“OH, are you okay?”
Nilingon ako ni Maam Olga nang makasakay ako sa kotse. Convoy lang kasi nasa kabilang kotse ang tatlong kumag.
“Opo, medyo antok.” Ngumisi ako.
Paanong hindi ako aantukin?
“ALA-una na, o! Kailan ba matatapos `to?” Antok na antok na sumubsob ako sa mesa.
“Are you complaining? Trabaho mo ang gawin ang mga kailangan namin kaya you don’t have the right to complain,” masungit niyang sagot at nakatuon ang mata sa laptop.
Busangot na nag-angat ako ng tingin sa kanya.
“Maid po ako at hindi sekretarya! Saka ba’t `di mo na lang ipa-xerox `to?” Ibinagsak ko yong 30 pages na libro na pinapakopya niya sa `kin sa computer niya. “Mamamatay ako kung lahat `yan kokopyahin ko.”
Putek! Ang kaya ko lang ay maglaba sa washing machine at magluto sa stove saka maglinis ng bahay nila lalo na itong semi-basurahan niyang kwarto.
“Ba’t buhay ka pa hanggang ngayon?” bale-wala niyang tanong at nanatili ang mata sa laptop.
Bumusangot ako. “So happy ka `pag namatay ako?” saka tumayo at namaywang.
Aba, kahit napakabait ko palagi, hindi naman pwedeng hayaan ko lang itong hipon na `to. Namumuro na sa `kin `to, e.
“Tss, do your work. Baka nakakalimutan mong may dalawa pang libro na naghihintay sa`yo,” aniya.
“`Di ba usapan natin, isa lang?!” bulalas ko.
“Kanina `yon, no’ng hindi ka pa nagrereklamo.” Nilingon niya ako at ngumisi. “Do it. Baka gusto mo pa ulit dagdagan ko?”
“Really?” `di makapaniwala na bulalas ni Ma’am nang marinig ang masaklap na dinanas ko sa mga kamay ni Radier.
“Kaya nga po...” Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil humikab na ako at bumigay na ang mata ko.
Mamaya ka na magtanong, Ma’am, hindi ko na talaga kaya.
“ANYARE?” Sinilip ko ang kabilang side ng cottage. Masinsinang nag-uusap sina Sir Bernard at Radier.
Matapos makipag-usap si Ma’am Olga kay Sir Bernard, si Radier naman ang kinausap niya. Kaya lang nakapagtataka na hindi kasali sina Redwell at Ried.
Father and son convo?
“That’s too much!” si Ma’am Olga at binawi ang beer na hawak ni Redwell at Ried.
Tuwing kami-kami lang apat, napaka-mature ni Ried pero `pag nandito pala ang tito nila at ang kanilang lola, lumalabas ang totoong kulay.
“Woah, isang patak pa lang `yong kanina, ah,” si Ried at nanatili ang mga kamay sa ere.
“Enough, boys. You just down the other case here.” Itinuro ni Ma’am ang walang laman na cooler ng beer.
Wow, isang patak pala, ha.
Hindi ko alam kung ilang minuto ang pag-uusap ng dalawa kasi napansin ko kanina naunang tumayo si Radier sa upuan at mukhang iritado ang mukha nang iwan ang ama niya doon. May alitan ba ang dalawa?
Napakunot ang noo ko nang bigyan ako ng matalim na tingin ni Radier bago niya ako lampasan.
Hala! Ano namang problema ng kulogo na `yon?
Kumain na rin kami sa cottage kasi gustong mag-jetski ng dalawang kumag. Si Maam Olga ay excited na tumambay sa Sun Lounge dahil gustong magpa-tan para raw sa portrait.
Grabe na effort ni Ma’am, `Te.
Napansin ko lang, wala si Radier sa hapag. May saltik na naman `yong kulang-kulang na Radier na `yon.
“Where is he?” tanong ni Ma’am. Nakatingin siya kay Sir Bernard.
“Don’t know. He’s mad thats why.”
“Kinuha n’yo na po ang mga cards niya and I think taking the car is too much, Tito,” si Ried.
Binalingan siya ni Sir Bernard nang nakakunot ang noo. Okay, ang hot niya tingnan. Pero... Nakakatakot nga lang.
“Your dad took your car, too, Ried, right?” Seryoso ang mukha ni Sir. “So, hindi matatawag na ‘too much’ `yon. Kailangan n`yong madisiplina habang bata pa.”
Tumango si Ried at binalingan naman ni Sir si Redwell na ganadong kumakain. Pero nang mapansin ang tingin ni Sir Bernard ay agad nagtaas ng kilay.
“Uh... anong topic?” Alanganin na napangisi si Redwell. “I guess it’s not about girls, right?”
