NANLULUMO si Kyla ng araw ding iyon. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga. Paano ay hindi niya nagawang magpakita kanina sa kanyang klase dahil sa proyekto nitong nasira. Sa halip na pumasok, lumiban ito at tumambay na lamang muna sa ilalim ng punong Acacia. Doon ay walang tigil ito sa ginagawang pagri-review ng kanilang mga lessons. Kahit man lang sa quiz at exams, ay mabawi nito ang gradong nawala dahil sa kanyang proyekto.

Nang oras ding iyon ay siya ring oras ng pagdaan ni Javy sa lilim ng punong Acacia. Nakita nito ang dalaga, na noon ay abala sa kanyang ginagawa.

Tutok na tutok ito sa pagri-review. The truth is, namumukhaan niya ito, paano'y, siya palang ang naglakas loob na kalabanin si Mariane. Ang spoiled bratinella ng kanilang university. Akmang lalapitan na sana nito ang dalaga, nang bigla nalang dumating si Mariane, at agad na isinukbit papulupot ang mga kamay nito sa kanyang leeg.

“What the hell are you doing, Mariane?” inis nitong tanong. “Take your hands off me. Ano ba?”

Tila bingi naman ang dalaga sa pag-atungal nito sa kaniya. Mas lalo kasi nitong ipinulupot sa leeg ng binata ang mga kamay niya. Dahilan para uminit ang ulo nito.

“Sweetheart naman, I'm sorry na okay?” malandi nitong wika kay Javy. Bahagya pa nitong pinagapang ang mga kamay sa dibdib ng binata, na noon ay halata ang pagkadisgusto nito sa kanyang ginagawa. “I didn't mean to argue with you. Please, hmmm?” hinging paumanhin nito sa binata. Lalo pa nitong pinapalandi ang kanyang boses.

“Take your hands off around my neck, Mariane. Hindi ako flag pole para gawan mo ng pole dancing.” Masungit niyang sabi. Pilit nitong tinatanggal ang mga kamay nitong nakapulupot sa kanyang leeg.

“Bakit ka na naman ba nagsusungit ha? Hindi ka naman dating ganyan ah,” tumaas na rin ang boses niya sa binata.

“P'wede ba, Mariane. Dinaig mo pa ang mga babae sa bar kung maglandi.” Inis na sabi ni Javy.

“What did you say?” gitil niyang tanong. Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig. Dala ng inis, ay nailihis nito ang paningin niya't saktong tumama naman iyon kay Kyla. Nakaupo ito sa lilim ng puno, habang busy ito sa kanyang ginagawang pagri-review. Pagak na natawa si Mariane at noon ay ibinalik sa binata ang paningin. “Kaya naman pala biglang nagsungit, dahil nakakita ng isang higad sa tabi.”

“It's not what you're thinking, Mariane.” Galit na ang mababanaag sa mukha ngayon ng binata.

“Oh,” tumawa ito. “If not, then what?”

Tumaas ang bandang gilid ng kanyang labi. Natanggal na rin noon ang mga kamay nitong nakapulupot sa leeg ni Javy. Mabilis itong lumapit kay Kyla na noon ay wala paring kaalam-alam sa papalapit na dalaga.

“What do you think you're doing, Mariane? Leave her alone. Bakit mo ba pinag-iinitan ang mga taong wala namang ginagawang masama sa'yo?”

Sa halip na sagutin, nginitian lang siya ni Mariane. Naglakad ito papalapit sa dalagang nananatiling nakaupo pa rin sa lilim ng isang puno.

Dala ng pangamba sa maaaring gawin ng dalaga'y napasigaw ito sa galit. Hudyat naman iyon para maagaw nito ang atensiyon ni Kyla. Napaangat ito ng kanyang ulo dahilan para magkasalubong ang mga mata nilang pareho.

“Mariane! Get back here!” sigaw niya.

Pero, tila binging hindi makarinig ang dalaga. Nagpatuloy pa rin ito sa paglapit na kanyang ginagawa. Nang tuluyan na itong makalapit sa kanya'y, agad na napatayo si Kyla. Nakahanda siya sa maaaring gawin nito sa kanya.

“Hey nerd,” simula nito sa kanya. Tinitigan lang siya ni Kyla. “Nandito ka pa pala?”

Napakunot ng noo nito si Kyla. “Mariane, look! I came here to study, not to lay up an enemy.” Straight to the point na wika niya. Ayaw niya ng gulo, at hanggat hindi siya tinitigilan ni Mariane, hindi rin matatapos ang lahat sa kanilang pagitan at hindi matatahimik ang dating payapa niyang mundo rito sa unibersidad ng mga Del Prado.

