( Heally POV )
.... Sapa.....
.... Abala ako sa pagtingin sa maliit na sapa malayo sa Palasyo ng may isang bato akong nakita. Itatapon ko na sana ito ng bigla na lang itong kuminang...
..." huh?... Ano naman ito?.."takang tanong ko...
.. Parang isang shell, pero iba naman ang kulay nito.. Kundi berde...
... " kamahalan, hinahanap kayo ng iyong amang hari at Inang reyna.."wika sa akin ng isang kawal na, nagbabantay din sa akin..
... " uuwi naman ako eh, nag abala pa tuloy kayo na, hanapin ako.."wika ko sa kanila..
..., " iyon ang aming tungkulin prinsesa.. "wika naman ng aking bantay na kawal...
..." sige na nga, tara na po..."nakangite na saad ko sa kanila...
... Sumunod naman ito sa akin.. Ako si Heally Heartia, ang nasasaad sa propesiya. Tagapagmana ng kaharian. Ako ang maharlika na may natatanging kakayahan na magpagaling ng mga may sakit...yun, ang sabi ng aking ina at ama.. Pero, ewan ko ba kung totoo hehheheh....
.... Palasyo.....
... Tanaw ko na ang kagandahan ng palasyo. Walang sinuman ang nakakilala sa akin sa labas ng palasyo.. Tanging ang mga kawal at tagasilbi ng kaharian lamang.....pagkapasok ko sa palasyo ay mga alipin at kawal ang nakapila....
... " kamahalan, kanina pa kayo hinahanap ng iyong ama at ina.." bungad sa akin ni alice, ng magkasalubong kami sa loob ng palasyo...
... " galit ba sila sa akin Alice?..." tanong ko kay lice...
... " hindi ko makita ang reaksiyon ng hari.." saad sa akin ni lice..
... "Heally Heartia..." patay, mukhang galit si ama.. Lagot.. ... Napalingon na lang ako sa likod ni Alice.. At nakita sina..
... " Ina.. Ama.." nakangite na bungad ko sa kanila...
... " saan ka galing?.." bungad na tanong sa akin ni ama, na seryoso... Ouh, ouh...
... " ama.." wika ko...
... " heally, pinag aalala mo kami ng iyong ama.. Halos libutin na namin ang mundo natin. Kulang na lang ang mundo ng mga tao.." himig ni ina na may pag aalala..
... " mundo ng mga tao?..." nanlalaking mata na tanong ko dito...
... " anak, pumasok ka na lang sa silid mo... "wika sa akin ni ina..
... " pero ina., san po ba ang daanan papunta sa mundo ng mga tao? .. "takang tanong ko dito... Nakita ko naman na nanlaki ang mata ni ina..
..." kamahalan pumasok na po kayo.. "aya sa akin ni alice.. ...kaya, na una na lang akong maglakad..dito.....
..." bakit ganun. Bat ayaw sabihin sa akin ni ina.. " takang tanong ko kay lice.. Na abala din sa pag aayos ng aking silid..
..." kamahalan, wala lang naman yun.." wika nito sa akin....
..." hayss, ano kaya ang hitsura ng mundo ng mga tao.. May buntot ba sila?... "takang tanong ko dito...habang malalim ang iniisip at  iniisip kung ano nga ba.. Napangiwi na lang ako..
..." huh, aba malay ko.." kibit balikat na wika ni lice sa akin..
... " gusto kung pumunta sa mundo ng mga tao.." nakangite na wika ko.. Habang, iniiisip kung paano..napahawak na lang ako sa baba ko..
... " hindi maaari, alam mo. Na di papayag ang Ama at ina mo.. "saway sa akin ni lice...
... Humiga na lang ako sa kama..
                  ( Lia POV )
....trono........
..." mahal ko, anong bumabagabag sayo?.. "tawag sa akin ni hex, ang aking mahal na hari...
..." mahal ko, di ko Alam kung hahayaan ko bang pumunta  ang anak natin sa mundo ng mga tao.." nag aalala na wika ko sa kaniya. Tumabi na lang ito sa akin..
