Halos kalahating oras na akong nagtuturo kay Joziah Kyro. Hindi naman ako nahirapan sa tutor sa kanya dahil agad naman niyang natatandaan ang mga tinuturo ko. May mga pagkakataon nga lang na kung kailan nasa kalagitnaan kami ng kaseryosohan saka naman siya nangugulo tulad na naman ngayon.
"Ano nga ulit 'to?" tanong niya.
Tumigil ako sa pagsusulat sa papel ko at nilingon siya para tignan ang sinasabi niya. Tinuro niya sa libro 'yong kakaturo ko lang kanina sa kanya. Nang tingnan ko ang mukha niya agad siyang tumingin sa malayo. Sinamaan ko agad siya ng tingin.
"Naalala ko na pala." bawi niya saka bumalik ulit sa pagbabasa.
Napailing na lang ako. Kahit may ginagawa na nakuha pang magpapasin. Wala talagang magawa sa buhay ang lalaking 'to kundi paglaruan ang mga babae at magbulakbol. Nawala na 'yong aura niya na bad mood kahapon pero naroon na naman 'yong ngisi na nang-aasar at nakaka-bwesit!
Pero kahit naasar ako, may parte sa akin na gumaan 'yong pakiramdam ko.
Hindi ko maintindihan 'yong sarili ko. Natutuwa ako kasi bumalik na 'yong dating siya na nang-aasar at handa na namang paglaruan 'yong mga babae. Hindi sa gusto kong paglaruan niya 'yong babae ang gusto ko lang talaga ay 'yong itsura niyang akala mo kontrolado niya ang lahat.
Ayoko sa vibes niyang nakasimangot at mukhang badtrip kahapon. Para kasing hindi ako comfortable kapag seryoso siya, siguro noon, oo. Pero ngayong nakakausap ko na siya, parang ayoko ng gano'ng aura niya dahil hindi ako sanay.
"Kung hindi lang dahil sa grades.." Nagtitimping bulong ko bago bumalik sa ginagawa.
Nang matapos ko ang kalahati ng notes na sinusulat ko ay nakaramdam ako ng uhaw. Wala akong dalang tubig sa bag ko kaya balak ko ding bumili pati pagakin na. May kalayuan ang garden sa cafeteria kaya medyo malayo din ang lalakarin ko. Ako ang pumili na dito siya turuan. Kaunti lang naman ang tao dito saka mas sariwa din ang hangin. Ayoko sa library dahil hindi ko siya masasapak at lalong hindi ko siya pwedeng sigawan roon.
"Saan ka pupunta?" Pigil niya ng akmang aalis ako.
"Puntang mars, sama ka?" sarkastikong sabi ko.
Sinimangutan niya ako."Bakit hindi mo man lang sabihin sa akin kung saan ka pupunta? Ano, iiwan mo ako rito?" nanunumbat na aniya.
"Bibili lang po ako ng tubig ko at pagkain. Babalik din ako." bwelta ko.
Ngumuso siya na parang bata. May kinuha siya bag niya at tinawag ang pinakamalapit na studyante samin. Pero bago iyon, tumayo siya at hinila ang kamay ko pabalik sa upuan ko.
"Pabili na lang tayo," aniya.
Pinagkrus ko ang kamay sa braso ko at tinasaan siya ng kilay. Mang-uutos pa 'to kung kaya naman namin.
"Can you buy us food?" rinig kong ani Joziah Kyro sa babae na lumapit sa kanya.
Naks! Nakuha pa nitong mag-english sa iba akala mo naman hindi ako in english nung una. Tapos ngayon kung makatagalog sa akin kala mo hindi ko naiitindihan 'yong mga english niya.
"Miss pwede kang tumanggi kung ayaw mo." sabat ko ng hindi sila tinitingnan.
Naramdaman kong nilingon ako ni Joziah Kyro kaya tiningnan ko din siya at inirapan.
"Hindi pupunta din ako do'n." sagot agad nung babae.
Palusot din e noh! Kung hindi pa nga siya tinawag ay wala siyang balak umalis sa pwesto niya. Sa itsura ng babae halatang mahiyain siya, pero sa kilos at galaw niya habang kausap si Joziah Kyro, parang kaya niyang humarap sa maraming tao at mag public speech sa ngiti niya.
Sus! Nag-english lang, bumigay na agad. Ako nga kiniss.. agad ko naman ipinilig ang ulo.
Tumayo ako at lumapit sa kanila dahil desidido yatang magpauto 'yong babae. Akmang ibibigay ko 'yong pera ko para magpabili nang basta na lang tumalikod 'yong babae at umalis.
Hala?!
"Huy! Bakito pinaalis agad?"
Masama ang tingin ko sa kanya kaya nag-angat siya ng tingin, naramdaman siguro 'yongbtalim kong tingin sa kanya.
"May ipapabili ka pa ba maliban sa french fries with coke, then rice with giniling?" kunot ang noo niyang nagtanong.
Napatigalgal ako. What?! Alam niya 'yong kinakain ko tuwing hapon? Kailan pa? Wala naman akong sinasabi sa kanya ah? Tapos nag-iisang linggo pa lang kaming nag-uusap.
