Bumalik na kami ng school pagkatapos naming magpaalam kila Savi. Hindi ko alam kung ano na ang nangyari kila Ark at Steff, paglabas din kasi nila kanina para mag-usap ay hindi na rin sila nakabalik.
"Kita mo 'yung galit sa mata ni Ark kanina? Nung binanggit ko 'yung name ni Irish kasi pinagsalitaan sya ng masama ni feelingera? Grabe, hahaha," makahulugang sabi ni Trisha.
Tamad ko syang tinapunan ng tingin.
"What are you trying to say?" Nagtaas ako ng kilay.
"Alam mo, beb? Tingin ko, mas bagay kayo ni Ark, right Alexa?" Siniko nya si Alexa para sumang ayon sa kanya.
"Mas bagay kaya sila ni Alex," pagtutol ko.
"Huh? Kaibigan ni Ark 'yung type ko," pag-amin nya.
"What? Sino doon?" gulat na sabi ni Trisha.
"'Yung madikit sa kanya, si Kyle," namula sya ng sinabi iyon.
"Why? Bakit sya? Mas bagay kayo ni Ark," pagtutol ko.
"No, mas bagay kayo ni Ark," si Trish.
Napairap ako sa kawalan at binalewala ang sinabi nya. Nauna ako sa paglalakad at hindi na sila hinintay. Dumiretso ako sa room namin, kahit alam kong maiinip ako ay hindi na lang ako nagpaliban ng klase. Wala rin namang saysay kung hindi ako papasok dahil hindi ko naman mahahanap si James, at kung makita ko man sya... paniguradong kasama pa nya si Hershey.
Ganon nya ba kamahal ang tao na 'yon para hindi nya pa rin makalimutan? Ano pa bang dapat kong gawin para lang mapansin nya? Hindi pa ba sya napapagod kakahabol kay Hershey? Eh paulit-ulit lang naman sya nitong tinatanggihan.
Hindi ko rin alam kung anong rason ng hiwalayan nilang dalawa ni James, hindi ako sigurado kung ayaw ba ng parents ni Hershey sa kanya o nangaliwa si Hershey.
Dumaan ang oras na wala akong natutunan. Wala akong naintindihan sa mga pinagsasa-sabi ng prof namin.
Naglalakad na kami pababa ng hagdan nang maka received ng text galing kay Kuya Keith.
Kuya Keith:
"Magpasundo ka kay manong Ed, or magpahatid ka kila Trish at Alex. Kung may problema, just call me asap. Ako na lang ang maghahatid sa 'yo."
Alam ni Kuya ang schedule ng pasok at schedule ng uwi ko. Protective sila pero hindi sila ganon ka-strikto, kaya nga nagagawa ko lahat ng gusto ko. Ayaw pa kasi nila sa aking ipagamit ang kotse kaya tamang pahatid at sundo lang ako. Sa galaan naman ay kay Alexa ako nakasakay, malaya kasi silang nakakagamit ng sari-sarili nilang sasakyan.
"Alexa, pahatid ako. Pakibilisan na din pagsundo sa akin mamaya, baka malate na naman tayo sa performance ng TB."
"Chill. Excited ka palagi masyado," tinawanan nya ako.
Nang maihatid nya ako ay nagtext ako kay Kuya na pupunta ulit akong BG para suportahan 'yung paborito kong banda. Walang kaso sa kanila iyon basta nagpapa-alam ako, except dun sa madalas kaming lumiliban sa klase para mapanood 'yung TB. Nagsoot ako ng denim skirt at white off shoulder na pinaresan ko ng puting snekears.
Kinuha ko ang mga ginawa ko kagabi na banner at stickers. Ngiting-ngiti pa ako sa kabila ng nangyari kanina, pinapatawad ko na si James dahil malakas ang kutob ko na nireject na naman sya ni Hershey.
Narinig ko na ang pagbusina ng sasakyan sa labas. Saktong alas seis na ng hapon, konting oras na lang ang hihintayin namin sa BG para magsimula sa performance ang TB. Tumakbo ako palabas at malaking ngiti ang sinalubong ko sa dalawa.
Kay Alex na kotse ang gamit namin ngayon, kahapon kasi ay kay Trish ang ginamit namin. Kumbaga salitan sila. Pagpasok ko sa backseat ay tumulak na rin kami papunta sa BG.
"CC muna tayo? Nagc-crave ako sa ice cream eh," si Trish.
"Baka malate tayo," pangamba ko.
"Saglit lang tayo, please?"
Wala akong nagawa kundi ang sumang ayon. Ni-park na ni Alex ang sasakyan saka kami magkakasamang bumaba.
"Gogora na naman ang mga itey sa BG," bungad agad sa amin ni Adi.
"Naman, kaso mabilisan lang kami dito at alam nyo naman itong Ate nyo, ayaw magpalate."
Ni serve agad ni Savi 'yung ice cream namin, ganon kabilis dahil kami pa lang ang customer. Mabilis kong inubos ang akin, nagtagal pa si Trish dahil nagc-cellphone. Kumunot ang noo ko at nakisilip sa ginagawa nya, huli na nang maiiwas nya sa akin dahil nakita ko na kung ano ang ginagawa nya.
Masama nya akong tinignan habang pulang pula ang muka nya. Ako naman ay halos mamatay-matay na sa kakatawa. She's stalking my Kuya, si Kuya Keith.
"Siraulo ka, type mo ba si Kuya? Kaya pala..." Tumawa ulit ako.
"Si Trisha pasimpleng malandi eh 'no? Yiieee, kaya pala ayaw nage-entertain ng lalaki," nakahalata din si Alex at nang asar.
