Damn! Nakakahiya! Nakakahiya! Ano ba 'tong nagawa ko?!!
Halos gusto ko nang magpakain sa lupa habang nasa harapan ko sa Ivan at ako naman ay nakahiga. Hindi niya ako nilulubayan ng tingin dahil sa nangyari kanina.
~flashback~
Napangunot ang kaniyang noo nang makita niya ang itsura ko. Siguradong namumula pa rin ako. Gosh, nakakahiya! Kailan pa ako nag-isip ng gano'n?
"Why are you blushing?"
Napamura ako sa aking isipan nang mapansin niyang namumula ang pisngi.
"W-wala," nauutal kong sagot kasabay ng pag-iling.
Napataas lang siya ng kilay at tinitigin ako habang naniningkit ang kaniyang mga mata. Mukha akong suspek at siya ang nag-iinterogate sa akin.
"Do you think I'll kiss you—DHEILLE!"
Napasigaw ako dahil sa lakas ng impact sa ulo ko. Dahil narinig ko ang tanong niya ay kinuha ko ang kumot at iniangat sa akin ulo sabay higa—ngunit tumama ang ulo ko sa headboard ng kama kaya sabay kaming napasigaw.
Namilipit naman ako sa sakit habang hawak ang likod ng ulo ko. Hindi ko akalain na gano'n katigas ang headboard nito. Saka ko lang nalaman na gawa pala ito sa mahogany.
Ang sakit talaga!
"Hey, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Ivan.
Gusto ko siyang batukan dahil sa tanong niya. Obvious ba?! Nakita niya na ngang namimilipit ako sa sakit tapos tatanungin niya ako kung ayos lang ba ako.
Hinimas-himas ko ang ulo ko sabay muling bumalik sa pagkakaupo. Nagkabukol pa yata ako, eh.
Napatingin ako sa kaniya nang palobohin niya ang kaniyang pisngi at halos mamula na ang buong mukha niya habang nakatingin sa akin.
Inirapan ko naman siya. "Itawa mo na yan, baka matae ka pa diyan," usal ko at muli siyang inirapan.
Napahagalpak naman ng tawa habang nakahawak sa kaniyang tiyan. Napanguso ako dahil halata namang tuwang-tuwa pa siya na nangyari sa akin 'yon. God, nakakahiya!
Bahagya pa siyang hinihingal nang matapos siya sa kaniyang 'tawa session dahil sa kagagahan ni Dheille'.
"Naitawa mo na ba lahat? Baka may natira pa, ilabas mo na," masungit kong wika sa kaniya.
Bumalik naman sa seryosong itsura ang kaniyang mukha—ngunit hindi nawala ang nanunukso niyang tingin kaya wala akong nagawa kundi humiga na lang.
~end of flashback~
Ilang minuto na siyang nakakatitig sa akin ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin niya ako nilulubayan ng tingin. Take note na ang tingin niya ay nang-aasar. Kahit seryoso ang kaniyang mukha ay kitang-kita ko naman sa mga mata niya ang pang-aasar.
"Hey, stop staring at me!" sigaw ko sa kaniya na sinenyasan pa ng kamay ko.
Lalo pang naningkit ang mata niya kaya inirapan ko siya at tumayo. Ngunit bago pa ako makahakbang ay hinapit niya ang baywang ko kaya napatili ako at napaupo sa kaniyang mga hita.
Nahigit ko naman ang aking hininga nang maglapit ang aming mukha. Sobrang lapit nito na kaunting galaw lang ay magdidikit na ang mga labi namin.
"Breathe," bulong niya.
Unti-unti namang akong nakahinga nang maluwag at lumayo sa kaniya. Nanatili lang akong nakaupo sa mga hita niya at hindi ko alam kung bakit komportable ako sa posisyon namin.
"As we live under one roof, we have to make rules for us to follow..." panimula niya. Dahan-dahan niya akong iniupo sa kama at nakaharap sa kaniya. "... Do you want to discuss it right now?"
Umiling ako.
"Change your clothes first. It's dinner time," utos niya sa akin at tumango ako.
Dali-dali naman akong pumunta ng banyo ngunit bago pa ako makapasok ay may sinabi siya na nagpalakas ng tibok ng puso ko at iniwan akong nakanganga.
"I think my surname really suits you better, Mrs. Anderson."
