"Az." Napalingon ulit ako sa aking likuran ng tawagin niya ako, papasok pa lamang ako ng bahay pagkatapos niya akong ihatid.
"What is it?" Tanong ko.
"Would you mind giving me your number?" Anya.
"Why not..." Kita kong may kinuha siya sa kanyang bulsa, isang ballpen? "Coconut!"
He pouted like a kid. Ibinigay niya sa akin ang kanyang kanang kamay at pinakuha ang hawak niyang ballpen, itinuro niya ang palm ng kaniyang kamay na siguro ay nagpapahiwatig na doon ko isulat ang aking numero.
Nanginginig na sinulat ko ito. Nagtataka pa rin kung bakit mayroon siyang dalang ballpen, ngumiti siya bago ito ibalik sa bulsa.
"Thank you." He said.
"You're welcome." Saad ko ngunit bago pumasok sa loob ay may narinig ako mula sa kanyang matamis na labi.
"Sana dinosaur na lang ako, para RAWR!"
Halos magkandaugaga ako sa kakahanap ng cellphone ko, saan ko nga ba iyon na ilagay? Tumatawa pa ako ng mag-isa kanina sa loob ng silid ngunit natigil lamang ng maalala kong ibinigay ko pala sa kanya ang numero ko at sa aking palagay ay may text siya roon.
"Asan ka na ba kasi!" Mangiyak-ngiyak na sambit ko.
Nasa sala na ako't hindi ko pa rin ito mahanap, susuko na ba 'ko? Hihintayin ko na lamang si Jayla na dumating at magpapatulong sa kanya sa paghahanap. I can't live in a day without my phone, sobrang importante ito sa akin at alam iyon ng kaibigan ko.
Napatayo ako sa pagkakaupo ng makarinig ng katok sa pinto, nakakapagtaka naman kung si Jayla ito dahil kung siya ito'y siguradong papasok na agad ito at hindi na magkakatok. Lumapit ako at dahan dahang pinagbuksan ito.
"Nolas? What are you doing here?" Hindi ko maiwasang sigawan ito, sino ba namang hindi magugulat kung pagbukas ng pinto ay mukha niya ang bubungad. Mukha siyang si kamatayan dahil naka-itim pa lahat ng suot niya.
"I just want to give your phone back." Saad niya at ibinigay sa aking ang phone ko nasa kanya lang pala.
"Thank you." Sabi ko.
"You're welcome." Sumaludo pa siya sa akin bago tumalikod.
Ngumiti ako ng maisip ang ginawa niya kanina.
"Goodnight Dino! Rawr!" Nang hindi pa siya makalayo ay sinabi ko ito sa kanya.
Mabilis pa sa alas-kuwatro akong pumasok sa loob ng bahay.
Hanggang sa makatulog na ako ay hindi pa rin dumating si Jayla, siguro ay sa kanila ito natulog. Wala man lang pasabi, alam ng mag-aalala ako.
Kinabukasan ay pumunta ako sa opisina ni Aga, ang weird nga lang dahil pagdating ko ay tahimik siya at nakatunganga. Naglapag ako ng isang espresso sa harap niya at doon lamang lumipat ang kanyang atensyon.
"Kailangan na ba kitang ipamental?" Saad ko na ikinakunot ng kanyang noo.
Masama ang kanyang tingin at napabuntong hininga pa.
"Tumahimik ka dyan gaga, I'm not in the mood right now." Mahinahon niyang sambit.
Napasimangot naman ako, kapag ganito ay hindi ko talaga siya makakausap ng matino. Sanay naman na ako kung wala siya sa mood minsan  pero ibang iba talaga ngayon, ayaw kasi i-share ang problem.
"Care to tell me what's the problem huh?" Sabi ko at naupo sa harap niya.
"You know who's Qioekat, right?" Tumango ako bilang pagsang-ayon.
Qioekat is a famous fashion designer and a model. Yun lamang ang alam ko sa kanya dahil yun lamang ang nabasa ko sa nakitang magazine.
"Bakit? What about her?" Naupo na ako sa harap niya.
"Ayaw ko na pag-usapan. Stop it na masisira ang beauty ko." Napasimangot ako.
Itatanong ko na lamang kay Jayla dahil magkasama itong pumunta kagabi sa bar, ano kaya ang nangyari?
Kinuha ko ang resigning paper ko at inilagay sa ibabaw ng lamesa niya. Napasimangot siya ng makita iyon?
"Final decision na talaga teh?" Malungkot na saad niya. Tumango ako.
"Yup, it's better kung ako ang mag-aasikaso sa café namin."
"Maghahanap na lang ako ng magpapalit sayo." Hinawakan ko ang parte ng dibdib ko at nagkunwaring na sasaktan.
"Aray, maghahanap agad ng bago." Nakasimangot na saad ko.
"Of course, aalis ka na hindi ba?"
"Gusto kitang sa bunutan Aga!"
"Then sabunutan mo mukha ka namang unggoy." Lumaki ang mata ko at lumapit sa kanya.
Hinila ko ang buhok niya, hindi naman iyon gaanong masakit.
"Unggoy pala!"
Napatigil kami sa katuwaan ng biglang may kumatok at agad itong pinagbuksan. Kita ko ang isang magandang babae na pumasok at halatang nagulat sa amin. Nakahawak pa rin kasi ako sa buhok ni Aga at agad ko namang iyong binitawan ng doon napunta ang tingin nito.
