Kate pov
Pabalik na si Kate kasama ang mga kaibigan. Kumakain sila ng ice cream habang naglalakad. Nang makarating sila sa may gate may isang lalaking nakatalikod at may kausap sa cellphone. Nasa gitna ito ng daan kaya naman gumilid sila pero biglang pumunta rin ito sa gilid na dadaanan nila kaya naman nagbanggahan sila ni Kate. Humarap ang lalaki kaya naman nadikit ang hawak na ice cream sa damit nito . Magso-sorry na sana siya pero hindi niya ginawa nang makita ang mukha ng lalaki. Ito yong nabangga niya kanina na sinungitan siya. Napaisip tuloy siya kung ano ang gagawin. Yong lalaki naman ay halatang nagulat, at makikita ang galit sa mukha nito. Maging ang mga kaibigan nito ay nagulat din.
" Damn, look what you did " galit na sabi ng lalaki at saka tinignan ng masama si Kate. Pero balewala lang ito kay Kate.
" Sino ba kasing may kasalanan? Diba ikaw itong hahara-hara sa daan. Sa susunod kasi kang tatanga-tanga. Matuto kang tumingin sa paligid mo para maiwasan mo ang ganitong insidente...tssk. tignan mo natapunan tuloy ng ice cream yang damit mo. Oh sige sayo nalang to ha " saka kinuha ang kamay ng lalaki at inilagay dito ang hawak niyang ice cream.
" Lets go girls " saka nauna na siyang naglakad. Sumunod naman ang kanyang mga kaibigan narinig pa niya nag sisigaw sa galit yung lalaki.
" Hoy Kate ang bad mo hah " sabi ni Bhea
" Gumanti lang ako sa hinayupak na yon "
" What do you mean " tanong ni Demie
" Siya yong nakabangga ko ng umaga, yung antipatikong akala mo kung sino " naiinis na sagot ni Kate
" HAy naku!! tara na nga sa room " buntong hininga na sabi ni Khiana
flashback
Jhoel pov.
" Bakit pala tayo nandito? "Tanong ni Demie kay Jhoel. Nasa playground sila na nakaupo sa Swing.
" Demie, malulungkot ka ba kapag umalis ako " tanong ni joel na nakatingin ito sa malayo. Nabigla naman si demi sa sinabi nito
" Bakit mo naman naitanong "
" Demie aalis na kami " hindi pa rin siya nakatingin kay Damie. Ayaw niyang umalis pero wala siyang magawa. Iyon ang gusto ng Parents niya.
" Nagbibiro kaba? " Nakangiting tanong ni Demie pero halata ang lungkot sa boses nito
" Demie, totoo aalis na ako. I'm sorry gusto kasi nila mommy na sa manila ako mag aaral. Kahit gustuhin ko man dito hindi pwede " hindi niya mapigilang mapaluha. Tumingin siya kay Demie halatang pinipigilan din nito ang pag patak ng luha.
" Hindi ko alam eh " kinuha niya ang kamay ni Daime at hinawakan ito.
" Pero babalik ka naman diba " tanong ni Demie na napaluha na rin, niyakap niya ito ayaw niya sa maghihiwalay sila dahil grade 1 palang sila ay magkaibigan na sila.
" Oo, pangako babalik ako at pagbabalik ko liligawan kita, kaya hintayin mo ako hah "
itinulak siya nito atsaka kinurot
" Ang bata pa kaya natin "
" Kaya nga sinabi kong pagbalik ko, kaya wag ka mag paligaw sa iba ha "
" Oo sige " natatawang sagot ni demie
" Promise? "
" Oo promise!! "
" ah,, may ibibigay pala ako sayo "
" ano yun? " Tanong ni Demie. May kinuha naman sa bulsa si Jhoel. Puso ito na nahati sa gitna kapag pinagdikit mabubuo ang salitang " I love you " ito yung kwintas na nabili ng sampung piso iniabit niya ang kalahati ng puso kay Demie
" Pag na miss mo ako hawakan mo lang yan. Saka gusto ko lagi mong isuot iyan " malungkot na sabi ni Jhoel.
" Mamimiss kita "
" Mamimiss rin kita "
Booom!!!
