MY HEARTLESS BOSS
"Liza ano na? Pumayag ka na!"
Abala ako sa harap ng computer nang sumulpot na naman sa harap ko si Tria. Ang officemate slash bestfriend ko.
"Ano ba 'yon?"
"Makipag blind date kana! May irereto ako sa'yo!"
Ngumiwi ako. Hindi interesado.
"Oh, come on!" Reklamo niya nang makita ang reaksiyon ko. "Hindi ka naman i-c-crushback ng boss natin. Alam mong pusong bato 'yon."
Sinamaan ko siya ng tingin at pasimpleng tumingin sa paligid. Kapag may nakarinig talaga sa kaniya, kakaladkarin ko siya palabas ng building na 'to.
"Sige na kasi! Hindi ka rin lugi. Gwapo 'yon, saka may abs! Hindi ka magsisisi." Ngumisi siya sa'kin.
Bumuntong-hininga ako. "Kailan ba?"
"Mamayang 4pm."
Napailing nalang ako. Hindi ako tatantanan nito hangga't hindi ako pumapayag. "Oo na."
"Yes!" Nasasayahan pa siyang pumalapakpak. Pero bigla siyang natahimik nang makitang nasa harap niya na mismo ang boss namin. Pati ako ay nagulat.
Lagot.
"Don't you have a work, Ms. Guillera?" Malamig na tono ng boss namin ang nagpatulos sa kaniya sa kinatatayuan. Naaawa ako kay Tria. Malamang sobrang kabado na siya ngayon.
Gusto kong magsalita pero natatakot akong mabulyawan. Iba pa naman ang ugali ng lalaking 'to.
Hmp. Kung hindi lang kita gusto, matagal narin kitang sinapak dahil sa gaspang ng ugali at manhid mo.
"I-I'm...I'm s-sorry, Sir." Nakayuko at mabilis na tumakbo si Tria paalis sa harap niya. Nakita ko pa ang talim ng tingin sa kaniya ng boss namin bago malamig na tumingin sa'kin. O guni-guni ko lang 'yon?
Mabilis din siyang pumasok sa opisina niya. Umirap ako. "Topakin."
***
"Sir, I just want to say that I want to take a leave."
Nasa harap ako ngayon ng table ng topakin naming boss. Napag-isip isip ko rin kasi na since pumayag naman akong makipagdate, bakit hindi ko na lubusin? Baka sakali rin na mawala ang feelings ko sakaniya kapag sumubok akong kumilala ng iba. Na-realize ko kasing wala rin naman akong maaasahan sa kaniya. Masasaktan lang ako kung hindi ko pipigilan 'tong nararamdaman ko.
Halos limang taon niya narin akong secretary. Nagsimula lang akong magkagusto sa kaniya noong pangalawang taon ko na siyang pinagtatrabahuan. Hindi ko nga alam kung bakit hulog na hulog ako sa kaniya samantalang limang taon ko nang tinitiis ang pagiging bugnutin niya. Ang pagiging walang puso niya.
Tumigil siya sa pagpipirma ng papeles at nag-angat ng tingin sa'kin. "Why?"
Saglit pa tuloy akong napatitig sa gwapo niyang mukha. Sobrang bilis na naman nang tibok ng puso ko.
Liza! Kumalma ka!
Tumikhim ako at umiwas ng tingin sa kaniya. "I want to take a break, Sir."
Sa limang taon kong pagtatrabaho dito, minsananan lang akong humingi ng leave kapag may special ocassions pero mas madalas na tutok ang trabaho ko bilang secretary niya. Kaya siguro papayag naman siya.
"Where are you going?"
Natigilan ako sa tanong niya at nanibago. Kailan pa siya naging interesado sa mga lakad ko?
Nang ibalik ko ang tingin sa kaniya ay nanatili parin ang mga mata niya sa'kin. Parang kanina niya pa ako tinititigan. Pakiramdam ko mangangatog ang tuhod ko.
Bago 'tong mood niya ngayon, ah? Ano na naman kaya ang sininghot nito?
"Uhh... magbabakasyon ako, Sir."
Mas lalo niya akong tinitigan. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya at parang ayaw niya akong payagan?
Alam niya kayang makikipagdate ako?
Pero ano naman ngayon kung malaman niya, 'di ba? Wala naman siyang pakialam sa'kin. Gusto ko siya pero kahit kailan hindi ko inassume na magustuhan niya pabalik kaya imposible rin 'yon. Pero bakit ayaw kong sabihin na makikipagdate ako?
"Okay."
Bumalik ang atensyon niya sa mga papeles. Mapait akong ngumiti.
Sabi naman sa'yo, wala talaga siyang pakialam.
Umalis ako doon na mabigat ang dibdib. Hindi ko alam kung bakit at parang gusto kong umiyak.
