HERA'S POINT OF VIEW
Mga naglalakihang bookshelves na punong-puno ng iba't ibang klaseng libro. Halos umabot na sa itaas na parte ng library. Mga mga mesa rin na gawa sa kahoy na may tig-dalawang upuang pwedeng gamitin sa pagbabasa. Sa pinakagitnang parte ng kisame, may isang malaking chandelier na nakakabit rito na siyang nagbibigay-liwanag.
Naka-recover ako mula sa pagka-amaze nang marinig ko ang pagtunog ng compass na hawak-hawak ko. Agad ko itong ibinulsa kaya unti-unting nawala ang pagtunog nito pagkaraan lamang ng ilang saglit. Mabuti na lang at fast learner ako. Kung narinig iyon ng librarian, siguradong lagot ako.
Speaking of librarian, bakit walang ganoon dito? Natignan ko na ang kabuoan ng silid pero walang bakas na may nagbabantay rito. Siguro, disiplinado ang mga students na nagbabasa rito kaya hindi na sila nag-abalang maglagay ng librarian. Well, pabor naman sa akin iyon dahil mas komportable akong magbasa nang mag-isa.
Napabuntong-hininga na lamang ako bago ako pumunta sa isang bookshelf na ilang metro lang ang layo sa akin. Habang ako ay naghahanap, napunta ang tingin ko sa isang aklat na may pamagat na 'The Wolverians'. Gotcha!
Dali-dali ko itong kinuha at binuklat. Inilapag ko ito sa isang mesa saka ako dahan-dahang umupo sa isang upuan.
[THE FIVE REGIONS OF THE WOLVERIAN TERRITORY:
- Akróasi (North)
- Myrodiá (South)
- Tachytita (East)
- Órasi (West)
- Dynami (Center)]
Narito ang mapa ng kabuoan ng lugar. It was divided into five regions. Ayon rito, ang mga katawagan o ngalan ng bawat region ay nasa Greek language. Kaya pala, weird pakinggan.
'Órasi means eyesight, Akroási means hearing, Tachytita means speed, Myrodiá means smell and last, Dynami means strength. As you can see, all of these names are also called wolf abilities.'
'We, Wolverians, are different from ordinary people. We have 30% wolf blood and 70% human blood.'
Matapos kong mabasa iyon, binuklat-buklat ko ang ibang pahina para hanapin ang history ng mga Wolverians hanggang sa makarating na ako sa huling pahina.
Seriously? Alpha ang tawag sa pinakapinuno ng Wolverians? Grabe, wolf ba itong mga ito-ah, okay. I get it. Wolverians have wolf blood. Well, that explains it.
[THE WOLVERIAN HIERARCHY:
1. The Alpha and Other Ranked Leaders
2. Spies and Battlers
3. Researchers, Scientists, and Inventors
4. Elders
5. Other Wolverians]
Itutuloy ko na sana ang aking pagbabasa nang may biglang nagsara ng libro. Noong iniangat ko ang aking paningin, bumungad sa akin ang pagmumukha ng isang estranghero.
"Sino ka?" Ano ang problema ng isang ito? He was looking at me sharply. Siya na nga ang istorbo, siya pa itong galit.
"Hindi ako sinuka."
Pilosopo pala ito, eh. Wala na bang matinong students dito?
I rolled my eyes. "Fine. If you don't understand, uulitin ko ang tanong ko pero sa English na para maintindihan mo. Who the hell are you?"
"Ikaw dapat ang tanungin ko niyan. Who are you? At bakit mo binabasa iyang libro? Nasa restricted section iyan, ah."
Nanlaki ang aking mga mata sa kanyang sinabi. "Talaga?" Tumango siya sabay turo sa signage na nakadikit sa gitnang part ng bookshelf na nagkuhanan ko kanina. "Wait, bakit restricted itong ganitong libro?"
"Hindi ko alam. Ano bang mayroon diyan?" tanong niya sabay upo sa isang upuan na nasa harap ko.
