Nagbakasyon kami kasama namin ang magulang ni Annabel at Lea sa probinsya nila.
"Annabel, ilang beses na ba kayong nakapunta dito?" Tanong ko dito.
Nakatingin ako sa labas ng bintana ng aming sasakyan.
"First time pa lang namin." Sagot agad ni Annabe.
"Yaeh! It's first time." Sabi naman ni Lea, isa pa naming pinsan.
"Naisipan namin ito, para maiba naman ang makita nyo. Maranasan nyo man lang ang buhay ng probinsya." Si Mommy Anna.
"Adventure pagmaliblib, hindi pa namin naranasan yun eh." Si Daddy Patrick.
Sumabat sila sa pinag-uusapan naming tatlo sa likod ng sasakyan.
"Sana sementado na don. Yung parang sa Manila na rin." Si Annabel.
"At sana! Hindi na uso don ang aswang." Segunda agad ni Lea.
"Lea, don't think that, modern na ngayon kaya hindi na uso yan." Saway ni Mommy Anna sa pamangkin.
Samantala tahimik lang ako sa upuan ko at matiyaga kong tinitingnan ang paligid sa labas. Malinis ang paligid kahit puro ito damo sa panabi. 
Halatang hindi napapabayaan ang kapaligiran nila. Maganda para sakin ang mga nakikita ko. Sementado na rin ang highway na dinadaanan namin. 
Ilang minuto lamang ay nakapasok na kami sa bayan ng probinsya. 
Ang bayan ng San Agustin....
Ang location na hahanapin namin ay Brgy. Mabato.
Sa isang grupo ng mga binatilyong naglalakad. Pinarahan namin ang mga ito at nagbukas ng side window si Daddy Patrick. 
Tumigil ang mga kabataan at tumingin silang lahat samin. Pinagmasdan ko ang mga kabataan sa labas ng sasakyan. 
Sina Lea at Annabel naman ay busy sa kanilang cellphone at tila nanonood sila ng movie with head set.
Dahil tahimik ang loob ng sasakyan kaya't narinig ko ang mga usapan nila... 
Ibang language ang sinasabi nila sa isa't isa at parang anim silang lahat. 
Ang iba ay mga mukhang babae pero damit panlalaki ang mga suot at ang iba ay lalaking-lalaki naman pero hindi kaiklian ang mga buhok. 
Napansin kong mga angelic face silang lahat. 
Matatangkad, makikinis at ang ilan ay caramel color ang kutis. Namumula din ang mga kutis nila sa ilalim ng araw na animo mga mestizo kahit moreno ang iba sa kanila. Magaganda din ang mga kulay ng mga retina ng mga mata nila.
"Mga bata, tanong ko lang, saan dito ang Brgy. Mabato?" Tanong ni Daddy Patrick sa mga kabataan.
"Kiot?" (Ano?) Tanong ng isang bata kay Daddy Patrick at bahagya itong lumapit sa bintana.
Matyaga lamang akong nakatingin sa kanila. Sumulyap sakin ng mabilis ang binatilyong sumilip sa side window ng sasakyan at pagdaka ay nagtuon na sya ng atensyon sa kausap.
"Cute?" Ani, Daddy Patrick. Natawa ito pagdaka. "Thank you... Pero maitanong ko lang, saan ba dito ang Brgy. Mabato?" Sersyosong tanong ni Daddy Patrick.
"Haio khe happe?" (Sino ba kayo?) Tanong ng isa pang binatilyo bukod sa nakasungaw sa bintana.
"Huh?" Takang tanong ni Daddy Patrick sa kanilang dalawa.
"Haio khe happe?" (Sino ba kayo?) Pag-uulit ng binatilyong nagtanong.
"Uhm? Hindi kita maintindihan, Hijo?" Sabi nito ulit. "Tagalog lang ang iba pang alam kong language bukod sa English." 
