Kyoro Terminus POV
A BLISSFUL day... Biglang naglaho ang ngiti sa mga mata ni Cleìvvriou ng makita niya ang kaniyang kasintahan na may kasamang iba. Kakatapos lamang ng ulan non, papasok pa lamang kami sa susunod na subject.
May sumaping kakaiba kay Cleìvvriou, ang maamong mukha ay naging nakatatakot tignan, makita ito ay hindi mo na nanaising pagmasdan. Ang kamay nito ay biglang naging galit na kamao at sumugod sa direksyo nila Wendel kasa nito si Hannako, ang kaniyang girlfriend. Kalmado lamang akong pinanood siyang sumugod.
"How did you do this, Hannako?" naglaho sa isang iglap ang galit nito.
"I said, lumayo kana sa'kin. Ayoko sa isang ampon!" Hannako exclaimed.
"Pero bakit ang bilis naman, Hannako?"
"Ayaw na nga sayo, napaka-simple, Cleìvvriou. Lumayo kana samin!" Pagtataboy sa kaniya ni Wendel.
"Tara na, may quiz pa tayo," aya ko sa kaniya. Sumunod naman ito nang naglakad na ko papasok sa room.
"Pre..." tawag nito sa'kin. Naluluha na ang mga mata.
"Tigilan mo'ko, Cleìvvriou. Makakahanap ka pa ng ibang Ballerina."
He chuckled and cursed. "Ang pangit mo talagang maging ka-tropa! Minsan na nga lang... "
"'Wag! Nakakabawas ng angas 'yan." Nagtawanan kaming dalawa.
Pumasok si Ms. Adeline. Nakapusod ang buhok nito, nakasuot ng perlas na hikaw sa kaniyang tainga at bumagay ito sa kaniyang morenang balat. Ang karikitan nito ay nakakamahang dahil sa kaniyang simpleng postura. Subalit, hindi nga lang marunong ngumiti.
"Tatandang dalaga 'yan si ma'am..." komento ni Cleìvvriou na binatukan ko sa pagiging loko-loko nito. Bawat tao na ata ay may nasasabi siya, minsan maganda minsan puro panlalait.
Napailing na lamang ako noong sinabi niyang mukhang pagong si Wendel, dahil napilay ko ito noon nang napag-tripan niya kong bugbugin. Sa kadahilanang, ang lakad ko ay masyadong mayabang na normal lang naman para sa'kin.
"Get 1/4 sheet of paper. Quiz number one to twenty," biglang anunsyo nito. Ayaw ni Ms. Adeline na may nasasayang na oras upang makapag-turo pa.
"Surprise quiz na naman," sabi ng katabi ko na napakamot na lamang sa sintido na si Gregorio Montreal.
Si Gregorio na palaging magulo ang buhok na tila' sinabugan ng bomba. Inayos nito ang kaniyang salamin. Pinigilan ang kaniyang paghikab sa klase dahil sa hininga nito na ikamamatay ng kahit na sino.
"Tell me what are those Debussy's works and composition," tanong ni Ms. Adeline pagkatapos maipasa sa kaniya ang mga quiz papers.
Ngunit katahimikan lamang ang ibinigay ng lahat. Reigh raise his hand. Isa sa mga janitor sa school na nakakasama ko noon sa pagpa-piano. Sa pagkakaalam ko ay madami siyang alam patungkol kay Claude Debussy.
"Arittes Bublees, Spring Quartet, Pelleas et Melisande, La Mer, and Prelude to the afternoon of a..." natigilan si Reigh at nakalimutan ang huling salita.
"Faun," pagpapatuloy ni Ms. Adeline. "Advance reading is a key."
"What was Debussy's first composition? Except for Reigh."
Gregorio raise his hand. "L'Enfant prodigue."
Tumango si Ms. Adeline at inumpisan ang kaniyang pagtuturo tungkol kay Claude Debussy. Taimtim lamang nakikinig ang lahat. Halos lahat ng naroon ay may pinapamalas na kakayahan sa sining kaya't madami silang nais itanong at madaming nasasabi patungkol sa gawa ni Claude. Bagaman, nasa harapan ako ay hinayaan ko na ang mga nasa likod ang magsi-sagot sa tanong ni ma'am.
"Of course, he is the founder of musical impressionism. That's why I love Claude," Reigh murmured as he love music.
"Li Arista Nyx Armani ang buong ngalan niya." Rinig kong sambit ni Gregorio Montreal. Napatanaw din ako sa tinatanaw niya sa malayo.
"Allinaaa!!!" sigaw ng isang istudyante sa kabilang building. "Maawa ka sa sarili mo, 'wag kang tatalon pakiusap!" pigil niya sa babaeng nakatayo sa rooftop. Umiiyak at nakatingin sa baba.
