Kinabukasan na-discharge na rin silang dalawa. Sa bahay ni Jacob mamalagi muna si Emma hanggang sa gumaling ang kamay nito. Nasa kasunduan nilang dalawa, si Jacob na magpapanggap na boyfriend nito at si Emma bilang tagapag-alaga niya. Habang nasa biyahe walang tigil sa kakapuna ang dalaga sa suot ng binata. Matagal na kasing napapansin ni Emma na palaging naka-black ito talagang whole black. Magmula pang-itaas nito hanggang sa pang-ibaba.
"What?!" Biglang pagtatanong sa kaniya ni Jacob.
Napakurap ng mata si Emma dahil sobra na pala ang pagtitig nito sa binata. Hindi naman siya tinapunan ng tingin dahil nasa harapan ito naka-focus.
"Ganyan ka ba manamit?" Balik na tanong nito sa kaniya. Napakagat labi pa ang dalaga baka magalit ito dahil sa kaniyang pagtatanong.
Mabilis lang ang ginawang paglingon sa kaniya ni Jacob at binalik agad nito sa harapan. "Why?" Puro tanong lang din nito at wala yata balak sumagot.
"Well, napupuna ko lang kasi na palaging kulay black ang suot mo. Hindi ka ba naiinitan sa lagay na 'yan?" Napatuwid sa pag-upo ang dalaga at inayos ang suot nito.
"Let's just say, I love color black." Walang kiming sagot nito.
Sa isip ni Emma kung 'yon ang trip ni Jacob wala na siyang pakialam do'n. Pinilit nitong tumahimik na lang tutal tahimik naman ang katabi nito. Ayaw yata ng maingay kaya rerespetuhin na lang niya 'yon. Hindi napansin ng dalaga na nakatulog na pala ito. Pagmulat ng kaniyang mata nakadugaw na mukha ni Jacob ang sumalubong sa kaniya. Sobrang lapit pa nito sa mukha niya.
"We're here." Husky ang paraan ng pagsambit nito.
Tumama pa ang mabangong hininga nito sa mukha ng dalaga na agad niyang nilanghap. Napalunok siya dahil nahuli siya ng binata. Napangisi na lang si Jacob at saka binasa ang pang-ibabang labi nito.
"Let's go inside." Iyon na lang ang sinabi nito saka nauna ng naglakad.
Nasa likuran niya ang binata nakasunod lang ito hanggang makarating sila sa sala. Mansion ang bahay nito na parang siya lang ang nakatira. May naabutan silang lalaki na nakaupo sa sofa. Pagkakita kay Jacob agad itong tumayo.
"Why are you here, Akif?" Tanong nito sa kaniyang secretary.
Sinenyasan niya itong umupo at gano'n din kay Emma. Hindi agad sumagot si Akif dahil mapanuri ang tingin nito sa dalaga. Iyong tipo na maraming katanungan ang tumatakbo sa isip nito. Naasiwa naman si Emma sa paraan ng pagtitig nito.
"Akif, hey are you with me?" Kumuway pa sa kaniya ang binata para mapansin ang presensiya nito.
"Yes boss, nagulat lang ako na may kasama ka. Bago mong girlfriend?" Turo nito sa pwesto ni Emma na nagpainit sa mukha ng dalaga.
"Kailan ka pa nagkainteres sa pribado kong buhay?" Supladong pagtatanong nito at tinaasan pa siya ng kilay.
Napaayos na lang ang sekretarya nito sa suot nitong salamin sa mata. Sumenyas pa ito na itikom ang kaniyang bibig.
"No, she's not my girlfriend. Siya si Emma." Walang buhay na pagpakilala nito sa lalaki.
Parang kumirot ang puso ng dalaga sa paraan ng pagbanggit ni Jacob. Tama naman ang binata na hindi siya girlfriend nito pero nasaktan pa rin siya. Napayuko na lang si Emma para itago ang sakit na bumalatay sa mata nito.
"Ako pala si Akif ang sekretarya ni boss. Wala yata siyang balak ipakilala ako sa'yo kaya ako na ang nagpresenta." Ngingiting pakilala nito sa sarili.
Tinaguan lang siya ni Emma para hindi naman mapahiya ito. Hindi rin ito binigyan ng importansya ni Jacob saka na lang niya binaling sa sekretarya nito na kanina pa todo ang ngiti.
"Anong balita, Akif?" Tanong nito na prenteng naka-dequatro.
