logo text
Idagdag sa Library
logo
logo-text

I-download ang aklat na ito sa loob ng app

Not Your Typical Fairytale

Not Your Typical Fairytale

ajellrea


PROLOGUE - THE BEGINNING

DISCLAIMER

This Book is work of Fiction. The names, characters, places and incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead is entirely coincidental. Any act of imitation, duplicate, dispose of any single specimen of this book or in any manner whatsoever without written permission is strongly prohibited. Plagiarism is a CRIME.
WARNING
This story may contain bad words/curses, misspelled words, grammatical and typographical errors, so please bear with it. Kung perfectionist ka naman, mas mabuting huwag mo nalang itong basahin. Hindi po ako professional writer.
READ AT YOUR OWN RISK!
****
I'm busy reading the book of Late night revenge by Micahae when I suddenly felt a couple of presence coming from downstairs. I can tell that one presence is calm while the other has raging presence around him. Even without looking I can tell who is who.
"Will you please calm down. Let's listen to her explanation first." The one said.
"Enough, Luigi. I'm done with her explanation. She will do it again and again. What a stubborn lady." The other one said.
I rolled my eyes upon hearing the conversation from the two. At hindi nga ako nagkakamali dahil biglang bumukas ang pinto at pumasok ang dalawang lalaki.
Sinara ko ang librong binabasa at inilapag ito sa lamesang katabi ko.
"What can I do, gentleman?" I asked while giving them my famous grin.
"You.. you ugly-wicked woman!" My father said while pointing at me. Muntikan pa akong mabila-ukan kahit wala akong ini-inom dahil sa sinabi niya.
What? Ugly?
Ako pa talaga ang pangit ngayon? The fuck!?
"Who's ugly!?" I asked and looked at them.
"Of course, sino pa ba kundi ikaw?"
"No, I'm not!" I defended myself and crossed my arms.
"Yes, you are. If not, explain what you just did again from the other day." My brother Luigi said. "Nawala lang kami sandali kinuha mo na agad ang opportunity."
"This is already your nth time doing it. Nahiya ka pa sana sinampu mo na." Galit na sabi ni daddy.
"Really?" I asked.
Agad namang lumapit si kuya at sisipain sana ako nang mabilis akong umilag. I stuck my tongue out and smirk. Sinamaan naman niya ako ng tingin.
"At talagang gusto mo pang ulitin?" Naiiling na tanong niya.
Inirapan ko lang siya at tumingin kay daddy.
"Magkakaroon ba ako ng reward?" Nakangiting sabi ko
"Reward? Do you think I'll grant you. Pinasabog mo lang naman ang plantasyon ng mga Herero!" Malakas na sigaw nito saakin.
Napasimangot naman ako. "Diba sila ang next target nyo? Pinadali ko lang naman 'yung trabaho. One thank you is enough."
"But you ruined our plan. Sino ang ikukulong namin kung ang lahat ng dapat ikulong ay patay na?" Na-iistress na tanong niya.
I remain poker face. "Problema nyo na yun." I said.
Napahawak naman ako sa noo ng biglang pitikin ako ni kuya. "Ah! Luigi!"
"At ngayon kami pa ang mamo-moblema?" Magka-salubong ang kilay niyang sabi. "Tama na ang pangi-ngielam pwedeng magpahinga ka mona?" Napa-isip naman ako.
"Ahm.. kapag sinabi nyo na saakin kung saan ang hide-out ni Galileo."
"HERA!" They both exclaimed in chorus.
I bit my lips. Okay, fine I'll stop now. Quite na ako. Kahit kailan talaga hindi kayang makisakay ng dalawang 'to sa kahit anong joke. Masyadong seryoso sa ganitong usapan! Tsk. what an annoying family I have. Pero dahil gwapo sila, mahal ko parin sila.
I saw them both sighed. Sumandal nalang ako sa upuan at tumikhim. Ano na mangyayari sa'kin? I know they both have plans for me since I did this for the nth time because of some reason–I'm bored.
At hindi porke't nakita nila akong mahina dahil sa isang kalagayan. Magiging masunurin na ako habang buhay. Hindi ko gusto ang maging depende. Ayoko maging mahina. Aba! Tinagurian akong pinaka-malakas na agent sa balat ng lupa tapos isang sakit lang tataob ako?
Hindi ako papayag!
Tiningnan ko silang dalawa. They both look at each other then look at me, then sighing again. Napa-irap ako, ganito nalang palagi.