.. " alam ko kung ano ang iniisip mo.. Di ba, tagalupa ang ama mo.." wika nito sa akin...
... " alam ko. Pero dahil din sa kauri ni ama, namatay siya.. "malungkot na saad ko, hanggang ngayon, nandito pa din ang sakit..at pagkamuhi ko sa mga kauri na meron at nananalantay  sa dugo ko...
..." kaya labis kang nagagalit sa mga tao?... Mahal ko., alam naman natin na bago makoronahan ang anak natin ay. May mission pa itong kahaharapin...," paalala sa akin ni hex.. Kaya, napabuntunghininga na lang ako..
... "alam ko, at sana madali lamang ang kaniyang mission.."sana nga.... Sana...
                ( Heally POV )
... Kinaumagahan....
... Pagkagising ko ay agad na akong lumabas sa aking silid. Ngunit bago pa man ako tuluyang makalabas ng bigla na lang umilaw ang bagay na napulot ko kahapon.... Kaya, naisipan ko na lang na lapitan ito at hinawakan. Nagulat na lang ako ng magsalita ito..
... " hi.." narinig kung boses, galing sa bato...
... " kyahhh..." napatili na lang ako sa gulat... At walang ano anong ... Naitapon ko naman ito sa aking higaan at. Nagulat na lang ako ng maging isang...
... " sino ka?..." takang tanong ko dito...
... " arayy, ko naman ang sakit non ahh.." reklamo nito, habang sinasapo ang bewang niya...
... " anong ginagawa mo dito sa silid ko?..." balik kung tanong dito...
... " ako si lane, tulad mo isang tao.." simpleng wika niya.. Na ikinakunot ng noo ko.. Ano?...
..." tao?..." nanlaki naman ang mata ko...
... " oo, di ba tao ka?..." tanong nito sa akin..
... " tao?...ibig sabihin walang buntot, at panget ang mga itsura ng mga tao?..."takang tanong ko...
..." wow, sa ganda ko ba namang ito, graveh ka naman.. Hindi na pala ako tao, multo na pala... "nakangite na wika niya.. Kaya..
..." multo.. Kyahhhh..."nagsisigaw na naman ako..
... Bigla na lang bumukas ang pinto....
... " anak, anong nang-... "di natapos ni ina ang sasabihin niya ng makita niya ang nasa loob...
..." mga kawal, magbantay kayo sa paligid.. "utos ni ama, sa mga kawal...
..." isang multo?.."saad ni ina..
...nagkatinginan naman sina ama at ina..
..." sino ka?..."tanong ni lice sa multo na ito...
..." sinabi ko na sa kaniya, sa kaniya mo na lang itanong..." turo niya naman sa akin...
... " ikaw ang mission ng anak ko?... "gulat na wika ni ina...
..." ano?... Ina.. Ayaw ko sa kaniya.. Multo siya eh.. Patay na.." wika ko kay, ina.. Kasi naman, multo siya eh..
..." ayaw mo sa akin ok.. Sab-..." wika nito..
... " anak, di mo pwedeng ayawan ang mission mo.. "saad naman ni ama sa akin.. Kaya, napalingon ako sa kaniya...
..." pero, ama.. Paano ko siya masisikmurang makasama ngayon. Multo siya... "turo ko naman dito.. Kaya, napalingon ito sa akin...
..." buti na lang pala at wala na akong sikmura.. "nakangite na wika nito.... Napalingon naman ako dito..
..." kung gayon. Maligayang pagdating.. Sa aming palasyo.. Ano nga pala ang pangalan mo?..." tanong ni ina sa kaniya..
..." lane... "nakangite na pakilala nito kay ina..
..." lane, ako ang reyna lia.. Ang ina ni heally  at heto ang asawa ko, si haring Hex..., "pakilala ni ina.. Sa kaniya .. Kaya tumango na lang ito...
..." nandito ako sa kaharian niyo?... Bat ba kasi dito ako dinala ni scar... "narinig kung wika niya, kaya napatingin ako dito..
..." scar?..., "takang tanong ko dito...
