AUTHOR POV'S
Pumunta na sa Canteen si Keziah at kasama niya si Sasa at si Sam para mag-snacks pero nag-C.R muna siya. Nasa C.R na siya ngayon at habang hinuhugasan niya ang kamay niya napatingin siya sa salamin at inilagay ang kaunting kulot niyang buhok sa kanyang tenga. Pinilit niya ang sarili na ngumiti tsaka lalabas na sana ng dumating Lyka.
"Kez!" Ngisi nitong tawag sa kanya.
"Hi,"
"Kamusta klase mo? Ah, oo nga pala magkaklase pala tayo sa Biology."
"Oo nga eh,"
"Alam mo sobrang saya ko talaga kanina sa Biology class natin. Akalain mo, sa dinami-dami ng pwede niyang mapili ako pa talaga. I think we are destined to each other." Masaya nitong sabi at pilitan namang napangiti si Keziah.
"You're right! You are really destined to each other. Alam mo Lyka mukhang worth it ang paghihirap mo para lang makasama mo siya lagi."
"Paano mo nasabi?"
"Feel ko lang, mukhang parehas kayo ng nararamdaman ni Kaero eh."
"Hahaha, I hope so."
"Alam mo, kaibigan niya ako diba at palagi kaming nag-uusap."
"Bakit? May sinabi ba siya sayo?" She asked at naalala niya yung time na nag-usap sila ni Kaero.
"Wah!" Paggulat sa ni Kaero sa kanya habang nakaupo pero epic fail kasi wala itong effect kay Keziah dahil sa may iniisip ito.
"Hoy," sigaw niya dahilan na natauhan si Keziah. "Ok kalang ba Keziah?"
"Huh? Ah, oo no!"
"Ang lalim ata ng iniisip mo,"
"Wala no!" Usal nito. Nang bigla na lang lumabas sa kanyang mga bibig ang isang tanong, "May nagugustuhan ka na bang babae Kaero?" Seryoso nitong tanong sa kay Kaero dahilan na napatigil siya sa pag-inom ng tubig.
"Oo nman no! Lalaki ako syempre." Nakangisi nitong sabi.
"Kailan mo siya nagustuhan? Kilala mo ba siya? Kilala ka ba niya? Magkilala ba kayo? At bakit mo sya nagustyhan?" Sunod-sunod na tanong ni Keziah dahil sa desperada na ito.
"Hahaha!" Tawa ni Kaero. "Bakit mo ba tinatanong yan huh?"
"Sagutin mo nalang kasi tanong ko,"
"Dami non eh, pero sige..." He said and take a deep breathe. "Kailan kami nagkaklala? I think nagkakilala kami sa di inaasahang pangyayari and yes kilala ko siya, kilala niya ako, magkakilala kami. I think the reason why I like her is, She's like you. She maybe a lampa, nerd, panget at kung ano-ano pang itawag ng iba sa kanya, but she has a warm heart." Seryoso nitong sagot kau Keziah.
"He said that?" Lyka asked Keziah happily matapos nitong sabihin sa kanya ang sinagot ni Kaero.
"You also said the same thing before right? Nagkakilala kayo sa di inaasahang pagkakataon. Kaya sa tingin ko ikaw ang tinutukoy niya." Ika ni Keziah dahilan na ikinangiti ni Lyka na abot langit. "Pero alam mo, hayaan mo muna na si Kaero ang magtapat ng nararamdaman niya sayo kasi siya ang lalaki eh kaya ikaw maghintay ka lang." Imbit niya kahit sa kaloob-looban niya ay nawawasak na ito.
Niyakap siya ni Lyka dahil sa tuwa, "Salamat Keziah ang bait mo kaya ka pala nagustuhan ni Kaero bilang kaibigan." Saad nito.
"No worries."
Bumalik na si Keziah sa Canteen at nakita niyang nag-aantay sina Sam at Sasa sa kanya.
"Halika ka na Keziah let's eat!" Tawag ni Sam sa kanya.
Napaupo siya sa upuan na nakatulala. "Hoy Keziah! Kainin mo na ang snacks mo. Bakit parang ang laki ng problema mo huh? Parang pasan mo ang mundo eh." Saad naman ni Sasa.
"Nothing! May naalala lang ako. Sige na kain na tayo."
"Sigurado ako na si Bryan ang dahilan ng pagkalungkot mo ngayon ano? Hindi ka ba niya tinulungan sa activity natin kanina?"
"Hindi naman, tumulong naman siya sa akin kanina," Saad ni Keziah ng biglang nabulunan si Sam.
