I don't know when I started noticing him.
I watched him as he bites his lips while he started carrying our foods. That simple act revealed his small and deep dimples that made my mood even lighter, he's really a vibe changer. Beads of sweats began to form on his forehead, right at that moment I envy them as they had to cling by his hands.
"Ang pangit naman ng tinitingnan mo Mira!"
Napa ayos ako ng upo at tumikhim ng parating s'ya sa kinaroroonan ko.
"Yuck!"
Tatawa-tawa niyang saad as he acted  the way he pukes. 'Di niya man lang alam na siya ang tinitingnan ko, is he doesn't know that I liked him or he's just pretending not to know?
I sighed.
His soft hair followed his swift move as he sat beside me.
"By the way, punta ka mamaya sa bahay ah?" aniya pagkatapos ilapag ang pagkaing in-order. Iba talaga pag rich kid!
"Ano meron?" 'Di pa man ako tapos sa pamamangha sa binili ng lalaki ay ngumiti ito.
"Study. Finals is coming." Aniya
Nang mapansing hindi ako kumibo, he pinched my cheeks while staring deeply in my eyes. His familiar scent shared mine as he leaned closer. Even his baritone voice made me feel the butterflies inside.
"Don't worry, mom's not there. Next week pa ang uwi no'n. Ipapa-alam na din kita nina tito't tita. At huwag ka na din muna pumasok mamaya ah?  Sagot ko na suweldo mo sa oras na 'yon hmm?"
That pounded my heart. That's so kind of him that I thought of something deeper with our friendship. He always makes a way for me and knows how to comfort me with his simple ways.
"Eat now Mira, tumataba ka na naman ah?"
Pabiro ko s'yang inirapan at hinampas. We both laughed and started to eat.
He really knows how to make me feel special everyday.
"Nga pala, galing mo kanina sa recit niyo ah? Napa daan ako sa department niyo eh."
Biglang tanong ko at ngumiti.
"Ako pa ba?"
He smiled while gesturing swag pose. Trip yarn? Haha
"Nangangatog na siguro ang binti ko kung ako 'yon. Aba mabuti na lang talaga at hindi ako sumunod sa'yo sa law, mapanis lang ako ba hahaha."
I can't imagine myself studying law kasi, except sa napaka daming readings no'n, kulang lang din ang pera ko para sa tuition every sem. Mas mataas ang bayad pag law student ka talaga kaya aasahan ding matatalino ang student.
"You're doing great din kaya, lagi kang nakaka sagot pag natatawag ka."
I laughed at his words.
"Palaging nakaka sagot ng 'I don't know the answer po' kako."
Tawa ko pa.
"Tumigil ka muna kasi sa work mo, give time to yourself and for your study din. Dream mong maka tapos diba? You should think that beforehand."
Aniya. He excused himself after getting a phone call.
I sighed.
Grey's right. I should think about this for my future. Kahit hindi man ito ang pangarap na kurso, I promised I will be able to survive college and start to reach my goal.. Kahit para sa sarili ko man lang..
"Andito na po ako!"
I shouted right infront of our house.
Hindi na ako nagulat sa dumi ng bahay pagkapasok ko.
I sighed, iniwan na naman nila mama ang bahay ng naka on ang tv. Pinatay ko muna ito bago pumunta sa kwarto upang mag bihis.
I started cleaning the sala at sumunod naman sa kusina.
Magluluto pa pala ako kaya hinanda ko na ang dapat na lulutuin. Pagka bukas ko sa ref ay nagulat ako.
B-bakit wala ng laman 'to? Kaka grocery ko lang kahapon ah?
And I realized kung ano ang mga iniligpit ko kanina. Inubos na naman nila lahat ng pagkain.
Nagbihis ako uli at pumuntang grocery. This is my last money I had for this month, may saving ako pero ayokong pati 'yon mailabas ko.
Hindi nalang muna ako bibili ng kakailanganin sa school.
"Oh Mira, mamamalengke ka uli? 'Diba namalengke kana kahapon? Ang alam ko kasi every week ka bumibili dito eh."
Bungad sa'kin ni Aling Yela, kapit bahay namin.
"Opo."
I just smiled at namili nalang ng lulutuin.
After ko makauwi at nagluto. I noticed the time. May trabaho pa pala ako, late na akooo. Kaya 'di na ako kumain at nagbihis nalang papunta do'n.
Before I could start my work as a call center agent, kinuha ko ang phone ko at chinat si Grey.
"Sa susunod nalang ako pupunta diyan. Sa bahay nalang ako mag re-review mamaya. Pahingi ulam bukas ah? Hihihi masarap 'yong binili mo kanina. Beke nemenn. Thanks!"
Pwede ring 'yong manlilibre ang akin.
Pagkatapos ay in-off ko ang cell phone at ibinulsa.
10:pm na ng maka uwi ako. Nagtataka ako sa dami ng tao sa kapit-bahay. Hindi ko nalang pinansin dahil sa pagod at dumiretso nalang ng kwarto, pagkatapos mag review ay naka tulog din naman agad ako.
--
I woke up with a smile on my face, a new smile for a new day!
Nag unat ako ng sarili at inayos ang kamang hinigaan. Grey's face flashed on my mind. Remembering his face made my smile even wider.
Heh! Nababaliw naba ako? Pigilan mo ang sarili Mira! Nako nahuhulog ako sa sariling patibong ng sabihin ko noon na never akong magkaka gusto sa bestfriend ko!
Uminom muna ako ng tubig at naligo. Pagkababa ko, ando'n na sila lahat sa hapag. Si mama, papa, at ang dalawa kong nakakatandang kapatid.
"Kumain ka na dito."
Walang ganang saad ni papa.
I nod in return.
"Kumusta ang pag-aaral mo?"
Si ate.
"Okay lang te."
"Siguraduhin mo lang Mira ah? Sayang ang pagpapa-aral namin sa'yo."
Dugtong niya pa.
I sarcastically smiled at hinigpitan ang hawak na kutsara't tinidor.
Tumikhim si papa, his sign to shut my sister's mouth. Mabuti pa nga, ayaw ko nang maka rinig pa ng kung ano galing sa kanila.
"Ano bang nangyari sa anak ni Yella at nagtangka itong bawiin ang buhay kagabi?"
Panimulang tanong ni papa.
I stunned as I heard it. Kahapon lang ay nakita ko ang anak ni aling Yella sa palengke. Kaya pala siguro ang daming tao sa bahay nila pagka uwi kagabi.
We really can't read other's emotion. May iba alam lang kapag masayahing tao ka, you didn't have the right to be sad dahil para sa kanila ka dramahan.
"Sus! If I know, she's just seeking everyone's attention. Nag dra-drama lang iyon!"
Maarteng usal ni Ate.