PEREGRINE'S POV
Ako ay nagising ng dahil sa basang bagay na dumadampi sa aking katawan agad akong napabangon at nag susumiksik sa gilid habang paulit ulit na sumisigaw.
"WAG PO! WAG PO! PARANG AWA NYO NA PO!" sigaw ko.
Nakarinig ako ng sunod sunod na mga yabag kaya mas lalo akong sumigaw ng malakas at umiyak ng umiyak.
Ayoko na, pagod na pagod na ako. Ang bata ko pa para danasin ang mga ito pero wala e sadyang mapagbiro't mapaglaro si tadhana pero sa daming taong pwedeng paglaroan, bakit ako pa na isa lamang hamak na bata?
Naramdaman ko ang bahagyang paglubog ng gilid ng kinaroroonan ko kaya dahan dahan kong minulat ang aking mata mata at doon nadatnan ko si mamang malaki kaya agad akong kumalma at mahigpit na niyakap ito.
"T-tulungan mo po ako sasaktan nila ako" humihikbi kong turan habang mahigpit na nakayakap dito.
Ramdam ko naman ang pagyakap nito pabalik at ang marahan nitong paghimas sa buhok ko.
"Shh, tahan na ligtas ka dito hindi ka nila mahahawakan at makikita" pang aalo sa akin ni mamang malaki.
Bahagya akong humiwalay dito at tinitigan ito sa mata. "Talaga po?" Tanong ko.
"Oo bata, kaya tahan na" naka ngiting lintaya nito kaya pinunasan ko ang luha ko.
"Hindi na po ako iiyak" ani ko dito dahilan para mapangiti ito.
"Good" ani nito at ginulo ang buhok ko. "Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong nito kaya pinakiramdaman ko ang aking sarili.
"Masakit po ang buong katawan ko" lintaya ko.
"Bakit puro ka sugat sa katawan? Anong ginawa niya sayo?" Nag aalala nitong tanong at iyon rin ang unang beses ka may nagtanong sa akin non.
"Paulit ulit niya po akong pinapalo, minsan po ng sinturon ,minsan po kawayan, minsan po tubo, at minsan naman po kahoy na may pako" ani ko habang nanginginig.
Ayoko ng maalala ang mga ginawa sa akin ng aking ama. Ang mga ginawa nito sa akin ay sadyang nakaka trauma.
"Potangina!" Rinig kong bulalas ng mama kaya tiningnan ko ito sa mata.
"Okay ka lang po ba?" Nag aalalang tanong ko dito.
"Yes, it's just that hindi ko maatim na nagawa niya lahat ng kahayopang iyon sayo" ani nito dahilan para mangunot ang aking noo. "Bakit?" Tanong nito.
"Anong linggwahe iyong unang binigkas mo?" Manghang tanong ko dito.
Maang naman ako nitong tiningnan hanggang siya ay may napag tanto. "Hindi ka nakapag aral?" Tanong nito kaya ako ay tumango.
"Opo, gusto ko man po kaso walang pera saka po wanted si Tatay kaya walang tumatanggap sa'kin ka school" ani ko at mapait ka ngumiti.
Bumalatay naman ang awa sa mga berdeng mata nito at marahang hinimas ang sugatang pisngi ko.
"Gusto mo bang mag-aral?" Tanong nito kaya paulit-ulit akong tumango.
"Opo, gusto ko po!" Masaya kong lintaya.
"Sa isang kondesyon..." Turan nito dahilan para ako ay kabahan.
Paano kung katawan ko rin ang gusto nito? Papayag ba ako? Oo tama, dapat pumayag ako kasi makakapag aral na ako pagkatapos!
Pinagalitan ko ang aking sarili ng dahil sa mga ideyang pumapasok sa aking utak.
"A-ano ho iyon?" Tanong ko.
"Sabihin mo sa akin lahat ng ginawa nila sayo, sabihin mo rin ang mga itsura nila kung natatandaan mo" tagis baggang na turan nito kaya sunod sunod akong napatango.
Kahit masakit ang mga ala-alang iyon ay pilit kong aalalahanin sa kadahilanang gusto kong makapag aral.
"Sige po mama" ani ko na ikina-asim ng mukha nito.
"Hindi ako mama" ani nito kaya agad akong nanghingi ng tawad.
"S-sorry po, akala ko po kasi mama kayo ang tangkad tangkad mo po kasi e" pag papaliwanag ko.
"Sheez, bente tres pa lang ako bata" ani nito na siyang aking ikina bigla. Bata pa pala siya akala ko naman mama na. "Ikaw ba? Ilang taon kana?" Tanong nito.
"Dose po" lintaya ko at gulat na gulat naman ako nitong tinitigan.
"Hindi ka mukhang dose" lintaya nito.