"Information about Wolverians, its territory, and about the hierarchy."
"Ah, iyan din ang tinuturo sa amin," wika niya habang patango-tango.
"Ganoon ba? Siguro, nilagay nila ito sa restricted section dahil gusto nila na sa kanila mismong manggaling ang mga ito."
"Talino, ah!" Halos mapatalon pa ako mula sa aking kinauupuan nang bigla siyang sumigaw.
Whoa! Nakangiti na pala ito. Ngayon ko lang napansin.
"New student ka, hindi ba?" tanong niya.
"It's obvious." Halata naman. Magtatanong pa.
"Ilampaso mo ang Rank 1 namin para ma-challenge naman iyon," patawa-tawa niyang sabi.
"Sino ka para utusan ako?" Tinignan ko siya nang masama noong tumawa siya kaya bumalik na naman sa pagkaseryoso ang pagmumukha niya.
"I'm Joshua Quintana, the Zeta."
Bigla na lang siyang nawala sa harapan ko na para bang hangin. Nasaan na siya? Naramdaman ko ang presence niya sa bandang likuran ko. Lilingon na sana ako ngunit hindi ko na nagawa nang marinig ko siyang bumulong sa kanang tainga ko.
"And I'm higher than you."
Agad akong nainis sa sinabi niya kaya padabog akong tumayo at humarap sa kanya. Mas lalo pang nadagdagan ang inis ko noong makita siyang nakangisi.
"Minamaliit mo ba ako? Huh?" Napakuyom ang aking mga kamao.
"Hindi," sagot niya with confident tone.
Napabuntong-hininga na lamang ako. "Fine. Hindi na ako makikipagsagutan sa iyo. Ano pala ang Zeta? What do you mean by that? Greek letter iyon."
"Hindi ako teacher o libro na pwede mong pagkuhanan ng information. Sige na. Bye." Sa isang iglap, naglaho na siya sa harap ko.
Napahawak na lang ako sa aking noo dahil sa thought na mahihirapan akong maka-adapt sa lugar na ito lalo na at wala pa akong wolf abilities.
Napabuntong-hininga na lamang ako nang makita ko ang aking sarili sa salamin. Maganda ang uniform ngunit hindi bagay sa akin.
Green knee-length skirt na tinernohan ng white long-sleeved collared shirt na may green ribbon sa harap ng kuwelyo nito. Sa bandang ibaba naman, puting medyas na abot hanggang itaas ng tuhod at black shoes. Well, okay na rin basta comfortable.
Itinali ko ang aking buhok pagkatapos kong patuyuin ito. Nanlaki ang aking mga mata noong hindi sinasadyang napunta ang aking tingin sa orasan.
"6:57 AM." Dali-dali kong isinuot ang backpack ko at kinuha ang schedule na nasa loob ng drawer.
Ah, so sa Class 4-A ako. First subject is History. Oh, tamang-tama-wait! 7:00 AM ang start! Oh, no. Hindi ako pwedeng ma-late ngayong unang araw ko rito. Kung tatakbuhin ko mula rito hanggang sa school building, makakarating ako roon nang sakto sa oras.
Agad-agad akong kumaripas sa takbo palabas ng dorm. Wala ng mga students na nagkalat sa buong campus maliban sa akin. Paniguradong nasa kani-kanilang classroom na sila.
Pagkaraan ng isa at kalahating minuto, nakarating na rin ako sa wakas. Hinihingal pa akong pumasok sa loob ng classroom.
"Finally, I'm—"
Napatigil ako sa pagsasalita nang mapansin kong nakatingin silang lahat sa akin. Ano ang problema ng mga ito? Napakaseryoso ng mga titig nila. Kulang na lang yata, kainin nila ako sa tingin.
"Tanong lang, ah. May problema ba kayo sa akin?" Napataas ang kanang kilay ko noong may biglang sumulpot sa harap ko na isang unfamiliar na lalaki.
"Mayroon nga. Late ka sa first subject ngayong first day mo."