MABILIS na lumipas ang mga araw at naging komportable na si Raine kasama si Yuan. Nakasanayan na rin niyang tinatawag siya ni Yuan na bakla. Hindi na siya nag-abala pang itama ang binata dahil alam naman niyang hindi rin siya pakikinggan ni Yuan. Mas madalas pa ngang nakakalimutan niyang babae siya dahil umaasta na rin siya na para bang isa na rin siyang tunay na lalaki. Ang tanging bagay lang na maaaring makapagpaalala sa tunay niyang gender ay ang katotohanang siya ang nagkakaroon ng buwanang dalaw, hindi si Yuan. May mga pagkakataon pang hindi siya maingat kaya nawawala sa isipan niya ang tungkol sa menstruation niya. And to make the matters worse for her, si Yuan pa ang nagpapaalala sa kanya kapag nagkakaroon na siya.
“Bakla,” tawag ni Yuan sa dalaga.
“Bakit?” tanong naman ni Raine sa binata.
“May dinala ka bang babae rito kahapon nang hindi ko nalalaman?” tanong ni Yuan kay Raine. “May dugo na naman sa kama mo oh.”
Isang mahinang ‘shit’ na lamang ang napakawalan ni Raine nang sandaling iyon. Mukhang namali na naman siya ng kalkulasyon sa buwanang dalaw niya. Hindi niya inakalang dadatnan na naman siya nang hindi niya nalalaman. Hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag sa binata ang sitwasyon niya dahil sa pagkakaalam niya at turo na rin ng science teachers niya ay hindi naman talaga nagkakaroon ng buwanang dalaw ang mga tunay na lalaki. Maski naman mga bakla ay hindi rin nagkakaroon.
“Alam ko na, nagfifeeling babae ka na naman kaya naglagay ka ulit ng food color sa kama mo para magmukhang natagusan sa pagtulog mo,” sambit ni Yuan in full conviction na para bang iyon na ang pinakatamang konklusyon sa mga tagos ni Raine.
Hindi alam ni Raine kung matatawa ba siya o maiiyak na lamang sa sinabi ni Yuan. That is the dumbest thing na narinig niya mula sa binata. Well, mas mabuti na iyon kaysa naman sa mahuli siya ni Yuan sa biglaan niyang pagpapanggap bilang lalaki. At least, alam niyang hindi na siya mamomroblema pa kapag natatagusan siya.
“Hindi ba may mga tinda ka ring sanitary napkin? Gumamit ka na noon para kumpleto na sa package ang pagpapanggap mo bilang isang babaeng may buwanang dalaw,” suhestiyon pa ni Yuan in a normal face.
Raine is really flustered pero no choice na rin siya nang sandaling iyon. Kailangan talaga niyang gumamit ng napkin para masigurong hindi siya tatagusan. Hindi rin naman siya komportable sa malagkit na feeling na nararanasan niya nang oras na iyon. Pasalamat na nga lang siya dahil naniniwala pa rin si Yuan na bakla nga siyang tunay.
“Sige na, mauna ka nang maligo,” mabilis na sabi ni Raine nang nakatitig lang sa kanya si Yuan nang sandaling iyon. “Mamaya pa naman ang pasok ko.”
“Sigurado ka? Baka naman may monkey business ka nang ginagawa,” sambit ni Yuan in a suspicious tone.
“Para namang makakagawa ako ng monkey business,” sagot naman ni Raine. “Pinabantayan mo na nga ako kay Juris eh.”
“Mas mabuti nang may nakatingin sa iyo para masiguro kong hindi ka nagtitinda sa oras ng klase mo,” sambit ni Yuan.
“Para namang gagawin ko ang bagay na iyon,” inis na sabi ni Raine. “Tuwing weekends lang ako nagtitinda dahil scholar ako.”
“Oo na, sige na, ikaw na ang scholar,” pang-aasar agad ni Yuan sa dalaga. “Siguraduhin mo lang na hindi ka nagtitinda kapag weekdays at ako mismo ang magsusumbong sa iyo sa admin kapag nahuli kita.”