Sinimangutan siya ni Sir Bernard.
“Stop toying girls, Redwell, kung gusto mo pang maibalik sa`yo ng daddy mo ang condo mo,” ani Sir.
“Relax, Tito, hindi ko gagawing lodge ang condo ko kung `yon ang akala ni Dad. I screw them on the bar and clubs.” Pinaikot-ikot pa ang tinidor sa ere. “Don’t worry, best friend ko si condom.”
Muntik pa akong mabilaukan sa mga narinig. Putek! Masyadong polluted bibig ng kumag na `to. Ngumuso ako at nagpatuloy sa pagkain.
NAKAUPO si Ma’am Olga sa isang ratan chair habang pormal na nakangiti habang ginagawa ko ang portrait niya. Hindi naman mainipin si Ma’am at matiyaga niyang hinintay ang gawa ko.
“Tapos na po,” ngiting imporma ko. Kaya lumapit agad siya at malaki ang ngiti.
“Wow... so nice, hija.” Mahinang pumalakpak si Ma’am.
Para namang napataba n’on ang heart ko. First time ko makatanggap ng papuri galing sa ibang tao. Iba kasi talaga sa sketch kaysa sa iyong picture talaga na kuha sa mga cam.
“Salamat po.” Ngumiti ako.
“Alam mo, may kilala akong kaibigan na mayroong mini school para sa mga tulad mo. Pwede mong ma-enhance `yan oras na nakapag-aral ka doon.”
Mapait akong ngumiti. “Salamat na lang po. Napakaganda ng opportunity pero wala po akong pera—”
“No, hija. Kakausapin ko iyong kaibigan ko na `yon. Regular customer niya ako kaya siguradong hindi ako matatanggihan n’on. I’ll ask him na baka pwede kang mag-enroll sa class niya for free.”
Nanlaki ang mga mata ko. Gosh! Matagal ko nang pangarap `yon. Pero hanggang guhit lang ako sa hangin. Kasi nga mayayaman lang madalas nakakapag-aral sa mga gano’n.
Sabi ni Ma’am, pwede raw naman akong pumasok tuwing Linggo or Sabado. Depende raw sa gusto kong sched kasi raw madalas weekend na ang klase roon.
“NAGPAPABANGO, huh?”
“Ay anak ng—” Napaatras ako. Langya `tong kumag na Radier na `to, papatayin ata ako sa gulat.
Nakapamulsa siya habang nakasandal sa may pinto ng silid namin ni Ma’am Olga. Iisa lang kasi kami ng room samantalang silang apat kasama si Sir Bernard ang magkasama sa isa pang room.
“A-Anong pinagsasabi mo riyan?” Nag-iwas ako ng tingin.
Nakasandal siya sa pinto kaya `di ako makadaan. Anak ng tilapya naman `to, o. Gusto ko nang maligo, nanlalagkit na ako.
“Tss, `wag ka nang magpakainosente, hindi bagay. Hindi na ako magtataka kung isang araw gawin ka nang tagapagmana.” Umingos siya at saka umalis sa hamba ng pinto namin.
Kumunot ang noo ko nang sundan ng tingin ang kulokoy. Anong sinasabi n’on?
One week ang seacation kaya siguradong mangingitim ako bago makauwi ng city. Ayos lang, puputi rin ako ulit. Kaya kinahapunan nagbabad talaga ako sa dagat.
Kung sino-sinong magkakabarkada ang nakita kong nagkukumpulan sa tabing-dagat. Nakita ko pa nga si Redwell, `ayun may kaakbay na Amerikana sa may batohan.
“Grrr!” Niyakap ko ang sarili ko sa lamig. Umahon na kasi ako.
Kaya lang pagkarating ko sa tabi ay may nag-abot ng tuwalya sa akin. Akala ko kung sino.
“Salamat, Sir Ried.” Ngumiti ako sa kanya.
Pero seryoso lang ang mukha niya. Nanatili ang mga mata niya sa `kin. Kaya nailang akong itinakip sa katawan ko ang tuwalya.
“Can we talk, Carlota?”
Hindi agad ako nakapagsalita. Seryoso kasi siya nang tanungin `yon.
“O-Opo, s-sige po.”
Hinayaan niya muna akong magbihis bago niya ako isinama sa isang kainan malapit lang sa resort na tinutuluyan namin.
Nakapagtataka kasi...
Halos mga magsyota ang mga nandito. Hindi naman ako assuming para isipin na gusto ako ni Sir Ried. Sa itsura niya pa lang, alam kong Class A na babae ang mga tipo niya. E ako? Halos hindi na nga ako matawag na Class X, e.