Nagkatinginan ang mga kabataan at nagtawanan pagdaka. 
"Nom zse pei tagalogin." 
(Tagalogin mo kasi.) Ang isang binatilyo bukod sa dalawa. 
Mabait naman ang tingin ko sa kanila.
"Aiye nom dda nanje khet neoli khey elge ii tuival Pulo." (Sabihin mo na lang sa kanya, nasa dulo makalampas ng baranggay Pulo.) Ang isa pa sa mga kabataan.
Nagkatinginan na kaming mga nasa loob ng sasakyan. 
Grabe! May sarili silang language na sila lang ang nakakaintindi?! Para bang halo-halong Mexico, Korean at Latin? Ewan kakaiba pati ang pagkakatono nila, tila may sarili rin silang punto.
Ito kaya ang language sa province na ito? Sa isipan ko.
"Diretso lang po kayo, Manong. Sa dulo po makalampas ng brgy. Pulo." Sabi ng binatilyong nakasungaw sa bintana ng Van namin.
Namimingkis ang mga pisngi nila at kahit bilad na bilad sila sa init ng araw ay parang wala lang sa kanila ang init nito na tanghaling tapat na rin sa mga oras na iyon. 
"Ay sige, salamat." Masayang sabi ni Daddy Patrick.
"Ingat po kayo doon ah, may inahin pa naman kayong dala." Sabi ng isa sa anim at bukod pa ang isang ito sa kaninang kumausap kay Daddy Patrick. 
"Settu khen unise!" (Magaganda sila!) Sabi naman ng isa sa anim at parang sa adik ang mga ngisi nito.
"Coni zsan settu suwe khet ii ballam." (Tatlo silang pwedeng maasawa.) Saad ng isa habang bahagyang natatawa.
Kakaiba ang mga punto ng mga pananalita nila para bang nasa ibang bansa kami? Yun bang ang mga tao sa lugar eh, may ibang lengwahe na ginagamit?
Napansin kong gwapo ang mga ito, at ay isa sa kanila ay hanggang balikat lang ang hinaba ng buhok. Isa ito sa mga tinutukoy kong mukhang babae pero panlalaki ang pananamit at estilo ng pagsasalita.
Nagtawanan sila at saka muling tumingin sa amin ang anim.
Nakatingin na rin pala sa kanila sina Lea at Annabel sa kanila.
"Sige, dito na kami. Thank you." Hindi nya na-gets ang nais sabihin ng mga kabataan.
May keyword silang sinabi, inahin na dala.
Umandar na ang sasakyan namin. 
Malayo na rin ang tinatakbo namin galing sa pwesto ng mga kabataang nakausap ni Daddy Patrick.
"Honey, ito oh! May arko ang bawat baranggay, nasa Baranggay Sapan pa lang tayo." Si mommy Anna.
"Malayo pa kaya tayo?" Ani, Daddy Patrick.
"Eh, diba may Google Map ka dyan?" Si Mommy Anna na uncomtable na sa kanyang pwesto.
"Eh, andito na tayo diba? Bakit magma-mapa pa?" Si Daddy Patrick.
"Para mabilis, Patrick, nababastos na tayo sa katatanong mo." Si Mommy Anna na may inis ang tono. "Hindi mo maintindihan kung matino ba yon o mga adik."
"Eh, kasi mga batang lansangan sila. Siguro squater ang mga bahay nun, kaya ganun ang mga ugali nila." Paliwanag ni Daddy Patrick. "Isa pa, hindi din naman perpektong masyado ang Google Map. Baka lalong maligaw lang tayo." Dagdag pa nitong sabi.
"Ay! naku! Wag ka na lang magtanong sa mga tao dito." Sabi na lang nito at humarap ang mukha sa labas ng bintana ng Van.
Binuksan na lang ni Daddy Patrick ang map guide namin para matigil na ang pagbabangay nila.
"Oh sya! ito na para hindi ka na ma-bad trip dyan." Sabi na lang ni Daddy Patrick sa asawa.