"Don't think too much. Sinabi sa akin nung babae." kaagad niyang sabi nang makita ang pagtataka sa mukha ko.
Ha? Paano nalaman nung babae? Ni hindi ko nga alam 'yong pangalan non tapos ngayon ko lang din nakita 'yong mukha at sigurado hindi ko siya stalker.
Ipinilig ko ang ulo ko at nagkibit balikat na lang. Posible naman kasing siya 'yong may alam ng mga gusto ko. Siguro nga 'yong babae ang may alam ng gusto ko, mas naniniwala pa nga siguro ako kaysa kay Joziah Kyro.
Nilabas ko ang pitaka sa bulsa ko at kumuha ako ng isang daan doon, iyon kasi ang halaga ng pagkain ko tuwing hapon. Nalukot naman ang mukha niya ng abutan ko siya non. Tinitigan lang niya ito at hindi kinuha.
"Hindi lalapit 'yong pera sa'yo kung titigan mo lang." paggaya ko sa sinabi niya nung nakaraang linggo.
"Itago mo na 'yan. Quits na ulit tayo."
Napangisi ako. Nagtatagalog na naman. Tss. Isa 'yon sa galawan niya e para mahulog 'yong mga babae sa kanya. Mag-english. Siguro dagdag points din 'yon kasi ang cool niya mag-english, may accent. Pero tuwing naririnig ko siyang magsalita ng tagalog nacu-cutan ako.
"Ginamit muna naman 'yang mga moves mo para mapasunod 'ying babae." angil ko.
Niligpit ako ang mga gamit ko sa lamesang pabilog. Para pagdating nung babae ay kakain na lang agad ako. Masamang pinaghihitay ang pagkain kaya mas magandang ako ang maghintay.
"Anong ginawa ko? Nakita mo naman na binigyan natin siya ng chance pero ipinilit pa din niya." Inosenteng paliwanag niya. Ginaya niya ang ginagawa kong pagliligpit.
"Tse!" sabi ko na lang.
Maya-maya lang ay dumating 'yung babaeng inutusan ni Joziah Kyro kaya lumapit ako sa kanya. Bahagya kong tinapik ang balikat niya para sana gisingin pero ang kumag, umungol lang. Alam kong hindi siya tulog. Imposible kasing agad siyang nakatulog kung kanina lang Ssiya umayos ng ganyan. Wala pa ngang tatlong minuto.
"Ah, Leigh sa'yo ko na lang ibibigay 'to. H'muwag mo gisingin baka tulog talaga." pagawat sa akin nung babae.
Sumuko ako bago 'yon ay pinitik ko ang kamay niya ng malakas kaya bapaigik siya. Napangisi ako. Hindi kita ng babae iyon dahil nakaharang ako sa kanya. Humarap ako sa babae.
Kinuha ko sa kamay niya ang mga pinabili ni Joziah Kyro.
"Salamat pala sa pagbili ng pagkain namin." sabi ko na lang at nginitian ang babae. Kahit gusto kong siraan 'tong kumag na 'to ay mas pinili kong manahimik. Baka hindi rin maniwala sa'kin 'tong babae.
"S-sige." nahihiyang aniya bago tumalikod. Maglalakad na sana siya palayo nang may maalala ako.
"Teka!" pigil ko rito. Humarap naman siya sa akin." Paano mo pala nalaman 'yong-" Hindi ko na naituloy 'yong sasabihin ko nang biglang humikab ng malakas ang nasa likod ko. Animo kakagising lang at naalimpungantan.
Akmang magsasalita ulit ako nang maramdaman kong nasa tabi ko na pala siya at kinuha ang mga hawak ko.
"Nandito na pala 'yong lunch natin." ani Joziah at bumaling sa babaeng naghihintay sa tanong ko."Salamat miss, pwede ka ng pumunta sa pupuntahan. Sorry sa abala."
Namula ang pisngi ng babae saka mabilis na tumango bago tumalikod at mabilis naglakad palayo.
"Anong trip mo?" tanong ko sa kanya at saka pumunta sa pwesto namin.
"Trip kong pagtripan ka." asar niya saka tumawa.
Sinamaan ko siya tingin pero nagkibit-balikat lang siya. Nilabas niya ang mga pagkain sa plastic at nilagay iyon sa ibabaw ng lamesa. Hindi na ako umimik. Naisip ko na puro na lang kami away kapag malapit ng kumain.
"Kain ka na nang hindi mainit ulo mo sa akin." biglang sabi niya.
Napatitig ako sa mukha niya. Wala na 'yung ngisi niyang nagyayabang sa labi niya kundi isang totoong ngiti na ngayon ko lang nakita.
Pansin ko sa nagdaang araw mabait naman pala siya, playboy nga lang. Siguro kaya tumatak sa isip ko na masungit at wala siyang puso dahil sa pagiging palikero niya. Kaya wala akong ibang inisip sa kanya kundi ang mga side niyang puro masama. Pero pansin ko medyo ilag siya pagdating sa iba. Hindi masyadong nakikipag-usap, kumbaga napakatipid na akala mo babayarin 'yong bawat salita niya. Basta parang ibang tao siya kapag ako 'yong kausap niya.