Sisiguraduhin ko narin na ito na ang huling araw ko dito. Dahil bukas, ipapasa ko na ang resignation letter ko.
Dahil kung hindi, mas lalo lang akong aasa sa taong wala namang pakialam sa paligid niya.
***
"Uh, Miss? Saan yung reservation dito ni Jayken Guillera?"
Nandito na ako ngayon sa restaurant kung saan kami magkikita ng ka-date ko. Ang sabi ni Tria, nandito daw ang pinsan niya. At ang gaga, pinsan niya talaga ang nireto sa'kin.
Hindi ko naman na magawang umatras dahil pumayag narin ako. At isa pa, baka sakaling magwork kami, 'di ba? Edi, baka madiligan na din ako. Sabi ni Tria, mukha na daw akong lantang halaman na kailangan ng dilig sa piling ng isang lalaki.
Nanginig ako. Err.
"Po?" Bumadha ang kaguluhan sa mukha ng receptionist. "Hindi po kami dine-in ngayon. Reserve po ang restaurant ngayon sa isang costumer."
"Ha?!" Gulat kong sigaw! Agad kong tinawagan si Tria. Pero hindi siya sumasagot!
Reserved naman pala ang restaurant na 'to? Hindi lang sa isang table, kundi buong restaurant!
Bakit dito ako pinapunta ng gaga na 'yon?!
Inis akong pinaulanan ng text si Tria. Sa sobrang inis ko, hindi ko na naririnig ang sinasabi ng receptionist.
"Ma'am, kailangan niyo na pong umalis kung hindi kayo invited ng special customer namin. Parating na daw po kasi ang ka-date niya."
Mas lalo lang akong nabwisit sa sinabi ng receptionist. Hindi ko alam! Ah! Basta, badtrip ako!
Nagpaganda pa naman ako para sa'n? Para sa wala?!
Tatarayan ko na sana ang babae sa harap ko pero natigilan ako nang makarinig na pamilyar na boses.
"It's okay. She's with me."
HA?!
Kumurap-kurap ako. Hindi ako pwedeng magkamali! Kilala ko kung kaninong boses 'yon!
"Siya po ba ang date niyo, Sir Ziero?"
"Yes."
"Okay po. Ipapahanda ko na po ang order niyo." Ngumiti ang babae saka siya umalis sa harap ko.
...o.. namin?
Tulala ako. Ni hindi ko magawang lumingon sa takot na makita siya, o baka nagkakamali lang ako nang hinala. Ang balak ko, kalimutan na siya, ah?! Ano na naman ba 'to, Lord?
"You lied to me."
Tumaas ang balahibo ko nang marinig ang baritono niyang boses mismo sa may tainga ko. Palakas na naman ng palakas ang tibok ng puso ko. Nanlalamig ako sa pawis kahit malakas naman ang aircon.
Dimwit! Dimwit! Dimwittttt!
"H-Hindi ako nagsinungaling."
"You said, you're going on a vacation."
"...b-bakasyon nga?" Mahina kong sabi.
Dinikit niya ang katawan sa likod ko. Napapapikit ako. Ano ba 'yan?! Anong klaseng rugby ang sininghot nito?! Galing ibang bansa?! Brand new?! Pa iba-iba siya ng ugali! Anong klaseng talent 'yon?!
Narinig ko ang sarkastiko niyang tawa. "Vacation means, dating a guy?"
Naubos na ang pasensya ko kaya inis ko siyang hinarap. Wala kami sa office ngayon kaya pwede ko siyang bastusin! Hindi ko siya boss ngayon!
"May pakialam ka pala?" Walang emosyon kong sabi.
Matagal siyang tumitig sa'kin. Saka malalim na huminga na parang may pinaghuhugutan siya. "I always cared for you."
Natigilan ako. "A-Ano?"
Kinagat niya ang labi na parang nahihirapang magsalita. "I... I always cared, you know. I know, sometimes I'm heartless but..." Lumamlam ang tingin niya sa'kin. "This heartless man already changed when I met you."
Umawang ang labi ko sa narinig.
"I like you, too." Matamis siyang ngumiti sa'kin. Parang matutunaw na ako sa halo-halong emosyong nararamdaman ko. "Please, give me a chance to prove that I deserve you."
Napangiti narin ako. "Kailangan ko pa palang makipagkita sa iba para umamin ka?"
"No." Kumunot ang noo niya. "I'm not letting you. You're mine."
Natawa ako. "So possessive, huh? Hindi pa nga kita sinasagot."
"I know you will." Hinapit niya ako sa kaniya. Saka marahang hinaplos ang pisnge ko. "I'll make sure that you will fall hard for me. Like how I fall for you."
✍️: @janesscious