Alexa
Malakas na tilaok ng manok ang nagpagising sa akin. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at inilibot ang paningin sa paligid. Preskong hangin ang nalalanghap ko sa paligid. Ibang-iba nga naman ang probinsiya kaysa sa Manila. Dito ay presko ang hangin at puno ng punong-kahoy ang paligid. Marami ring mga hayop na makikita rito.
This is my first day here at kailangan ko munang mag-soul searching. Hahanapin ko ang sarili kong ilang taong nawala dahil sa lintek na pag-ibig.
Bumangon ako at saka nag-inat ng aking mga kamay. Tiningnan ko ang orasan at ala-singko pa lang pala ng madaling-araw.
Naisip kong mag-jogging. May nakita kasi ako kahapon na malapit na parke rito. Tamang-tama para sa morning routine ko.
Mabilis akong pumasok sa banyo at naghilamos lang muna ako. Kinuha ko ang white loose t-shirt ko na hanggang gitna ng hita ko ang haba at black leggings ko. Kinuha ko kaagad ang rubber shoes ko at isinuot ko 'yon.
Sinuklay ko ang aking buhok at itinali iyon. Kinuha ko ang cellphone ko at inilagay ang headset sa tenga ko. Mabilis ko ring kinuha ang aking face towel at handa na akong para mag-jogging.
Lumabas ako sa kuwarto at inilibot ang paningin sa buong bahay. Mukhang wala pang gising, magpapaalam sana ako kay Tita Gail at baka hanapin niya ako mamaya. Pero dahil hindi ko ito nakita ay mabilis na akong lumabas ng bahay.
Limang minuto ko lang na nilakad ang parke mula sa bahay ni Tita. May mangilan-ngilang nag-jo-jogging din doon. May mga matatanda at may mga bata pa.
Tinungo ko ang daan papunta sa may puno ng mangga. Nag-stretching muna ako, ilang sandali pa ay nagsimula na akong mag-jogging. Mahina lang ang takbo ko, hindi kasi ako nagma-marathon para bilisan ko ang aking pagtakbo. Ini-on ko ang music sa cellphone ko. At kapag minamalas ka nga naman, ay broken hearted song pa ang nag-play. Tumatakbo pa rin ako habang pinapalitan ko ng kanta ang playlist ko. Hindi ko alam na may nag-jo-jogging din pala at patungo ito sa direksiyon ko.
Nang matapos ang pagpapalit ko ay hindi ko na nagawa pang iwasan ang lalaking kabanggaan ko. Mabilis akong bumagsak sa semento, dahil sa lakas ng impact ay napa-igik ako.
"Agrh!" Daing ko. Tiningala ko ang lalaking naka-bangga sa akin at tinaasan ko ito ng kilay. Ni hindi man lang nito ako tinulungang makatayo man lang.
"Are you not going to help me?" mataray kong tanong dito. Nakatingala ako sa kanya ngunit hindi ko masyadong makita ang mukha nito dahil naka-sumbrero ito at naka-face mask pa.
Kitang-kita ko lang ang mga mata nitong kasing lamig ng yelo. Ni hindi man lang niya ako pinansin at nilagpasan niya lang ako.
Lumaki ang ulo ko dahil sa ginawa niya.
Ang pusa nga tinutulungan ko kapag nasusugatan, tao pa kaya? Tapos kasalanan niya pa ang pagkakatumba ko. Mabilis akong tumayo kahit na nga ba mahapdi ang mga palad kong nakatukod sa pagkakatumba ko. Malalaki ang hakbang nito ngunit hindi 'yon naging hadlang upang hindi ko ito maabutan. Mabilis kong hinablot ang braso nito.
"Are you not going to apologize?" malakas kong sigaw rito. Medyo dumarami na rin ang tao sa parke dahil malapit ng sumikat ang haring araw. Kinuha lang nito ang kamay ko na nakawahak sa braso nito.
"Why would I? Hindi naman ako ang may kasalanan di ba?" sarkastiko nitong tanong. Wow! Ang hangin lang promise.
"Ikaw na nga ang nakabangga tapos sasabihin mong hindi mo kasalanan?" mariin kong tanong sa lalaki. Nakapamaywang pa ako sa harapan nito.
