Naguguluhan pa rin ako sa sinabi ni Aeron pero siguro nga dapat isugal ko. Pero natatakot akong masaktan. Takot na takot akong masaktan. Lalo na kapag mawala ang friendship namin ni Lukas. Hindi ko kaya yon.
"Anak, nakatulala ka riyan? Malapit na ang birthday mo ah" nakangiting sabi ni Mama habang naghahain ng pagkain sa mesa.
Oo nga malapit na pala ang birthday namin ni Lukas. Grabe, magde-debut na pala ako. Sayang lang at wala kaming pera pang-debut. Pero okay lang kahit simpleng handaan lang okay na ako. Wala namn si Papa na dapat maisayaw ko.
Hindi ko na itatanggi pa na may gusto ako kay Lukas. Parang nagsisinungaling lang ako kapag itinangi ko pa ito sa sarili ko. Hindi ako in-denial pero itatago ko ito sa sarili ko. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ito kay Mama.
"Oo nga, Ma" pagsang-ayon ko.
"Pasensiya kana, hindi ko ma-a-afford ang debut mo" malungkot na sabi niya.
"Ma, I really don't mind" I gave her an assuring smile. "At isa pa, wala naman si Papa. Siya lang naman ang gusto kong maisayaw sa debut ko"
Bumuntong hininga siya at hinimas ng marahan ang aking buhok. "Anak, its your a special day. Lalo na, once in a lifetime lang ang pagde-debut" marahang paliwanag niya.
Umiling lang ako. "Masaya na ako, Ma. Its not really important to me" nakangiting sabi ko at niyakap siya.
Klinaro ko na ang birthday celebration ko. Walang handa, walang debut. Mas okay na yon sa akin. Hindi naman talaga kailangan yon. Masaya na ako na kasama ko si Mama. Yon lang ang hiling ko na makasama ko si Mama hanggang sa maging successful ako.
"Pasok na ako, Ma." Paalam ko kay Mama.
Hindi na ako pumunta pa kila Lukas. Baka nakaka-istorbo na ako sa kanila. At tsaka nagtext siya sa akin kagabi na hindi siya makakasabay sa akin.
Umupo agad ako sa upuan ko. Wala pa si Aeron at takte! May assignment pala. Gagsti talaga to! Nilingon ko si Lukas at busy sila ni Shiela sa kung ano man ang kina-busy-han nilang dalawa.
Nilapitan ko si Lukas. Hindi pa ako nililingon kaya tumikhim ako. Natatawa nalang ako sa sarili dahil sa selos na nararamdaman ko. Tsk! Bakit siya pa ang nagustuhan ko? Wala naman sa kaniya ang standard ko.
"Lukas, pwedeng paturo?" Nahihiyang sabi ko.
Nang tumingin siya sa akin ay tiniklop niya kaagad ang notebook niya. Nag-aalinlang siyang tumingin kay Shiela bago tumingin ulit sa akin.
"Pasensiya kana, Lei. Tinuturuan ko pa kasi si Shiela. Mamaya nalang?" Nahihiyang sabi niya. Ngumiti ako tsaka tumango.
Balisa akong umupo sa aking upuan. Sabi niya—nevermind. May Shiela na siya. Si Shiela na ang kapalit ko. Nagfacebook nalang ako sandali pero ang dami ng notification ko. Halos 100 plus. Ano meron?
"Shiela x Lukas endgame"
"May asungot nga lang"
"Si @CassandraLeiOcampo lang talaga ang hadlang sa kanilang dalawa"
"That bitch!"
Halos hindi ko ma-proseso lahat ng pangba-bash ng fans ni Shiela. Hindi ko nakaya at lumabas nalang ako upang pumasok sa comfort room. Pumasok agad ako sa cubicle. Bigla kong narinig na bumukas ang pintuan at may pumasok na grupo.
"Shiela is destined to Lukas" narinig ko ang tilian nila.
Lalong pumatak ang aking luha dahil sa sakit. Hindi ko alam bakit kailangan nilang ipamukha sa akin na isa lang akong hadlang sa love team nila Lukas at Shiela.
"Hadlangera!" Inis na sabi ng isa pangboses.
Tinakpan ko ang aking bibig para hindi nila marinig ang aking hikbi. Pagkatapos nilang mag-ayos agad silang umalis. Lumabas kaagad ako sa cubicle para maghilamos. Nag-ayos muna ako bago lumabas.
***
Today is my birthday. Alam ko na ang gagawin ko. Magce-celebrate nalang kami ni Mama sa sementeryo para makasama si Papa. Nasabi ko na kagabi kay Mama kaya maghahanda na ako bago ako bababa. Nagsuot lang ako ng pluffy dress na kulay white at may design na daisy flowers. Sinuot ko rin ang flat sandals na binigay ni Papa nung last birthday ko. The last birthday that he's here.
I planned it all. Sabi ni Mama na dapat memorable ang 18th birthday ko kaya ito. Ginawan ko ng paraan para maging memorable ang birthday ko.
"Happy Birthday, Anak" sinalubong ako ni Mama na may ngiti sa labi. Bumili rin siya ng cake kagabi sa malapit na bakeshop dito sa amin.