Si Khali ay nakanganga na para bang nagulat dito, nang marealize ko kung sino ito ay halos lumuwa ang mata ko. Qioekat!
"Ohmayghad!" Sambit ko.
Napakaganda nga nito lalo na sa personal. Ngunit na kakatakot lamang ang tingin niya, lalamunin na ata kami ng buhay. Binatukan ko si Khali at nang dahil sa ginawa ko ay napabaling ang atensyon niya sa akin.
"Aalis na ako." Bulong ko sa kanya at dere-deretsong lumabas ng opisina. Sinundan ako ng tingin ni Qioekat.
Bitbit ang mga hindi gaanong mabigat na mga gamit ko. Naglalakad na ako sa labas nang makarinig ako ng sigaw mula sa malayo.
"Hey! Stop!" Sigaw ng isang boses lalake.
Nakita ko namang papunta sa direksyon ko ang pinagsasabihan niya nito, ito ba ang hinahabol niya? Kahit hindi ko alam kung ano ang nangyayari ay iniharang ko pa rin ang paa ko sa gitna kung saan ito tatakbo. Dahil sa ginawa ko ay napahinto ito at nadapa sa gilid ng kalsada, nabitawan naman nito ang isang bagay.
"Fuck you!" Rinig kong sigaw ng isang lalake mula sa malayo.
Nang makalapit ito, ay kinuha niya ang isang bag na nabitawan kanina. May mga taong nakatingin pa rin sa amin, yumuko ako at dahan dahang umalis doon.
Nang makalayo layo sa kanila ay nakahinga ako ng maluwag ngunit nagulat lamang ng mayroong humawak sa balikat ko. Mabilis kong tinignan kung sino ito.
"Thank you." Hinihingal pa nitong sambit.
Siya ata ang pinagnakawan dahil siya rin ang narinig kong nagmura. Tumango na lamang ako at ngumiti.
Ibinalik ko ang tingin doon, may mga pulis ng humuli rito, ang mga tao ay unti unti ring nawala.
"Btw, we need you."
"Huh?"
"Kailangan mo rin sumama sa Police station." Anya.
"Hindi naman ako yung magnanakaw, ba't niyo ko isasama?" Saad ko
"We need your statement, kaunting oras lamang ang hihingin namin sa iyo." I nodded.
"Okay."
"Let me help you with that." Kinuha niya sa akin ang kahon na mga gamit ko ang laman.
Sumunod ako sa kanya, hinintay ko pang magsalita sila kung pupunta na ba roon.
"Sa akin na siya sasakay." Saad naman nito. Tumango ang mga pulis at pumasok sa kanilang kotse.
Nang makapasok sa sarili nitong kotse ay tinanong ko agad ang pangalan nito, just curious. Halatang galing sa marangyang pamilya. I can't deny the fact that he looks attractive.
"Cameron, nakakapagtakang hindi mo ako kilala, Mrs.?" Anya.
"I'm Azalea. Hindi talaga kita kilala." Sabi ko naman.
"Really?"
"Yeah, hindi talaga eh." Sambit ko.
Hindi ko na siya kinausap pagkatapos no'n, akala niya naman ay kilala ko talaga siya. Ngayon ko pa lamang siya nakita ngunit hindi siya naniwala. Sino ba kasi iyon? Artista? What?
Oo nga't madali lang pala ako doon, limang minuto lamang akong nanatili at pinauwi na ako. Nag-volunteer pa siyang ihatid ako pauwi ngunit hindi ako pumayag dahil kaya ko namang mag-isa, ayaw ko ring makaistorbo. Hindi naman sa pagiging pakialamera ngunit narinig ko sa kanyang kausap kanina na kailangan na siya sa kanila.
Nag-taxi na lamang ako papunta sa bahay, habang nasa byahe ay nakatanggap ako ng mensahe mula sa hindi kilalang numero.
From unknown number:
   Uh, hello?
Wala naman ata itong binabalak na masama, ngunit kailangan ko pa ring mag-ingat. Sino kaya ito? Nagreply ako dito dahil mayroon na akong hinala kung sino 'to.
To unknown number:
Hi?
Nagreply naman agad ito.
From unknown number:
This is Nolas, if you're mistaken. Save my number I will call you anytime I want. Don't need to ask why.   :)
Dahil sa makulit ako ay tinanong ko pa rin siya kung bakit.
From Dino:
Don't ask na kasi.
Natawa ako dahil sa reply niya, bakit parang naririnig ko ang boses niya nang basahin ko iyon.
Dino ang inilagay ko dahil yun ang magiging endearment ko sa kanya. Hindi naman ata siya magrereklamo kung itatawag ko siya sa ganoon pangalan.
Hindi na ako nakapagreply sa kanya. Pagpasok na pagpasok ko sa loob ay agad akong humilata sa kama at deretsong ipinikit ang mata. Kahit hapon pa lamang ay inaantok na ako, kailangan kong magpahinga kahit kaunting oras.
Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng tumunog ang phone kong nasa loob ng maliit na bag. Sinagot ko naman ito ng mabilisan dahil antok na antok na talaga ako.
"Hello? Tell me who's this? I'm sleepy you know. Pwedeng mamaya ka na tumawag, kung sino ka man. Bye." Binabaan ko agad ito. Pagkababa ko ay agad natulog.