Nakatingala ako ngayon sa papalubog na araw,  Hinihintay ko ang pag-aagaw ng liwanag at dilim.
Andito ako ngayon sa rooftop ng university, tahimik na nakaupo at ninanamnam ang malamig na simo'y ng hangin. Ang tahimik ng paligid kaya kampanti akong humuhuni na parang ibon.
Hindi ako pumasok sa klase, pagdating ko kanina sa university. Dumiretso agad ako sa rooftop,dito ko nalang ibubuhos lahat ng oras ko. Hindi ko naman na kailangan mag-aral hindi rin naman ako makakatapos. Ngayon ko na tutuparin ang pangalawang wishes list ko. Wala naman kasing ibang tutupad sa wishes list ko kundi ako lang din.
Huminto ako sa pagkanta ng bigla akong may narinig na mga paa'ng papaakyat sa hagdan papunta sa rooftop 1.
Tumayo ako sa kinauupoan ko at lumipat sa kabilang building tsaka nagtago sa likod ng pader. Dalawang building kasi na magkatabi ito kaya madali sakin na lumipat sa kabilang rooftop.
Tahimik lang akong umupo at inayos ang sarili, ibinalik ko ang tingin sa Langit. Nagsimula ng magdilim kaya mas dama ko na ang tahimik ng paligid.
Bakit kaya ang ganda ng Buwan kaysa sa Araw, mas gusto ko ang dilim kaysa sa liwanag. Mas dama ko ang mag Isa pag nasa madilim akong lugar. Siguro kasi madilim din ang buhay ko kaya ganon.
Hindi ko na namalayan ang oras, 7pm na pala? 2 hours na akong nakatulala sa langit. Ang gaan ng pakiramdam ko habang nakatitig sa papalabas na buwan.
Gusto ko na tuloy maging Star pagnamatay nako. Ang lapit kasi niya sa buwan,nakakainggit.
Napahinto ako sa pag-iisip ng biglang may tumunog na cellphone....
Ang ingay naman hayysss... Sino ba ang taong yan at bakit dito pa'siya mag-iingay umalis nalang kaya sya dito para mawala ang ingay ng cellphone nya. O,kaya sagutin nya nalang tsk..
Nagulat ako ng biglang may narinig akong  strums ng guitar. Nagsimulang kumanta ang nasa kabilang rooftop kaya naman medyo sumilip ako ng kunti, para makita kung sino yon. Kaso lang nakatalikod sya sakin,hindi ko tuloy makita ang mukha nya.
Pero likod pa lang pasado na pang-date haha..
Kita kung dinukot nya ang cellphone sa bulsa, limang beses na kasi atang nagriring ang cellphone sa bulsa niya. Ramdam ko ang inis sa ikinikilos nya bago niya ito sagutin...
"Stop bodering me,I don't have time to talk with you." Ang sungit niya naman.
"I can't..." Ani nya pa. Sino kaya ang kausap nya? Base sa pananalita niya ayaw niyang kausapin ang tumawag sa kanya.tskkk halata naman self.
"Hell,Mom I'm fine. Stop calling me your busy right?" Mommy nya pala. Same kami ng situation ayaw makausap ang nanay. Ano kayang reason nya naku-curious tuloy ako.
"Hindi mo ba alam na masamang makinig sa  usapan ng iba?"
Napaigtad ako sa gulat, Napatingin ako sa mga paa'ng nasa harapan ko. Tinitigan ko ito pataas hanggang sa umakyat ang tingin ko sa mukha nya.
Gulat akong napatayo ng mamukhaan ko siya.
"Ikaw?" Turo ko dito.
Imbes na masurprise syang makita ako. Nag smirk lang sya sakin at bumulik sa inupuan niya kanina..
Sana all,isnabero.....Buti nalang talaga gwapo sya.
Hindi nya na ako pinansin at nagsimula na ulit mag strum gamit ang guitara nya. Umupo nalang ulit ako at ipinikit ang mga mata ng magsimula syang kumanta...
Grabi ang lamig ng boses nya. Yung feeling na mararamdaman mo talagang unti-unting mawawala ang stress mo sa buhay,pag maririnig mo syang kumanta.
May Banda ba siya? Ang galing nya kasi talagang kumanta.
Hindi kona namalayang napaidlip pala ako. Nagmulat ako ng mata at bumungad sakin ang mukha ng lalaking kainoman ko kahapon ng gabi.
"Hehe,nananaginip ata ako." Ani ko at pinikit ulit ang mata,sabay nagmulat ulit.
Pero nakatingin parin sakin ang lalaking kainoman ko kahapon.. napasimangot ako sabay hawak sa mukha nya at pinisil ito.
"Ouchhhh.... It's really hurt woman." Nabitawan ko ang pisngi nya at gulat akong napatayo.
"Totoo ka ba?"
"Yeah... Ano ba sa tingin mo?" Ani nya sabay haplos sa mukha nyang pinisil ko.
"M-masakit ba? Sorry.."
"It's fine... Nagagwapuhan ka lang sa'kin.? Kaya okay lang sa'kin yon."
Halaa ka ang kapal... Sana pala pinunit ko nalang ang mukha nya.
Sabay kami'ng napatingin sa pinto ng rooftop nang unti-unti itong magsara..
Patakbo kung pinuntahan ito at pilit na binuksan.
"Heyy.... May tao pa dito,buksan nyo ang pinto." Sigaw ko.
Napaos nalang ako kakasigaw hindi parin bumukas ang pinto. Inis kung binalingan ng tingin ang lalaking perti lang na nakaupo. Kinakalabit lang nito ang guitara nya habang mahinang kumakanta.
"Hoy,... Ano ba tulungan mo nga ako dito, nasarhan na tayo o."
"Hindi ko naman kasalanan na sinarhan tayo." Abattt Ano raw?
Inis na inis akong naglakad papalapit sa kanya. Ang sarap nya kasing batukan hindi ko naman gustong dito matulog no. Plano ko parin namang umuwi sa bahay tsk.
"Hindi na tayo makakalabas." Nagpipigil ako ng inis.
"May bukas pa naman ah,Tsaka diba gusto mong makita ang buwan bakit hindi ka nalang manahimik at mag stay nalang sa tabi ko." Ha?? Pano nya nalaman na gusto kong makita ang buwan?