"Sabi nga rin ho nila" lintaya ko at ginawarin ito ng isang maliit na ngiti.
"Ano, payag ka ha sa kondisyon ko?" Muling turan nito kaya ako ay napatango.
Naglabas ito ng ballpen at papel gayon din ng isang tape recorder at alam ko kung paraa saaj iyon.
Ayon sa nabasa ko ay ang tape recorder at ang aking testimonya ay ang mag sisilbing ebidensya.
Nagsimula na akong magsalaysay habang mahigpit na hawak ang kanan nitong kamay, kitang kita ng mga mata ko ang pag bago bago ng emosyon nito gayon din ng pagkunot nito ng noo at pag tagis ng baggang nito.
Pagkatapos kong sabihin lahat ng aking mga nalalaman ay agad itong nagtawag ng doctor para tingnan ako at alamin kung nagsasabi ako ng totoo.
Pagkatapos ng isang oras ay lumabas na ang reulta at laking gulat ko ng sinuntok nito ang salamin dahilan para ito ay masira, dumadaloy din sa kamao nito ang dugo at kahit anong pilit kong gamotin ito at hindi ito nagpatiunod.
Tahimik ko lamang siyang pinagmamasdan mula sa kamang aking kinaroroonan, ang katawan ko ay malinis na at ang mga sugat ko ay mayroon na ring gasa.
"Masakit?" Tanong ko dito dahilan para mapabaling ang tingin nito sa akin.
"Sa alagay mo?" Taas kilay nitong tanong kaya napatango ako.
"Wala lang 'to malayo sa bituka" muli nitong lintaya kaya napahinga ako ng maluwag.
"Mabuti naman, ayaw kitang nakikitang nasasaktan mamang malaki" ani ko dito at ngumiti ng napaka tamis nakita kong bahagy itong natigilan at sunod sunod na napatikhim.
"Hindi nga ako mama!" Naiinis na turan nito dahilan para ako ay mapatawa.
"Ano ba kasi ang pangalan mo?" Tanonh ko dito.
"Ikaw muna" ani nito kaya ako ay tumayo at bahagyang tumukod sa harapan nito.
"Ako nga pala si Peregrine, ikinagagalak kitang makilala" naka ngiti kong saad at sinisigurado kong hindi niya makakalimutan ang mga ngiti kong iyon.
"Nice to meet you too Peregrine, i am Roux and i am a good person" pakilala nito sa sarili at bahagyang ngumiti at hindi ko alam kung anong nangayri. huminto sa pag ikot ang aking mundo at bumilis rin ang tibok ng aking puso.
Mukhang kinakabahan pa yata ako.
"Ang ganda ng mga mata mo" biglang bulalas ko.
"Salamat" simpleng turan nito at ginawan ako ng ngiti.
"May lahi ka ba?" Tanong kong muli.
"Meron. Bakit papalahi ka?" Ani nito at hindi ko na narinig pa ang karugtong dahil ito ay pabulong.
"Wow, sanaol!" Lintaya ko habang manghang manghang naka titig dito.
"Ikaw ba, may lahi ka?" Tanong nito kaya agad naman akong umiling. "Papalahi ka?" Tanong nitong muli na siyang aking ikina-bigla.
"Huh?" Maang kong turan.
"Wala" ani nito at tumikhim. "Ang sabi ko mananagot lahat ng may gawa sayo nito" seryoso nitong turan kaya nilukob ng pag-asa ang puso ko.
Agad akong lumapit sa kaniya at dinamba siya ng yakap.
"Maraming salamat mamang Roux!" Ani ko na siyang ikina asim ng mukha nito.
"Okay na sana e, pero bakit mama?" Maktol nito kaya ako ay lumayo.
"Ahm kuya?" Hindi ko siguradong saad dito.
"Am i that old?" Tanong kito kaya nangunot ang aking noo.
"Huh?" Lintaya ko kaya napasapo ito ng noo.
Tumikhim ito at sinabing. "Ganyan na ba talaga ako katanda para tawagin mo akong kuya?"
"Hindi naman pero ang layo po kasi ng agwat natin sa isa't isa" pangangatwiran ko.
"Fuck that age gap! Call me Roux!" Galit na usal nito habang ako ay nandito naka kunot ang noo. "Wala kang naintindihan?" Tanong nitong muli kaya ako ay tumango.
Napasapo naman ito ng mukha at pagkalon at napatawa.
"Ang sabi ko tawagin mo na lang akong Roux" lintaya nito. "Say it" pag pupumilit nito.
"R-Roux" nauutal na ani ko at kasabay ng pagbigkas ko sa ngalan nito ay ang kakaibang tibok ng puso ko.
Sa edad kong labing dalawa ay ngayon ko lang naramdaman ang kakaibang bagay at sensasyon na ito at iyon ay nangdahil kay Roux.