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Raine nang sandaling iyon. Sa totoo lang ay hindi naman big deal sa kanya kung nagawa man siyang pabantayan ni Yuan sa kaibigan nito. As long as tama naman ang report ni Juris sa binata ay wala naman siyang ibang aalalahanin pa. Actually, alam nga rin ni Juris na babae siya, hindi lang siya nito inilalaglag pa kay Yuan. Nabuko kaagad siya nito dahil magkaklase silang dalawa.
NANGUNOT na lamang ang noo ni Juris nang nakita niyang kakaiba na naman ang fashion sense ni Raine nang pumasok ito sa room nila. Paano niya nasabing kakaiba na naman ang fashion sense nito? Mahaba na nga t-shirt na suot ni Raine ay may nakapulupot pang jacket sa baywang nito. And to make that fashion more weird for his taste, sobrang sikip ng itim na pantalong isinuot nito na para bang kumapit na sa balat nito ang tela ng nasabing damit.
“Nagkaroon ka na naman ano?” pabulong na tanong ni Juris nang nakalapit na ang dalaga sa kanya.
Isang tango na lamang ang isinagot ni Raine, “Hindi naman alam ni Yuan kaya okay lang. Inakala lang niyang naglagay ako ng food color sa kama para magmukhang tinagusan ako.”
Napatampal na lamang sa noo si Juris nang sandaling iyon. Sa tingin niya ay malala na ang kaibigan niyang si Yuan dahil hindi pa rin nito napapansin ang mga bagay na napansin na niya sa dalaga.
“He is really dumb,” sambit ni Juris in a frustrated tone. “Iyon talaga ang sinabi niya?”
“Yep,” sagot naman ni Raine in a normal tone. “Mas mabuti na rin iyon para hindi siya mailang sa akin.”
“But still, babae ka,” sambit ni Juris. “Paano kung bigla ka na lang duguin sa oras na hindi mo inaasahan?”
“Handa ako pards,” paniniguro agad ni Raine sa binata. “Madali na ring gumawa ng palusot sa kanya dahil iniisip niyang feeling babae ako.”
Napailing na lamang si Juris nang sandaling iyon, “Confident ka talagang hindi ka niya mahuhuli, ano?”
“Of course!” confident na sagot ni Raine. “Alam ko namang hindi mo ako ilalaglag sa kanya eh.”
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Juris nang sandaling iyon. Hindi naman sa hindi niya kayang ilaglag si Raine. Naisip lang din niyang mas mabuti na ring may iba pang kaibigan ang binata bukod sa kanya. Isa pa, mas kailangan ni Yuan ng kasama dahil kahit na hindi ito magsabi sa kanya ay alam niyang matindi ang naging impact ng naging hiwalayan nila ni Sandra. Tanging si Raine lang ang nakapagpabalik sa mood nitong kakaiba. But still, babae pa rin si Raine. Kailangang maitama agad nito ang pagkakamali ng kaibigan niya bago pa man mahuli ang lahat.
“Nga pala, nagpunta ka na ba sa admin?” tanong ni Juris sa dalaga.
“Sa admin? Bakit naman ako magpupunta sa admin? Magbebenta na ba ako roon?” sunod-sunod na tanong naman ni Raine sa binata.
Napakamot na lamang ng ulo si Juris nang sandaling iyon, “Uhh, baka naman gusto mong ipaayos ang room assignment mo dahil ikaw lang ang nag-iisang babae sa dorm natin.”
“No need,” sagot naman ni Raine. “Magugulo lang ang tahimik kong buhay kapag nalaman ng iba na babae ako.”
“Excuse me pero alam naman yata ng karamihan sa klaseng ito na babae ka,” sambit ni Juris sa dalaga.
“Nope, hindi nila alam na babae ako dahil tulad ninyo ay inakala rin nilang lalaki ako,” sagot ni Raine. “Hindi na rin ako nag-abala pang itama kayo dahil mawawala rin naman sa utak ninyo na babae ako.”