"Thank you, Ma. I love you" marahang sabi ko at hinalikan siya sa pisngi. Yumakap ako sa kaniya at nagtagal yon bago ako kumalas sa yakap.
"Tara na? Excited ka na ba?" Nakangiting sabi niya. Kinuha ko ang cake sa kamay niya para hindi siya mahirapan.
Nagdala na rin siya ng bulaklak na rosas. Isinilid niya rin ang mga pagkain sa basket. Parang magpi-picnic lang kami. Kinontack ni Mama ang kaibigan niyang taxi driver para may masakyan kami papunta sa sementeryo.
Sumakay kaagad kami sa taxi.
"Happy Birthday, hija" nakangiting sabi ng kaibigan ni Mama.
"Thank you po, tito"
Sinandal ko ang aking likod sa upuan. Para akong nakalutang sa sobrang saya. Malayo-layo pa ang sementeryo kaya umidlip muna ako.
"Anak, tara na"
Napamulat ako sa boses ni mama. Kinuha ko ang cake pagkatapos ay bumaba na ako. Sumalubong ang malamig na hangin pagkababa ko. Hindi naman malamig ang panahon pero malamig ang hangin. Ewan ko ba.
"Lilinisan ko muna para mailatag ko ang banig" nakangiting sabi ni Mama.
Kinuha ko ang kandila na binili ni mama upang sindihan ito. Nilagay ko na rin ang bulaklak sa gilid ng lapida ni papa. Umupo ako sa damuhan at hinarap ang lapida.
"Hi, pa. Kumusta ka na? Namiss kita sobra. Alam mo, pa, ang sakit ng paa ko dahil ang tanga ng hagdan. Paharang-harang ba naman kase" Natatawang sabi ko. Naramdaman ko na naman ang malamig na hangin na bumabalot sa katawan ko. "Ang sweet mo talaga, Pa. Kahit wala ka na pinaparamdam mo pa rin na nandiyan ka palagi. Kaya mahal na mahal kita eh"
"Yang anak mo. May nagugustuhan na yata" napalingon ako kay mama.
"Pa, okay lang naman siguro magkagusto sa best friend diba?" Natatawang sabi ko. "Pa, 18 na pala ako. Sayaw tayo, Pa." sabi ko.
Kinuha ko ang cellphone ko upang magpatugtog ng music. Kumuha ako ng isang pulang rosas. This is better way to dance my father. Tumayo ako at inimagine na nasa harap ko lang si papa. Nilagay ko sa balikat kunwari andito si papa sa harap ko. Naramdaman ko ang lamig sa aking baywang na para bang may hangin na humawak banda rito.
Nagsimula na ang kanta na Dance with my father. Nakangiti ako at dahan-dahang nangiligid ang luha sa aking mga mata. Sumayaw ako ng dahan-dahan.
"Pa, mahal na mahal kita. Alam kong kasayaw kita ngayon. Yung kamay mo sobrang lamig sa baywang ko" humihikbing sabi ko. Hindi ko na nakaya at napaluhod nalang ako sa sakit. "Pa, Miss na miss na kita" puro hikbi nalang ang kumakawala sa bibig ko.
Naramdaman ko ang yakap ni mama. She gently caressing my hair down to my back. She hugged me tightly.
Akala ko hindi na ako iiyak kapag bibisita ako pero sobrang rupok ko. Kapag bumibisita kami ay bubuhos lang ang luha sa aking mga mata.
Kumalma ako pagkatapos. Sinindihan na ni mama ang cake. Kumakanta ng birthday song.
"Happy Birthday, anak. Magwish kana" nakangiting sabi niya.
Pumikit ako pagkatapos ay nagwish. Hindi naman ako naniniwala sa wish pero nagp-pray ako. I believe in prayer than wishes. Minulat ko ang aking mga mata pagkatapos ay hinipan ko ang cake. We peacefully eat our lunch.
"Isuli mo muna ito sa guard house." Utos ni mama at nilahad sa aking ang pospuro.
Pumunta ako sa guard house. Bakit parang may sumusunod sa akin? Nababaliw na yata ako. Baka si papa lang yan. I sighed. Parang may sumusunod talaga. Lumingon ako sa paligid ngunit wala akong nakita na nakasunod.
Hahakbang na sana ako ngunit tinakpan na ang aking bibig ng panyo. Hindi ako makasigaw dahil nandidilim na ang paningin ko. Hinihila nila ako pasakay sa sasakyan. Hanggang sa hindi ko na makita ang lahat dahil sa sobrang dilim at unti unti akong nawawalan ng malay.
Dahan-dahan kong inimulat ang aking mga mata. Tinakpan nila ang aking nga mata. Lintik! At ano tong suot ko? Gown? Epal! Tsk! Anong pakulo na naman to?!
"Boss, gising na ang prinsesa." Isang boses ng lalake ang narinig ko.
"Hello, nasa akin ang anak mo. Isang milyon kapalit ng anak mo" maawtoridad niyang sabi sa katawag.
"Please, huwag ang anak ko. Huwag niyo siyang saktan" narinig ko si mama sa kabilang linya.
