My heart was pounding so hard, halos manlanta ang aking katawan ng dahan-dahan siyang lumapit sa akin.
His height towered over me, halos hanggang dibdib niya lamang ako, amoy na amoy rin ang pabango niya. Unfair, bakit sobrang bango niya?
"Hello, pwede ka ba maka-usap?" aniya at halos mangatog ang aking buong katawan, kita ko sa gilid ng aking paningin ang mga pang-aasar ng aking mga kaibigan.
I nodded.
Ramdam 'ko ang pamumula ng aking mukha, he's just inches away from me, I can smell his manly perfume at pilit 'kong tinitibayan ang aking paglalakad, his presence is enough to make me stumbled.
Pilit ko'ng ini-yuyuko ang aking ulo dahil pinagtitinginan na kami ng mga estudyante at dahil kabisado 'ko na ang takbo ng mga utak nila ay paniguradong gagawan na naman nila ito ng isyu lalo na't kasama 'ko ang crush nila.
Tumigil kami sa likod ng gymnasium, sa mismong ilalim ng narra tree. The place was quiet yet beautiful, sobrang nakaka-kalma, may iilan ring mga estudyanteng naka-tambay at mukhang nagre-review.
Minutes had passed but no one didn't even talked between us, para lamang kaming mga tangang naka-tayo sa ilalim ng puno at nag-aantay ng pasko. On my peripheral vision I saw him staring at the tree.
"S-so, why are we here?" tanong 'ko ng hindi makayanan ang katahimikan. His dark eyes landed on mine, his lips twitched while looking at me weirdly.
"Ha? Eh sinundan lang naman kita dito " he said. My jaw dropped while my eyes widened. tinitigan 'ko lamang siya at iniintay kung nag-bibiro lamang siya ngunit his weird face didn't left his face.
"Sabe mo ka-kausapin mo ako?" I asked, he nodded. I rolled my eyes toward him and crossed my arms in front of my chest. "I don't get you"
He smirked, kahit kaunting ngiti lamang iyon ay lumabas ang dalawang biloy sa kaniyang pisngi.
"Kaya nga, ang sabe 'ko kakausapin kita pero ikaw ang kusang pumunta dito" He said while smiling widely at me.
I was stunned, pilit ko'ng inaalala kung sino ba ang na-unang mag-lakad sa amin patungo rito at ako 'yon! Shit naman.
Masyado ako'ng nag-madaling umalis sa canteen kaya napadiretso-diretso na lamang ako ng lakad kanina, tapos siya pa sisisihin 'ko.
"Joke lang! " He spat and laughed his ass out. Dahil sa lakad ng kaniyang tawa ay pinag-titinginan na naman kami ngunit imbes na magalit ang mga na-istorbong nag-rereview ay parang natuwa pa sila at kinilig dahil sa pag-tawa ng lalaking kasama 'ko.
"So, ano nga'ng sasabihin mo?" Tanong 'ko at pilit na pinagmukhang masungit ang itsura, hindi pa nga humuhupa yung nangyari nung nakaraan tapos heto siya at kaharap 'ko, may after shock sis ah.
"Kase ano-- pwedeng favor?" He clasped his both hands while bending a little dahilan kung bakit mag-pantay ang aming mga mukha.
I stared directly at his face, his face really screams perfection. His lips twitched I even saw his faced reddened.
"Ano kase, I know na hindi tayo close pero nakakatakot lumapit sa ibang babae e!" His voice sounded so desperate, he scratched the tip of his nose while pouting, He's just so cute.
"This is so weird, The town's playboy? takot lumapit sa mga babae? You're nonsense" I muttered while glaring at him.
Alam 'ko na yung mga gan'tong technique, 'wag ako boi.
Minutes had passed he didn't talked, nang lingunin 'ko siya ay halos matumba ako sa uri ng pag-tingin niya. He looked pissed.
Napa-kurap kurap ako at bahagyang na-guilty dahil sa sinabe but he's a playboy sabe nila!
"You know.. I hate being called by that, Iisa lang ba yung friendly tsaka pagiging playboy? Alam 'ko kase mag-kaiba" he said almost a whispered. I was about to apologize when he looked straight into my eyes and smiled.
"Never mind mo na lang yung sinabe 'ko kanina, pero promise! I'm not a playboy!" He smiled widely at me but his eyes says the opposite, he's pissed and he's hiding that by smiling.
"Hatid na muna kita sa friends mo" He smiled again and turned his back to me.
Bumigat ang aking pakiramdam ng tumalikod siya at dahan-dahang nag-lakad habang ang dalawang kamay ay naka-pasok sa kaniyang mga bulsa.
"R-russel" I called him, kita 'kong natigilan siya at mabilis na humarap sa akin, natawa pa ako ng makita ang kaniyang itsura, bakit mukhang hindi siya galit gaya kanina? Ang mga mata niya ay nanlalaki na para ba'ng nag-tatanong habang pinapalobo ang kaniyang mga pisngi.
"Ano ba yung favor? Sorry sa sinabi 'ko" I smiled at him, onti-onti niyang inalis ang pagkaka-lobo ng kaniyang pisngi at nginitian ako.
"Hey don't be sorry, ayos lang talaga. Naiinis lang talaga ako sa mga natawag ng gan'on sa akin" He smiled again showing his perfectly white teeth.
" So your favor is?" I asked getting impatient.
" Marunong ka mag-model? I mean yung parang mga rampa rampa ng mga babae?" He asked. Marahan ako'ng tumango habang iniisip ang mga kaalaman sa runway modeling.
"Yes, I guess? Wait, sino ba mag-momodel?" Curious na tanong ko, dahil alam ko'ng manghihingi siya ng tips about d'on.
I saw how his face reddened, he even bit his lower lips at scratch the tip of his nose. Para siyang biglang nahiya dahil pabalik-balik ang kaniyang paningin sa akin at biglang pipikit ng mariin.
"A-ako"