Sinuot ko ang fitted jeans na babagay sa matataas kong legs, ang isang dark blue na t-shirt na mas nagpapatingkad sa maputi kong kutis, ang shades kong hindi nahuhulog dahil sa matangos kong ilong, ang rubber shoes kong binili ko pa sa Paris, at ang relo kong mamahalin.
Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Pak! Ang dyosa!
Tinali ko muna ang nakalugay kong buhok bago lumabas sa kwarto.
Nakita ko agad sina momshie't papshie sa sala. Sabay silang napatingin sa akin.
“Abaaaa! Ang ganda naman ng anak ko! Parang modelo ah," papuri ni momshie.
“Iba ang datingan natin ngayon, ‘nak, ah. Mana ka talaga sa pogi mong ama!" saad naman ni papshie.
Napantig naman ang tenga ni mama sa sinabi ni paps.
“Anong sa ‘yo nagmana?!"
Lumapit si mama sa akin at hinawakan ang panga ko.
“Tingnan mo oh! Kaninong mata iyan? Iyang ilong? Iyang labi? Pati ang pisngi at noo niya? Lahat ay sa akin. Mana siya sa akin!" depensa ni mama at tinuro-turo pa ang ang parte ng mukha ko.
“Ma, m-masakit," mahina kong usal dahil sa hawak pa rin niya ang panga ko.
“Ay. Pasensiya na, anak. Iyang b*lasubas mo kasing ama e!"
Nakasimangot na hinimas ko ang aking panga. Kasabay no'n ay ang paglabas ni Kuya sa kwarto nila papa.
“Woy, Selly! OOTD ang peg mo ngayon ah! Fitted jeans at t-shirt na galing sa divisorya, shades niyang pambulag." Sabay tawa niya. "Isa pa ang rubber shoes na butas ang ilalim---"
“Hoy! Galing pa ‘tong Paris ah!" depensa ko.
“Oo, Paris. ‘Yong pangalan ng ukay-ukayan nina Aling Inday!" aniya saka muling malakas na tumawa.
Napasimangot ako.
“Tsaka iyang relo mong mukhang mamahalin. Uy! Saan mo nakuha iyan? Ikaw a--- teka. Akin ‘yan ah!"
Agad akong tumago sa likod ni papa. Hehe. Baka kunin itong relo niya e.
“Hoy! Ibalik mo ‘yan! Regalo ‘yan ni Tita Sum sa akin e! Hooooy!" sigaw niya.
Naghabulan kami sa maliit naming sala. At dahil maliit lang espasyo sa munting bahay namin ay nahuli niya agad ako.
“Huli ka, boy!" sigaw niya at kiniliti ako.
“K-Kuya! A-Ano ba! T-Tama na! M-Madudumihan d-damit k---" Malakas akong napalahakhak sa pagkiliti niya sa akin. "M-May trabaho p-pa ako---"
Ngunit hindi ako tinigilan ni kuya. Mas kiniliti pa nga niya ako hanggang sa halos hindi na ako makahinga.
“Ron, tama na ‘yan. May trabaho pa ‘yang kapatid mo. Halina kayo, kain muna tayo," awat sa amin ni mama.
Kiniliti muna ako ulit ni kuya bago pinakawalan. Agad naman siyang tumakbo patungo sa kusina. Hingal na hingal akong tumayo at pinagpag ang damit ko.
“Bw*sit ka talaga, kuya!" sigaw ko at sumunod na rin sa kan'ya.
Padabog akong umupo sa kawayang upuan namin at sinamaan ng tingin si kuya. Nakangisi siyang nakatingin sa akin na para bang nang-aasar. Mas napasimangot ako ngunit agad din namang napangisi nang maka-isip ako ng isang kalokohan. Hihi.
“Kuya p*sot! Kuya p*sot! Kuya p*sot! Kuya pis---"
“EGSEL!" sigaw ni kuya at tumayo.
Agad din naman akong tumayo para lumayo sa kaniya.
Namumula ang mukha niya dahil sa inis.
“Tuli na ako ‘no! Bw*sit ka talaga! Kasama pa nga kita noong nagpatuli ak---"
“Bleh bleh bleh! Wala akong naririnig. Bleh bleh bleh. Kuya p*sot! Kuya p*sot!" asar ko sa kaniya at tinabunan ang tenga ko na para bang walang naririnig.
