Hindi ko naman inaasahan ang dadatnan namin pagpasok ng suite. Si Mommy ay nakabulagta sa kama habang may hawak na wineglass sa isang kamay.
‘Umiiyak ba sya?’
Napatingin ako kay Tita Dahlia na nakaupo sa loveseat malapit sa kama at kinunutan sya ng noo. “Nakita namin ang Daddy mo. Actually, inabutan namin sya sa shop,” paliwanag ni Tita.
Agad ko namang nilapitan si Mommy at hinaplos ang buhok nya. “Are you ok Ma?” may pag-aalalang tanong ko. Tumango lang sya bago pumwesto paupo sa kama at sumandal sa headboard nito.
“I was surprised. He said he's been looking for us for years. Pero hindi daw sya kinakausap ng Tito Rigo at Tita Ena mo. Nabalitaan na lang daw nya sa kaibigan nyang real estate agent na ako ang nakabili nung isang lupang binibenta nun at nagpatayo nga ako ng shop. Kaya nya nalamang uuwi tayo. Nagbaka-sakali lang daw syang pumunta kanina dun, pero ilang beses na rin daw syang nagpapabalik-balik. Natyempuhan naman nya na nandun kami ng Tita Dahlia mo,” mahabang litanya ni Mommy.
I can see pain, anger and sadness in her eyes at pilit ko ring pinipigilan ang sariling mga luha ko. “What did you tell him?” I asked pero umiling lang sya.
“Naku, deadma sya sa Mommy mo. Ni wala syang napala kahit buntonghininga,” natatawang kwento ng Tita Dahlia.
“I can't bring myself to talk to him. Ni wala akong maisip sabihin sa kanya. Parang gusto ko syang biglang sunggaban kanina at pagkakalmutin, nagpigil na lang din talaga ako,” she commented while letting out a sigh.
Nilapitan ko sya para yakapin at agad din naman nya kong niyakap pabalik. “I love you Lemon.”
“I love you too Mom!”
Ito ang isa sa mga kinakaayawan ko kay Mommy. Minsan, hindi ko alam kung martir talaga sya o sadyang mabait lang. Saksi ako sa kung ano ang pinagdaanan nya kay Daddy noon.
Naaalala ko pa kung paano nya lunurin sa alak at sa trabaho ang sarili nung mga unang buwan namin sa France. Natatakot ako at nag-aalala para saming dalawa.
Natatakot ako para sa sarili ko na baka mamana ko ang ganitong ugali ni Mommy. Na madali ko rin mapatawad ang taong makakasakit sakin.
Nag-aalala ako para sa kanya dahil baka bumalik na naman ang mga dati nyang ginagawa, gaya ng pag-iinom. Hindi ko rin naman hinihiling sa kanya na wag nyang patawarin si Daddy.
Ang akin lang, wag muna sana nyang tanggapin kung babalik man dahil kahit ako, hindi ko pa kaya. Kahit kasi anong paliwanag ni Mommy ay hindi ko matanggap na hindi kami naging sapat para mapanatili nyang buo ang pamilya namin.
Natulog ako ng gabing iyon ng nakayakap ng mahigpit sa Nanay ko. Ramdam ko ang paghikbi nya kahit tulog na sya at para namang kumikirot ang puso ko dahil doon.
I can't afford seeing my Mom suffer just because my Dad chose another woman over her. Kaya nga siguro hindi ko lang masabi sa Nanay ko, pero hanggang ngayon talaga ay hindi ko pa napapatawad si Dad.
Kahit medyo napuyat ako sa pagbabantay kay Mommy ay agad pa rin akong bumangon ng gisingin ako ni Kekang. It's only past 8 in the morning pero dahil napag-usapan naming magsi-simba kami ay wala akong choice kundi ang putulin ang tulog ko. Mamaya na lang siguro ako babawi pag-uwi namin.
Gising na rin ang Mommy at si Tita Dahlia ng bumangon ako. Ihahatid lang namin sila sa shop saka kami didiretso ni Kekang sa simbahan. Mula dun ay pwede na kami magpahatid sa malapit na mall para makapamili ng mga gamit na kakailanganin namin sa school.
Cuz Kellen: Good morning cuz! Happy Sunday!
Me: Tnx! Happy Sunday 2 u & ur fam 2!
Matapos mag-reply kay Kel ay agad na kong pumasok sa banyo para maligo. Striped boxy tee, skinny jeans at casual kicks lang ang suot ko.
Halos ganun din naman ang suot ni Kekang pero naka-polo shirt ang dyosa. Ganito talaga sya pumorma pag magsisimba, semi-formal daw.
Matapos namin magbihis ay bumaba na kami para mag-breakfast. Wala pang isang oras ay tapos na kami at sabay-sabay ng lumabas ng hotel.
“Good morning Lemon! Where are you headed to?” bati sakin ni Yel saka kinawayan pa ko.
“Good morning!" bati ko rin kanya, “Sisimba lang kami!”
“Who is he fille?” dinig kong tanong ni Mommy mula sa likuran namin ni Kekang.
