Chapter 5
Maaga ulit akong nagising ng narinig kong tumunog yung alarm clock sa bed side table ko. Five o'clock palang pero bumangon na ako, fixed my bed and went to my bathroom to take a bath.
Habang naliligo ako, naka-tulala pala akong tumitig sa bath-tub ko. Kumunot ang aking noo nang sumagi sa isip ko yung mukha ni Anton kahapon. Its not that, hindi ko pa siya nakikitang seryoso pero iba yung kahapon eh!
I just shake my head to erase that thoughts on my mind. Ang hirap pala kapag hindi mo nababasa kung ano ang iniisip ng isang tao. Pero sila ang dali nilang basahin kung ano ang nagiging expressions ko, ganun ba talaga ako ka-halata? Hmmm...i don't know!
Nagtuloy-tuloy na ako sa pagligo at nag-banlaw ng tumapat ako sa shower stall ko.
Nang matapos ay binalot ko ang bathrobe sa maliit kong katawan na palaging nila-labhan, kasi minsan nagkaka-allergy ako sa hangin na nadi-dikitan ng bacteria sa bathrobe.
I went to my walk-in closet to choose a dress to fit with my small body when i caught something, a above the knees with ruffle sleeve. Pambatang dress yun, kaya yun nalang ang kinuha ko at sinuot ko narin yun dito sa loob.
When someone's came here to my room, but i knew it was Mommy kasi naririnig ko yung humming ng boses niya na malumanay. She knocked me here in my walk-in closet kasi naririnig niya yata ako sa labas na nagbibihis.
Pakatapos kong nagbihis ay bumungad sakin si Mommy na umupo sa kama ko at pina-palapit niya ako sa kanya.
She's smiling at me when she comb my long, shiny hair at the same time she put something on my head and wheb i looked in my mirror, pearl clip yun na pina-palibutan ng infinity sign. I'm shocked because this is the one that i've been wanted.
Nakita ko kasi ito nung nagpunta kami sa mall namin sa manila, together with my Tita Carmel and Tito Angelo. Bumisita kasi kami doon sa kanila nung vacation, up until now hindi parin naha-hanap yung anak nila, my long lost cousin.
"Alam ko kung ano yang nasa isip mo, Cindy. You've been thinking how did i get this?" tanong ni Mom sakin, umiling ako pero nung magkasama kami hindi ko naman pina-halatang gusto ko ang clip nato.
"Yes, Mommy." i said, as i looked into her eyes.
"Your Tita Carmel saw you when we were passing by the jewelry store of our mall in manila, and she asked when she notice that you're staring at it. She suggests that i could buy that for you, para magamit mo." i gasped, si Tita Carmel pa talaga ang naka-pansin sakin. Nakakahiya naman yun.
Naglakad ako sa vanity mirror at nakita ko ang sarili na ibang-iba sa naka-sanayan ko. With this, parang dalaga ako kung tingnan to think na bata pa ako.
I have these round small size face, long-thick eyelashes, red pink cheeck, and hearty shape natural red lips. Bumagay yung hair clip sa mukha ko, nagmukha tuloy akong manika. Tumayo si Mommy at lumapit sakin ng nakita ko rin ang pigura niya sa salamin. Dalagang manika. Hahaha. Tawa ko sa aking isip.
Napa-lundag kaming dalawa nang may kumatok sa pintuan ko sa labas at nagbukas yun, si Daddy at kuya Clarence yung pumasok.
"You two ready going to the church? Let's go!" Dad said, sumabay na kami ni Mommy na lumabas sa room ko at kinawit ko lang yung braso ko sa braso ni kuya Clarence.
Tumingin lang sakin si kuya but he just shrugged his shoulder not minding na kinawit ko ang braso sa kanya.
Nang naka-baba na kami sa hagdan ay tumakbo kaming dalawa ni kuya sa labas ng mansyon papunta sa sasakyan namin.
"Dahan-dahan sa pagsakay Clarence, Cindy." sabi ni Dad. Binuksan ni kuya ang pintuan sa left side ng sasakyan namin at agad kaming pumasok dun dalawa, sa right side naman ay pumasok si Mommy, nasa front seat si Dad habang katabi nito si Mang Roger na siyang driver nina Mom at Dad kapag pupunta sila sa manila dahil nandun ang hospital namin. Maraming negosyo ang pamilya namin, kagaya ng Therrany na naka-pangalan sa pinsan ko. Though her parents still managing that Commercial Agency dahil hindi pa siya naha-hanap hanggang ngayon. My Tita Carmel managing the top fanciest hotel dito sa pilipinas. Kami naman ni kuya kapag tumuntong na sa tamang edad, we will managing both the hacienda Felipe and St. Lukes Medical Hospital.
(a/n: na mention ko na yan sa the birth mark, that's the hospital nung dinala ni Prince si Camille na malapit siyang mabingit sa kamatayan ng ipanganak niya ang triplets. Hehehe gusto ko lang e-share 😆😅😂😂✌✌ pero dito sa story nila anton ay hindi pa nila kilala si Camille.)