Nagulat si Jhoel kay Lhoke dahil sinila nito ang upuan na nasa harap niya. Hindi niya namalayang dumating na pala ito. Nagpa-alam kasi ito kanina at may pupuntahan daw. Nasa gym siya at hinihintay ito ng maala-la niya ang pangyayari noong grade six sila ni Demie. Naisip niya na sobrang hirap pala mag-paalam sa taong ayaw mong iwan. Naupo sa tabi niya si Lhoke at napandi niyang may dumi sa damit nito.
" Anong nangyari sayo? Bakit badtrip kana naman? Nong umaga pa yan ah " tanong niya dito
" Nakakainis kasi yong babaeng yun eh " inis na sabi nito
" Sino? " Tanong niya
" Yong girl na nakapink " sagit nito
" Bakit anong nangyari? " Tanong niya. Ikwenento naman nito ang nangyari. Natawa tuloy siya , mas lalo tuloy nainis si Lhoke
" Anong nakakatawa? " Inis na tanong nito.
" Hay naku!! Hayaan muna yon "
" So what? Kung makaasta nga parang lalaki eh.. kaya humanda yon at gagantihan ko " galit na sabi nito
" Halika na nga sa roomb" sabi niya at hinila ang kaibigan, pero nagbihis muna ito. Natatawa nalang siya dahil ni minsan wala pang babaeng gumawa nito kay Lhoke. Ngayon lang, dahil sa Manila lahat ng babae dun takot sa kanya dahil sa sobrang sungit nito.
LHOKE POV
Pagdating namin ni Jhoel sa room, halos kaming dalawa nalang ang wala dun. At nakakainispa ay ka-section namin yong bwesit na babaeng pandakna nakabangga ko kanina at ang malupit ay yung nasa likod na lang nila ang bakanteng upuan. Hayy, sana inagahan nalang naming pumunta dito sa room. Di bale ngayong araw lang naman , for sure ia-arrange din kami bukas. Umupo kami ni Jhoel sa bakanting upuan, wala paring teacher...anu ba yan. Ganito ba talaga sa probinsya. Kung bakit kasi naisipan nila papa na pag-aralin ako dito. Hanggang sa sumapit ang lunch time, sa canteen kami kumain ni Jhoel. Ayon ang dami niyang kwento tungkol sa kababata niyana si Demie na kaibigan ni miss pandak. Hemmmfft., Dito kasi nag-aaral si Jhoel nong elementary, lumipat nalang siya sa Manila noong magha-high school na siya. At yon,, naki-usap siya sa parents niya na bumalik dito sa probinsya at dito nalang mag-aral. Pinayagan naman siya at dahil magkaibigan ang mga parents namin pati ako pinasama dito. May bahay naman kami dito kahit nung bata palang ako pero hindi kami nag-iistay dito. Nagbabakasyon lang kami dito. Dahil nga hindi ako sanay dito kaya turol ako sa pagpunta dito. Saka pani ko hahanapin si Pink kung nandito aki. Malabo namang mapunta siya dito sa lugar na ito. Sana naman makita ko na siya.
FLASHBACK
" May problema ka? " tanong sa akin ng babaeng naka-pink. Halos lahat ng suot niya pink. Kaedad ko lang siguro ito, naka-upo ako sa may park na malapit sa house namin. Seven years old ako that time. Nagpunta ako doon para ibuhos lahat ng sama ng loob ko, pinagalitan kasi ako ni Daddy. Sinumbatan ko siya kasi naman wala na silang oras sa aming mag-kakapatid. Puro sila trabaho, as a child kailangan din natin ng time nila.   Tatlo kaming magkakapatid, panganay si kuya Hosea Jhenyses, sunod naman ako at ang bunso namin ay si Shayne Maybelle. Ewan ko ba kay mama at puri mahahaba ang name namin. Ako ang pinaka-mahaba , Jhon Josh Lhoke. Halos hindi kasya sa papel. 10 years old si Kuya Jhenyses, at ako ay 7 years old at ang bunso naming si Shayne ay 4 uears old. Ako yata ang hindi masunurin samin kaya lagi akong napapagalitan
" Hello!! Bingi kaba? " Tanong ulit nong babae. Nakakainis naman to, panira moment
" Ano bang pakialam mo " masungit kong sagot. Ewan ko ba pero ganito talaga ako, masungit kaya nga wala akong kaibigan sa school eh..