-----------------------------------------------
Nandito kami ngayon sa isang high-end restaurant na inokupahan pa para sa amin. As in kami lang ang kumakain dito para walang makakarinig ng usapan namin. Hindi naman nila pwedeng ipaalam sa iba na arranged marriage lang ang nangyari sa amin.
Nasa isang mahabang table kami at ang tatay ko at tatay ni Ivan ay nasa magkabilang dulo. Nasa kaliwa naman ni Daddy si Mommy at ako ay nasa kanan niya. Katabi ko naman si Ivan na nasa tabi ng Daddy niya at Mommy nito na nasa kanan ng Daddy niya kung saan naroon sa side na 'yon si Mommy.
Masaya silang nagku-kuwentuhan kung ano ang pwede nilang gawin habang wala kami ni Ivan dito sa Pilipinas. Bakit? Dahil plano nilang ipadala kami sa ibang bansa para roon daw kami mag-honeymoon.
Kami naman ni Ivan ay tamang kain lang at paminsan-minsang sumasabat kapag tinatanong kami.
"Sa tingin ko ay naiilang pa sila sa isa't-isa," puna ng Mommy ni Ivan.
What was her name again? Oh, Hanna.
Pilit lang akong ngumiti sa kaniya at hindi na pinansin ang puna niya.
Patuloy silang nag-kwentuhan at paminsan-minsa'y kami pa ang topic nila tulad ng kailan ang honeymoon namin, kailan kami magkakaaanak, kaya kahit gusto ko pang kumain ay pilit kong tinapos ito.
"Uhm,tapos na po ako kumain. Pwede po ba akong lumabas saglit para magpahangin? Magpapababa na rin po ako ng kinain ko para makatulog na po ako kaagad," pagpapaalam ko sa mahinang boses.
Ngumiti naman sila at tumango lang sa akin bago bumalik sa pagku-kuwentuhan.
Pagkalabas ko ay sariwa at malamig na hangin ang sumalubong sa akin kaya napapikit ako. Dali-dali akong lumapit malapit sa pampang para magpahangin at masilayan na rin ang buwan na bilog na bilog at kita pa ang repleksyon nito sa tubig.
Calming and soothing. I wish I could stay like this forever. Kung pwede lang sana. Kung pwede lang na manatili ako rito at taguan sila. Kung pwede lang na tumakas sa mga problema ko. Kung pwede lang na umalis ako sa kasunduang ito. Kung may pagkakataon lang sana... gagawin ko lahat.
Masyado na akong nasasakal. Pinipilit nila akong gawin ang ayaw ko. Mga bagay na labag sa kalooban ko.
Hindi ko namalayan na basang-basa na pala ang pisngi ko at mahinang sumisinghot. Nabigla ako nang may maglagay ng jacket sa katawan ko at mag-abot ng panyo. Noong una akala ko ay si Ivan ngunit nagulat ako nang umupo siya sa tabi ko.
Doon ko napagtanto na ibang lalaki pala ito. Tumingin siya sa akin at napanganga ako sa itsura niya. Ang gwapo! Para siyang modelo dahil sa kagwapuhan niya.
"Hey, it's rude to stare kaya," natatawang puna niya sa akin.
Natauhan naman ako at nag-iwas ng tingin habang nag-iinit ang pisngi. Panibagong kahihiyan na naman!
"S-sorry." Muli akong napatingin sa kaniya at ngayon ay kitang-kita ko na ang itsura niya dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan.
He has thick eyebrows, an almond-shaped eyes at kahit hindi gano'n kaliwanag ay kita ko ang kulay ng mata nito. Parehas kaming asul ang mata. Pointed nose, his perfectly-lined jaw and his thin and pinkish lips. Hindi nalalayo ang itsura namin at kung lagyan siya ng buhok ay magiging kamukha ko siya.
Kapag kami ay pinagtabi, baka akalain ng mga tao na magkapatid kami ngunit malabong mangyari 'yon dahil wala naman akong kapatid at no'ng ipinanganak ako ay tanggal na rin ang matres ni Mommy kaya wala na siyang kakayahang manganak ulit.
"You somehow resemble my lost sister," he mumbled, making my mouth gaped.
"M-me?"
He nodded. "Yeah, you actually look like her," he said with a little smile.
My forehead was curled because of what he said. I can't keep thinking about possibilities about us, but whatever I think there is no sense.
" You think maybe you're my missing sister, don't you?"
I looked at him with wide eyes. How did he know?
