Things have changed since the day we were back after that field trip. Lalo pa noong isang buwan lang ang pagitan at nag-organize na naman ng event for the celebration of foundation day of our school this October.
" Class, our school organization is having the annual foundation day event where in, I am expecting you all to attend. All of you are HUMSS students so, it is a must for you to practice your socializing skills because it is needed the most in this strand. Extra points will be added to your final grades if you decided to join," our Social Science teacher said when she enters our room.
Habang nagkaklase si Ma'am, inisip ko naman kung sasali ba ako. I actually had fun last time sa field trip. But, every time na maaalala ko 'yong nangyari sa akin sa ferris wheel, nag-iiba ang mood ko. Parang nandoon pa rin ako sa moment na iyon at nararamdaman ko pa rin ang hiya sa katawan ko. Sa isip-isip ko, kapag sumali ba ako sa event na 'to, may chance kaya na may mangyari na naman sa akin na nakahihiya? Wala naman siguro. Kaso wala akong isusuot. Hay naku! 'wag mo na nga munang isipin 'yan Shai, magfocus ka muna sa klase.
After our Social Science class, Morrie, Liam, and I headed to the canteen to buy our lunch.
" Bes! Sumali ka ha? Masaya 'yon, promise! Mag-eenjoy ka rin like no'ng field trip natin, " sabi ni Morrie nang makaupo kami sa loob ng canteen. Napaubo naman ako no'ng maalala ko na naman 'yong nangyaring kahihiyan sa akin doon sa ferris wheel. Halos nawalan ako ng gana sumakay sa ibang rides matapos doon. Pero dahil mapilit si Morrie, pansamantala ko ring nakalimutan 'yong kahihiyang inabot ko doon.
Tumingin sa akin si Liam sa pag-ubo ko na iyon. Mukhang alam niya ang dahilan dahil nakikita ko sa mukha niya ang amusement sa naging reaction ko. I sneered at him and shift my attention to Morrie dahil nabubwisit ako sa pamumukha nitong lalaking ito.
" I will, " I responded shortly. Napailing na lang ako dahil as expected, oa na nag-react itong babaeng 'to dahil akala niya ilang beses niya pa ako pipilitin para lang sumali sa event na sinabi ni ma'am. Natawa naman si Liam dahil mukhang engot itong si Morrie.
" Totoo ba bes? Hindi ka naman nilalagnat or something? " Hinawakan niya pa ang noo ko para i-check kung mainit ba ang temperatura ko. Hinawi ko naman ang kamay niya at bagot na tinignan siya.
" Hindi pa ba tayo kakain? Mauubusan na tayo ng oras, " nagugutom na ako at hahaba ang usapin kapag pinatulan ko pa ang mga sinasabi ni Morrie.
" Hmp! Kj! Sige, mamayang uwian nalang tayo mag-usap, kapag ayaw mo pa rin pupunta ako sa bahay ninyo, " makulit na sabi niya. Tumango na lamang ako para matapos na ang usapan.
" Liam order ka na. Galit na ang boss madam natin, " utos niya kay Liam.
" Sure! Ano bang oorderin? Sa'yo Shai? " Liam asked. Nakatingin si Morrie sa amin. Nagtataka na talaga ako sa mga ekspresyon ng mukha niya.
" Anything, " sabi ko na lang para hindi na humaba ang pag-uusap namin. Lumingon ako sakaniya nang marinig ko ang mahinang tawa niya.
" I doubt that mayroong gano'n sa menu, Shai, " nang-aasar ba 'to.
" Kung ano 'yong edible, "
" Lahat 'yon edible Shai, " nakakainis talaga.
" Exactly! Kaya nga sabi ko anything dahil lahat naman ng nakalagay sa menu, pwede makain. " Nakakabadtrip. Gutom na ako tapos uubusin pa pasensya ko. Hindi naman sa nagmamaarte, pero kapag tinatanong talaga ako kung anong ipapabili ko kahit anong piliin sa akin hindi naman ako nagagalit kasi nga pagkain 'yon at pwedeng pantawid gutom. Bukod pa roon, ayoko siyang kausap dahil sa mga tingin ni Morrie. Mukhang alam ko na 'to ah.
Sa kabilang banda, alam ni Morrie ang ugali kong 'yon at gusto ko siyang batukan dahil sa kabila ng mga kakaibang tingin niya mukhang tuwang-tuwa siya na naaasar ako.
" Sorry, baka kasi magalit ka kapag kung ano-ano ang pinili kong pagkain para sa'yo, " sagot pa ni Liam.
" Kaya nga anything eh, kahit ano. Anyways, kung ano na lang oorderin mo para sa sarili mo yun na lang din sa akin para ok na, " pagtatapos ko dahil nauubos nalang ang oras namin kadadaldal. He looked pleased, pero hindi ko alam kung para saan.
" Sure ka? " Sagot na naman nitong si Liam. This time hindi na ako sumagot dahil iba na ang sasabihin ko kapag nagsalita ako. Maikli lang talaga ang pasensya ko. Napansin agad iyon ni Morrie, kaya siya na ang sumagot kay Liam.
" Oo nga, kulit mo naman Roberto. Go na ! Wala ng oras, sa akin naman sisig na lang ang orderin mo " pagtataboy ni Morrie. Umalis naman agad si Liam at umorder.
" Ano bang trip no'n? Nang-aasar ba siya? Hindi niya ba napapansin na ayaw ko siyang kausap? Wala pa rin ba siyang nakikitang kaibigan? Ok lang naman kung kaibigan mo siya pero sa susunod, 'wag niyo na akong isama dahil naiinis talaga ako sakanya, " mahabang tanong ko kay Morrie.
" Grabe ka naman bes, hehe. Ba't ka ba naiinis sa kaniya? Meron naman na siyang mga nakilala rito pero siguro naiilang pa siya kaya sa atin pa rin siya sumasabay, " sagot ni Morrie.
Hindi ko rin alam kung bakit naiinis ako sakanya. Pero, naalala ko since day 1 gano'n naman na talaga impression ko sakanya, nakakainis. Siguro nga, first impression lasts. Inisip ko naman ang pag-uugaling ipinapakita ko. Nagiging irrational na ba ang pag-iisip ko? Feeling ko napaka-childish ko sa pag-uugali ko. Sige na nga, I'll try to be nicer. Try lang.
" Here's your order ma'am, " sabi ni Liam pagkabalik sa aming table, portraying his usual self. Inilapag niya ang pagkain ko na katulad ng sakanya. Beef steak iyon at may dessert pang kasama.
" Thanks, " I tried to blurt those words with sincerity para naman makabawi ako sa masamang pag-uugali ko. He smiled. How come he can smile like that? Hindi ba siya magagalit sa akin dahil sa treatment ko sakanya? Or kahit mainis man lang?
" Always welcome, " he said while still smiling. I smiled back a bit to lessen the uneasiness that I am feeling.
" Ahem! Kain na, matatapos na ang lunch break, " tawag pansin ni Morrie, iyon ang nagpagising sa diwa ko. Isa pa itong bestfriend ko. May napapansin talaga ako eh, hindi ko alam kung saan nagmumula iyon pero hindi ko na iyon pinansin at nagsimula na akong kumain.