Nakasakay ako ngayon sa kotse kasama ang mga kaibigan ko na sina Xeraine, Xerenity at si Mommy Chastity na nagmamaneho ngayon.
Kanina pa kami nagtataka dahil kanina pa namin napapansin na hindi mapalagay si Mommy. Lingon ng lingon kahit saan animo'y may humahabol sa kanya.
Sinundo n'ya kaming tatlo kanina sa paaralan kahit hindi pa naman uwian. Ang sabi n'ya emergency daw pero ang tinatahak namin na daan ngayon ay papunta sa kagubatan.
"Mom, are we going out on a vacation?"
Napansin ko din kasing dala n'ya ang mga bagahe naming magkakaibigan. Nasa isang condo lang kasi kami nakatirang tatlo dahil simula noong maliliit pa kami ay malapit na kami sa isa't isa. Ang mga magulang din nila ay nasa ibang bansa inaatupag ang kanilang negosyo kaya sa amin hinabilin muna.
"Mamaya ko na sasabihin sa'yo, Vinn. kailangan muna nating makaalis at makalayo rito." natatarantang sagot ni mommy.
Nagkatinginan naman kaming tatlo dahil napapansin naming may hindi magandang nangyayari ngayon.
Medyo matagal tagal ang biyahe kaya hindi ko napansin na nakatulog pala ako. Nagising nalang ako nang mapansin kong tumigil na ang sasakyan.
"Lauvinn, Xeraine at Xerenity bumaba na kayo d'yan at kunin n'yo ang mga bagahe." wika ni mommy habang bumababa sa sasakyan na nagmamadali.
Kaya wala na kaming nagawa kundi sundin s'ya kahit wala kaming alam saan kami pupunta.
Pagkababa ko sa sasakyan doon ko lang napagtantong nasa gitna kami ng kagubatan. Nagtaka pa ako paano nakapasok ang sasakyan dito dahil malayo na ito sa highway. Napatingin ako sa paligid at umawang ang bibig ko dahil mukhang maglalakad pa kami ng metro metro nito.
Nanlumo ako dahil sa putikan pa ata kami dadaan ngayon.
Haytss...
"Where are we really going? why are we here?"
Hindi ko maiwasang magtanong dahil maliban sa malapit ng gumabi natatakot din ako sa posibleng mangyari sa'min dito.
Lumilingon lingon pa s'ya bago sumagot.
"Lauvinn, makinig ka. mamaya ko na sasabihin sa'yo pag nakarating na tayo sa paroroonan natin ngunit sa ngayon kailangan nating magmadali dahil alam kong malapit na sila."
Mas lalong nadagdagan ang mga katanungan sa isip ko.
Sinong sila? May humahabol ba sa'min? Sino naman?
Tinignan ko sina Xeraine at Xerenity pero sila din ay nagtataka sa kinikilos ni mommy.
Weird.
Sumunod nalang kami kay mommy at nagsimulang maglakad bitbit ang mga bagahe namin.
Magdadalawang oras na kaming naglalakad at napapansin kong dumidilim na.
Tahimik lang kaming naglalakad at ang tanging kaluskos lamang ng mga tuyong dahon ang maririnig mo nang mapansin namin na biglang himinto si mommy sa paglalakad.
Tinignan ko s'ya at walang mababakas na kahit anong emosyon sa kanyang mukha at deretso lang itong nakatingin sa harapan n'ya.
What is she doing?
Tinignan ako nina Xeraine at Xerenity na ngayon ay nanginginig na sa kaba.
'What?' I mouthed to them.
Doon ko lang napansin ang tatlong lalaking nakamaskara ng kulay itim na nakaharang sa harapan namin. Ang lalaking nasa gitna at may hawak na tungkod na may nakaukit na agila. Nakakakilabot ang kanilang aura.
"It's nice to see you again, Cassandra." nakangising saad ng lalaking nasa gitna na nakatuon ang tingin kay mommy.
Nakakapanindig balahibo ang kanyang boses. Sobrang lalim nito.
Cassandra? Who's Cassandra? Mom's name is Chastity not Cassandra.
Nalilito akong tumingin kay mommy na nanatiling deretsong nakatingin sa lalaking nasa harapan namin.
Wala talagang nababakas na emosyon sa mukha n'ya ngayon. Parang 'di ko s'ya kilala sa mga oras na ito. Sobrang dilim ng mukha n'ya. Para s'yang galit.
"What do you want, Inigo?" seryosong sambit ng aking ina.
Tumawa ng malademonyo ang lalaking nasa gitna at humakbang ito ng konti kaya napaatras kami maliban kay mommy.
"You already know what I want, Cassandra." nakangisi n'yang saad at tumingin sa aming tatlo sa likuran.
Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko nang dumapo ang tingin n'ya sa'kin.
Umiiyak na sa likuran sa Xeraine habang nakayakap kay Xerenity dahil sa sobrang takot. Sino ba namang hindi matatakot sa tatlong lalaking nasa harap namin? Sa presensya pa lang nila parang nanlalambot na ang mga tuhod ko.
"Is that her? Is that your daughter?" wika ng lalaki na may halong diin sa huli n'yang sinabi sabay tumawa ito ng malakas.
"She's finally grown up and looks perfectly just like her beloved mother."
What is he talking about?