"Okay kalang ba?" Pag-aalalang sabi ni Keziah sabay pinikpik ang likuran ng kaibigan.
"Water," sabi naman ni Sasa sabay inabot ang tubig.
"Ok lang ako, pero sandali, si Bryan Agustin tumulong sa'yo?"
"Oo. Pero nung una ayaw niya pa sanang tumulong sa akin. Pero teka lang, do you know him?
"Ganito kasi yan, si Bryan anak mayaman yan. The only son kaya spoiled. Kakaklase ko na yan simula Elementary hanggang High School isa siyang siga at kahit kailan di yan tumutulong sa mga activities namin kaya nga sinabihan kita kanina ng Goodluck eh!"
"Really?" Usal ni Keziah ng maalala niya ang sinabi ni Bryan kanina. Alam mo sa tingin ko may tupak yong taong yon eh, sabi niya sa akin gusto niya raw ako." Saad ni Keziah dahilan na nabulunan na naman si Sam sa pangalawang beses.
"Ano ba naman yan Sam," ika ni Sasa.
"Ayos ka lang ba?"
"He said he likes you? Really?"
"Oo no! Pero for sure biro niya lang yun,"
"Hindi yon joke Keziah," seryoso na sabi ni Sam kay Keziah. "I know him well. Kailan man hindi nagsisinungaling yang si Bryan. He's a siga pero honest siya na tao. Basta sinabi niya ang isang bagay totoo talaga yon. Minsan nga nong hiniwalayan siya ng girlfriend niya tapos sabi niya magpapakamatay, ginawa niya talaga."
"Seriously?"
"Oo! Talagang tumalon siya sa 4th Floor na building namin noon buti lang may mga rescuer at naligtas siya."
"Eyy, paano niya naman nasabi yon eh hindi niya naman ako kilala."
"I think he is serious with you!"
"Hay! Tama na nga yan kumain nalang tayo." Imbit ni Keziah ng makita niya si Kaero at Lyka na sabay kumain. Naalala niya ang sinabi ni Kaero sa kanya kanina nang sabay sila mag-snacks pero hindi niya pala ito tumupad sa usapan nila. "Sinungaling," bulong ni Keziah sa sarili.
Pauwe na ngayon si Keziah sa bahay nila. Malungkot siya na naglalakad dahil di pa rin niya maalis sa isipan si Kaero. Nang may napansin siyang sumusunod sa kanya kaya napatigil siya sa paglalakad. Mabilis niya itong nilingon and there she saw Bryan smiling at her while his hands are on his pants pockets.
"Anong kailangan mo! Bakit mo ako sinusundan?" Takot na sabi ni Keziah.
"Hindi kita sinusundan no! Hindi porket gusto kita susundan na kita kahit saan ka magpunta."
"Eh, anong ginagawa mo rito! Huh? Maang-maangan kapa eh halatang-halata na." Sambit ni Keziah dahilan na napatawa si Bryan.
Lumapit siya kay Keziah at napaatras. He take a forward step dahilan na nauna na siya kay Keziah. "Sino na sa tingin mo ang nanununod sa atin ngayon? Ako na nasa unahan mo?" Usal ni Bryan dahilan na napasinghal si Keziah.
"Wow ha! Galing mo naman magpalusot eh ano!"
"Alam mo ang ganda mo talaga kaya naman nahulog agad ang loob ko sa iyo una pa lang. Nagustuhan tuloy kita." Saad nito.
"Baliw kana ata eh! Pwede ba bumalik ka sa pinanggalingan mo kung ayaw mong tumawag ako ng Pulis."
"Sorry pero hindi mo yan pwedeng gawin. Mapapahiya ka lang. Isa pa, this is the way to my home." He utter at tumuloy na sa paglalakad dahilan na ikinataas ng kilay ni Keziah. "Tsanga pala, naisuli ko na ang martilyo niyo nung isang araw pa."
Nagtaka si Keziah sa sinabi ni Bryan, "Martilyo?" Imbit niya nang naalala niyang bigla yong araw na may nanghiram sa kanya ng martilyo. "I-ikaw 'yon-" putol na sabi ni Keziah.
"Di ko akalain na ulyanin ka pala eh. Di mo man lang ako naalala. Hay!"
"Haisst! Ikaw nga! Kaya pala pamilyar ka sa aking baliw ka eh!"
"Hay, wag ka kasi assuming. Hindi kita sinusundan no, dito ako nakatira."
"Anong assuming? Teka ang lakas ng loob mong sabhin sakin na ang panget ko tapos sasabhin mo ngayon sa akin na maganda ako at gusto mo ako huh? Sinungaling!"
