Natulala na lang ako pagkatapos niyang lumabas sa kwarto ko. Hindi ko alam ang nangyari ngunit kitang-kitang ko ang galit sa kaniyang mga mata. Nakakatakot ang tingin niya na para bang handa siyang atakihin ako ano mang oras.
Pilit kong iniisip kung ano ang nangyari sa kaniya ngunit hindi ko talaga mawari kung bakit. Maybe because of his past? I sighed as a sign of defeat. Well, it's his life. I have nothing to do about that. Ipinikit ko ang aking mga mata upang makatulog na. Bukas ko na lang aalamin kung bakit.
------------------------------------------------
Naalimpungatan ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto ko ngunit hindi ko iyon pinansin dahil talagang antok na antok ako. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang pagbigat ng kabilang side ng kama ko. Hindi ko ito pinansin muli at itinuloy lang ang pagtulog ngunit naramdaman ko na lang na may humahaplos sa buhok ko.
" I'm sorry for what I've done... " mahinang bulong nito ngunit sapat na para marinig ko. Doon ko na lang napagtanto kung sino siya. Ivan.
" It's okay... " I replied, my eyes still close. Napatigil naman siya sa paghaplos ko marahil ay nagulat dahil nagising ako.
Bumuntong-hininga siya at hinaplos ang leeg ko. Nanindig naman ang mga balahibo ko dahil sa lamig ng kaniyang mga kamay.
" I left you a hickey," saad niya na tuluyang nagpamulat ng aking mga mata. Napakurap ako at pilit na inintindi ang sinabi niya.
Hickey? Iniwanan niya ako ng hickey?! Ano na lang ang sasabihin nina Emerald kapag nakita nila 'to?!
Napabalikwas ako ng bangon at muntik pang matumba dahil bigla akong nahilo. Mabuti na lang ay nahila niya ang kamay ko at dahan-dahan akong iniangat.
" I'm sorry." Napatingin ako sa kaniya at nakita ko siyang nakayuko. Hindi ko man makita ang itsura niya ngunit alam kong bakas do'n ang pagsisisi.
Bumuntong-hininga lang ako bago dumiretso sa vanity. Lalagyan ko na lang ng high-coverage foundation 'to at concealer. Sana lang gumana. Napatingin ako sa orasan at nakita kong mag-aalasingko na pala. Tama lang din ang gising ko kaya hindi na ako matutulog.
Una kong nilagay ang concealer at in-spread ito. Mabuti naman at light lang ang hickey kaya hindi mahirap takpan. Alam ko namang mawawala din 'to agad.
Agad akong bumalik sa higaan ko samantalang siya ay nakayuko pa rin.
"It's okay. You can leave now." Akmang hihiga na ako nang bigla niya akong niyakap nang mahigpit. Sinubsob niya ang kaniyang mukha sa leeg ko kaya napasinghap ako.
"Let's make this marriage work. We'll get through this together," he whispered softly and kissed my neck.
-----------------------------------------------
Isang buwan na ang nakalipas simula noong mangyari ang 'hickey incident' na yon. I'm thankful because it also disappeared immediately before my friends even noticed. Ngunit pagkatapos ng gabing iyon ay hindi niya ako pinansin nang mahigit isang linggo. Kung hindi ko pa siya kinausap ay baka hindi kami nagkaayos. At ngayon, ay nandito kami sa isang private resort dahil dito gaganapin ang kasal namin ngayon. Ang reception naman ay sa isang private hotel. Hiindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal na ako ngayon.
Sa isang buwan na pagsasama namin ni Ivan sa iisang bubong, masasabi kong mabuti naman. Medyo nasanay na rin kami sa presensya ng isa't-isa ngunit hindi naman namin maipagkakaila na may mga oras na awkward ang paligid. Mabuti na lang talaga na naayos namin agad ang problem namin bago kami ikasal dahil kung hindi baka hindi mag-work ang kasal naming ito.
"You ready?"
"What the—" I jumped in surprise when he suddenly appeared beside me.
Tumingin ako sa kaniya at napanganga ako nang makita ang kaniyang itsura. He is so damn hot. He looks so ravishing in his look. Nakasuot siya ng fitted white tuxedo, na yumayakap sa kaniyang matitipunong braso. Pinaresan ito ng white slacks at kitang-kita roon kung gaanon siya katangkad. Ang kaniyang buhok ay nakatayo patalikod.
"Done eye-raping me, wife?" He asked with a smirk.
He probably saw me, drooling over his look. That's embarassing.
I shook my head. " I-I'm not eye-raping you. And don't call me wife."
"Why not? You will be my wife in just a few hours, anyway," he said with full of confidence.
Kumindat siya sa akin bago tumalikod papalayo. Naiwan naman akong nakanganga sa kaniya at napasinghap na lang. Nah, hindi ko alam kung magwo-work itong kasal na 'to kung ganiyan siya palagi.
I sighed. Hopefully this wedding will really work for five months
"Dheille!"
Napatingin ako sa likod ko nang marinig ko ang sigaw ni Mommy. Humahangos siya papalapit sa akin na may matamis na ngiting nakaukit sa kaniyang mga labi. Hindi ko rin maiwasang mapangiti lalo na't nakikita ko siyang masaya.
"Hey, mom. What happened?" I greeted her and kissed her cheeks.
"Are you ready?" she asked and hold my cheeks.
I nooded. "Yeah." I said and forced a smile.
I don't have a choice but to be ready.
Ilang minuto lang ay nagsimula ang kasal. Lahat ng mga kilalang tao sa mundo ng negosyo ay naroon. Kasama rin ang mga kaibigan ko. Kahit ganito ay hindi ko maiwasang matuwa dahil kahit papaano ay narito ang mga kaibigan kong handang sumuporta sa akin.