..." ang taga patnubay ng mga may mission pa...." kibit balikat na sagot niya...
... Nilapitan ko naman ito, at tinapunan ng unan...
..." arayy, naman... "reklamo nito,...
..." natatamaan ka?... "tanong ko...
... " oo kaya, nga ako napaaray eh... "wika nito na napapuot...
.... Night....
.. Habang, abala ako sa pagbabasa ng mga aralin ko ng...
..." bat ba ang kulit mo, kanina ka pa palakad lakad. Di ka ba napapagod?..." takang tanong ko dito.. Kanina pa siya eh..
... " multo ako, di ko alam kung paano mapagod... "saad niya sa akin...
... " ganun subukan mo kayang maglakad sa bundok ng pabalik balik, baka malaman mo kung paano mapagod..." suhestiyon ko sa kaniya...
... " ok..." sang ayon nito...
... Bigla na lang itong nawala..
..." hoy, nasan ka.. Hayy, naku,.. Naniwala ba naman... "tawag ko dito...
..." sinong naniwala?... "rinig kung wika sa katabi ko kaya... Napatalon na lang ako sa kama, ng makita ko ito sa tabi ko..
..." ano ba, papatayin mo ba ako?..."gulat na wika ko sa kaniya , habang hawak ang puso ko..
.."hindi, pero pwede rin.. Pero baka patayin ako ng mga kamahalan.." nakangite na wika nito. 
... " eh, patay ka na eh..." wika ko dito...
... " alam ko, echos lang yun.." natatawa na sabi niya, nasapo ko na lang ang noo ko.. Mababaliw ako dito....
.... Kinabukasan...
... Na gising ako, dahil sa mga huni ng mga ibon, sa bintana ko.. Nakita ko naman itong natutulog....
..." wow, kailan pa natutulog ang multo?... "nakakunot noong tanong ko sa kaniya...
..." ngayon Lang , hello, new normal na kaya.. Atshaka ano, ang hirap matulog sa bato.....ang sikip kaya.." reklamo nito, habang mahimbing na natutulog sa kama ko..
... Kinuha ko naman yung napulot ko...
... " dito?...pwede kang bumalik dito?...," tanong ko aa kaniya, sabay pakita ng bato kung, san siya galing..
... " oo gusto mo?..."tanong nito sa akin.. Na, nakaupo na sa kama..
..." paano ba?... "takang tanong ko...
..." madali lang, baka may machine yan... "saad nito.. Na siyang ikinakunot ng noo ko..
..." machine?... "kunot noong tanong ko...
..." ewan. Well kung gusto mo na talaga akong mawala. Edi pumunta tayo sa mundo ng mga tao.. At tapusin mo ang mission mo.. "saad nito sa akin...
... Nawala naman ito, mission?... Pupunta ako sa mundo ng mga tao?....
                   ( Dave POV )
.... Hospital....
...." doc, may bago pong pasyente sa room 201.."wika ni mila sa akin..
..." ok, call lexie, she will assist that... "wika ko dito...
..." ok po dok... "nagpaalam naman agad ito. At isinarado ang pinto...
... Napaupo naman ako sa swivel chair ko.. It's been, 2 years but still I can't move on.. To you.. Trisha... I look to our photo, nong anniversary namin.. I can't believe na yun na pala , ang huling pagkikita natin.. It's been 2 years pero, wala pa ring lead kung sino ang pumatay sayo... .
... Natagpuan lamang itong patay sa loob mismo ng kanilang mansion.. Sinasabing namatay ito sa lason  at sa saksak.. Pero, bakit wala pa ring lead.. Kung sana nandon ako.. Sa tabi niya.. Sa panahon na yun, Edi Sana I still have you by my side now.. At kasal na tayo...
... " hon, I miss you.. I promise, di ako susuko.. Hahanapin ko ang pumatay sayo.. Kahit, na buhay ko ang mawala.. Mahal na mahal kita Trish, hanggang ngayon, ikaw pa rin.." naramdaman ko na lang ang paglandasan ng luha sa pisnge ko..
... Bigla na lang bumukas ang pinto..