"Sino bang hindi tumitingin sa dinaraanan nito? Ako ba?" naiirita na nitong tanong sa akin.
"Nakita mo pa lang hindi ako nakatingin, bakit hindi ka umiwas!" Gigil kong sigaw rito. May ilang pares na rin ng mga mata ang nakatingin sa amin, kaya naman ay nahiya ako.
"Bakit ako iiwas? Ikaw ang nakaharang kaya ikaw dapat ang umiwas." Mariin din nitong sabi. Napabuga na lang ako ng hangin dito.
"Ang hangin pre! Liparin ka sana!" Sigaw ko rito. Dahil napalakas ang sigaw ko ay may mga tao ng huminto at naki-usyoso. Mas lalo lang talaga akong nahiya.
Mukhang hindi soul searching ang mangyayari sa akin ngayon dahil sa walanghiyang lalaking nasa harapan ko.
"Don't make a scene here!" Nagbabanta nitong sabi. Umikot lang ang mga mata ko sa kanya.
"Then apologize to me!" Matapang ko ring sabi sa kanya. Naiinis itong tumingin sa akin.
"I will not do that." Mariin nitong sabi.
Ayaw mo pala ha. Sige ako na lang ang gagawa ng paraan upang makaganti ako sa 'yo. Sabi ko sa aking isipan. Ngumiti ako ng matamis sa kanya.
Dahil hindi naman kalayuan ang pagitan naming dalawa ay mabilis ko lang siyang nilapitan, matangkad siya kaya kailangan ko pang tumingkayad upang maabot ang tenga niya.
"Ayaw mo ba talaga?" malambing kong bulong dito.
"Buang na ka?" tanong nito sa wikang bisaya, sabi nito kung baliw ba ako. Ngumisi ako sa kanya at mabilis kong hinawakan ang magkabilang braso ng lalaki at saka mabilis na tinuhod ang alaga nito.
"Argh!" Malakas nitong daing. Mabilis akong tumakbo papalayo sa kanya.
"We're even now!" Nakangiti kong sigaw habang ang lalaki ay nakahawak pa rin sa best buddy nito. Mabilis akong tumakbo upang hindi nito ako maabutan.
Nakarating na ako sa bahay ni Tita Gail ay hindi pa rin mawala-wala ang ngiti sa aking labi. Natatawa ako sa hitsura nito, matatae ba siya o maiihi sa sakit. Hindi ko namalayang nakapasok na ako sa loob ng bahay.
Maganda ang bahay ni Tita Gail. Pinaghalong native and modern ang desinyo ng kanyang bahay. Kaya ang sarap sa mata. Pumasok ako sa kusina dahil nauuhaw ako.
"Parang may magandang nagyari ah? Panay ngiti mo eh!" Mula sa likod ko ay nagsalita si Tita Gail. Hindi ko namalayan man lang ang pagpasok nito at pagsunod sa akin. Nilingon ko siya at saka nginitian. "Masaya lang talaga ako dahil fresh na fresh ang paligid dito." Sagot ko rito. Kumuha na ako ng pitsel sa ref at nagsalin ako ng tubig ko baso. "Talaga? Bakit iba 'yang nakikita ko sa mga mata mo?" tukso pa nito sa akin. Natawa naman ako. Ininom ko kaagad ang tubig ko at muling nagsalin doon. Naka-tatlong baso rin ako.
"Si Tita talaga. May nakita lang po akong nakakatawa sa may parke kaya napapangiti ako." Palusot ko pa rito. Tumango naman ito.
"Halika na at saluhan mo akong mag-breakfast." Yaya nito sa akin. Lumabas ito ng kusina kaya sinundan ko na lang ito.
"Saan tayo kakain, Tita?" tanong ko dahil nakalabas na kami ng bahay niya. Umikot ito at nakita ko ang bahay-kubo na gawa sa purong kawayan. Ang ganda at ang lawak pa, may mesa at upuan sa gitna. Sa kaliwa naman ay may duyang gawa sa rattan.
"Wow! Ang ganda po rito, Tita." Namamangha kong sabi. Presko ang hangin at ang ganda pa ng view mula rito. "Mabuti naman at nagustuhan mo, dito tayo kakain ngayon." Imporma nito.
