Mikaela Pov.
Nilagay ko sa malapit na mesa ang Bag na may pagkain at Lumabas nang Office.
"Mikaela!" Rinig ko pang sigaw niya. Binilisan ko ang paglalakad dahil ramdam ko na sinusundan niya ako. Pumasok ako sa Elevator at mabilis na pinindot ang Close button. Malapit na si Jaden pero mabuti nalang at di niya na abotan ang Pagsara ng Elevator.
Nagmamadali ako ngayon na papalapit sa Kotse ko. Agad akong Pumasok at huminga ng malalim. Biglang Tumunog ang Phone ko.
Jaden Oliveros calling....
Hindi ko iyon sinagot. Nasundan iyon ng ilan pang Tawag pero hindi ko sinagot. Pinatay ko nalang ang phone ko.
"How dare you to do this to me.." inis na ani ko.
Pinakalma ko muna ang sarili ko bago Pumasok ng Hospital. Tinanggal ko muna ang negative thoughts ko at nagfocus sa trabaho ko.
Jaden Pov.
"Sir, Wait!" Ani ni Marissa habang sinusundan ako sa parking lot. Hinawakam niya ang braso ko at mabilis ko itong inalis.
"Don't you dare to touch me!" Ani ko sa kanya. Tingnan ko siya ng masama at pumasok na sa sasakyan ko. Sinusubukan ko na tawagan si Mika pero hindi na siya sumasagot. I hope she won't get the wrong idea. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan ngayon.
Marissa is one of my employee. Palagi siyang dumidikit sakin at minsan nagiging touchy na. She keeps telling me that she likes me, But i also keep telling her that I DON'T LIKE HER. Pero di parin siya tumitigil. Sinubukan kong sabihin kay Daddy pero nag aalala ako na baka sabihin niya na sinisira ko ang image ng Companya and also my image as CEO.
Marissa is one of the best Employee here in our Company that's why Chairman Oliveros Likes her. Palaging maganda ang proposal niya at maganda ring kumausap sa mga investors. But i really didn't like her Attitude. She keeps Annoying me.
Nagmaneho ako ng mabilis hanggang sa makadating ako sa bahay. Sinalubong ako ni Yaya Rita.
"Oh, Sir Jaden. Ang Aga niyo naman po yata umuwi" ani niya.
"May nangyari lang po kasi sa office. Nakauwi na po ba si Mika?" Ani ko at tumingin sa paligid.
"Si Ma'am Mika po? Hindi papo eh. Sabi niya pagkatapos niyang ihatid ang pagkain sayo ay didiretso na siya sa Hospital"
Hindi naman ako makapunta sa Hospital. Ayoko rin namang guluhin siya doon. Umakyat na ako at pumunta sa kwarto ko. Tinawagan ko narin ang Secretary ko na siya muna ang Bahala. Nagbihis ako  ng pambahay at umupo sa kama. Iniisip ko ngayon ang sasabihin ko sa kanya.
Bakit ba ako kinakabahan? Eh waka naman akong ginawang masama?
Naisip ko nalang na maligo ulit. Nakadikit parin kasi sakin ang pabango ni Marissa. Yuck! Nakakasuka!
Palakad lakad lang ako ngayon habang tumitingin sa Orasan. Ilang Oras nalang Uuwi na si Mika. Naka ligo narin ako at nakabagsak lang ang buhok ko. Chinecheck korin ang phone ko baka sakaling mag text siya pero wala.
Bumaba muna ako at uminom ng Tubig.
"Ano po ba ang nangyari, Sir Jaden?"ani ni Yaya rita.
"Mukhang Galit po sakin si Mika.." ani ko.
"Ha? Bakit naman? Hindi na nga kayo nagpapansin tapos mag aaway pa kayo?"
"Mahirap po kasing ipaliwanag eh. Hihintayin ko nalang po siya para makapag usap kami"
"Tama yan sir, kailangan niyo talagang mag usap para magkaayos kayo." Iniwan na ako ni Yaya Rita dahil maglalaba pa daw siya.
.
.
.
Tinitingnan ko ang Oras sa Cellphone ko bahang naghihintay sa labas ng bahay. Nakasandal ako ngayon sa Kotse ko at hinihintay ang pagdating ni Mika. Alam ko kung ano ang oras ng uwi niya. My Secretary told me. Ilang minuto pa ay may Sasakyan na pumasok sa Gate.
Mikaela Pov.
Kahit papaano ay nawala sa isip ko ang nangyari kanina. Marami kasi ang pasyente kaya medyo nawala ang focus ko doon. Pero ngayon, nagdridrive ako pauwi at bumalik na naman sa isip ko. Hindi ko rin naman siya makikita dahil gabi na siyang Umuuwi at Maaga pa siyang umaalis ng bahay. I will just ignore him when we see each other.
Automatic yung Gate namin. Pipindutin ko lang yung remote na nasa akin at bubukas na ito ng kusa. Pumasok na ako at Nag park. Pagkalabas ko ay nakita ko agad si Jaden na nakasandal sa Kotse niya. Nakapambahay na ito at bagsak ang buhok. Hindi ko mapigilan na mapatulala sa mukha niya. Ang gwapo niyang tingnan sa ayos niya ngayon.
'No, Mika...'
Inayos ko ang sarili ko at naglakad papasok ng Bahay. Malapit na ako sa gawi ni Jaden ng bigla siyang nagsalita.
"Let's Talk, Mika.." ani niya. Hindi ko siya pinansin at nilagpasan siya. "Mika..." ramdam ko na sinusundan niya ako. Nakapasok na ako sa bahay at palapit na sa Hagdanan ng bigla niya hinawakan ang braso ko.
"Bitawan mo ako..pagod ako ngayon Jaden.." walang ganang ani ko.
"I'm sorry, Okay? But it's not what you think Mika-" hindi ko na siya pinatapos at humarap sa kanya.
"Alam mo Jaden, Hindi lang ikaw may ayaw sa kasal nato. Kahit ako ayaw ko rin naman. Pero wala tayong choice kundi sundin ang mga magulang natin para sa mga kompanya natin. Pero hindi iyon ang rason para mambabae ka, Jaden. Kahit wal tayong pagmamahal sa isa't isa, Mag asawa parin tayo. Minsan na iisip ko, ganun mo ba ako ka ayaw na to the point na ayaw mo akong pansinin o kausapin. Kahit magkasalubong tayo nilalagpasan mo lang ako. Jaden, hindi lang ikaw ang nahihirapan sa ganitong set up natin! Sana isipin mo rin ako kahit minsan o kahit ang nararamdaman ko man lang! Now, Let go of me.."
Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tapang ko ngayon. Pero kahit papaano ay nailabas ko ang sama ng loob ko sa kanya sa loob ng dalawang taon. I don't care kung wala siyang paki alam basta aware siya kung ano anb nararamdaman ko.
Hindi na siya nakapagsalita. Unti unti niyang binitawan ang braso ko at umakyat na ako at pumasok sa kwarto ko.