ELEINA'S POV
Nagising na lang ako ng gisingin ako ni nanny, ang tagal ko pala nakatulog, 'di ko na nakita ang paligid kahit kasi ilang beses na akong nakapunta dito 'di pa din ako nananawa sa kagandahan ng baguio.
"Nandito na tayo Eleina, sasakay tayo ng jeep, mga thirty minutes siguro ang byahe." sabi ni Nanny pagkababa namin.
"Have you been there Nanny?"
"Ah, oo, isang beses, pero matagal na din yun eh."
Tumango-tango lang ako, sumakay na kami ar napansin ko nakatingin silang lahat sa'kin. O sige na! Kayo na maputi, kayo na!
"Oh Nan-err, ano ba itatawag ko sa'yo Nanny?" I asked in confusion.
"Gamit mo na ang pangalan ng anak ko kaya, nanay na lang tawag mo sa'kin."
"Okay, Nanay, err, sounds like Nanny."
"Bata ka! Ubusin mo na ang ingles mo at 'pag nagsimula na tayo ay 'di ka na pwedeng mag-english at may accent ka, baka mabuko ka."
"Alam ko naman yon, Nanay, haay... kasalanan ko bang american citizen ako?"
I sighed. Ang dami kong kailangang baguhin. Yes, I grew up in the states, doon ako pinanganak, then, after ten years, napag-desisyunan nilang umuwi na ng 'pinas, but fluent ako sa tagalog.
"Oo nga pala, ipapakilala muna kita kay master jang, alam n'ya kasi isa lang ang dadating."
"What? Master jang? Err, bakit master?"
"Ganun talaga anak, kasi korean sila."
"Anyway, fluent naman sila sa tagalog no'?"
"Hmm, oo naman! Kahit kasi purong koreano si Master, pusong pinoy iyon kaya kahit sa korea sila tumira, sinanay nila ang mga anak nila na mag-tagalog."
"Ahhh..." tumango-tango na lang ako. Bumaba na kami sa harap ng isang malaking gate. Lumapit si Nanny doon sa may guard "Guard, kami ang mga bagong katulong ni Master Jang."
"Ah, sige po, itatawag ko lang sa loob." Tumawag na nga ito, ilang sandali at pinapasok na kami, may maghahatid daw samin sa loob.
Pagpasok namin ang ganda ng paligid, puro puno at halaman. Nakita ko na yung maghahatid daw samin, wait! 'Eto yung sa golf ata di'ba?
Hmm, well ,sa'min kasi, wala naman gan'tong etching. Sumakay na kami, nililibot ko nag paningin ko. May mga sport complex, basketball, volleyball, tennis and all that.
Pero ang talagang nagpahanga sakin ay 'yung cherry blossom tree, napa-wow pa 'ko ng mahina, Meron pala dito nito? Alam ko sa malalamig lang na bansa meron nito. Sabagay, malamig naman dito sa baguio.
Bumaba kami sa harap ng isang malaking mansion, unique ang design n'ya at may apat na palapag siguro. May isang matandang nag-abang sa'min, s'ya siguro ang head butler.
"Kayo ba ang mga bagong katulong?" Sabi nito. Mukha naman syang mabait, at tingin ko ay may lahi itong koreano.
"Ah, oho, ako po si Pasing at ito naman ang aking anak na si Berna."
"Kamusta po?"
"Mabuti naman, ikinagagalak ko kayong makilalang dalawa, ako si head butler Adolfo, nag-iintay na si Master Jang sa loob, tara na kayo." Nauna na itong pumasok at papasok na sana kami kaso may nauna saming isang lalaki, mukhang kagagaling lang sa jogging, nagsiyukuan sila, pati si head butler.
Okay? Anong meron? Presidente ba siya ng Pilipinas? Tumigil bigla yung lalaki at lumingon. Ohlala, ang gwapo naman niya!
Lumapit sya sa'min, pero si head butler ang kinausap n'ya "Who are they?"
"Ah, they're our new maids Young Master."
Tumango-tango lang s'ya tapos nagulat ako ng bigla itong lumapit sa'kin. "Dangsin anseagi an jokunyo.."(you look so bad) sabi nito sabay talikod. Anu daw? Gah! Alien words!
"He's our Young Master Stefan, next time you see him, bow your head, ok?"
"Oho,head butler." sabi namin ni Nanny.
"Ahm, head butler, ano po 'yung sinabi n'ya kanina? 'Di ko po kasi naintindihan eh."
"Ahh, 'yun ba? Wala naman ang sabi n'ya welcome! Tara na sa loob!" sabi nito at nauna ng maglakad..