... " dina, anong ginagawa mo dito?..." gulat na tanong ko dito..
..." ahm, ano.. Dinalaw ka.. Atshaka, pamangkin ko yung bagong patient na kararating lang.. "wika nito sa akin..
..." owsss, have a seat... "aya ko naman sa kaniya...
... Siya si Dina Montes, ang best friend ng fiance kung si Trish, mabait siya, pero, ewan ko ba.. Iba ang pakiramdam ko kapag nandiyan na siya.. Sa tuwing tumitingin ako sa kaniya, iba ang nakikita ko..
..." lots of patients?... "tanong nito,...
..." yeah, how about you?..." balik na tanong ko...
... " well, I just got out in the office. When I heard na nandito ang nephew ko.. So kaya, nagmadali na lang akong pumunta dito..," saad niya, kaya ... tumango na lang ako...
                ( Lane POV )
... Habang, naglalakad ako sa palasyo ng may makita akong mga bulaklak....
..." wow, ang Ganda.... "manghang wika ko...
... Bigla namang umihip ang simoy ng hangin..
..." gusto mo ang bulaklak?..." tanong sa akin ni.. Sino.. Ano nga ang pangalan nitong prinsesa...
... " oo..." sagot ko dito...
... " iyan ang tanim ni ina.. Lahat yan mga koleksyon niya galing sa ibang kaharian..." saad nito sa akin na nakangite...
..." ganun ba?... "tanong ko...
... Napansin ko naman na nakatingin sa amin ang mga alipin.. Kay, ano nga ulit ang pangalan nito..
... " pinagtitinginan ka ng mga kalahi mo.. "turo ko sa mga ito.. Ngunit, nag kibit balikat lang ito...
...," marahil sila'y nagtataka kung bakit ako, nagsasalita mag isa.." matalinhaga na wika niya...
... " oo..." sang ayun ko dito.. Na tumatango..
               ( Heally POV )
.... Kinabukasan...
.... Portal.....
... " anak, mag iingat ka doon.." paalala sa akin ni ina..
... " opo ina, pangako..."saad ko dito...
..."anak, dalhin mo ito..." saad naman ni ama sa akin at binigay ang isang porselas...
... " ano po ito ama?..." tanong ko dito...
... " iyan ang proteksiyon mo anak, isuot mo..." wika nito sa akin.. Kaya, sinuot ko ito.. Pero, si ama ang nagpasuot sa akin..
... " salamat po ama.." nakangite na wika ko sa kaniya....
... Niyakap naman ako nito...
... " kamahalan, tawagin niyo na lang ako, at akoy sadating..." saad naman ni lice.. Kaya, ngumite na lang ako..
..." wag kang mag aalala alice, ako ang mata ng prinsesa..."proud naman na wika ni lane.. Kaya, natawa na lang ako...
..." salamat, mag iingat kayo.. "paalala ni lice..
..." wag kang mag alala, iuuwi ko ng walang laman ang prinsesa..." nakataas na kamay na wika ni lane.. Na siyang ikinalaki ng mata naming lahat...
... " ano?..." gulat na tanong ni ina.....
... " joke lang po kamahalan, pinapatawa ko lang po kayo..," biro ni lane, na halatang nag aalala si ina..
.."hindi mo ako, pinapatawa. Pinapakaba mo ako lane.." saad ni ina. Habang hawak ang puso niya..
... " ayy..." napakamot naman ito ng ulo niya, ayan kasi.. Ang hilig sa biro....
... " aalis na po kami ina, baka wala na akong katawan pagdating ko sa lupa.." saad ko sa kaniya...
... " bakit anak?..." nag aalala na wika ni ina.. Tinuro ko naman ang lagusan na unting lumiliit na..
... " eh, mawawala na ang lagusan eh.." di naman halatang excited ang portal ano... Nagmamadali eh..
... " o siya mag iingat kayo, paalam... "kaway ni ina sa amin.. Mamimiss ko sila..
... Niyakap ko ulit sina ama at ina.. Bago tinahak ang panibagong yugto ng buhay ko...