Natapos ang araw ko nang nakasimangot. Hayy! Bakit ba kasi gano'n, hindi raw mandatory pero may exemption. Edi parang gusto rin nilang palabasin na kailangan sumama para sa grades.Nakakainis! Yung teacher kasi namin sa Physical Science sinabi na kapag sumama daw sa field trip ay magkakaroon ng exemption sa project na ipagagawa niya. Though wala naman akong angal, kaya ko namang gumawa ng project, at desidido na talaga akong hindi sumama tapos malalaman ko yung project na ipagagawa ni sir.
Ang project namin kapag hindi sumali ay isang experiment with report paper pa. May pa-experiment si sir para daw mahasa na kami. Tungkol naman daw sa halaman yung experiment. Pero dahil tamad ako, ayoko namang mag-observe ng isang buwan at gumawa ng research about do'n. Pero naisip ko rin, isang buwan lang naman iyon, mabilis lang ang araw, sumama ako dun sa field trip eh nakakatamad yun. Hayyy! Ang gulo, ayoko na nga munang isipin.
"Morrie," tawag ko sa kaibigan ko dahil mag-uuwian na at nag-aayos na ng mga gamit ang mga kaklase ko. Ang kaso, hindi man lang ako pinansin ni Morrie.
"Morrie," malumanay ko pa ring tawag pero this time, hinampas ko na yung balikat niya. Pero itong loka-lokang 'to talagang hindi ako pinapansin.
Maikli lang ang pasensya ko kaya naman "MORRIE," sigaw ko sa tenga niya habang inaalog ang balikat niya. Sinesenyasan ko rin siya gamit ang kamay ko para mapansin niya ako. Nagulat siya at naiinis sa ginagawa ko pero 'di niya pa rin ako pinapansin.
"Uy tawag ka, 'di mo ba siya naririnig?" Biglang sabat nitong si Liam. Mukha siyang ewan kasi nag-aalangan pa siya kung kakalabitin niya si Morrie o titingin sa akin.
Ito naman itong babaitang ito hindi talaga nagpapatinag at hindi talaga ako pinapansin. Nang biglang nagtakip si Liam ng bibig niya at astang gulat na gulat. Nagtaka naman ako sa ginawa niya kasi mukha siyang tanga. Ang OA. Tinignan ko siya at hinintay magsalita.
" Pipi at bingi ba siya?!" Turo niya kay Morrie. Nagulat ako kasi bigla na lang siyang binatukan ni Morrie. Natawa naman ako nang bahagya dahil sa nangyayari.
"SINONG PIPI AT BINGI?" sigaw ni Morrrie kay Liam.
" Kasi naman magmula no'ng dumating ako hindi pa kita narinig magsalita. Kahit kaunting boses wala akong marinig sa'yo tapos akala ko 'di mo naririnig kaibigan mo kasi nakailang tawag na siya sa'yo hanggang sa nagsa-sign language na siya, 'di mo pa rin siya pinapansin, " paliwanag ni Liam na nakaharang ang mga kamay sa ulo niya. Gusto kong tumawa nang malakas. Kaya lang bukod sa ayoko, baka lalong magalit rin si Morrie sa akin kaya pinigilan ko nalang.
Inis na inis yung mukha ni Morrie hanggang sa nagwalk-out na lang siya. Mukhang badtrip talaga ang bestfriend ko hays. Tumingin ako kay Liam at nakita ko na parang naiilang siya.
" Pa-pakisabi sakanya, s-sorry ha?" Utal utal niyang sabi at nagmamadaling lumabas. Lumabas na rin ako at nakita ko si Morrie. Napangiti naman ako, kunwari pa, hinintay pa rin naman ako.
" My beloved bestfriend! My Ririe, still angry? Tara uwi na tayo tapos libre kita. Gusto mo yun?" Sabi ko sa alam kong malambing na paraan. Nagsimula siyang lumakad at hindi pa rin ako pinapansin. Pinapahirapan ako nito ah! Lagot ka sa'kin, papahirapan din kita. Pero syempre susuyuin muna natin 'to.