Ang babae ay may sinasabi ngunit dahil sa kabilang building pa iyon ay hindi ko alam kung ano iyon. Sa kilos nito ay ayaw niyang magpapigil at nagbabadyang tatalon na kung mas lalapit pa ang lalaki sa kaniya.
"Ano ba naman mga kabataan na 'yan! Nagpapakamatau dahil sa pag-ibig," sarkastimong pahayag ni Mrs. Anathasia na namamaypay pa habang pinapanood ang ginagawa ng babae.
"Hala! Si Alliana oh!"
"Kasi nga makikipaghiwalay na sa kaniya si Ken kaya magpapakamatay nalang daw."
"Hala! Pigilan natin!"
Madami pa'kong narinig mula sa mga istudyante. Nais tumulong ngunit hanggang salita lamang ang kayang ibigay.
Tila' ba naging sinehan ito para sa mga istudyante. Aaminin ko din na isa ako sa mga nakikinood ngunit pinilit kong iwagli ito. Naglakad ako palayo upang bumaba na. Nakasalubong ko naman si Cleìvvriou na nilagpasan ako ngunit biglang humarap pabalik sa'kin. Nagmamadali at nababagabag na naman ang damdamin nito.
"Let's help her, Kyoro!" Inaalog pa nito ang braso ko. Walang pasabi ay hinila na lamang ako bigla patungo sa building na iyon.
Nakasabay ko pa sila Reigh at Gregorio na umakyat sa hagdanan. "Buti nandito kayo para tumulong!" nakangiting salubong ni Gregorio.
"Syempre, kawawa naman kung hindi natin tutulungan. Kahit minsan ang pangit ng ugali non kailangan tulungan natin," nababalisang sambit ni Cleìvvriou.
"Ikaw ba nobyo?" tanong ni Reigh na may hawak pang map.
"Hindi, pero ikaw ba maglilinis sa rooftop. Pati map dala mo pa, Reigh." Nagawa pa namang magsitawanan dahil sa sinambit ni Cleìvvriou.
"Allina, parang awa mo na. Ibibigay ko naman gusto mo 'wag ka kang tumalon," ang lalaki kanina na pinapanood ko sa malayo ay nakaluhod na ngayon.
"Oo nga naman, bumaba kana diyan. Madaming nagmamahal sayo, Alliana," pahayag ni Gregorio sa babaeng nasa kritikal na lagay.
"Wala kang alam sa nararamdaman ko kaya 'wag kang makiki-elam, Greg!" sigaw nito habang umiiyak pa.
"What a dramatic scenario..." bulalas ni Reigh.
"Pathetic girl," komento ko pa dahil hindi na'ko natutuwa sa ginagawa nito.
"Nakakaawa ka naman Alliana, simpleng problema tinatakasan mo. Napakaduwag na babae," si Reigh na iniwan na ang map sa pader.
Napatango ako sa pinupunto niya... "Kaya ikaw, iwan mo na para hindi kana mahirapan pa. Kung yan ang gusto niya, pabayaan mo nalang. Lilipas din ang mga araw, makakalimutan mo na din siya," sabi ko sa lalaking nakaluhod. Nagulat naman ito sa sinabi ko at hindi makapaniwala dahil sa gulat na mata nito.
"Anong sabi niyo?! Makakalimutan din ako? Ha!" galit na galit na sinapak ako ng babae.
"Kapag nawala kana sa mundo, magmamahal na siya ng iba." Dagdag ko pa habang nakangisi sa kaniya. Nakatanggap muli ako ng sampal.
"Ang sama mo!" Pinaghihila nito ang uniporme ko na may balak sirain.
"Kaya piliin mong mabuhay at ilaan ang oras mo sa ibang bagay para maging masaya ka," paliwanag ko sa kaniya.
Lumuluha namang nakipagtitigan ang babaeng si Alliana sa'kin. Pinagsusuntok nito ang dibdib ko. "Tama ka nga diyan, ayoko na palang mamatay." Bigla naman akong niyakap nito na aking ikinagulat. Ni kailanman ay hindi pa'ko niyayakap...
"Sa tuwing magulo isip mo, hindi kamatayan ang solusyon, Alliana," pahayag ni Reigh na muling kinuha ang map at umalis na.
Kumindat naman si Cleìvvriou, nag-akbayan pa sila ni Gregorio at iniwan akong kayakap si Alliana. Parang sasabog utak ko ngayon dahil wala naman akong balak tumulong dito kung hindi lang dahil kay Cleìvvriou.
"Mission accomplished..." dinig kong sabi ni Gregorio.
Nag-aya naman si Cleìvvriou na pumunta sa malapit na café. "Hannako and Alliana, pinapagulo nila isip ko, Kyoro." Napangisi naman ako sa sinabi niya, napapailing. "Ang gulo ng mga babae. Si Hannako, pinagpalit ako. Si Liana iiwanan. Did you get it, Kyo?"
"Ang gulo mo kausap," sagot ko.
"Nakakasabog kasi ng utak."