"Hindi ka pa papasok sa office boss?" Balik na tanong din nito kay Jacob na agad iniwas ang tingin dahil masama na ang timpla ng kaniyang mukha.
"Tinatanong kita ba't mo binabalik sa akin? Tsk! Dito muna ako magtratrabaho hanggang nagpapagaling. Dalhin mo lahat ng papeles na dapat kong pirmahan." Humalukipkip ito na masama pa rin ang tingin kay Akif.
Mahinang natawa si Emma kaya napatingin sa kaniya ang binata. Sino ang hindi matatawa sinagot din naman niya ang tanong sa kaniya nagalit pa siya. Nag-iwas na lang ng tingin si Emma ng mapansin niyang marahas ang tingin ng binata sa kaniya.
"Tamang tama boss may dala akong papeles na dapat mong pirmahan. Babalik na lang ako rito kapag napirmahan mo na." Pagi-inform sa kaniya ni Akif.
Mahinang napatungo ang binata sa kaniya. Umalis din agad ang sekretarya nito. Sinamahan naman ni Jacob si Emma para sa magiging kwarto nito.
"This is your room katapat lang ng kwarto ko. Kapag may kailangan ka magtanong ka lang kay manang." Nilagay nito ang bag ng dalaga sa ibabaw ng king size bed. "Punta muna ako sa office ko. Ipapatawag na lang kita kapag kakain na." Tinapik lang siya nito sa balikat niya pero parang may kuryente na dumaloy sa buong katawan niya.
Nilibot ni Emma ang paningin sa kwarto na kaniyang tutulugan. Master bedroom yata ito marami pa naman kwarto pero ba't ito ang pinagamit sa kaniya? May tanong man sa kaniyang isip hindi na 'yon mahalaga sa kaniya. Lumabas ito at nagpunta sa kusina mamaya na lang niya aayusin ang gamit. Pagdating niya may nakita siyang babae nasa edad fifty na ito habang abala sa pagluluto.
"Hello po." Magalang na pagbati ni Emma. Hindi na siya nahiya sa babae dahil magaan ang loob nito pagkakita sa kaniya.
"Hi hija ikaw ba si Emma? Sinabihan na ako ni Jacob bago siya nagpunta sa opisina niya." Magiliw na sabi ng matanda.
Umupo si Emma sa island counter habang pinapanood ang matanda sa pagluluto.
"Manang, tulungan ko na po kayo." Naglakad na ito palapit sa matanda pero pinabalik siya nito sa kaniyang inuupuan.
"Kaya ko na ito hija baka magalit pa si Jacob." Mahina ang pagkasabi nito halos pabulong.
"Po?" Nagtatakang tanong ni Emma.
"Ang sabi ko baka magalit si Jacob kapag nagpatulong ako sa'yo. Parang special ka kasi para sa alaga kong 'yon." Kinikilig na saad nito.
Nakakunot noo naman si Emma at hindi maunawaan ang sinabi ng matanda. Pero may parte sa puso niya na sumaya ng sinabi nito na special siya para kay Jacob.
"Manang magkaibigan lang po kami ni Jacob." Iyon na lang ang sinabi nito dahil ayaw niyang umasa. Nasaktan siya na galing 'yon mismo sa kaniyang bibig pero ano magagawa niya 'yon naman talaga ang katotohanan.
"Gano'n ba hija pero nakakapagtaka kasi ikaw pa lang ang babaeng dinali niya rito sa bahay niya." Sa sinabi ng matanda hindi naiwasan ni Emma na mapangiti.
"Ang girlfriend po niya hindi pa niya dinala rito?" Napalingon sa kaniya ang matanda dahil sa tanong nito.
"Sigurado ako hija ikaw pa lang ang dinala niya rito. May naging girlfriend si Jacob pero kahit minsan hindi niya dinali rito. Ang alam ko matagal na rin silang hiwalay. Magmula nun nagbago ang alaga ko. Sobrang bait ng bata na 'yan, palangiti at marunong makisama pero nagbago lahat parang pasan ang buong mundo." Mahabang paliwanag nito.
Natahimik si Emma habang pinoproseso ang nalaman. Sobra sigurong dinamdam ni Jacob ang kanilang paghihiwalay kaya nagbago ang lahat sa kaniya. Minahal niya ng sobra ang kasintahan nito to the point na wala ng natira sa kaniya. Mapait na napangiti si Emma dahil pareho lang sila ni Jacob. Tulad din niya sobra niyang minahal si Zeke na kaya niyang isantabi ang kaniyang kasiyahan para lang sa kaniya. Wala siya halos tinira para sa sarili niya. Nasasaktan pa rin siya sa nangyari sa kanila pero hindi naman siya ang naging dahilan kung bakit sila humantong sa hiwalayan. Ngayon na namulat na siya kailangan na niyang unti-unting bumangon.