He smirked. "You're too obvious. You must learn how to hide your emotions sometimes. Dahil iyan ang magpapahamak sa'yo balang araw," wika niya at itinuro pa ang mukha ko.
Hindi ko alam ngunit bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Bakit ako mapapahamak? Wala namang nagtatangka sa buhay ko 'di ba?
"I gotta go now," he mumbled and ruffled my hair like a kid as he stood up. " Your husband might kill me if he found out I was sitting next to his beautiful wife.," dugtong niya na nag-painit ng pisngi ko.
Napangisi naman siya nang makita niyang namula ako kaya napanguso na lang ako. Nakakainis. Ang dami ko nang kahihiyan na napagdaanan ngayon.
"Kukunin ko na 'tong jacket ko ah, papalapit na dito ang asawa mo na may dalang jacket," sabi niya sabay kuha ng jacket mula sa balikat ko.
Napatayo naman ako sa sinabi niya at lumingon sa likod ko. Nakita ko naman si Ivan na madilim ang mukha habang nakatingin sa lalaking nasa tabi ko. Nagtatangis ang kaniyang bagang nang mapalingon siya sa gawi ko kaya hindi ko maiwasang mapalunok.
Nang makarating siya sa pwesto ko ay agad niyang inilagay ang jacket sa balikat ko at hinapit ang aking baywang. Lumakas naman ang kabog ng dibdib ko dahil sa distansiya naming dalawa. Wala nang natirang pagitan sa amin dalawa at talagang dikit na dikit kami.
Napangisi naman ang lalaking katabi ko kanina sa pwesto namin dalawa. Tumingin siya sa akin na nanunukso kaya pinanlisikan ko siya ng mata.
Hindi ko alam kung bakit pero komportable na ako kaagad sa kaniya kahit ilang minuto lang kaming nag-usap. Ni hindi ko nga alam ang pangalan niya.
"Why did you sit beside my WIFE?" Ivan asked. He even emphasized the word 'wife', making me gulp.
Ngumiti naman ang lalaki bago sumagot, "You should thank me. Kung hindi ako umupo sa tabi niya ay baka kanina pa umaligid ang mga lalaking nagtatago lamang sa puno," sagot niya kaya nanlaki ang aking mga mata.
Ano daw?! Agad na tiningnan ng aking mga mata ang bawat puno na nakapaligid dito sa restaurant na kinainan namin at hindi nga ako nagkamali dahil may nakita akong tumakbo nang tumama ang paningin ko sa kaniya.
Kahit si Ivan ay tiningnan ang paligid at nakita ang ilang mga lalaki na tumatakbo papalayo sa resto. Lalo namang nagdilim ang mukha ni Ivan at nagtangis ang kaniyang bagang.
Bumuntong-hininga siya bago inilahad ang kanan niyang kamay sa lalaki. Tila nagulat naman ang lalaki ngunit tinanggap naman niya ito.
"Thanks, man," pasasalamat ni Ivan na may maliit na ngiti.
"You're welcome. Just don't let your wife roam around here in island alone. You know what it means," tila nagbibigay na babalang ani ng lalaki bago bumaling sa akin. "It was nice to meet you, Dheille. I'm Andrius," nakangiti niyang pagpapakilala. Inilahad niya ang aking kamay na mabilis ko namang tinanggap.
"Dheille. I'm Dheille Amethyst." Ngumiti ako sa kaniya bago binawi ang aking kamay.
Nagpaalaman din naman kami kaagad ngunit pagkalayo niya ay saka lang ako may napagtanto kasabay ng panlalaki ng aking mga mata.
Kilala niya ako?! Paano?!
---------------------------------------------------
"Next time you want to tour around, just let me know para masamahan kita," wika ni Ivan habang pinapatuyo niya ang kaniyang buhok para sa pagtulog.
Nandito na kami ngayon sa suite na nakalaan sa amin at nag-aayos na para sa pagtulog. Nakaligo na ako at nagsuot lang ng white satin sando with white satin short. Siya naman ay nakasuot ng white t-shirt at grey taslin short.
Tumango lang ako sa kaniya bago pumunta sa pwesto ko at nag-scroll lang sa instagram ko. Hindi na ako nagulat nang makita kong halos sumabog na ang notifications ko dahil sa wedding namin ni Ivan kanina. Kahit sa ibang bansa ay kalat ang mga wedding pictures namin ni Ivan kanina. Expected ko naman na magiging laman kami ng social media pero hindi tulad ng ganito!