Dahil sa pag-iisip ko, hindi ko namalayang narating na pala namin ang simbahan kung saan palagi kaming nagsisimba tuwing linggo, ang San Pascual Baylon Parish Church. Thirty minutes ang naging biyahe namin pero kanina pa malalim ang isip ko, i just pray and wish to find already my cousin. Gusto ko kasi siyang makilala agad at maka-laro dahil pareho naman kaming babae. Napukaw ang atensyon ko na kanina pa pala ako tinatawag ni Mommy.
"Cindy, are you okay?" she asked, i only nod my head to reassured mom. Ngumiti ako at bumaba na ng sasakyan pagkatapos ay naglakad na kaming apat papasok sa loob ng simbahan.
Hindi pa naman nag-uumpisa, there's thirty minutes left before the mass start.
"Mommy, can i go there? Isasama ko lang po si kuya Clarence, promise hindi po kami magtatagal dun." sabi ko kay Mommy, naka-upo na kasi kami pero tumayo ako ulit dahil gusto kong puntahan yung hagdan papunta sa rooftop. May rooftop kasi dito na kitang-kita yung paligid ng simabahan.
Sumama naman sakin si kuya at namangha kaming dalawa ng makita namin na ang daming mga bulaklak ang naka-paligid dito. My eyes sparkling when i saw those beautiful flowers. Roses, daisies, sunflower, gumamelas at iba't-ibang klase na mga bulaklak ang nandito but i do only knows i mentioned above. Lumapit ako sa roses, inamoy ko yun.
Napa-ngiti ako na bagong dilig ito, dahil basang-basa pa yung mga pot na pinaglagyan ng mga flowers.
"Kuya, sino kaya ang nagdidilig nitong mga flowers?" tanong ko, he just did a make face at me na ikina-simangot ko. Ang suplado talaga!
"I don't know? Why are you asking me?" walang ganang sabi niya, umupo lang siya sa bench na malapit sa railings dito sa harapan ng rooftop.
"Kuya naman eh! Why are you like that ba!" iritang sabi ko, nagpa-padyak ako ng paa na lumapit sa kanya. Tiningnan ko ang kamay niya, pinapa-upo niya ako sa tabi niya dito sa bench.
"I'm just irritated to your bestfriend okay?" kumunot ang noo ko, bestfriend?  Ahh, si Nixie ang tinutukoy niya sigurado ako.
"But why?" tanong ko. Wala namang masama kung magka-crush si Nixie sa kanya? Like na may crush ako kay Anton.
"Don't ask why, Cindy. Ang bata pa natin para sa ganyang bagay. You shouldn't think like that in advance okay? Lalo pa ang mature mong mag-isip." paliwanag niya. Umiling-iling lang ako, pano ba naman kasing hindi ako advance masyado mag-isip eh, one year old palang ako kung anu-ano na ang pina-panood nina Mom at Dad noon sakin na educational at nursery rhymes videos kaya ang resulta ganito na ako!
"You already knew that kuya, sisihin mo sina Mom at Dad kung bakit ako naging ganito." busangot kong sagot sa kanya.
"Of course, little sis! Haha! Sige na bumaba na tayo. Kanina pa pala tumunog yung bell sa baba hindi lang natin napansin agad. Baka hinahanap narin nila tayo." sabi niya, iba rin kasi ang trip namin pag magkasama kaming dalawa. Minsan maayos pakiki-tungo niya sakin, minsan naman ang hirap niyang e-spelingen eh.
Bumaba na kami agad at tamang-tama, pagbaba namin ay magsisimula na ang mass. Dumeritso na kami agad sa pwesto nina Mom at Dad, umupo na kami na magkatabi ni kuya, nasa gilid kasi namin pareho si Mommy at Daddy.
(After an hour) Nine a.m.
Nang natapos ang mass ay nagsisi-alisan na yung ibang dumalo sa morning mass, pero nagpa-huli muna kami dahil ayaw nina Mom at Dad na makipag-gitgitan sa mga taong nag-uunahan sa paglabas ng simbahan.
"Mommy, Daddy uuwi po ba tayo agad ngayon? Punta po tayong park, as family bonding narin po! Please!" sabi ko na pinag-dikit ko yung dalawang palad ko at nag-puppy dog eyes ako sa kanila.
"What do you think?" Tumingin si Dad kay Mom. Tumango lang silang dalawa at ako naman ay napa-talon dahil pumayag sila sa gusto ko.
"Okay, i think we should go right now. Anjan na si Roger sa labas." sabi ni Dad, kaya mahal ko sila ni Mom eh. Hindi naman dahil sa binibigay o pinapayagan nila ako sa gusto ko pero ayaw lang nila hindi ko maramdaman na kahit ganito ako mag-isip ay bata parin naman ako. They said that i should treasure all my childhood memories para pag nasa tamang edad na ako ay balance na yung mga iisipin ko. Kailangan naman talaga natin na magpa-kasaya ka lang dahil hindi lahat ng tao nararanasan yan, swerte nga ako lahat ng pangaral nina Mom at Dad sinusunod namin kuya, at kapalit nun ay ang masayang childhood memories.