-----
Siya ang inatasan ni manang para tawagin upang kumain. Naabutan niya itong nakasandal sa inuupuan na nakapikit ang mata habang hinihilot ang kaniyang sentido. Kusa na lang humakbang ang kaniyang paa at dahan-dahan na minasahe ang sentido nito. Akala niya aalisin ng binata ang kamay niya pero hinayaan lang siya na gawin ito. Narinig pa niya ang malalim nitong paghinga parang nakatulog dahil sa pagmamasahe nito. Nabigla na lang ang dalaga ng hawakan niya ito ang kamay niya.
"Enough Emma and thank you." Mapupungay ang kaniyang mga mata ng tumingin ito sa kaniya.
"Wala 'yon as a duty bilang tagapag-alaga mo." Napatitig din siya sa mata nito pababa sa labi niya.
"Nagkita na ba tayo noon?" Seryosong tanong nito. Hindi pa niya inaalis ang pagkahawak sa kamay ng dalaga.
"Hindi pa?" Patanong na sagot ni Emma dahil hindi rin siya sigurado.
Tumikhim at napaiwas na lang ang dalaga sabay hatak sa kamay nito. Ilang minuto rin ang inabot ng kanilang titigan at wala yatang balak ang binata na pakawalan ang kamay nito.
"Kain na raw po tayo sabi ni manang." Mahinhin na wika nito at nauna na siyang lumabas.
-----
Tahimik na kumakain ang dalawa. Tunog ng kutsara't tinidor lang ang kanilang naririnig. Para silang mag-asawa na walang imikan. Napatikhim si Jacob at tinapunan ng tingin si Emma na kanina pa nakayuko.
"Are you comfortble?" Tanong ni Jacob na nagpabilis sa tibok ng puso ng dalaga.
"O-Oo naman. Pagkatapos natin kumain linisan ko ang sugat mo sa kamay." Nauutal na saad ito. Napatango lang sa kaniya ito.
"Jacob, nasaan magulang mo?" Hindi naiwasan ng dalaga na magtanong. Gusto lang niya kasi na kilalanin ang binata.
"Nasa Italy." Diretsahan na sagot nito.
"Eh, ang mga kapatid mo?" Tanong ulit ng dalaga habang nakatingin sa mukha nito.
"I don't have siblings, I'm only child." Sagot nito sabay inom ng tubig.
"How about you?" Tanong naman ng binata sa kaniya. Tulad din niya gusto rin niya itong makilala ng lubusan.
Pinunasan muna ni Emma ang bibig bago nagsalita.
"Nasa Canada ang parents ko. Just like you only child din ako." Tipid na ngumiti ito sa kaniya.
Tumango ang binata bilang pagsagot tapos nagtanong siya ulit.
"Anong hilig mo gawin kapag wala kang ginagawa?" Napatigil saglit ang dalaga para mag-isip.
Ano ito slumbook? Napapailing ang dalaga dahil sa kaniyang naisip. Kapag may free time siya maliban sa pagbabasa ng novel at pagsusulat ng kwento ang pinakagusto niyang gawin ay tumugtog ng gitara at kumanta.
"Tumugtog ng gitara at kumanta 'yon ang pinakagusto kong gawin." Nakangiti nitong sagot.
Nakita niyang binasa si Jacob ang pang-ibabang labi nito. Mas lalo tuloy gumwapo ito sa paningin ng dalaga at naaakit siya nito. Nakaramdam tuloy siya ng pang-iinit ng katawan.
"Emma." Tawag nito sa pangalan niya kaya siya napatingin.
"Bakit?" Nakakunot ang noo naman siyang tumingin.
"Magkakasundo tayong dalawa," saad nito. Saka niya pinaglalaruan ang labi nito gamit ang kaniyang hinlalaki.
"Gano'n din ang tingin ko." Tipid naman niyang sagot.
Sa isip ni Emma inaakit ba siya nito? Pero ayaw niya isipin na gano'n nga 'yon.
"Emma." Tawag niya ulit.
Hindi maiwasan ng dalaga na kiligin dahil sa paraan ng pagtawag nito sa kaniyang pangalan.
"Hmmm." Tanging sagot nito.
"Magaan ang loob ko sa'yo."