"Talaga? Mukhang magiging masaya nga ako rito." Sabi ko pa. Mabilis naman kaming umupo sa silya. May mga nakahanda ng pagkain doon.
"Nasaan si Hailey, Tita?" tanong ko.
"Nasa taas pa at tulog pa 'yon. Mamaya pa kasi ang pasok niya kaya matagal siya kung gumising." Sagot nito. Napatango na lang ako.
"Gusto mo bang mag-kamay habang kumakain? Mas masarap 'yon at gaganahan kang kumain." Nakangiting suhestiyon ni Tita.
"Mukhang may balak po kayong patabain ako ah!" Biro ko sa kanya.
"Hindi ka naman tabain eh, kaya okay lang." Sabi nito at kinindatan ako. "Sige na nga." Sang-ayon ko rito. "Nasa may kanang bahagi ang sink, doon ka na mag-hugas ng kamay mo." Sabi ni Tita at itinuro ang may katamtamang sink.
Agad akong nag-hugas ng kamay at bumalik kaagad sa pwesto ko. Tuyong daing, tortang talong, may sarsa pa. Lahat ng pagkain ay mga simple lamang ngunit siguradong masasarap.
"Wow. Tagal ko na ring hindi nakakain ng ganito, for sure marami akong makakain ngayon." Masaya kong sabi. "Mabuti naman at nagustuhan mo. May tsokolate rin pala akong inihanda sa 'yo. Alam kong favorite mo 'yon." Sabi pa ni Tita.
Naging magana nga ang almusal namin. Mabilis rin namang umalis si Tita Gail dahil may duty pa ito. Habang ako naman ay umakyat na sa kuwarto ko.
Magpapahinga muna ako saglit at pagkatapos ay aalis ako mamaya. Gusto ko ngang mag-soul searching di ba? At hindi ko 'yon magagawa kong magmumokmok na lang ako rito sa kuwarto.
Matapos akong magbihis ay nahiga na ako sa kama ko. Tumingala ako sa kisame at nakita ko na naman ang mukha ng lalaking naging dahilan ng aking paglayo. Kahit naman masaya ako rito ay hindi kaagad nawawala ang sakit sa dibdib ko. Syempre minahal ko siya. Ito ang first love ko kahit kailan ay hindi ko naisip na lolokohin niya ako.
Muli ay lumandas na naman ang aking luha.
Minsan nga ay naitatanong ko kung may balon ba sa loob ng aking mga mata, dahil hindi maubos-ubos ang luha rito. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Mahihinang katok ang nagpagising sa akin. Kinapa ko ang cellphone ko sa aking side table at tiningnan ang oras doon. Nakita kong alas dose na pala ng tanghali. Mabilis akong bumangon at tinungo ang pintoan ko.
Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko si Hailey na nakabihis na.
"Where are you going, cous?" tanong ko rito.
"Mag bo-boy haunting ako. Sama ka?" pilya nitong tanong sa akin. Napangiti naman ako. "Sure, saan ba 'yan?" tanong ko. "Basta, sumama ka na lang. Maraming hot and yummy roon. At alam kong nandoon din ang crush ko!" Kinikilig nitong sabi.
"Sige, hintayin mo ako sa baba. Pero manananghalian muna ako bago tayo umalis. Dahil baka sa sobrang hot and yummy nila ay gutumin ako." Biro ko kay Hailey na siyang ikinatawa nito.
"Oo sige na. Bilisan mo okay?" bilin pa nito sa akin.
Tumango lang ako at mabilis nang pumasok sa banyo. Mabilis lang ang pagligo ko at agad na rin akong nagbihis. Isang top off-shoulder na baby blue ang kulay ang isinuot ko, tenernuhan ko 'yon ng skinny jeans. Isinuot ko lang ang Gucci watch ko at saka nag-make up ako ng konti.
Dahil walang blower ay towel na lang ang pinantuyo ko sa aking buhok. Sinuklay ko 'yon at hinayaan lang na nakalugay. Nag-perfume ako at ng makitang ayos na ang aking hitsura ay mabilis kong kinuha ang aking flat doll shoes na kulay puti.
