"Iha hindi ka pa ba uuwi, masyado ng malalim ang gabi para dumalaw sa sementeryo baka ikaw ay masundan ng ligaw na kaluluwa o hindi kaya'y multuhin dito." saad ng matandang lalaki na naka dungaw sa pintuan at sa pakiwari ko ay baka siya ang in charge ngayon rito na magbabantay dahil ngayon ko lamang siya nakita kung sana ay yung babae ang narito malamang hindi na ako sisitain nun.
"Dito po ako matutulog." ani ko sa matanda na ikinabigla nito.
"Pero—" magsasalita pa sana ito ng umiling ako at nagsalita.
"Ok lang po halos isang linggo na po akong natutulog dito kaya naman walang problema sa akin." paliwanag ko na ikina kibit balikat naman niya.
—LUCAS
"Sino ba ang tatlong lalaki na iyon, ganon na ba sila kagipit sa buhay para gumawa ng karahasan na maaaring ikapahamak ng mabibiktima nila?" napakunot noo naman si Theo at bahagya pang napataas ang kilay nito.
"What i mean is This!" ani ko at gumawa ng isang illusion sa ere at niluwa nun ang tatlong mukha ng lalaki kanina na nang aalipusta sa babaeng tinulungan ko kani kanina lang.
"Wait I'll check their bio data." saad naman nito at nilabas ang cellphone na dala sa bulsa. Napaisip tuloy ako bakit sa kaniya gumagana ang phone niya samantalang yung akin ay parang nasira na ata.
"Wait pano mo nagagamit yan dito?" napatawa naman siya sa sinabi ko.
"Inalis ni Fumah ang lahat ng access mo sa Arkantas at maging mga communication mo sa amin, walang sino man ang tumulong sa'yo unless mababasa ni Covi ang nais mo at kung sakali man na nasa mabuting mood si Fumah maaari niya iyon ibigay." Napasabunot ako sa aking buhok.
"THE FUCK!" sigaw ko.
"Base sa binigay na impormasyon sa akin ay etoh lamang." Ani niya at nilabas ang isang litrato nung lalaki na una kong sinugod kanina.
"Siya si Anghel ang pinuno sa kanilang tatlo, 28 years old na ito. sampong taon pa lamang ito ng mawalan ng ama't ina kaya naman nakipagsapalaran na ito sa buhay lansanangan niya siyang naging puno't dulo kung bakit nagagawa niya ang mga ganitong krimen. Dala ng gutom at hirap sa buhay dahil kung hindi nila gagawin ang ganiyang bagay tiyak isa lamang ang kahihinatnanan ng kanilang buhay." napatingin ako sa kaniya. Mata sa Mata na tila mag uusap ang aming isipan.
"Si kamatayan." ani ko at napatango naman siya.
"Ang sumunod naman ay si Lio, 24 years old at mas pinili ang barkada kesa ang mag aral." pinagmasdan kong mabuti ang kaniyang larawan at siya yung pinaka huli kong nabugbog dahil na rin sa tila natatakot pa itong sumugod sa akin kanina.
"May maganda siyang kinabukasan sa kaniyang pamilya ngunit hindi niya mataim na mawalan ng tiwala sa sarili dahil na rin sa mas inuuna niya ang pakikipag barkada at bisyo. Isa na rito ang ipinagbabawal na gamot." napailing naman ako.
"Mga basura!" bulalas ko sa kaniya.
"Ang huli sa kanila na pinaka bata ay si Viro, May mga magulang siya at pamilyang malalapitan ngunit itinakwil ito ng malamang nakabuntis siya." Siya yung may malaswang pananalita kanina, hindi ko akalain na wala pa ito sa wastong taong gulang ngunit nagagawa na niya iyon at higit sa lahat nadadala siya sa lukso ng dugo.
"Nagsama sila nung babae ngunit hindi nagtagal namatay ang bata dahil sa wala silang pambali ng gamot at kailangan ng mga bata kaya naman nawalan na rin saysay ang kanilang pag sasama binigyan naman siya ng isa pang pagkakataon ng kaniyang mga magulang ngunit umiral amg pride nito." paliwanag naman niya.
—LUCAS
"Pwede bang hilingin na burahin na lang ang mga ganiyang klase ng tao sa mundo." inis na wika ko.
"And why? lahat ng tao may kakayahan na mag bago." tila naman naging insulto sa akin ang sinabi niya.
"Pano kung balikan yung babae at saktong wala ako edi wala na! baka mapatay nila yun o kaya naman ay may iba silang mabiktima!' sigaw ko sa kaniya na ikina ngiti lamang niya.
"The 1st one, you felt anger and guilty the 2nd one you have a care now huh!" napatahimik naman ako sa kaniyang sinabi, isang kurap ko ay bigla siyang nawala sa aking harapan dahilan para mapasipa ako sa upuan ngunit Arghhhh!!! bakit ang sakit.
Napa upo ako sa sobrang sakit.
—IVORY
Napatingin ako sa orasan at alas tres na pala ng umaga.
Inayos ko na ang higaan ko at hinanda ang damit na isusuot pa pasok sa aking unang trabaho.
"Hi ate laro tayo!" nginitian ko lamang ang batang babae naka upo sa isang batong nakatapat sa kinaroroonan ng aking ama.
Mahaba ang buhok ng batang babae, nakaputi itong dress ngunit punit-punit sa gawing baba at may kaunting bahif ng dugo ang tela. May hawak itong teddy bear na basa dahil sa malagkit at pulang likido na tumutulo pa.
"Ate sige na!" pangungulit nito kaya naman pumikit ako at bumulong.
"Lubayan mo ako multo!" ani ko at dinilat ang aking mga mata.
Maamo ang mukha ng batang iyon ngunit sa tuwing titingnan ko siya ay nasusuka ako, Biyak ang kaniyang ulo at labas ang utak bahagya pang sumisirit ang dugo.
Isa pa wala akong panahon para maglaro.
Binilisan ko ang pag ligo bago pa mag alas kwatro dahil panigurado ay sermon ang abot ko sa isang fast food chain na aking pinapasukan kapag nauna siyang nakarating sa akin.
Kahit na malamig ang tubig pati na rin ang pag ihip ng hangin dahil sa mga multong gumagambala sa akin ay wala akong pakielam.
Mga ilang sandali pa lamang ay tapos na rin ako at nag bihis na upang makapasok ng maaga.
Nilalakad ko lamang ang daan papunta sa aking pinapasukang trabaho dahil malapit lang naman, mga ilang hakbang ay natatanaw ko na ang aming pwesto bigla akong kinabahan ng makitang may babae na naroon at nakatayo, baka siya ang kasama ko tiyak sermon abot ko rito.
Ng makalapit ako sa aming pwesto ay laking pasasalamat ko ng iba ang naroon.
Ngunit napawi ang aking mga ngiti dahil sa pinakita nitong itsura sa akin na animo'y sasakmalin ako ng buhay.