Halos mahilo na ako sa sunud-sunod na notifications na pumapasok sa account ko kaya naisipan kong dumiretso na lang sa messages ngunit kahit doon ay tambak ng message request na puro congratulations lang ang laman. Ang iba naman ay galing sa mga kilalang press publication hindi lang dito sa Pilipinas pati na rin sa ibang bansa. Hinihingi nila ang pahayag ko tungkol sa relasyon namin ni Ivan.
Ilang scroll pa ang ginawa ko bago matunton ang group chat namin. Sa sobrang dami ng messages ay halos matabunan na ito.
FOREVER SQUAD.
dheille.amy: OMG! My inbox are full of messages. Ganito ba talaga kapag si Ivan ang napangasawa mo?
emerald_gemstone: Syempre, Sis! Anderson ba naman ang hubby mo, eh! Kahit nga sa akin may iilang nagmemessage lalo na't alam nilang bestfriend kita at kasama ako sa kasal kanina.
eliasss: Mine's full of messages,too. Ang iba ay galing sa press.
JC.hndsm: Wala sa akin. Pero sa tingin ko dadami rin 'to kapag kami naman ni Anniza ang ikinasal, 'di ba babe?
Napatampal na lang ako sa noo ko dahil sa hirit ni JC. Panibagong bardagulan na naman ang mangyayari ngayon. At tama nga ako dahil sa reply ni Anniza.
itsanniza: asa.
emerald_gemstone: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH BUTI NGA.
JC.hndsm: Makatawa 'to palibhasa kasi walang jowa!
justine23: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA one point for JC!
alizalvarez: manahimik ka, Justin.
justine23: opo, ma'am.
dheille.amy: One point para sa kampo ng girls🥳✋
eliasss: Oh, I thought nakatulog ka na, Amy.
dheille.amy: Hey, I'm here pa kaya! Nag-eenjoy lang ako sa conversations niyo.
eliasss: hEyyy, im hErE pA kAYa~~~
justine23: nAGeeNjoY L@n9 aqu0h S4 c0nv3r$@t!0ns ni¥0~~~
Napatampal na lang ako sa noo ko nang makita kong ginaya nila ang sinabi ko. Mga jejemon.
emerald_gemstone: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAAHHAHAHAHAHAHAHAHAHHAAH JEJEMON
itsanniza: HAHAHAHHAHHAHAHHAAHHAHAH Emerald niyo tawa lang ang ambag HAHAHAHAHAHAHAHA
justin23: Aguy Emerald😪
JC.hndsm: Shot na🍻🍻
emerald_gemstone: ge.👍
Napahagalpak naman ako ng tawa dahil sa mga kalokohan nila. Tawa lang ako nang tawa hanggang sa may tumikhim sa tabi ko. Nilingon ko ito at nakita ko ang madilim na mukha ni Ivan.
Gosh, bakit ba nakalimutan kong nandito siya sa tabi ko?
Agad akong nagpaalam sa gc namin at hindi na hinintay ang kanilang reply dahil in-off ko kaagad ang cellphone ko.
Bumaling naman ako kay Ivan bago tumikhim. "Do you want something to talk about?"
"Yes," matipid at malamig niyang sagot.
"What is it?"
Tumuon ang paningin niya sa cellphone ko at napakunot ang noo ko nang makitang madilim na naman ang kaniyang mukha. Matalim din ang tingin niya roon na para bang ginawan siya ng masama.
Marahas siyang bumuntong-hininga bago umiling.
"Nevermind. Let's just talk tomorrow. Goodnight," malamig niyang wika at tinalikuran na ako.
Napanganga naman ako sa kaniya at hindi mapigilang mainis. Ano bang mayro'n sa kaniya? Nakakainis na.
Inirapan ko siya kahit hindi niya nakita at tinalikuran na rin siya. Hindi na ako nag-abala pang maglagay ng una sa pagitan namin dahil baka bigla kaming bisitahin ng magulang namin dito at magtaka kung bakit may harang kami. Baka mabulilyaso pa ang plano namin.
Hindi naman nagtagal ay unti-unti na akong hinila ng antok ngunit bago pa ako makatulog ay naramdaman kong gumalaw ang kabilang side ng kama at may humalik sa sintido ko bago ako tuluyang nagpalamon sa kadiliman.