Umupo kami malapit sa may glasswall at ipinaghila niya pa ako ng upuan. Shit! Mas lalo akong kinabahan. May lumapit sa amin na waiter.
“Ano sa`yo?” Binalingan niya ako.
“K-Kahit ano lang po.” Alanganin akong ngumiti.
Kaya dalawang order na lang sa mga napili niya ang sinabi niya sa waitres. Wala rin naman akong maintindihan sa mga nakasulat sa menu nila.
At isa pang hindi ko maintindihan ay kung bakit... 300 ang pinakamurang dish. Langya! Tatlong araw ko nang kainan `to, e.
Matapos mailapag ang pagkain ay nagsalita na agad ako. Para naman matapos na itong pag-a-assume ko.
“B-Bakit n’yo po ako dinala rito? Saka ano po ang pag-uusapan natin?”
Pasosyal na nagpahid siya ng table napkin bago nag angat ng tingin sa `kin.
“I just want to say sorry for Radier.” Huminga siyang malalim. “Alam kong napaka-mean niya sa`yo but I hope na lawakan mo na lang ang pang-unawa mo sa kanya. Marami siyang pinagdadaanan kaya iniintindi namin siya.”
Heto... Heto na naman... lumalabas na naman ang matured side ni Ried.
Langya! Nalilito na ako, ah. Gusto ko tuloy tanungin siya kung sino `yong totoong Ried. Iyong makulit ba o itong seryoso na `to?
Tumango-tango lang ako saka tumuhog ng dish na mukhang petsay na may nakabalot na sauce na kulay-pula.
Nilakihan ko ang subo kasi mukhang masarap at... Gusto kong maubo! Napatakip agad ako sa bibig ko ng napkin at kunyare nagpupunas pero gusto ko na talagang sumigaw ngayon.
Puta! Ang anghang! Parang napapaso ang bibig ko sa anghang. Walangya!
“Mainit lang ulo n’on pero siguradong ilang oras lang makakausap mo na `yon,” patuloy niya.
Samantalang ako! Nagdurusa sa anghang rito. Oo nga, mainit nga! Kinuha ko agad ang tubig sa water goblin glass saka inisang lagok. Pero ayaw mawala ng anghang!
Mukhang kailangan ko ng isang toneladang tubig ngayon.
“Sometimes he’s rude but....”
Hindi ko na halos pinakinggan ang mga pinagpuputok ng butse ni Ried. Tubig! Hanggang sa lumapit ang waiter sa lamesa namin at nagsalin ng wine.
Oh, shit!
Kailangan ko ng tubig pero nakakahiyang manghingi kaya pikit-mata kong dinampot ang wine saka inisang lagok.
Napansin ni Ried `yon kaya nakakunot ang noo na nakatingin sa `kin. Langya! Hindi ako lasinggera, sisihin mo `tong lintek na pagkain na `to.
“Are you okay?” nagtataka na tanong ni Ried.
Tinatakpan ko pa rin ang bibig ng table napkin matapos mainom ang isang basong wine.
“A-Ayos lang, keri ko `to.” Nag-thumbs up ako.
Pero gusto ko pa rin ng tubig. Kainis! Hindi pa rin sapat `yong wine. Akmang tatalikod na `yong waiter nang hilahin ko `yong uniform niya na ikinagulat niya.
“Sorry.” Ngumisi ako sa kanya saka bigla kong hinablot ang hawak niyang isang bote ng wine.
`Sensya na pero todo na `to. Hindi ko na talaga kakayanin `to. Agad kong binuksan ang wine saka nilagok ang isang bote n’on sa harap ng waitres at sa harap ni Ried. Sorry... mamaya na ako magpapaliwanag. Alam kong nakanganga silang dalawa habang pinapanood na masaid ang laman ng wine bottle.
“Aaahh...” mahabang buga ko ng hangin matapos walang hinga-hinga na nilagok ang bote ng wine.
Shit! Heaven! Wala na ang anghang.
Magbubunyi na dapat ako pero natigilan ako nang ma-realize na hindi na lang sina Ried at ang waiter ang nakatingin sa `kin kundi maging kalapit na mesa. Marami sila.
Napanganga ako nang ilipat ko ang mata kay Ried na hanggang ngayon nakanganga pa rin habang nasa`kin ang tingin.
“I-I think, mali ako ng dinalhan sa`yo. Mukhang dapat siguro sa beer house tayo nag-usap,” wala sa sarili na sabi ni Ried.
At ilang saglit lang... Teka bakit parang umaalon? Napapailing ako. Wala ako sa dagat `di ba?
At tumingin ulit ako kay Ried. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang... Tatlo na si Ried!