“Paano kung malaman niyang babae ka?” tanong agad ni Juris in a serious tone.
“Malay ko, siguro tatanggapin ko na lang ang galit niya kapag nagkataon,” sagot naman ni Raine. “No choice naman na ako eh.”
MABILIS na lumipas ang isang buong araw ng klase at mas nauna pang nakabalik si Yuan sa dorm kaysa kay Raine. Sa pagkakaalam niya ay tapos na dapat ang klase ng karoommate niya dahil wala pa naman silang major subject. Kinuha na lamang niya ang phone niya at itinext niya kaagad si Juris na kaklase nito. Gusto niyang malaman kung may idedeliver ba si Raine nang oras na iyon.
“Yuan, huwag ka munang mapraning at walang delivery na nagaganap,” sambit ni Juris sa binata. “Magkasama pa kami sa room dahil extended ang klase namin. Pasaway ang professor naming mas inuuna pa ang kwento kaysa sa pagtuturo.”
“Kailangan ko ng proof na magkasama nga kayo sa klase,” sagot naman ni Yuan. “Magpicture kayong dalawa.”
“Baliw! Makukuhanan ako ng phone kapag sinunod kita!” reply ni Juris. “Ikaw na ba ang tatang niya ngayon?”
“What?!”
“Daig mo pa ang tatang niya sa pagmomonitor sa kanya eh. Sige na, ihahatid ko na lang diyan ang prinsipe mo pagkatapos ng klase. Last text ko na ito ay may paquiz pa si Ma’am.”
Nangunot na lamang ang noo ni Yuan sa nabasa niya. Kailan pa niya naging prinsipe si Raine? Masama na bang maniguro siyang hindi monkey business ang ginagawa ng dalaga?
“Humanda na lang sa akin si Raine mamaya kapag nagsinungaling siya sa akin,” sambit ni Yuan na napatitig na lamang sa pintuan nang sandaling iyon.
Halos kalahating oras ding naghintay si Yuan bago pa man dumating ang mga taong hinihintay niya nang sandaling iyon. Sigurado na siyang sina Raine at Juris na ang dumating nang oras na iyon dahil dinig niya ang boses ng dalawa. Halatang nanggaling sila pareho sa klase dahil naririnig pa niya ang pagrereklamo ni Raine nang sandaling iyon. Iyon nga lang, hindi naman sila pumapasok sa loob ng kwarto.
“Hindi naman lumabas sa quiz ang mga nireview ko,” inis na sabi ni Raine sa binata. “Muntik na akong mangitlog ah!”
“Halos lahat naman tayo ay mangingitlog naman talaga sa subject niya,” sagot naman ni Juris. “Himala na lang kapag may nakakuha ng mataas na score sa quiz niya.”
“Posible naman iyon eh, ipaquiz niya buhay niya at siguradong perfect ko iyon!” pagmamalaki ni Raine. “Kabisado ko na kaya pangalan at trabaho ng asawa at mga anak niya.”
Nairita agad si Yuan nang sandaling iyon. Hindi niya alam kung bakit bigla na lang siyang nairita. Ang alam lang niya ay ayaw niyang may ibang kausap si Raine nang oras na iyon. Hindi na siya nakatiis pa at lumabas na siya para lang hilahin si Raine papasok sa loob.
“Ayaw kong mapuyat sa kahihintay sa iyo,” sambit ni Yuan kay Raine na literal na nagulat sa ginawa niya. “Bukas na lang kayo magkwentuhan.”
Isang questioning look na lamang ang ibinigay ni Raine kay Juris ngunit wala naman siyang nakuhang sagot mula sa binata dahil humarang na si Yuan sa pagitan nila. Nakita na lang niya na ngumiti si Juris bago pa man ito nagpaalam sa binata. Nang naisara na ni Yuan ang pinto ay hindi na siya kinibo pa nito. Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan niya. Mukhang may topak na naman ang kasama niya.