"Kailan pa 'yan? Bakit 'di mo sinasabi?" nangingiting tanong ko pa.
"Tara na sa BG!" halos balutin ng pula ang buong muka nya sa sobrang hiya.
"Uyy, umiiwas."
"Sige, mang asar pa kayo. Hindi na ako sasama sa BG," pananakot nya na akala mo eepekto sa amin.
"Sige, try mo. Sasabihin ko kay Kuya 'yan."
"Para kang others, kailan pa 'yan?" naging seryoso ako sa tanong ko.
Wala naman akong kontra don dahil mabait naman si Kuya Keith, wala pa syang naiu-uwi sa bahay namin at wala pa syang pinapakilala. Sure, maraming nagkakagusto sa kanya pero wala pa akong nababalitaan na natipuhan nya.
Kaibigan, school at paminsan-minsang pagba-bar lang ang mga ginagawa non. Si Kuya Cliffer naman ay hindi na pinakawalan ang girlfriend simula noong high school hanggang ngayon, ang gusto kasi naming magkakapatid ay 'yung unang mapupusuan namin ay hanggang dulo na. Kaya hindi rin agad-agad pumapatol ang mga kapatid ko sa kung sino-sino.
"Nito-nito lang, n-narealize kong sya pala talaga 'yung g-gusto ko." Hindi sya makatingin sa mata ko ng maayos.
Natahimik kami ng saglit ni Alexa at nagkatinginan.
"Suportado naman kami, don't worry. 'Yun nga lang..." Hindi tinapos ni Alexa ang sasabihin.
"I know, kaya nga nakakainis eh. 'Di pa naman ata nya type 'yung mga ganito." She pouted.
"Malay natin?" pagpapalakas ng loob ni Alexa. "Gayahin mo si Irish, baka sakaling mapansin ka nya."
"Ayaw kong naghahabol, pero kung kay Keith, why not?" pabiro nyang sinabi at tumawa ng malakas.
Pagkatapos namin doong mag usap-usap ay dumiretso na kami sa BG. As usual marami na namang tao, sigurado rin akong nasa backstage na sila James at naghahanda na.
"Excuse us, 'yung boyfriend ko po hinihintay na ako kaya hindi pa sila nakakapag simula." Mukang benta naman ang palusot ko kaya binibigyan nila ako ng daan papunta sa harapan ng stage.
"James!" sumigaw ako at itinaas na kaagad ang banner.
Saktong lumabas sila ay nagsigawan din ang crowd. Ang mga kalalakihan ay isinisigaw ang pangalan nila Ate Mim at Ate Jackie, ang mga kababaihan naman ay sila Kuya Yuan at James.
Nag message na ako sa fanpage namin kanina kung sino ang gustong pumunta sa BG para suportahan ang TB. Marami ang gustong pumunta kaso busy, bilang lang sa daliri ko ang nandito ngayon.
Nang magpunta na sa stage si Ate Elsa para sa intro ay alam ko nang TB na ang magpeperform. Lumakas lalo ang sigawan at halos hindi na marinig ang boses ni Ate Elsa.
"Kahit pala hindi ko na sabihing pumalakpak kayo at magsigawan ay matik na gagawin nyo," Ate Elsa. "Let's all welcome... Timeless Band!"
Akala mo may lindol at gyera sa loob ng BG dahil sa wild na sigawan at talunan. Kulang na lang ay magtatakbo kami papunta sa stage para pagtulungang panggigilan ang TB.
"Walang aagaw kay James, asawa ko 'yan!" sigaw ko na para bang pakikinggan nila ako sa sobrang busy nila sa kanya kanyang sigawan.
Para sa akin si James talaga ang pinaka cool sa kanila, kasi bukod sa gusto ko sya, ay astig talaga kapag nahawakan na nya ang drums. Tipong parang laro na lang sa kanya ang pagpalo kasi sobrang easy na lang nito para sa kanya.
Kanina pa ako papansin ng papansin sa kanya pero hindi man lang sya tumitingin sa gawi ko. Alam nyang nandito ako eh, ako ang panira ng mood nya kaya mukang badtrip na naman sya. Pero 'wag ka, hindi 'yon nakabawas sa kagwapuhan nya, kasi mas lalo pang nadagdagan.
Plano kong magrequest ng kanta at ang gusto ko, si James ang kakanta nito. Kahit pa sintunado ang boses nyan ay magiging maganda at perpekto 'yan sa pandinig ko kung sakali man. Hindi ko pa narinig kumanta si James, kaya hindi ko alam kung maganda ba o sintunado ang boses nya.
Meron man akong narinig kaso backup lang, kumbaga echo lang ng boses ng bokalista.
Nakakapagod man madalas ang pagiging fan girl, worth it naman ang lahat. Ayos na sa akin kahit na hindi ko man lang nakaka-usap at nalalapitan si James, ang mahalaga napapansin nya ang presensya ko. Alam nya na nag-eexist ako sa mundo.
Hindi ako nagkamali ng inidolong banda. Sobrang worth it nilang i-stan, marami silang nakasabayang aspiring bands pero sila ang nangunguna at angat sa lahat. Umpisa pa lang ng pagkanta ni Ate Mim ay marami na silang nahahakot na audience dahil sa tagos pusong mga kantang ibinabahagi nila.
Pangarap kong makita silang nagc-concert sa Araneta. Pero hindi ko naman matatanggap kung sisikat sila lalo dahil sa Pop Records. Malaki ang tatanawin nilang utang na loob, at baka hindi na nga makawala pa si James kay Hershey dahil doon.