Okay? Sa haba ng sinabi n'ya 'yun lang ang meaning? Weh? Pagpasok namin sa loob ay namangha ako, 'yung mga gamit nila, halo-halo, may pang Korean, may pang Pilipino. Umakyat kami ng hagdan at sabi ni Head Butler ay nasa second floor daw ang office ni Master Jang, may nadaanan kaming isang family portrait. Isang 'di katandaang lalaki, siguro s'ya si Master Jang, katabi ay isang babaeng kahit may edad na maganda pa din, asawa n'ya siguro. Tapos sa baba nila, dalawang lalaki, 'yung lalaki kanina tapos may isa pa, mukhang pamilyar mukha n'ya. 'Di ko lang matandaan.
Huminto kami sa isang pinto, kumatok s'ya tapos may nagsalita, pumasok na kami. Bumungad sa'min ang isang may edad na lalaki, maputi at makikita mo pa din ang kagwapuhan. Kamukha ito nung Stefan.
"Master, sila po ang mga bago nating katulong."sabi ni head butler.
"Hmm, okay, you can leave now." sabi nito sabay sara ng hawak na folder
"Yea, master."(yea means opo) yumuko muna 'to saka lumabas.
"Please seat down."
I swallowed the lump in my throat, he's like my Dad. Umupo kami sa harap n'ya.
"So,as far as i remember,ikaw lang pasing ang kinuha ko,how come dalawa kayo?"
"Ahm, Master, anak ko po s'ya, wala na po kasi s'yang makakasama 'pag iniwan ko pa s'ya, kaya sana po tanggapin n'yo na rin s'ya."
Medyo nalungkot ako, si Nanny kelangan pa n'yang magmakaawa matanggap lang ako, kung tutuusin panggulo lang ako sa kanya. Dahil sa isang selfish na katulad ko..
"Hmm, ano bang pangalan mo hija?" baling n'ya sakin..
"Berna po."
"O sige Berna, mukha ka namang masipag na bata, tinatanggap na din kita." sabi nito kasabay ng isang ngiti.
Nagulat kami pareho ni Nanny, ang bait naman n'ya!
"Salamat po talaga Master!" natutuwang sabi ni Nanny.
"Salamat po, gagawin ko po ang best ko para 'di kayo mapahiya!" sabi ko naman, though wala pa akong mas'yadong alam sa gawaing bahay pero willing naman akong matuto eh.
"Wala 'yun, handa naman akong tumulong sa mga nangangailangan eh."
"Salamat po talaga! Kelangan ko din po kasing mag-ipon pampaaral ng anak ko." napatingin ako kay Nanny, err, anong aral?
"Talaga? Alam niyo kasi meron akong pag-aaring school, doon mo na lang s'ya pag-aralin para 'di ka na masiyadong mahirapan."
"Talaga po? Naku salamat po talaga! Matalino po kasi itong anak ko at sayang naman kung hindi s'ya makakapag-aral."
"Talaga? O sige, ipapaasikaso ko kay Adolfo kung pwede s'yang gawing scholar ko."
"Salamat po talaga ng marami Master! 'Di ko po kayo bibiguin!" sabi ko, s'yempre natuwa naman ako doon, Mag-aaral pa ako, ang kaso lang, dahil ibang pangalan gamit ko, babalik ako sa pagiging first year, tsk! Graduating na ako eh!
"Wala 'yun Hija! Basta alagaan n'yo lang sana ang pamilya ko."
"Opo! Gagawin po namin ang lahat!" tuwang-tuwang sabi ko.
Natawa naman ito ng bahagya. "Sige, alam kong malayo ang binyahe ninyo, bukas na kayo mag-umpisa, magpahinga muna kayo at kumain."
"Sige po! Maraming salamat po uli!"sabi ni Nanny at tumayo na kami at yumuko bago umalis.
"Ang bait n'ya 'Nay no?"sabi ko paglabas namin.
"Oo nga eh, mas'werte talaga tayo!"
Nakasalubong namin si head butler."Tara na kayo at ihahatid ko kayo sa magiging kwarto ninyo pagkatapos, bukas, i-o-orient ko kayo, ipapakilala ko din kayo sa lahat, kapag nagutom kayo pumunta lang kayong kusina ha?"
Tumango lang kami at sumunod sa kan'ya, Tumingin ako sa labas at nakita kong hapon na din pala. Hinatid n'ya kami sa isang pandalawahang kwarto. Sakto at 'di ako mahihirapang mag-disguise!
"Salamat po head butler!" sabi ni Nanny ng magpaalam na si Head Butler. Nahiga kaagad ako, kapagod eh. Mamaya na lang siguro kami kakain.
"Buti 'Nay, dalawa lang tayo dito! 'Di ako mahihirapan!"
"Oo nga eh! O s'ya! Pahinga muna tayo at mamaya ay kumain."
"Okay!" pumikit na ako pero muli kong naisip si Mom and Dad. Malayo na ako sa Manila, bukas simula na ng pagiging isang maid ko. Kayo kasi eh ,bakit gusto n'yo pa akong ipakasal? Ayan tuloy kinailangan kong lumayas at maghirap bilang isang katulong!
'Di ko na naman mapigilang maluha. Kaya ko bang malayo sa kanila?