Nakakunot ang noo kong tinitigan s'ya. Pilit kong iniintindi ang mga sinabi n'ya. Mukhang may alam sila na hindi ko alam.
Lumapit ang lalaking nasa kaliwa n'ya at may ibinulong rito na dahilan ng pagkunot ng noo n'ya at mariin akong tinitigan sa mga mata na may halong pagtataka.
"Pabayaan n'yo na kami, Inigo. Umalis na kayo." diing sambit ni mommy na umaalab na sa galit ngayon.
"Not yet, Cassandra. H'wag kang magmadali. aalis din kami pag nakuha na namin ang gusto ko." tinignan n'ya ako ulit at nagtago na ako sa likuran ni mommy.
Is he referring to me?
"And I want to play first. don't you like it? looks like matagal tagal na din simula noong huli nating laban. 3 vs 1. I'll make sure I'll win this time and get what I want." nakakaloko n'yang sambit.
Wait laban? Naglaban na sila noon? How? In what way?
Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang baston at itinaas ito. Nagulat kami nang lumabas mula roon ang isang 'di pangkaraniwang mahika.
Paano nangyari iyon? M-may kapangyarihan s'ya?
"Magtago kayo sa likuran ko, Vinn." puno ng autoridad na sambit ni mommy.
Sinunod namin ang sinabi n'ya habang ako ay nanatiling nakatingin sa kanya hinihintay kung anong susunod n'yang gagawin.
Ikinumpas n'ya ang kanyang kanang kamay at gumawa ng isang barrier upang protektahan kami habang ang kanyang kaliwang kamay ay naglalabas ng puting mahika papunta sa mga lalaki.
Namangha ako sa ginawa n'ya. All this time may kapangyarihan pala s'ya yet she didn't bother to tell me or maybe she has her reasons.
Nakita kong umiiyak na sila Xeraine at Xerenity sa likuran ko kaya niyakap ko sila ng mahigpit.
"Ayoko ko pang mamatay." 'yan ang paulit ulit na sinasambit ni Xeraine habang hindi mapalagay. S'ya ang pinakamatatakutin sa aming tatlo.
"Hindi pa tayo mamatay, Raine. Alam kong gagawin ni mommy ang lahat para protektahan tayo." paninigurado ko sa kanya.
Nasasaktan akong nakikita silang umiiyak ngayon at nahihirapan. Ito ang pinaka ayaw ko ang makitang nasasaktan at nahihirapan ang mga taong mahal ko. Hindi na sila iba sa'kin dahil kapatid na ang turingan namin sa isa't isa.
Tinignan ko si mommy na patuloy pa ring lumalaban kahit nahihirapan na. Mas lamang ang mga kalaban dahil tatlo sila at nag iisa lang si mommy. Wala naman kaming magagawang tatlo dito sa likuran dahil hindi kami gaya nila. Mga ordinaryong tao lang.
Tinignan ko ang mga kamay ni mommy at nakita kong dumudugo na ang kaliwa n'yang braso. Naaawa na ako sa kanya. Gusto ko s'yang tulungan pero wala akong magawa. Kung tutulong ako baka mapahamak lang ako at ang mga kaibigan ko.
Napapitlag ako nang bigla s'yang sumigaw.
"Lauvinn! pumasok na kayo sa portal!!"
Hindi ko napansin na gumawa pala s'ya ng portal.
"Bilisan n'yo, Vinn. I-i can't hold it anymore." nahihirapan n'yang sambit. Patuloy pa rin ang isang kamay n'ya sa pag atake. Alam kong nanghihina na s'ya.
Pinauna kong pinapasok si Xeraine sunod si Xerenity pero nong ako na sana ang papasok biglang nawala ang portal.
Nagulat nalang ako nang makitang nakahandusay na sa sahig si mommy na duguan.
M-mommy...
Pupuntahan ko na sana s'ya ngunit bigla s'yang nagsalita.
"L-lauvinn, umalis kana. Tumakbo kana bilis. I can't make another portal. My body is so weak." umiiyak n'yang sambit. kita kong nanghihina na talaga s'ya at 'di na halos magawang buksan ang mga mata n'ya.
"I'm sorry. I failed to protect you."
Hindi ko na alam ang gagawin. Iyak lang ako ng iyak habang nakatingin sa kanya.
Mommy, I'm sorry. I badly want to help you, but I don't know how.
"S-sige na, Vinn. Please u-umalis kana nagmamakaawa ako." umubo s'ya ng dugo at pinilit na tumayo ulit kahit nanghihina na.
Lalapit na sana ako nang biglang magsalita ang lalaking may hawak na tungkod.
"Ang hina mo na pala, Cassandra. Nakakaawa ka naman. Ang dali dali mo lang palang talunin pinahirapan mo pa ako noon tsk."
Tumawa sila ng mala demonyo at humarap sa'kin.
"Are you ready to die?" nakangising saad n'ya.
"H'wag mo s'ya sasaktan. Ako ang harapin mo." kahit nanghihina ay pinilit pa rin ni mommy na tumayo at magsalita.
Tumingin s'ya sa'kin at ngumiti.
"Go now. Don't worry about me" she smiled at me at hinarap ang mga kalaban.
Kaya wala na akong magawa kundi ang tumakbo papalayo sa kanila. Iyak lang ako ng iyak.
Babalikan kita, Mommy.
I love you, Mommy Chastity. I will come back. I promise.