Bumaba na ako at nakita ko naman kaagad si Hailey na naghihintay sa akin. Naka-upo ito sa sala at mukhang busy sa pagkalikot sa cellphone nito. Nang marinig nito ang yabag ko ay umangat ang mukha nito at saka nakangiting tumingin sa akin.
"Wooh! You're so beautiful, cous." Puri nito.
Mabilis itong tumayo at saka inikotan ako. "Salamat." Sabi ko. "No wonder, isa ka nga sa pinakamagaling na fashion designer, maganda, mayaman, matalino, ngunit sinayang lang," pahayag pa nito, "Pero may mas worth it pa na darating sa buhay mo, cous. Kaya fighting!" Pampalakas-loob nito sa akin. Napangiti naman ako. "Fighting! Pero ang ganda mo rin cous," puri ko rin sa kanya, "Nasa genes 'yan!" Sabay naming sabi at sabay rin kaming natawa.
Matapos kaming kumain ay niyaya kaagad ako ni Hailey na pumunta sa isang private park. Hindi ko alam kung anong tawag sa lugar na 'to, basta ang sabi ni Hailey ay isa 'yong hunting place for hot and yummy boys. Maganda ang paligid. May malalaking puno ng kahoy na may mga bench sa ilalim. Magaganda rin ang pagkaka-trim ng mga bulaklak. Sa gilid naman ay may mga nagtitinda ng mga street foods. Maraming tao at halos mga kabataan.
"Saan naman ang pa-boy haunting mo rito?" tanong ko kay Hailey. Hinila na naman ako nito.
"Basta sumunod ka na lang sa akin, bilis!" Sabi pa nito at halos magmukha na itong giraffe dahil sa haba ng leeg.
"Ay! Ayon sila!" Tili niya at muli niya namang hinila ang kamay ko. Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya. "Sino ba 'yon sila?" mahina kong tanong. Hindi ako nilingon ni Hailey.
"Sila ang sikat na banda, ang the Hellfire." Kinikilig na sabi ng pinsan ko. Bigla naman akong kinilabutan sa binanggit na pangalan ng grupo.
"Kakatakot naman ang pangalan ng grupo nila." Komento ko. Tumawa lang si Hailey.
"Nakakatakot talaga, dahil gagawin mo ang lahat makita lang ang kakisigan nila!" Tili nitong sabi. Hindi na ako umimik. Pumwesto kami malapit sa grupo ng banda. Dito raw sila parating nagpa-practice kaya dinarayo ang lugar na 'to ng mga kababaihan.
Nagsimula ng mag-practice ang banda at halos mabingi ako sa tilian ng nasa paligid ko. Napailing na lang ako. Akala ko pa naman makakahanap ako ng peace of mind para sa soul searching ko, ngunit malabo na ata mangyari 'yon. Isang oras din kaming nanood, naiihi ako kaya naman ay nagpaalam ako kay Hailey. Itinuro naman nito kung saan ko makikita ang banyo.
Tinungo ko ang parang covered court at pumasok ako doon. Wala akong makitang tao kaya naman ay hinanap ko ang ladies comfort room. Mabuti na lang at nakita ko 'yon kaagad. Mabilis akong pumasok at saka umihi. Gumaan kaagad ang pakiramdam ko ng mailabas ko na ang tawag ng kalikasan.
Nag-ayos muna ako ng sarili ko at nag-hugas ng kamay. Nang matapos ay lumabas na ako sa banyo at hinanap ang daan kanina.
Ngunit hindi pa ako nakakalayo ay may narinig akong babaeng umiiyak kaya naman ay sinundan ko ang boses ng babae. Nakita ko naman kaagad ito at may kasamang lalaki, magkaharap silang dalawa. "Paano mo nagawa sa akin 'to? Minahal naman kita, binigay ko ang lahat sa 'yo. Bakit nagawa mo pa rin akong lokohin?" umiiyak na tanong ng babae. I was halted.
Parang bumalik ang eksena sa isipan ko nong niloko ako ni Maximus. Ang sakit, nasasaktan pa rin ako. "I'm sorry dahil nasaktan kita, minahal din naman kita, kaya lang mas mahal ko siya." Pahayag pa ng lalaki. Walang-hiya talaga ang mga lalaking manloloko. Hindi na ako nag-dalawang isip pa at mabibils ang hakbang na sinugod ang lalaki.