"Tss" sambit ko.
Ano na naman ang kalukuhan na ito? I sighed heavily. Hinawakan ako nung isang lalake. Hindi ko alam kung siya ba ang may katawag kanina pero mukhang hindi.
"Mahal na prinsesa. Happy birthday—" hindi ko na siya pinatapos magsalita dahil sa baho ng bunganga niya.
"Shut up. Ang baho ng bunganga mo!" Inis na sigaw ko. Tumatawa naman ang isang lalake.
Hindi na sila nagsalita pa at kinaladkad na ako. Suot ko pa ata ang flat sandals ko. Buti hindi ako pinasuot ng high heels. Anong pakulo to?
"Go na. Pwede monang tanggalin  ang piring mo sa ikalimang hakbang mo" sabi ng lalakeng may katawagan kanina base sa boses nila. Nakilala ko na kaagad kung sino sila.
Naririnig ko pa ang hakbang nila papalayo. Dahan-dahan kong kinalas ang panyo na ginawang piring. Bumungad ang madilim na paligid. Humakbang ako papunta sa malaking kurtina at hinawi iyon. Pagkabukas ko ay another madilim na paligid.
"Happy Birthday!"
Napatalon ako sa gulat. Umilaw ang buong paligid. Sa Sydney Hotel? Napahawak ako sa aking bibig. Kumpleto silang lahat. Si mama ang sumalubong sa akin at inihatid ako sa mini stage at nandun ang dalawang upuan.
Nagsimulang umingay ang paligid. Napaluha nalang ako dahil sa surpresa nila para sa akin.
"Happy Birthday, Lei" nakangiting sabi ni Aeron at isinayaw ako. Kinuha ko ang pang-labing pito na bulaklak.
"And the last dance. Aiden Luke Cortez" hiyaw ng emcee.
Nakita ko si Lukas na dahan-dahang naglakad papunta sa akin. Kulay pastel blue ang suit niya dahil yon ang theme ng party. My gown is also color sky blue. Naghiyawan pa ang mga kaklase namin dahil kinikilig sila. Natatawa nalang ako. Pinsadahan niya pa ng haplos ang kaniyang buhok.
"Happy Birthday, Bebs. Happy Birthday, My love" nakangiting sabi niya at nilahad ang rosas. Humawak ang dalawang kamay ko sa kaniyang balikat. Siya naman ay dahan-dahang hinawakan ang aking baywang.
"Happy Birthday, Bebs. Happy Birthday, Lukas" nakangiting bati ko.
"Ayieeee!"
"Yiee!"
"Go Lukas!"
"Bebs!"
Nagsimula na naman ang mga tili nila. Namumula na ata ang pisngi ko sa sobrang hiya.
"You did this?" Nakangiting tanong ko.
"Not only me. But us. I asked Shiela to prepare all of this. We planned it all out so, we can surprise you" He chuckled and scratch his nose. "That's why I'm busy. Yong grouo study or sa student council? Palusot ko lang yon"
Tumawa ako "Akala ko pa naman kayo na"
"Hindi" marahang sabi niya at tumango lang ko.
Umupo kaming dalawa sa upuan. Its our birthday. Grabe hindi ko akalain na ganito ang magiging katapusan ng 18th birthday ko. Sobrang memorable. Kinidnap pa talaga ako ni Garry at ang mabahong bunganga na si Aldren.
"Here's my gift" napatingin ako kay Lukas. Inilahad niya ang isang rectangular shape box.
Binuksan ko ito at lumahad ang isang kwentas. Pabilog ang pendant pero may heart shaped sa gitna at may naka-ukit na 'Lei'.
"Thank you, Lukas. Pasensiya kana wala akong regalo" nahihiyang sabi ko. Kinuha niya ang kwentas sa box at isinuot iyon sa akin. Napakaganda ng regalo niya.
"May surpresa pa ako sayo" nakangiting sabi niya sabay lahad ng kamay. Nilagay ko ang kamay ko sa kaniyang at hinila niya ako palabas sa exit.
Nasa Second floor kami kaya hindi masiyadong malayo ang ground floor. Sa exit pa talaga kami dumaan. Hinila niya paupo sa swing na nakasabit sa puno.
"Here" sabi niya sabay lahad sa isang envelope.
Nakakunot ang noo ko. Dahan-dahan ko itong binuksan.
"Application for..." hindi ko natuloy ang binasa ko dahil alam ko na kung ano ito. Abroad. Yan ang unang salita ang pumasok sa isip ko.
"Aalis na ako pagkatapos nating grumaduate ng Senior High" nakangiting sabi niya. Habang ako naman ay nasasaktan. The fact na iiwan niya ako parang guguho ang aking mundo. "Ito na yong pangarap ko, Lei! Matutupad ko na rin sa wakas" natutuwang sabi niya.
Nangiligid ang luha ko hindi dahil sa tuwa kundi dahil sa sakit. Tumango ako at pinilit na ngumiti.
"Oo nga. M-Matutupad mo na ang pangarap mo" kahit nagmumukhang peke ang ngiti ko ay sinikap ko pa ring ngumiti.