Malayo na ang tinutugpa ng sasakyan namin at habang palayo ng palayo ay pakaunti ng pakaunti ang mga bahay na nadadaanan namin at padami ng padami ang damo sa tabi ng sementadong daan. 
Pahapon na rin ngunit tirik na tirik pa rin ang araw.
"Ano na, Patrick? Asan na tayo?" Si Mommy Anna.
"Ewan ko, itong mapa lang naman ang sinusundan ko eh. Baka malayo pa tayo." Iritable nang imik ni Daddy Patrick.
Nanahimik uli ang mag-asawa sa isa't isa. Matama lang naman akong nag-oobserba sa paligid. Wala namang bad things akong nararamdaman.
I just relax on my seat....
Makailang sandali lang ay nakatanaw muli kami ng isa na namang grupo ng mga kabataan na naglalakad at sakop nila ang buong kalsada. 
Nasa gitna sila ng mismong daan....
Nang malapit na kami sa kanila ay biglang bumusina si Daddy Patrick sa kanila. 
Agad naglingunan ang anim na kabinatilyohan sa Van namin. Huminto sila at nagbigay daan sa sasakyan namin ngunit daan na kasyang-kasya lamang ang Van. 
Supladong nakatitig sa Van namin ang kanilang mga mata. Tila nabulabog namin ang kanilang katahimikan habang naglalakad.
Napansin ko ang itsorang babae sa kanilang anim, pero panlalaki naman ang damit nya at sya lang din ang bukod tanging nakatirintas ang buhok sa likod. 
Flat sa harapan ang t-shirt na suot nito. Wala syang dibdib na bakat sa damit nya. Tama lang ang tangos ng ilong nito at maputi sya kagaya ng karamihan sa kanila. 
Dumaan na ang Van namin sa gitna nila. Nakadungaw ako sa sasakyan at nakita ko sya ng malapitan sa bintana ng side window ko. 
Color brown ang bintana namin at habang padaan kami nakatingin din ang killer eyes nyang mga mata sakin na parang nakikita nya ako sa loob ng sasakyan namin. Sunod nya ako ng tingin at matalim ang mga titig nya. Napagkit sa kanya ang mga mata ko kaya alam ko na sakin sya nakatingin at hindi lang basta sa bintana namin.
May kakaibang kaba akong naramdaman. 
Nahintakot ang kalooban ko sa kanya.
Kakaiba makatitig ang mga mata nila. 
Malinaw at tila nagnining-ning ang kanilang mga mata na parang sa pusa. 
Killer eyes silang lahat....
Ang gaganda din ng mga hugis ng mga labi nila. Sa madaling sabi, ang ganda ng bawat combination ng mukha nila kaya hindi panget sila kung titingnan. 
Iba-iba ang mga itsora nila.... 
Hindi sila magkakahawig kagaya ng sa bawat country na mabilis mong mai-identify kung saang bansa sila nabibilang.
Basta ang gandang lahi nila.... 
Ano kayang mga tao sila? Ganyan bang tao ang mga naninirahan dito sa probinsya nila?
Nagkaroon kaagad ng tanong ang isip ko tungkol sa kanila. 
Hindi ko maintindihan ang sarili ko ngunit tila natandaan ko ang kanyang mukha sa loob ng aking isipan.
Ang kabang dumaloy sa bawat ugat ko at ang isang malakas na kabog ng puso ko ng magkatitigan kaming dalawa.
Pakiramdam ko ay huminto sandali ang mundo ko at nag-slow motion ang lahat sa paligid ko.
Kakaibang pakiramdam na ngayon ko lamang naranasan, kakaibang kilig ito o baka isang uri ng hipnotismo.
Nilingon ko pa sya sandali nang makalampas kami sa kanila. Ramdam kong nakatitig sila sa aming nasa loob at hindi sa sasakyan namin.