“Ah Mom, si Yel. Yel, My Mom and Tita Dahlia, Mom naman sya ni Mikaela,” pagpapakilala ko sa kanila. “Dito rin sya nagi-stay Mom,” tumango naman si Mommy pero ang ipinagtaka ko ay ang reaksyon sa mukha ni Yel.
He was smiling when I introduced him. She stared at my Mom then all of a sudden the smile's gone. His forehead was creased and his eyes showed a glint of anger.
Nagpaalam din naman syang aalis na. Nang tanguan ko ay walang lingon-lingong lumakad sya palayo samin kaya naman napakibit-balikat na lang ako.
Gaya ng plano, dumiretso na kami sa department store para mamili ng mga school supplies. Busyng-busy sa pamimili si Kekang ng mag-beep ang selepono ko.
Cuz Kellen: Cuz san na kau? Done wit school stuffs?
Me: Almst. Y?
Cuz Kellen: Daan kau ice cream haus. Im wit my bff.
Me: Sure. C u!
“Kekang, daanan daw natin si Kellen sa ice cream house.”
“Sige sige. Ok ka na ba? Kumpleto na tong akin eh.”
“Yeah, ok na rin ako. Saka na lang ako bibili pag may iba pang kailangan,” sagot ko naman saka kami dumiretso sa cashier. Pagkatapos dun ay agad na naming hinanap ang ice cream house kung nasan si Kellen.
“Cuz!” nakangiting tawag nya sakin. Nakaupo sya sa isa sa mga mesang may payong na nasa labas ng ice cream house na tinutukoy nya.
Kasama nya dun ang isang chinitang babae, ito na siguro yung bff nya. Kinawayan ko sya saka kami lumapit sa kanila at nakiupo sa mesa.
“Ang ganda mo ngayon ses, super beauty rest?” pabirong tanong sa kanya ni Kekang.
“Ay oo naman ses. Alam mo na, first day of school bukas kaya dapat ngayon pa lang fresh na!" sagot din naman ni Kellen at nag-high five pa silang dalawa. “By the way, this is Audrey, bff ko at classmate din natin. Aud si Leslie Monica, pinsan ko tsaka si Mikael, bff nya naman,” pakilala nya samin.
“Hi!” bati samin ni Audrey sabay lahad ng kamay nya.
“Lemon na lang,” nakangiting sabi ko saka inabot ang nakalahad na palad nya.
Tumayo naman si Kekang at bumeso kay Audrey. “Mika, Kekang o Mikaela! Kahit alin dyan wag lang Mikael,” pa-cute na sabi nya na ikinatawa naman ni Audrey.
“Gusto nyo daanan natin si Kip? Nasa billiard hall sya eh,” tanong samin ni Kellen.
“Sino kasama? Billiard hall for sure maraming gwapo dun~” excited na tanong ni Kekang.
“Kasama nya yung mga kabanda nya,” agad namang sagot ni Kellen.
“Ay ikaw ses may type ka dun no? Iba ang kutitap ng iris mo pagkabanggit ng kabanda eh!” panunukso ni Kekang sa pinsan ko.
“Hala ses, naamoy mo?” tanong nya rin dito na tinanguan din naman ni Kekang. “Actually meron nga, si Homme! Pero ayokong ipaalam kay Kip kasi for sure tutuksuhin nya ko. Baka di na ko makanood ng practice nila or hindi na sila mag-practice sa bahay,” nakalabi pang sabi nya.
“Ay push! Secret kung secret!” naka-thumbs up pang sagot ni Kekang sa kanya. “Tara?” tumango naman si Kellen saka tumayo kaya agad din kaming sumunod sa kanila ni Audrey.
“You seem quiet o mahiyain ka lang talaga?” tanong ni Audrey sakin. Sabay kaming naglalakad at nakasunod kami sa magka-abrisyeteng si Kellen at Kekang.
“Just a bit shy, pasensya ka na ha?” nakangiti kong sabi sa kanya. Marahan naman syang umiling saka kumapit sa braso ko.
“Actually mahiyain din ako. Di ko nga alam paano ko naging bff si Kellen eh. Miss Congeniality pa naman ang isang yan!” kwento nya sakin.
“Pareho pala tayo. Sila ang magkaugali ni Kekang,” at nagkatawanan kami.
Maya-maya pa ay nakarating na kami sa billiard hall na sinasabi ni Kellen kung nasaan si Kip pati ang mga kabanda nito. “Kip!” tawag nya sa kakambal at ramdam ko naman ang paghigpit ng hawak ni Audrey sa braso ko.
“Why?” takang tanong ko sa kanya.
“Uhmm… quiet ka lang ha? Nahihiya kasi ako kay Kippler,” saka namula ang mukha nya kaya naman napangiti ako.
“You like him?” may panunuksong tanong ko at marahan lang syang tumango. “Ok, may secret na rin tayo,” saka kami nagtawanan ulit at sumunod na rin sa kung saan nakapwesto sina Kippler.