" Alam mo Morrie, nagdadalawang isip ako kung sasama ako o hindi, " biglang sabi ko. Somehow, totoo iyon at hindi lang para suyuin si Morrie.
"Tinatamad kasi ako gumawa ng experiment. Maeenjoy ko naman siguro yung fie-" 'di ko na natapos yung sasabihin ko nang huminto si Morrie sa paglalakad at unti-unting humarap sa akin kasabay noon ay ang unti-unti niyang pag-ngiti.
"TALAGA?!" tuwang-tuwa na sabi niya. Napangiti naman ako at tumango. Naisip ko rin na ilang taon nang nagtitiis 'to na sumama sa field trip na nakikisali sa ibang circle of friends dahil nga wala ako. Wala naman sigurong masama kung ita-try ko. Isa pa, may exemption, easy grades.
Hanggang sa daan pag-uwi hindi na natigil yung bunganga ni Morrie dahil super excited na raw siya. Natigil lang yun nang maghiwalay kami ng landas para maka-uwi sa kaniya-kaniyang bahay namin. Agad kong ginawa ang mga gawain sa bahay pati na rin ang mga assignments ko bago ako nahiga at natulog.
***********
Isang linggo ang nakalipas, at isang linggo nalang ang hinihintay para sa field trip namin, maayos naman ang naging takbo nito lalo na si Morrie dahil naging close na sila ni Liam. Kinabukasan, matapos mapagkamalan ni Liam na pipi at bingi si Morrie, agad siyang nag-sorry sa bestfriend ko. Kaya lang dahil si Morrie ay kakaiba, hindi niya tinanggap iyong sorry ni Liam hangga't hindi siya nililibre nito. Simula noon, though laging may asaran, naging mas malapit sila sa isa't-isa gaya ngayon
" Hoy! Roberto, ibili mo nga ako ng bond paper. Bilisan mo ha !" Oh diba, maka-utos siya daig niya pa boss. Pero syempre 'di papatalo itong si Liam.
" Anong Roberto?! Ang baho ng pangalan ko 'pag ikaw nagsasabi! Hoy, manang! Bakit hindi ikaw ang bumili. Ginagawa mo akong alila eh, mas mukhang alila ka pa sa akin HAHHAH.
" Aba't sumasagot ka pa, " inambahan pa ni Morrie si Liam na babatukan ito.
" Joke lang, akin na pambili," binigay no Morrie ang pambili pero 'di pa nakakaalis si Liam, nagsimula na naman ang walang humpay nilang asaran dahil sa hindi malaman na dahilan.
" Alam niyo, d'yan nag-umpisa lolo at lola ko," seryoso kong sabi sa kanilang dalawa. Tumigil sila at tinignan ako nang masama. Tinaasan ko lang sila ng kilay at bumalik sa pagsusulat.
Last break na namin at hindi na ako sumama kay nila Morrie at Liam na bumili sa canteen dahil nakakatamad na bumaba . Kaya nanatili nalang ako sa classroom at nagbasa ng libro.
"Oh," sabi ni Liam sabay abot sa akin ng biscuit at juice. Tinignan ko siya nang nanlilit ang mata. Nakangiti siya at abot na naman iyon sa mga mata niya.
"Mukha kang clown," sabi ko sakaniya nang diretso. Nakita ko ang pagbabago sa ekspresyon ng mukha niya. Napasimangot siya sa sinabi ko. " Thank you ha," nang-aasar na tono niya. Hindi ko na siya pinansin at nagpatuloy sa pagbabasa habang kumakain.
Magmula nang maging close si Liam at Morrie, tina-try din akong i-approach ni Liam para makipag-kaibigan pero ganun pa rin ako kay Liam, tulad noong una naming pagkakakilala blangko ang ekspresyon ng mukha ko kapag kausap ko siya. Ewan ko, siguro dahil nga sa unang impresyon ko sakaniya na nakakainis dahil parang ang yabang at energetic niya masyado. At ok na ako kay Morrie. Sobra-sobra na ang energy niya para dagdagan pa ng isa.