“Well, sino ba naman ako para mang-bully ng mga newbies dito sa university.” Nakangisi nitong sabi. Ngunit, lumapit parin ito sa dalaga. “Titigilan kita, pero mayroon lang akong ipapaalala sa 'yo. Stay away from Javy Del Prado. Huwag na huwag kang magkakamaling lumapit sa kanya, dahil sisiguraduhin ko sa iyong pagsisisihan mong nakapasok ka pa sa paaralang ito!” Mahina bagamat may halong pagbabanta sa boses ni Mariane.

Naningkit tuloy ang mga mata ni Kyla. Ni minsan ay hindi pa niya nagagawang lumapit kay Javy. Hindi ito katulad ng ibang tao na parang linta kung dumikit sa tao.

“Wala ka bang tiwala sa boyfriend mo? Huwag kang mag-alala, hindi ako basta-basta pumapatol sa syota ng may syota ng may syota na.” Balewalang sagot niya rito.

Pero bakit ganu'n? Tila gustong sumigaw ng kabilang panig ng kanyang puso at isipan. Napayuko siya, pilit na iniiwasang tingnan ang babae sa kanyang mga mata. Si Javy ang pinag-uusapan nila, ano'ng hindi papatol? Magagawa ba niya ang binitawang salita? Hindi man sila close ng lalaki, pero hanggat bilog ang roleta, marami pa ang puwedeng mangyari.

Nagulong bigla ang kanyang isipan. Siya namang paglapit ni Javy sa kanila ng hindi na naman nito namamalayan. Hinaklit nito sa braso si Mariane dahilan para mapaigik ito sa kanyang harapan.

“How many times do I have to tell you? Leave that woman alone, Mariane.” Galit na wika ni Javy sa maawtoridad nitong boses.

Nakatitig ito sa dalaga na ngayon ay nakayuko na. “My gosh Javy, nakikipag-usap lang naman ako at nakikipagkaibigan sa kanya. Masama ba 'yun? Diba nga dapat ay matuwa ka pa?” pagtatanggol nito sa sarili niya, pero ang kaloob-looban nito'y naghuhumirintado na.

“Hindi ko sinasabing masama ang makipagkilala o makipagkaibigan Mariane, ang hindi ko lang pinapanigan ay 'yang walang sawa mong pakikipagplastikan.” Diretsahang sagot ng binata.

Napaangat ng mukha nito si Kyla at agad na napatitig sa mukha ng binata. Tila siya'y nahihipnotismo habang pinagmamasdan ang lalaking nagsasalita. Hindi niya namalayang napaawang na pala ang kanyang bibig habang tutok na tutok sa maamong mukha nito.

Sa pangalawang pagkakataon. Nasilayan na naman nito ang lalaki sa malapitan.

“Lahat na lang ba ng ginagawa ko ay plastik para sa iyo?” naiinis na wika ni Mariane.

“Let's go.” Nasabi nito. Naniningkit ang kanyang mga mata habang nakatingin kay Mariane. Ngunit, ang mga kamay ay nakahawak na sa naguguluhang si Kyla.

“Saan tayo pupunta?” masayang wika ni Mariane na ang buong akala’y siya ang tinutukoy ng binata. Hindi pa nito napapansin ang mahigpit na pagkakahawak ni Javy sa kamay ng kaaway niyang dalaga.

Mas lalo siyang nabigla nang hatakin ni Javy si Kyla palapit sa kanya at hinila dahilan upang ito ay mapasunod sa kanya.

“Javy!” sigaw ni Mariane. “What are you doing, Javy Del Prado! Ahhh!” gawa ng kanyang inis ay mabilis itong pumulot ng bato saka binato ang binata sa ulo. Napalingon pa ito sa kanya ng matamaan siya nito.

Sa halip na balikan, mas pinili ng binata na umalis nalang, habang hila-hila nito sa kamay ang dalagang hindi pa rin magawang makapagsalita sa kanyang pagkabigla.

“T-teka s-sandali,” pigil ng dalaga sa binatang hila-hila parin ang kamay niya. Ngunit, ni isang salita man ay wala siyang narinig buhat sa kanya.

“Wait lang, may pasok na ako at late na ako.” Pigil niyang muli sa binata.

Napahinto naman si Javy at seryoso ang mukha nito na humarap sa kanya.

“Walang papasok,”

Iyon lang at hinila na naman siyang muli ng binata.