Halatang mas nainis siya.
“Egsel plat! Egsel plat! Egsel plat! Egsel plat!" sigaw din niya pabalik.
Napatigil ako at bumaba ang tingin sa bandang dibdib ko. Napasimangot ako.
“Hoy! Excuse me. ‘Di ako flat ‘no! Tingnan mo oh! Oh!" angal ko at lumapit sa kaniya at nagchest out pa.
Natatawang lumayo siya sa akin.
“Eww. Kadiri ka, Selly! Lumayo ka nga sa akin!" natatawang sigaw niya at tumakbo papalayo.
Ngumingising sumunod ako sa kaniya.
“Ang lakas mang-asar ni Reoron Reyes na umiyak no'ng tinuli," pang-aasar ko rin.
“E ‘di inamin mo ring tuli na ako! Tsaka ang lakas din mang-asar ni Egsel Dianne Reyes na umiihi sa higaan noon," asar din niya.
“Noon! Past! Nakaraan! Tsaka immature pa ako noon!" depensa ko.
“Nakaraan din naman ‘yong tinuli ako ah! Ikaw nauna!" angal niya.
Sasagot pa sana ako nang bigla siyang nahulog doon sa isang butas sa sahig namin.
“Aray!"
“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"
Pinagtawanan ko lang siya. Nakasimangot siyang umalis sa butas at tiningnan ako ng masama.
“Warning: Mapanganib ang mansyong ito kaya mag-ingat," sabi ko at nagseryoso as if nagbabalita.
Bigla niya akong sinugod at binuhat dahilan para mapatili ako.
“Kuya! Ibaba mo ako!" pagpupumiglas ko.
“KYAAAAAH!"
Napatili ako nang itapon niya ako mula sa bintana papunta sa putik na nasa tapat lang ng bintana namin.
Aray. Ang sakit no'n ah.
“HAHAHAHAHAHA!"
Inis ko siyang nilingon.
“KUYAAAAA!"
Napatingin sa amin ang kapitbahay namin at natatawang umiling na lamang. Sanay na sila sa amin ni kuya. Ganito talaga kami e.
“Bw*sit ka, Kuya! Ang sakit ng pwetan ko ah!" sigaw ko.
Natatawang pumasok ulit siya loob. Bw*sit talaga na p*sot ‘yon.
“Egsel!"
Tumayo ako at pinagpag ang maputik kong sarili bago nilingon ang tumawag sa akin.
“Jusko! Naglambingan na naman ba kayo ni Reo, ‘no?!" aniya at tinaasan ako ng kilay.
“‘E ang sweet naman kasi ng kuya ko, bubuyog! Sa sobrang sweet, ang sarap ipakain sa milyon-milyong langgam!" sinadya kong lakasan ang boses ko para marinig ni kuya na nasa loob ng maliit naming bahay.
Sumilip si kuya sa bintana at bumelat sa akin. Pina-ikutan ko lang siya ng mata. Mas lumawak ang ngisi niya sa labi at bumaling kay Ivy na nasa tabi ko na nakataas pa rin ang kilay.
“Ivy Deanne Saron, ang dakilang bubuyog na kaibigan ng kapatid kong pangit. Good morning!" masigla niyang bati.
Nagmake face lang si Bee at umirap.
“‘Wag mo akong unahan, Reo. Masasapak talaga kita," banta ni Bee kay kuya.
Ahead si kuya ng dalawang taon sa amin pero never nag-kuya si Bee kay kuya. Inis na inis kasi siya sa kaniya.
“Ang aga-aga, ang init ng ulo mo. Chill lang, Aybeng. Ang dugo, baka bigla kang magcollapse diyan, wala pa kaming pang-hospital sa ‘yo."
“Langya ka! Sana ikaw! Lumayas ka nga dito!"
“Ay. Nahiya naman ako sa ‘yo. Bahay namin ‘to, Ayb. Ikaw ang lumayas."
“Selly, pigilan mo ako. Mapap*tay ko ‘tong hinay*pak mong kuya!" baling atensyon niya sa akin.