Pagkatapos kong kumain namalagi pa ako ng ilang oras do'n para pababain ang kinain ko bago nagpaalam na umalis. Hindi naman si Joziah Kyro hatalang may gagawin din. Bukas na lang ulit namin itutuloy 'yung mga hindi pa niya alam.
Pinasukan ko pa ang dalawang klase ko ng hapon pagkatapos non ay tinext ko si Farrah at Heather na hintayin ko sila sa harapan ng gate. Sa ganitong araw halos magkasunod lang kami ng oras ng uwian. 'Yong dalawa naman ay mga hapon pa ang uwian nila kaya sila din ang nagsasabay umuwi.
'Yong mga unang araw ko dito sa school sa condo muna ng boyfriend ni ate ako nakatira since hindi naman sila masyadong namamalagi roon. At dahil naging kaibigan ko sila Heather, nalaman nila na naghahanap ako ng mauupahan at sinabing may isa pang bakante malapit sa kanila. Pumayag akong kunin 'yon since medyo close na ako sa kanila ng mga panahon na 'yon.
Natanaw ko si Heather sa malayo kaya mabilis kong inubos ang kwekwek na binili malapit lang dito at tinapon iyon sa malapit na basuraha.
"Si Farrah?" tanong ko kay Heather nang makalapit siya.
"Ewan ko dun. Mauna na tayo may pupuntahan pa raw siya." tugon ni Heather."Naku, mas malala yata siya sa akin baka hindi lang momol ginagawa no'n."
Natawa ako."Ang judgemental mo."
"Sakto lang." sabi niya bago humagikgik.
Sumakay kami ng jeep at nang malapit na sa dorm namin ay nagpara na agad kami. Paliko kami sa isang iskinita at naglakad pa kami ng ilang minuto bago marating ang mismong inuupahan namin.
Nang makaposk ay agad kaming naghiwalay kahit magkakatabi lang ang dorm namin. Pumasok agad ako sa kwarto ko at iniwan sa pinakamalapit na upuan ang bag ko bago nahiga sa kama ko. Saka ko lang naramdaman ang pagod ng makahiga ako na ako. Pinikit ko muna panandalian ang mata ko bago napagpasyahan na magpalit ng pambahay na damit.
Nang matapos kong magbihis ay nagsaing ako sa rice cooker ng isang takal ng l cup noodles. Nagluto na din ako ng isang meat loaf at pancit canton na kinuha ko sa cupboard na pinagiimbakan ko ng pagkain.
Nang matapos mg maluto 'yong kanin at ulam na niluto ko ay nagsimula na rin akong kumain. Wala pa ako sa kalahati nangau marinig akong katok mula sa pinto ko. Kumunot ang noo ko sa paraan ng pagkatok ng kung sinong Poncio Pilato 'yon. Naghugas muna ako ng kamay at pinunasa sa malapit na basahan. Habang palapit ako ng palapit sa pinto ko ay saka ko lang nalaman kung sino ang kumakatok.
Binuksan ko ang pinto at bumungad si Heather na nagtitiling pumasok sa loob. Napapikit pa sa lakas ng tili niya sa pagdaan sa harap ko. Sinara ko ang pintuan saka nakasimangot na sinundaan siya sa kusina.
"Hoy! Bakit ba kilig na kilig ka? Ano sinagot ka na ni Luke?"
Natigil siya sa pagtatalon. Tiningnan niya ako na para bang ang layo ng sagot ko. Wala naman kasing ibang magpapakikig dito maliban kay Luke na isa ding playboy. Tinasaan ko siya ng kilay at humalukipkip ako. Sumandal ako sa dingding na malapit sa lababo.
Maya-maya lang ay tingnan niya ang kanyang cellphone bago nag-angat ulit ng sa tingin sa akin. Tapos parang tangang ngumiti na naman siya hanggang sa mabilis niya akong nilapitan at pinamaywangan.
"Bruka magsabi ka nga ng totoo, kayo ba ni Joziah?" tanong niya na nagpalaki ng mata ko.
"At sinong poncio pilato ang nagsabi niyan sa'yo?" Ginawa ko din ang pagkumpas niya.
Siguro kapag iba pa 'yong nagtanong niyan sa akin ay iisipin ko pang dahil siguro nakikita nilang madalas kaming magkasama ni Joziah Kyro sa nagdaang mga araw. Pero si Heather na kaibigan ko ang nagtanong. Sinong chismosa ang chumika dito kaya paniwalang paniwala 'yong kaibigan ko? Hindi naman kasi madaling maniwala si Heather. Saka alam niyang wala akong gusto sa kumag na 'yon.
"Eh, anong dahilan ni Joziah para ipost 'to?" Itinaas niya ang hawak niyang selpon at pinakita sa akin ang sinasabi niya.
Napatitig ako sa selpon niya.
What the earth?!