" Wow!! Ang sungit " tumawang sabi nito at saka pumalakpak. Lalo akong nainis kaya tumayo ako at lumilat sa kabilang upuan. Pero sumunod parin siya at umupo sa tabi ko
" Ano ba, umalis ka nga dito " bulyaw ko sa kanya pero parang bingi lang siya
" Bat ba ang sungit mo? " tanong niya , natahimik ako sa tanong. Bakit nga ba? Ah... ewan ko sa ganito ako ehh.
" Gusto ko lang naman makipag-kaibigan " sabi niya saka tumingin  sa akin.
" Pwes!! ayaw kong maki-pagkaibigan sayo kaya umalis kana " sabi ko sa kanya
" Bakit naman? " tanong niya, nakukulitan na aki sa kanya sinisigawan kobna siya.
" Eh.. sa ayaw ko nga eh...mahirap bang intindihin yon " tinakpan niya ng kamay niy ang bibig ko. Pinipilit kong alisin
" Wag kang sumigaw, tignan mo nga pinagtitinginan na tayo " bulong niya. Eh., ano naman...iisipin lang ng mga tao na nag-aaway kami, normal lang yun sa mga batang tulad namin.
" Friends na kasi tayo " nakangiti niyang sabi
" Ayaw ko " sagot ko
" Sige na " pamimilit niya
" Ayaw ko nga " nang bigla niyang kinuha yong sumbrero ko. Pinipilit kong kunin pero diko makuha, nakakainis na talaga tong babaeng to. Favorite ko pa namang isuot yon.
" Sigeh hindi ko ito ibibigay pag ayaw mong maki-pagkaibigan " sabi niya
" Bakit na gusto mo akong kaibigan? " Tanong ko
" Kasi crush kita " nakangiti niyang sagot. Nagulat naman ako sa sinabi niya, pero syempre hindi pinahalata.
" Pwes hindi kita crush " sagot ko saka umiwas ng tingin.
" Sinabi ko ba? " Nang-iinis niyang tanong
" Akin na nga yan " sabi ko saka ko inagaw yong sombrero pero malakas siya kaya diko parin nakuha.
" Makipag-friends ka muna sakin " nakangiting sabi niya
" Ok sige.. masaya kana? " naiinis kong sagot
" Yehey...sige friends na tayo hah " pagkasabi nun ay ibinigay na niya yong sombrero. Wala lang akong kibo
" Anong pangalan mo? " Tanong niya
" Pati ba naman yon, dapat mong malaman " sagot ko sa kanya
" Syempre, pano tayo magiging friends kong hindi natin kilala ang isat isa " sabi niya
"bThen call me what you want "
"Sure ka?" Tanong niya
" Yes " sagot ko
" Ok, i call you Blue " natatawang sabi niya. Nagtaka naman ako kung bakit Blue.
" Whats funny? " naiinis kong tanong
" Eh, kasi naman look at yourself mula ulo hanggang paa Blue ang suot " sabi niya saka tumawa ng tumawa. Napa-ngiti na rin ako, kakaiba rin tong babaeng to ehh..siya rin naman Pink lahat ng suot. Napansin niyang nakangiti ako.
" Oy!! Nakangiti na siya, tignan mo mas cute ka kapag nakangiti " sabi niya
" Ikaw kasi, napansin mo suot ko, pero dimo napansin suot mo " natatawa kong sabi
" Then call me Pink para pareho tayo " nakangiting sabi niya
" Ok " sagot ko
"Pink is my favorite color and i think your favorite color is blue" sabi niya
" Yes " sagot ko
Booom!!!
End of flashback
Nagulat si Lhoke, pano sumigaw ba naman si Jhoel ng Booom., Sa may tainga niya
" Ano kaba? " Reklamo niya
" Ikaw kasi, tulala na naman, sigurado si pink na naman laman ng utak mo " sabi nito
" Tara na nga sa room " sabi ni Lhoke, saka hinila na si Jhoel palabas ng canteen.