Simula nong nalaman nilang may sakit ako ay dumoble ang problema. Hindi na ako pwedeng magpagod at gumawa ng mga bagay na ikakapahamak ng aking katawan. But damn, hindi ako mapakali kapag walang akong ginagawa habang sila patuloy parin sa paghahanap ng mga kriminal.
I also want that!
Chasing and killing without mercy. But then again, karma has it on way. I was diagnosed with a stage III cancer. Wala naman akong pake sa sakit ko as long as I can kill criminals and scheming people.
"Kailan ka ba titigil, hera." My brother said.
"Until I lost in counting." I answered. "Hindi n'yo ako mapipigilan. Hindi naman ako lumpo at masigla parin naman ako. So, stop treating me like a patient." I said glaring.
Sasagot na sana si Kuya ng biglang bumukas ang pinto. Sabay kaming napalingon sa taong pumasok at nakita namin roon si Mae na hinihingal.
"What is it, Mae?" My father asked
"Sir, may emergency po sa field department." Mae said then glanced at me. Pasimple itong yumuko para magbigay galang saakin bago ibinalik ang tingin kay Dad.
"Okay, susunod ako." Sagot dito ni daddy
"Pumunta na kayo..mukhang importante." Seryoso kong sabi.
Napahinto naman sila at nagkatinginan muli. What? Gusto ko nang matapos ang usapang ito. Paulit-ulit nalang kasi. It's better to leave dahil mukhang hindi na ako kailangan dito.
Huminga ako ng malalim at tumayo. Walang patutunguhan ang usapang ito. Hindi rin naman nila ako papayagan sa gusto ko. Gutom na ako, I want to eat.
"I'm leaving, bye."
I'm halfway through the door when they called me, "Hera."
I stopped, "what?" I calmly asked.
Are they gonna tell me where Galileo's hideout? Kapag sinabi talaga nila, hindi na ako mang-gugulo sa mga misyon ng ibang agents. Si Galileo na mismo ang guguluhin ko.
Well, Galileo is my second brother. He is obviously hiding from who ever that person is. At dahil namimiss ko siya gusto ko syang bwesitin. Galileo is a scientist kaya meron syang sariling hide-out.
He also loves being alone. And he really loved his experiment more than her sister. Tch..
"About leo," Luigi
Napataas ang kilay ko. They are still hesitating, I know they're gonna tell me. Pero iniisip din nila na malaking gulo iyon kapag nalaman ko. Baka kasi hindi lang ordinaryong pang-gugulo ang gawin ko sa hideout ni Kuya. Baka magkaroon pa ng world war IV.
"What? Tell me now."
"Fine, we don't have any choice anyway." Kuya said
"He's in Carnation Island." My father said sighing.
Mabilis akong humarap at ngumiti ng pagkalapad-lapad. An island? The heck! Ang layo ng pinagtaguan niya! But then, I'm happy! Hindi talaga nila ako matiis.
"Really! Omo... thank you dad! Mag-iimpake na ako byee!"
Nakangiti kong sabi sabay takbo papalabas. Hindi ko na hinintay ang kanilang sasabihin at dumiretso na sa parking lot. Pagkarating ko roon ay nagtaka ako kung bakit bukas ang pinto ng kotse. But I shrugged it out, mukhang nakalimutan ko na namang isarado.
Habang nagmamaneho ay nagsimula akong tawagan si kuya Leo. Panay ring lang ang cellphone nito, mukhang wala talaga akong balak sagutin. Nakakainis talaga!
Oh well, surprise nalang natin siya.
Napangisi ako dahil sa mga ideyang nabuo. Mukhang magiging masaya ang bakasyon ko sa island kasama si kuya Galileo.
Nasa kalagitnaan ako ng byahe when suddenly a loud sound was heard. Huli na bago ko marealize ang nangyari. Biglang sumabog ang kotseng sinasakyan ko. My mind stop moving, same with my body. And I can't move.. sobrang init!
I can't breathe!
I can't see!
What is this!?
Am I dead?
Hindi manlang ako nainform.. tch.
Father..brothers..I'm sorry.. hanggang dito nalang yata ako.
I smiled bitterly until I lost in the darkness.
***
Anyway, how's this one. Sana nagustuhan niyo din! Don't forget po to
Vote.Comment.Share
THANK YOU FOR READING MY STORY!

Komento sa Aklat (64)

  • avatar
    ValeJayvee chester

    thank you

    1d

      0
  • avatar
    Ce ELa Shi

    🤙🤙

    21d

      0
  • avatar
    Moncatar Jhayrun

    cool

    22/08

      0
  • Tingnan Lahat

Mga Kaugnay na Kabanata

Mga Pinakabagong Kabanata