Sina grandpa at grandma, ganun din naman samin ni kuya. Though favorite nilang apo si Therrany, pero kahit ni minsan hindi kami nagtanim ng sama ng loob sa kanya. Kasi ang sabi ni Mommy, ako at yung mga taong nasa paligid ko ang masasaktan kapag yun ang papairalin ko.
Sumakay na kami ulit sa sasakyan at twenty minutes drive lang din ay narating namin ang San Pablo Park. Hindi naman siya kalayuan dun sa simabahan, medyo lang.
Bumaba na kami agad ni kuya at tumakbo papuntang swing! Nakita kong nilabas ni Mommy yung cellphone niya at tinawag kami ni kuya na kukunan kami ng picture.
When Mom capture of us on the photo, pinakita niya yun kay Dad at nakangiti lang itong tumingin sa'min ni kuya. He did a thumbs up to us at balik na ulit kami ni kuya sa paglalaro.
Nagpunta ako sa parang bahay na mage-slide ka pababa at nag-try ako dun.
It's my turn sliding here when suddenly, someone pushed me at nagdere-deritso ako sa pag-slide at sa lakas ng impact ay tumilapon ako sa damuhan. At first, my mind couldn't process because of what just happened to me but i felt the wounds on my knees and its bleeding, dun ako umiyak ng umiyak.
"Wahaaaaaaaaaaaaa!!! Mommy! Daddy! Kuya!" sigaw ko na may kasamang iyak at dahil sa tinamo ko.
Agad namang sumugod sakin sina Mom at Dad sa direksyon ko. Pati si mang Roger ay napa-sugod din. Si kuya tumakbo pa dahil nasa malayo ang kina-roroonan ko.
"Baby! What happened?!" sigaw ni Mom na halos mag-hysterical ng makita ako sa damuhan, namimilipit sa sakit ng likod at sa sugat na nakuha ko.
"Nigel! Bakit mo tinulak yung bata!? Malalagot na naman ako kay Mom at Sir nito sayo eh! Baka akala nila pinabayaan na naman kita! Bumaba ka na jan! " narinig kong sabi nung babae dun sa bata na nasa taas pala ng slide na yun, at tumingin sakin ng napaka-sama.
"Naku! Pasensya na po kayo sa ginawa ng alaga ko," lapit sa amin nung babae na yaya pala nung bata na nandun.
Pumalayahw ako ng iyak dahil ang sakit talaga ng likod ko!
"Kapag may nangyari sa anak ko, ipapa-kulong ko kayo!" simple yet very authoritive na sabi ni Dad. Parang natakot naman yung yaya nung bata at bigla nalang umalis kasama na ngayon ang alaga niya.
"Dalhin na po natin sa mansyon ni Don Erwando sir, mas mabuti dun dahil may sariling clinic ang mansyon dun." suggestion ni mang Roger, at sumang-ayon naman sina Mom at Dad. Binuhat ako ni mang Roger at pinasok sa loob ng backseat at ganun din si Mom at Kuya.
Inalalayan akong mabuti ni Mom, hanggang sa maka-tulog ako sa lap niya. Not minding the pain that i've got a while ago, dahil kung iisipin ko yun mas lalo lang sumasakit.
(@Hacienda Felipe's Mansion)
Nagising nalang ako na nandito sa loob ng kwarto ko dito sa mansyon nina grandma at grandpa. I noticed it right now dahil sa mga paintings na naka-sabit sa wall. I paint all of that last year. Mixed paintings ang nandito pero hindi ko na pinagtuunan ng pansin pa yun dahil sa mga naririnig kong boses na nadito lang din sa loob ng kwarto ko. Each family members ay may sari-sariling kwarto dito sa loob ng mansyon.
"Ano ba kasi talaga ang nangyari Andrea, Cedric?-----" tanong ni grandma.
Hindi natuloy ni grandma ang sasabihin nang tuluyan na dumilat ang mga mata ko.
"I-I want water p-po!" nagitla sila dahil narinig nila akong nagsalita. Lumapit silang lahat sa kama ko at tinulungan ako ni Dad na umupo sa kama. Nilagyan naman ni Mom ng unan yung likod ko.
"Nurse Arevalo, anong lagay ni Cindy?" si grandpa naman yun, tumingin sakin yung nurse dito sa mansyon at hinawakan ang likod ko, halos sumigaw ako ng maramdaman ko ang part na yun ng likod ko.
"She got a minor back injury, don't worry malayo sa spinal chord pero kung hindi niyo siya nadala dito kaagad ay baka maging seryoso ang lagay niya that may lead to bring her to the hospital. I must say nagka-pasa din siya sa lakas ng impact nung tumama ang likod niya sa park na yun." lumapit sakin si Mommy at hinawakan ang dalawang kamay ko.
Tumango-tango lang silang lahat at pagkatapos ay wala ni isa sa kanila ang nagsalita.
"I know her," boses ni kuya Clarence na bumasag sa katahimikan na bumalot dito sa loob ng kwarto ko.
Lahat sila binalingan si kuya, kumunot lang ang noo niya. Hinintay namin siyang dugtungan ang sinabi na ikina-gulat ko.
"She is Anton's step-sister."