“Sige lang. Gusto mo tulungan pa kita e," sagot ko.
“Ang harsh niyo ah!"
Bumelat si Bee at lumingon sa akin.
“Maligo ka muna, Selly. Nasira outpit mo e."
“Sige, Buyog. Sinira na ni kuya ang outFIT ko ngayon e. F ah. As in, eff. Hindi P," correction ko sa kaniya.
Inikutan niya lang siya ng mata at tumango na lang.
Nilingon ko si kuya.
“Magtutuos pa tayo, kuya," banta ko sa kaniya bago pumunta sa likod ng bahay namin at kinuha ang lalagyan ng shampoo't sabon.
Pero agad na bumusangot ang mukha ko nang makitang wala ng laman ang isang sachet ng Sunsilk.
Wala na naman akong shampoo.
“MA! WALANG SHAMPOO!"
“MAY SABON PA!" sigaw ni mama pabalik.
Tinignan ko ang sabon. Bw*sit. Mukhang isang braso lang masasabunan ko ah.
“WALA NA RING SABON!" sigaw ko.
“MAY TUBIG PA! MAGBANLAW KA NA LANG!"
Langya. Wala akong ibang nagawa kundi magbanlaw na lang. Ginamit ko ang natirang sabon.
-----
“Anong klaseng suot ‘yan, Egsel?" ani Bee at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
Nakasuot ako ng jersey short na pagmamay-ari pa ni kuya at loose t-shirt na may butas sa gilid.
“‘E kung ‘di sana ako tinapon ni kuya sa putik, e ‘di sana maganda ang suot ko ngayon. ‘Di pa ako nakakapaglaba!  ‘Tong p*nty ngang suot ko ngayon ay may butas sa gitna! Buset! Wala na akong ibang matinong damit!" sigaw ko habang naglalakad sa gilid ng daan.
Napatingin sa amin ang ibang dumadaan kaya napatabon si Bubuyog ng mukha.
“Nakakahiya ‘yang bibig mo, Selly!" inis na saway niya sa akin.
“Aba pakialam ko sa kanila, ‘yong iba nga diyan nakikipag-eut sa tabi-tabi kahit may mga taong dumadaan. At least ako hanggang salita lang," sabi ko.
May ibang natawa sa sinabi ko, may iba namang sumama ang timpla ng mukha. Guilty.
Pinitik ni Bubuyog ang bibig ko.
“Nakakahiya kang bw*sit ka!"
Natawa na lang ako at bumati sa mga nakakasalubong namin. Maliit lang ang baryo namin dito sa probinsya kaya halos kilala ko na lahat ng tao rito.
“Uy, Ate Rena! Blooming tayo ngayon ah. Nadiligan ka kagabi ‘no?" bati ko kay ate Rena na kasalukuyang nagsasampay ng mga nilabhan ng damit sa sampayan
Tumawa lang siya at umiling.
“Uy, ate! Hinay hinay sa pagkikipag-jogjog ah. Baka hindi na kayanin ng v*gina mo't ano pang mangyari diyan."
Nang biglang...
“HOY, KAYONG DALAWA! BILISAN NIYO DIYAN! ABA! KUNG MAKALAKAD PARANG DONYA AH!"
Nagkatinginan kami ni Bee at sabay na nagmake face.
She's Aling Piyang, ang kapit-bahay ni Ate Rena at nagmamay-ari ng bahay na pinapasukan namin ni Bee. Part-time kasambahay niya kami.  Pareho kaming nag-aaral ni Bee sa isang pampublikong paaralan, graduating na sa kursong BSED. At dahil mahirap ang buhay, kailangan naming kumayod para makapagtapos.
Ako si Egsel Dianne “Selly" Reyes at si Ivy Deanne “Bee/Buyog/Bubuyog/Aybeng" Saron ang matalik kong kaibigan--- bestfriend ah, hindi ‘yong maTALIK na gumagawa ng bata. Eww. ‘Di kami talo.
“Mukhang bad mood ang tigre," bulong sa akin ni Bee
“Baka biglang tumubo sungay niyan," bulong ko rin sa kaniya
Sabay kaming napahagikhik.
“HOY! BILISAN NIYO! MGA P*STE!" sigaw niya kaya mas bumungisngis kami.