"I'm just kidding before but this time, it's true. Tama ka, panget ka nga pero gusto kita hindi ako nagbibiro." Imbit na sabi ni Bryan dahilan na ikinainis pa ng husto ni Keziah. "Para sa akin maganda ka parin at kahit ano pa hitsura mo gugustuhin parin kita." Ngiti nitong sabi.
"Ew!" Ika ni Keziah tsaka lumakad ng mabilis habang sinasabayan siya ni Bryan sa paglalakad. "Pwede ba lumayo ka sa akin!" Sigaw ni Keziah.
"Gusto mo bang kumain ng kwek-kwek?" Usal nito dahilan na napahinto si Keziah.
"Bakit naman ako kakain ng kwek-kwek na kasama ka?"
"Kasi, we're neighbors!"
"Hay," singhal ni Keziah.
Naglalakad na si Keziah at Bryan ngayon pauwi. Dahil sa pinakita ni Bryan ay natuwa si Keziah at sabi niya sa isip, "Mukhang ok naman siya na kasama eh nakakatuwa. Mas mabuti na rin siguro na magkaroon ako ng ibang kaibigan na lalaki para makalimutan ko ang feelings ko para kay Kaero."
"I hope we can be like this always," nakangiti na sabi ni Bryan.
"Na ano?"
"Na makasabay ka na naglalakad habang nag-uusap tayo."
Keziah smirk at him, "Sige na dito na ang bahay ko. Salamat sa kwek-kwek."
"Walang anuman kung gusto mo libre kita palagi nyan."
"Hmm, sige na." Imbit ni Keziah..
"Sige alis na ako," usal ni Bryan at tumawid sa kabilang kanto kaharap ng bahay nila Keziah dahilan na ipinagtataka nito.
"Teka lang bakit ka tumawid? Akala ko ba itong malaking bahay ang bahay mo?"
"Hindi no! Ito ang bahay ko." Pakiwari niya. Naalala ni Keziah ang sinabi ni Sam sa kanya na mayaman sila Bryan kaya nagtaka siya kung bakit maliit lang bahay nila. Sa isip-isip niya, "Hindi kaya mahirap na sila kaya sila lumipat sila dito ng bahay."

"Maliit lang pala ang bahay niyo?"
"Oo no! Anong akala mo sa akin mayaman? Hindi no. Simple lang ang buhay namin kagaya ng buhay niyo kaya nga minsan naiisip ko na bagay talaga tayo eh."
"Hay," singhal ni Keziah at pumasok na sa bahay nila.
Nang makapasok na si Keziah sa bahay nila ay pinanood lang siya ni Bryan. "Hay salamat at nakapasok na rin siya," saad ni Bryan nang may matandang lumabas mula sa pintuan ng bahay na kinatatayuan niya.
"Sino ka! Anong ginagawa mo rito sa bahay namin?" Galit na tanong ng matanda.
"Ah eh, kasi," utal-utal niyang sabi.
"Magnanakaw ka siguro ano!" Sigaw ng matanda.
"Naku Lola hindi po-" putol na sabi ni Bryan ng paluin siya ng matanda kaya mabilis siyang tumakbo palabas ng gate ng bahay tsaka pumasok sa malaking bahay na katabi ng bahay nina Keziah. Do'n talaga ang bahay ni Bryan and yes he is rich pero nagsinungaling lang siya kay Keziah dahil ayaw niyang malaman nito na mayaman sila at lalo pa't gusto niyang malapit ang loob kay Keziah.
"Hay! Salamat! Muntikan nako do'n huh! Napagkamalan patuloy akong magnanakaw tagal naman kasing pumasok nitong si Keziah eh!" Hingal nitong sabi habang nakangisi sabay tumingin sa bahay nina Keziah na katabi lang ng bahay nila.
"Ouh Sir Bryan nandito na pala kayo eh,"
"Hindi ba obvious Yaya?" Pilosopo nitong sabi. "Nasa harapan mo na nga ako sasabhin mo pang andito na ako tsunga ka talaga Yaya hay!" Saad nito pagkatapos ay pumasok na may ngiti sa labi.
"Sungit talaga," irita na sabi ng Yaya at sinara na ang gate.
"Faster Yaya! Give me some drink, I'm thirsty you know!" Ika pa nito kaya't napatakbo ang Yaya papasok ng bahay.
"Yes po sir," taranta na sabi ng Yaya.
"Bilis! Ang bagal mo talaga Yaya eh," usal nito.