ang locker ko. Parang may sumubok na buksan ito.
"Kanina ka pa nakatitig diyan sa susihan ng locker mo ah. May problema ba?"
Napatingin ako kay Ootani. Baka may hinala siya kung sinong nagtatangkang buksan ang locker ko. "Uhm, may napansin ka bang tao na sinubukang buksan itong locker ko?"
Napatapik siya sa baba niya sabay tinignang mabuti ang susihan. "Hmm... Wala naman. Baka nagkamali lang ng locker 'yung sumubok na buksan 'yan?"
Imposible naman 'yon. Bawat locker ay may number at pangalan ng estudyanteng nagmamag-ari no'n.
"Pero may pangalan 'yung mga locker natin kaya hindi pwedeng nagkamali lang 'yung sumubok na buksan 'to."
"Sabagay." Tipid niyang sagot.
Hays. Hindi bale na nga, wala namang mangyayari at matutuyuan lang ako ng tubig. Binuksan ko ang locker ko at sa hindi inaasahan, may nakita akong isang maliit na card, chocolate at plush toy.
"Uy! Mukhang may admirer ka na ah!" Nakangiting sambit ni Ootani habang ako naman ay kinuha ang card.
Sa halip na kiligin, tumatayo ang balahibo ko. Binuksan ko ang nakatuping card at binasa ito.
‘Hi, Miss Beautiful. Have a great day! From Secret Admirer,’
"Mukhang may tinamaan sa bago kong kaklase ah." Pasulyap-sulyap si Ootani sa card na hawak ko.
Ayoko pa naman sa lahat ay may makapansin sa'kin, kaya nga ako lumipat ng school eh. Ayokong maging tampulan ng atensyon ng mga tao, isa man 'yan o hindi. Gusto ko lang ng katahimikan.
Mabilis kong ibinalik ang card sa loob ng locker ko at isasarado sana ito, pero may nahagip ang mga mata ko na isang bagay mula sa tabi ng plush toy kaya kinuha ko ito.
May mga litrato.
I almost gaped at the sight of me at the picture, holding some books at the library.
Mas lalo akong kinilabutan nang baliktarin ko ang picture na 'yon dahil may nakasulat pa.
‘Keep smiling for me ha? Mas lalo ka kasing gumaganda kung nakangiti ka palagi. From your Secret Admirer.’
Weird. Kung isa siyang secret admirer, bakit kailangan niya pang kumuha ng litrato ko?
"Uy Aphrodi, may nakita pa ako oh." Sambit ng katabi kong si Ootani habang pinupulot ang ilan pang picture na nalaglag sa sahig matapos kong biglaang kunin ang hawak kong litrato.
Ang isang picture ay ako na nakaupo sa tabi ng bintana sa loob ng classroom, at ang isa pa ay noong unang araw ko dito sa Raimon kung saan ay nakita ko si Hiroto na nakatitig sa'kin mula sa hindi kalayuan, at same spot, andito ako sa locker room ko no'n.
Mas lalo akong nanlulumo habang tumatagal.
Kung hindi si Kira ang nagmamanman sa'kin bilang stalker, eh 'di sino?