Mabilis lang na natapos ang kasal at ngayon ay nasa reception na kami. Wala akong magawa kundi makisali sa kanila dahil ayaw naman naming mabisto sa plano namin ni Ivan.
Mas mabuting nakikita nilang nagkakamabutihan na kami para walang problema kapag nagsimula na ang totoong plano.
"Damn, my feet hurt." Paika-ika akong naglakad papunta sa table namin at marahas na umupo. Napabuntong-hininga naman ako sa pagod. Kakatapos lang ng sayaw namin at para akong tinorture dahil sa sakit ng paa ko.
I massaged my feet to lessen the sore. Lately we've been dancing for about one-and-a-half hours. I don't know if I can stand up any more.
"I hate this. Damn." I muttered a curse and massaged my feet again.
"Let me." I gasped when Ivan kneel down and massaged my sore feet.
He massaged it sofly, like he's afraid that he might hurt me.
"Does it still hurts?" he asked and I nooded.
I almost shout when he carried me in a bridal style. Mabuti na lang at nakahawak ako agad sa leeg niya dahil kung hindi ay baka nahulog ako. Dumiretso kami sa suite namin na hindi man lang nagpapaalam sa mga magulang namin.
Oh, what's the purpose anyway?
Pagkarating namin sa floor ng room namin ay may nag-aabang na lalaking naka-suit. Sa tingin ko ay personal butler ito ni Ivan.
"Welcome to your suite, Mr.and Mrs.Anderson." pagbati niya at tumango lang si Ivan. Napangiwi pa ako nang nabanggit niya ang Mrs. Anderson.
Hindi pa rin ako sanay na misis na ako ngayon...
Pinagbuksan niya kami ng pinto at agad din siyang umalis. Napanganga naman ako nang makita ang interior design ng buong room. May isang king-sized bed na halos kasya ang tatlong tao. Nasa harap naman nito ang malaking TV na naka-mount sa pader. Sa tabi nito ay isang simpleng kwarto na aakalain mong wala dahil nagca-camoflauge ang kulay ng pinto nito sa kulay ng dingding. Sa tingin ko ay walk-in closet iyon.
Nasa kabilang side naman nito ang banyo. Ang kama naman ay malapit sa veranda at kitang-kita nito ang magandang view ng resort. Hindi ko ininda ang sakit ng paa ko at agad na bumaba sa pagkakakarga ni Ivan at patakbong pumunta sa veranda.
"Dheille!" Nabibiglang tawag sa akin ni Ivan dahil hindi niya akalaing bababa ako bigla at tatakbo sa kabila ng masakit kong paa.
Agad kong nilanghap ang sariwang hangin na sumalubong sa akin pagpasok ko ng veranda. Napakalaki nito at nagningning naman ang aking mata ng makita ang isang jacuzzi at maliit na lamesa sa likuran nito.
Talagang napakaganda nito!
Napatingin naman ako sa harapan ko nang tumama sa akin ang sikat ng papalubog na araw. Nangilid ang aking luha sa sobrang ganda nito. Unti-unti nitong niyayakap ang malawak na dagat at talagang napakaganda ng kulay nito. This veranda is like a paradise for me!
"Wow, you look amused." Napatingin naman ako sa tabi ko at nakita ko si Ivan na nakahamba sa railing.
Napaismid ako nang lumingon siya sa akin at may mapaglarong ngisi na nakaukit sa kaniyang labi. Napabungisngis naman siya kaya hindi ko mapigilang hindi mapalingon sa kaniya.
Why is he so sexy and hot when he chuckles?
I admit that he's a handsome man. With his thick eyebrows that always in straight line, ocean blue eyes that always hipnotizing me, his proud and pointed nose and thin but reddish lips, and his jaw, every woman would definitely drool over him.
"You know that is rude to stare, right?"
Napabalik ako sa katinuan nang bigla siyang magsalita Nag-init naman ang pisngi ko dahil kitang-kita niya kung paano ako tumitig sa kaniya. Hindi ko namalayan na matagal na pala akong nakatitig sa kaniya at kaunti na lang ay tutulo na ang laway ko dahil nakanganga pala ako.
Damn, nakakahiya!
Ngumisi siya nang makita niya ang reaction ko. Inirapan ko lang naman siya at tumalikod, ngunit bago ako makahakbang ay bigla akong natumba. Bumalatay ang sakit sa aking mukha dahil sa paa.
Bakit ko ba nakalimutan na masakit pala ang paa ko?
Agad namang umalalay si Ivan sa akin at bigla akong binuhat papunta sa higaan. Nang inilapag niya ako ay hindi maiwasang magkalapit ang aming mukha. Amoy na amoy ang mint at mainit niyang hininga na tumatama sa aking mukha habang inaayos ang pagkakahiga ko.
Hindi ko naman maiwasang tingnan ang mapupula niyang labi. I wonder what does it taste like.
Wait, what?! Did I say that in my mind?! Disgusting!
Nag-init ang mukha ko dahil lang sa inisip ko. Agad naman akong umiwas ng tingin pagkatapos niyang ayusin ang pwesto ko dahil hindi ako makagalaw.
Napangunot ang kaniyang noo nang makita niya ang itsura ko. Siguradong namumula pa rin ako. Gosh, nakakahiya! Kailan pa ako nag-isip ng gano'n?
"Why are you blushing?"
Napamura ako sa aking isipan nang mapansin niyang namumula ang pisngi.
"W-wala," nauutal kong sagot kasabay ng pag-iling.
Napataas lang siya ng kilay at tinitigin ako habang naniningkit ang kaniyang mga mata. Mukha akong suspek at siya ang nag-iinterogate sa akin.
" Do you think I'll kiss you—DHEILLE!"