FLORENTINO GILFORD -POV
Gil! Gil! Gil!, Uwi na tayo!.- Tawag sakin ng ka-office mate kong si Amara.
Oo nga pre, Mamaya makita tayo ni Ma'am Valerie, siguradong mag-uutos na naman yun.- Sabi naman ni Arwin na halatang kamping-kampi kay Amara.
True ka dyan, Tsaka isa pa may bagong bukas na Beaf Stew dun sa kabilang kanto masarap kumain dun and I'm sure of it.- Dagdag pa ni Amara.
Sorry, Next Time na lang, Masama pakiramdam ko eh.- Sabi ko sabay tawa.
Sure?.- Tanong sakin ni Amara na ikinatango ko nalang.
Sa totoo lang ayaw ko munang lumabas, kanina pa kasi di maganda ang pakiramdam ko at nahihilo din ako.
Hindi naman ganto ang pakiramdam ko kanina, pero simula ng makita ko yung liwanag na yun sa labas ng bahay ko naging ganito na ang pakiramdam ko, baka na-encanto na ako nito haha.
Pagkatapos umalis nina Amara at Arwin ay agad ko na ring inayos ang gamit ko, balak kong mag-pahinga lalo na at next week ang reporting ko, Kailangan kong umayos, kailangan kong gumaling!.
Pagkatapos kong ayusin ang gamit ko ay dumiretso na ako sa labas, maayos na sana ang lahat kung hindi lang talaga papansin yung liwanag na yun, Ayaw ko talagang pansinin kasi baka sabihin nilang baliw na ako pero kanina pa paikot-ikot sa akin, parang pinagtri-tripan ako.
Dahil naiirita na ako sinundan ko na sya, Parang sira nga eh Susundan ko magpapahabol?, mukha ba akong aso?.
Habang sinusundan ko sya ay di ko namalayan na nandito na ako sa gubat, unti unti ding nawala ang liwanag at parang sinadyang iligaw ako.
Oyy, asan ka na? guguluhin mo ako tas ganito ka?, biglang mawawala?, Oyy bago ka maglaho ilabas mo muna ako!.- pagtawag ko sa liwanag na kumuha ng atensyon ko kanina.
Hinintay kong magpakita sya pero mukhang tinaguan nga talaga ako, Sinubukan ko ring tumingin sa iba't-ibang direction at nagbabakasakaling makita ko ang tamang daan, pero dahil isa akong tao na mabilis maligaw, malamang hindi ko alam ang daan.
Tinawagan ko rin yung mga ka-office mate ko pero kung mamalasin ka nga naman ay wala pa talagang signal kaya ang nag-iisang paraan na lang ay Sumigaw.
Hello?!, Anybody there?!, Help naman oh, Naligaw kasi ako dito sa loob!.- paulit-ulit na sigaw ko at sa totoo lang mama-maus na ata ako dito.
After a while nakakasigaw at dahil wala paring nakakarinig sakin napag-isipan kong umupo muna tutal madilim na, pahinga muna ako tas tuloy na lang ulit sa umaga, Delikado na baka mamaya mapano pako, Di pa ako pede mawala, may presentation pa ako.
Ipipikit ko na sana ang aking mga mata ng biglang may narinig ako sa may mga damuhan.
Hello?, Sinong andyan?.-tanong ko pero wala namang sumasagot.
Dahil nakakatakot ang lugar mas lalo pa akong nag-overthink baka kasi mamaya eh Ahas yan or baka Aso, wag naman sana.
Habang palayo ako ng palayo sa lugar ay palapit naman ng palapit ang ingay at sa totoo lang malayo sa hayop ang tunog masasabi kong mga taong naglalakad na iyon at hindi nga ako nag-kamali dahil bigla na lang may sumulpot na lalaki sa damuhan at kung pagmamasdan sya, Ang masasabi ko lang ay nakakatakot!.
Oh sayo nayan.- sabi ko pagkatapos kong ibato ang bag ko dun sa lalaki.
Bahala ng walang pera atleast buhay!, tumakbo ako ng mabilis pa sa ina-akala ko, syempre adrenaline rush toh tatakbo ako para sa buhay ko!. Yung lalaki naman ay grabe din ang paghahabol sa akin at ang bilis nya!, ano toh? Tigre?!, nakakatakot!. Dahil takot nga ako para sa buhay ko ay tumakbo lang ako at hindi ininda ang pagod, kahit pa pawis na pawis na ako bahala na!.
Ahh!.- sigaw ko ng bigla na lang akong nadapa.
Kahit kailan talaga ang hina ng tuhod ko!. Papalapit ng papalapit ang lalaki sa akin at ang mga luha ko ay nangingilid na. Ayaw ko pa, wag muna, Need ko pa mabuhay, Higit sa may reporting ako eh tumutulong din ako sa bahay ampunan.
Mabait naman ako ah, kaya why?, why ngayon?. Napa-pikit na lang ako ng mata ng makitang may hawak syang pamalo at papaluin nga ako sa ulo. Sa isip isip ko kung nasa Fantasy series lang ako eh may dumating ng tagapag-ligtas ko.
Dahil medyo matagal ang pagpalo sa akin ay binuksan ko na ang mata ko at nakita ang lalaki na wala ng malay.
Huh?, what happened?.- tanong ko habang nilalapitan ang lalaki at tinitingnan kung buhay pa ba.
So, you're the Descendant of the king?.- tanong ng lalaki sa likod ko.
Huh?.- takang tanong ko sa kanya.
A Descendant of the king, na walang alam? at hindi rin alam kung pano protectahan ang sarili nya?pinapunta nila ako dito para lamang sa isang katulad mo?.- sabi ulit ng lalaki.
Look, kuya hindi ko gets ang ibig sabihin mo but still thank you for saving me.- sabi ko habang nakangiti.
Enough you're coming with me.- sabi nya habang turo turo ang espada nya sa akin.